اسلام ناب محمدی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''اسلام ناب محمدی'''، نگاه [[امام‌خمینی]] به اسلام اصیل، بی‌پیرایه، زنده و جامع‌نگر.
'''اسلام ناب محمدی'''، نگاه [[امام‌خمینی]] به اسلام اصیل، بی‌پیرایه، زنده و جامع‌نگر.


اسلام ناب محمدی، همان اسلام حقیقی و اصیل، بی‌هیچ پیرایه و آرایشی است که [[پیامبر اکرم(ص)]] برای مردم بیان کرده است. اصطلاح «اسلام ناب محمدی»، در برابر «اسلام آمریکایی» از نوآوری‌های امام‌خمینی بود که از اواخر دهه شصت، به دلیل برداشت‌های مختلف و گاه بیراهه از [[اسلام]]، در ادبیات سیاسی کشور رایج شد. مهم‌ترین شاخصه‌های اسلام ناب محمدی از نظر امام‌خمینی، جامعیت و توانمندی، محوریت [[جامعیت قرآن|قرآن]] و [[سنت]]، حیات‌بخشی، اجتهاد پویا و زنده، میانه‌روی، عدالت‌خواهی، پیوند با سیاست، ظلم‌ستیزی و حمایت از [[مستضعفان|محرومان]] است. اسلام ناب، اسلام رنجدیدگان زمین است که در تقابل همیشگی با اسلام آمریکایی، به معنای اسلام غیر اصیل و تحریف‌شده است و برخی از شاخصه‌های آن عبارت است از: راحت‌طلبی، سرمایه‌داری ظالمانه، [[تحجر|تحجرگرایی]] و تفکر [[التقاط|التقاطی]]. ایشان عالمان غیر مهذب و روحانی‌نماها را در صف نخست دشمنان داخلی اسلام ناب محمدی و [[استکبار|استکبار جهانی]] را نیز مهم‌ترین دشمن خارجی آن می‌شمرد.
اسلام ناب محمدی، همان اسلام حقیقی و اصیل، بی‌هیچ پیرایه و آرایشی است که [[پیامبر اکرم(ص)]] برای مردم بیان کرده است. اصطلاح «اسلام ناب محمدی»، در برابر «اسلام آمریکایی» از نوآوری‌های امام‌خمینی بود که از اواخر دهه شصت، به دلیل برداشت‌های مختلف و گاه بیراهه از [[اسلام]]، در ادبیات سیاسی کشور رایج شد.
 
مهم‌ترین شاخصه‌های اسلام ناب محمدی از نظر امام‌خمینی، جامعیت و توانمندی، محوریت [[جامعیت قرآن|قرآن]] و [[سنت]]، حیات‌بخشی، اجتهاد پویا و زنده، میانه‌روی، عدالت‌خواهی، پیوند با سیاست، ظلم‌ستیزی و حمایت از [[مستضعفان|محرومان]] است.
 
اسلام ناب، اسلام رنجدیدگان زمین است که در تقابل همیشگی با اسلام آمریکایی، به معنای اسلام غیر اصیل و تحریف‌شده است و برخی از شاخصه‌های آن عبارت است از: راحت‌طلبی، سرمایه‌داری ظالمانه، [[تحجر|تحجرگرایی]] و تفکر [[التقاط|التقاطی]]. ایشان عالمان غیر مهذب و روحانی‌نماها را در صف نخست دشمنان داخلی اسلام ناب محمدی و [[استکبار|استکبار جهانی]] را نیز مهم‌ترین دشمن خارجی آن می‌شمرد.
== معنای لغوی و اصطلاحی ==
== معنای لغوی و اصطلاحی ==
[[اسلام]] از ریشه «سلم» به معنای ایمنی از آفات ظاهری و باطنی،<ref>راغب، مفردات، ۱/۴۲۱.</ref> فرمان‌برداری، پذیرفتن حکم<ref>جوهری، الصحاح، ۵/۱۹۵۲؛ ابن‌فارس، معجم، ۳/۹۰.</ref> و دخول در سلامت<ref>راغب، مفردات، ۴۲۳.</ref> است. این اصطلاح به صورت عام بر شرایع همه [[انبیای الهی(ع)]] و «دین الله» اطلاق می‌شود<ref>رشید رضا، المنار، ۳/۳۶۱؛ طباطبایی، المیزان، ۳/۱۲۰–۱۲۱.</ref> و در معنای خاص، به آخرین شریعت آسمانی پیامبر خاتم، [[پیامبر اکرم(ص)|محمدبن‌عبدالله(ص)]]، گفته می‌شود<ref>مظفر، عقائد الامامیه، ۵۶.</ref> که بر پایه [[فطرت]] استوار است.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۵۱.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|اسلام}} «ناب» به معنای صاف و پاک، خالص و بی‌غش آمده است<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۱۳/۱۹۴۷۵؛ معین، ۴/۴۵۲۱.</ref> و منظور از اسلام ناب محمدی، همان اسلام حقیقی و اصیلی است که پیامبر اکرم(ص) برای مردم بیان کرده و بی‌هیچ پیرایه و آرایشی به [[امام‌علی(ع)|امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب(ع)]] و سپس از آن حضرت به سایر [[امامان معصوم(ع)]] منتقل شده و از آنان بر جای مانده است.<ref>فلاح‌پور، ابعاد و مرزهای اسلام ناب محمدی، ۳۷.</ref>
[[اسلام]] از ریشه «سلم» به معنای ایمنی از آفات ظاهری و باطنی،<ref>راغب، مفردات، ۱/۴۲۱.</ref> فرمان‌برداری، پذیرفتن حکم<ref>جوهری، الصحاح، ۵/۱۹۵۲؛ ابن‌فارس، معجم، ۳/۹۰.</ref> و دخول در سلامت<ref>راغب، مفردات، ۴۲۳.</ref> است. این اصطلاح به صورت عام بر شرایع همه [[انبیای الهی(ع)]] و «دین الله» اطلاق می‌شود<ref>رشید رضا، المنار، ۳/۳۶۱؛ طباطبایی، المیزان، ۳/۱۲۰–۱۲۱.</ref> و در معنای خاص، به آخرین شریعت آسمانی پیامبر خاتم، [[پیامبر اکرم(ص)|محمدبن‌عبدالله(ص)]]، گفته می‌شود<ref>مظفر، عقائد الامامیه، ۵۶.</ref> که بر پایه [[فطرت]] استوار است.<ref>طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۵۱.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|اسلام}} «ناب» به معنای صاف و پاک، خالص و بی‌غش آمده است<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۱۳/۱۹۴۷۵؛ معین، ۴/۴۵۲۱.</ref> و منظور از اسلام ناب محمدی، همان اسلام حقیقی و اصیلی است که پیامبر اکرم(ص) برای مردم بیان کرده و بی‌هیچ پیرایه و آرایشی به [[امام‌علی(ع)|امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب(ع)]] و سپس از آن حضرت به سایر [[امامان معصوم(ع)]] منتقل شده و از آنان بر جای مانده است.<ref>فلاح‌پور، ابعاد و مرزهای اسلام ناب محمدی، ۳۷.</ref>