حکومت‌نظامی: تفاوت میان نسخه‌ها

  |زمان        =  

  |دوره        = پهلوی

  |علت        = پیشگیری از گسترش اعتراض‌ها

  |اهداف      = سرکوب گسترش انقلاب اسلامی

}}

'''حکومت‌نظامی'''، اعلام وضع ویژه از سوی [[رژیم پهلوی]] با هدف پیشگیری و سرکوب گسترش [[انقلاب اسلامی]].

==مقدمه==

برخی دولت‌ها جهت ایجاد نظم اجتماعی یا حفظ حاکمیت خویش، با ایجاد مقررات ویژه‌ به صورت موقت از برخی حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی باز می‌دارند و برای اعمال این مقررات ویژه، در منطقه دچار بحران، حاکم نظامی تعیین می‌کنند که در نتیجه فرمان‌های ارتشی به جای قوانین مدنی اعمال می‌شود. این کار دولت را «حکومت‌نظامی» می‌گویند <ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۳/۲۵۷۰؛ شریف، سابقه تاریخی حکومت‌نظامی، ۷۰/۵۹ ـ ۶۰؛ مهرداد، فرهنگ جدید سیاسی، ۵۶.</ref>. مقررات حکومت‌نظامی و محدودیت زمانی آن به قوانین و مصوبه دولت هر کشور بستگی دارد؛ ولی وجه مشترک حکومت‌نظامی در همه کشورها حاکمیت مقررات نظامی، منع اجتماعات، محدودیت رفت‌ و آمدها و سانسور مطبوعات و وسایل ارتباط جمعی است <ref>مهرداد، فرهنگ جدید سیاسی، ۵۶.</ref>. طبق قوانین رژیم پهلوی، برقراری حکومت‌نظامی به تصویب [[مجلس شورای ملی]] و [[مجلس سنا]] بستگی داشت <ref>مهرعلیزاده، تاریخ سیاسی انقلاب اسلامی در اصفهان، ۲۰۴؛ کیهان، ۲۹/۶/۱۳۵۷، ۲؛ اطلاعات، ۲۹/۶/۱۳۵۷، ۴.</ref>. بر اساس اصل هفتادونهم قانون اساسی [[جمهوری اسلامی ایران]]، برقراری حکومت‌نظامی منوط به تصویب [[مجلس شورای اسلامی]] است و بیش از سی روز نباید باشد.

[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]

[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]]

[[رده:مقاله‌های جلد چهارم دانشنامه امام‌خمینی]]

[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]

[[رده:مفاهیم سیاسی]]