۱۴٬۷۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (removed Category:مقاله های نیازمند ارزیابی; added Category:مقالههای دارای شناسه using HotCat) |
||
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قلب''' جوهری مجرد و نورانی مرتبط با [[روح]] و [[نفس]] | '''قلب''' جوهری مجرد و نورانی مرتبط با [[روح]] و [[نفس]] | ||
بحث قلب در مباحث [[عرفان|عرفانی]] از اهمیت ویژهای برخوردار است؛ زیرا تجلیات و مکاشفات [[عرفا|عارف]] از طریق قلب است. در عرفان عملی از واردات قلبی انسان به معاملات قلبی تعبیر میکنند که برگرفته از متون اسلامی است. | |||
با ظهور عرفان نظری و تدوین آن با عنوان یک معرفت هستیشناختی در قبال سایر شناختهای عقلی و مانند آن، این بحث تکامل بیشتری یافته و تفاوت قلب با روح، سرّ، خفی و اخفی روشن گشته است. | |||
[[امامخمینی]] در آثار مختلف خود درباره جایگاه و اهمیت قلب پرداخته و با استناد به [[حدیث|روایات]]، به اقسام قلب اشاره کرده و قلب را به اعتبار تجلیات و تأثیرات آن به اقسام متعددی تقسیم کرده است ازجمله: قلب انکاری، قلب حزنی، قلب عشقی و شوقی و قلب توحیدی. ایشان یکی از حالات قلب را که در کمال عمل و [[سعادت و شقاوت|سعادت]] انسان تأثیر دارد، حضور و توجه قلب میداند که [[عبادت]] بدون آن تأثیر نداشته و ناقص است. | |||
حضور قلب در نظر امامخمینی، اقسام و مراتبی دارد و در تقسیمی بدیع، حضور قلب را به حضور قلب در معبود و حضور قلب در عبادت تقسیم میکند. ایشان قلب را محل نور [[ایمان و کفر|ایمان]] میداند و معتقد است قلب مومن چون بر [[فطرت]] توحیدی استوار است هر چه از معارف الهی در آن القا شود بهآسانی میپذیرد. | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == | ||
خط ۷: | خط ۱۵: | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
بحث از قلب در [[ادیان الهی]] پیشینهای طولانی دارد؛ از قلب و دریافتهای قلبی<ref>انجیل برنابا، فصل۱۶۸، ۲۴۶.</ref> و از آن با عنوان مرکز عواطف، مرکز | بحث از قلب در [[ادیان الهی]] پیشینهای طولانی دارد؛ از قلب و دریافتهای قلبی<ref>انجیل برنابا، فصل۱۶۸، ۲۴۶.</ref> و از آن با عنوان مرکز عواطف، مرکز روحانیت انسان، مرکز شرارت، منبع [[گناه]]، محل [[حجاب و نگاه|نگاه الهی]] و تکلم قلبی [[خداوند]] با انسان، سخن به میان آمدهاست.<ref>بطرس، قاموس الکتاب المقدس، ۷۴۰.</ref> | ||
در [[قرآن کریم]] «قلب» در معانی مختلفی بهکار رفتهاست؛ ازجمله به معنای نیروی ادراکی<ref>انعام، ۲۵؛ توبه، ۹۳؛ ق، ۳۷؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱/۱۴۷.</ref> و عضوی صنوبری که در سمت چپ بدن قرار گرفتهاست.<ref>احزاب، ۴؛ ابنمنظور، لسان العرب، ۱/۶۸۷.</ref> در روایات از قلب با عنوان امام و رهبر انسان<ref>صدوق، علل الشرائع، ۱/۱۰۹.</ref> و مصحف فکر و سرچشمه حکمت<ref>آمدی، تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ۶۶.</ref> تعبیر شدهاست. | در [[قرآن کریم]] «قلب» در معانی مختلفی بهکار رفتهاست؛ ازجمله به معنای نیروی ادراکی<ref>انعام، ۲۵؛ توبه، ۹۳؛ ق، ۳۷؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱/۱۴۷.</ref> و عضوی صنوبری که در سمت چپ بدن قرار گرفتهاست.<ref>احزاب، ۴؛ ابنمنظور، لسان العرب، ۱/۶۸۷.</ref> در روایات از قلب با عنوان امام و رهبر انسان<ref>صدوق، علل الشرائع، ۱/۱۰۹.</ref> و مصحف فکر و سرچشمه حکمت<ref>آمدی، تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ۶۶.</ref> تعبیر شدهاست. | ||
خط ۱۲۴: | خط ۱۳۲: | ||
* یزدانپناه، سیدیدالله، مبانی و اصول عرفان نظری، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امامخمینی، چاپ اول، ۱۳۸۸ش. | * یزدانپناه، سیدیدالله، مبانی و اصول عرفان نظری، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امامخمینی، چاپ اول، ۱۳۸۸ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:مقالههای | ==پیوند به بیرون== | ||
[[رده:مقالههای جلد هشتم دانشنامه]] | *محمدامین صادقی ارزگانی، [https://books.khomeini.ir/books/10008/217/ قلب]، [[دانشنامه امامخمینی]]، ج۸، ص۲۱۷-۲۲۴. | ||
[[رده:مقالههای تأییدشده]] | |||
[[رده:مقالههای جلد هشتم دانشنامه امامخمینی]] | |||
[[رده:مقالههای بینیاز از جعبه اطلاعات]] | |||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | |||
[[رده:فلسفه]] | |||
[[رده:عرفان]] | |||
[[رده:مقالههای دارای شناسه]] |