پرش به محتوا

حضرت فاطمه معصومه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''فاطمه معصومه(س)'''، حضرت، بانوی والامقام [[اهل بیت(ع)]]، فرزند [[امام‌موسی‌بن‌جعفر(ع)]] و مدفون در [[قم]].
'''فاطمه معصومه(س)'''، حضرت، بانوی والامقام [[اهل بیت(ع)]]، فرزند [[امام‌موسی‌بن‌جعفر(ع)]] و مدفون در [[قم]].
==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
فاطمه(س)، دختر موسی‌بن‌جعفر(ع) {{ببینید|امام‌کاظم(ع)}} ملقب به «معصومه» با برادر خود، امام هشتم، [[علی‌بن‌موسی‌(ع)]] از یک مادر بودند <ref>طبری، دلائل الامامه، ۳۰۹</ref>. مادر ایشان به نام [[نجمه]] <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۹/۳</ref> یا [[تکتم]] که به «طاهره» تغییر نام یافت، بانویی بافضیلت، [[پرهیزگار]] و حق‌شناس <ref>صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱/۱۴ ـ ۱۵؛ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ۲/۴۰ ـ ۴۱</ref> و در [[دیانت]]، زیرکی و [[محاسن اخلاق]] ممتاز <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۹/۵</ref> بود. تاریخ ولادت و وفات فاطمه معصومه(س) معلوم نیست و آنچه برخی در سال‌های اخیر به عنوان روز ولادت و وفات ایشان مطرح کرده‌اند، نادرست و در حقیقت تاریخی جعلی است <ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۲/۵۱۶؛ مرتضوی، تاریخ ولادت و وفات، ۳۶۹</ref>. آنچه دراین‌باره و مستند به منابع موجود می‌توان گفت این است که حضرت با توجه به اینکه در سال ۲۰۱ق از [[مدینه]] به قصد دیدار با برادر خود امام‌رضا(ع) در [[مرو]] حرکت کرده و در همین سفر درگذشته است، سال وفات ایشان همین سال یا به احتمال ضعیف سال بعد از آن و به هرحال پیش از [[شهادت]] امام‌رضا(ع) بوده است <ref>مرتضوی، تاریخ ولادت و وفات، ۳۶۹</ref> و از آنجاکه امام‌کاظم(ع) در سال ۱۸۳ یا ۱۸۶ق به شهادت رسیده است <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۸/۱ ـ ۱۰</ref>، طبعاً ولادت فاطمه معصومه(س) پیش از آن بوده است.
فاطمه(س)، دختر موسی‌بن‌جعفر(ع) {{ببینید|امام‌کاظم(ع)}} ملقب به «معصومه» با برادر خود، امام هشتم، [[علی‌بن‌موسی‌(ع)]] از یک مادر بودند <ref>طبری، دلائل الامامه، ۳۰۹.</ref>. مادر ایشان به نام [[نجمه]] <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۹/۳.</ref> یا [[تکتم]] که به «طاهره» تغییر نام یافت، بانویی بافضیلت، [[پرهیزگار]] و حق‌شناس <ref>صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱/۱۴ ـ ۱۵؛ طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهدی، ۲/۴۰ ـ ۴۱.</ref> و در [[دیانت]]، زیرکی و [[محاسن اخلاق]] ممتاز <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۹/۵.</ref> بود. تاریخ ولادت و وفات فاطمه معصومه(س) معلوم نیست و آنچه برخی در سال‌های اخیر به عنوان روز ولادت و وفات ایشان مطرح کرده‌اند، نادرست و در حقیقت تاریخی جعلی است <ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ۲/۵۱۶؛ مرتضوی، تاریخ ولادت و وفات، ۳۶۹.</ref>. آنچه دراین‌باره و مستند به منابع موجود می‌توان گفت این است که حضرت با توجه به اینکه در سال ۲۰۱ق از [[مدینه]] به قصد دیدار با برادر خود امام‌رضا(ع) در [[مرو]] حرکت کرده و در همین سفر درگذشته است، سال وفات ایشان همین سال یا به احتمال ضعیف سال بعد از آن و به هرحال پیش از [[شهادت]] امام‌رضا(ع) بوده است <ref>مرتضوی، تاریخ ولادت و وفات، ۳۶۹.</ref> و از آنجاکه امام‌کاظم(ع) در سال ۱۸۳ یا ۱۸۶ق به شهادت رسیده است <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۸/۱ ـ ۱۰.</ref>، طبعاً ولادت فاطمه معصومه(س) پیش از آن بوده است.
==جایگاه و ویژگی‌ها==
==جایگاه و ویژگی‌ها==
فاطمه معصومه(س) عالم و آگاه به مسائل اسلامی بود و از ایشان احادیثی نقل شده است. ایشان ازجمله در سلسله اسناد حدیث مشهور [[غدیر]] <ref>امینی، الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب، ۱/۳۹۷؛ مرتضوی، حضور بانوان، ۱۷۵ ـ ۱۷۷</ref> و روایت منزلت در مناقب امیرالمؤمنین علی(ع) <ref>امینی، الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب، ۱/۳۹۷</ref> و نیز در سند روایت «الا من مات علی حب آل‌محمد مات شهیدا» <ref>بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف والاحوال مستدرک سیدة النساء الی الامام‌الجواد(ع)، ۲۱/۳۵۵</ref> و نیز در سند [[روایت معراجیه]] در فضایل امیرالمؤمنین ‌علی(ع) و [[شیعیان]] ایشان <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۶۵/۷۶ ـ ۷۷</ref> دیده می‌شود. امام‌رضا(ع) از خواهر خود با لقب معصومه(س) یاد کرده است <ref>مجلسی، زاد المعاد، ۵۴۷</ref> و نیز در بندی از [[زیارتنامه]] غیر معروف فاطمه معصومه(س) پاک‌سرشت و پاک‌روش، ستوده، نیکوکار، فرزانه و پاک و پاکیزه و بانوی شایسته و پسندیده خوانده شده است <ref>کچویی قمی، انوارالمشعشعین، فی بیان حالات الرواة القمیین، ۲/۲۸۵</ref>.
فاطمه معصومه(س) عالم و آگاه به مسائل اسلامی بود و از ایشان احادیثی نقل شده است. ایشان ازجمله در سلسله اسناد حدیث مشهور [[غدیر]] <ref>امینی، الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب، ۱/۳۹۷؛ مرتضوی، حضور بانوان، ۱۷۵ ـ ۱۷۷.</ref> و روایت منزلت در مناقب امیرالمؤمنین علی(ع) <ref>امینی، الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب، ۱/۳۹۷.</ref> و نیز در سند روایت «الا من مات علی حب آل‌محمد مات شهیدا» <ref>بحرانی اصفهانی، عوالم العلوم و المعارف والاحوال مستدرک سیدة النساء الی الامام‌الجواد(ع)، ۲۱/۳۵۵.</ref> و نیز در سند [[روایت معراجیه]] در فضایل امیرالمؤمنین ‌علی(ع) و [[شیعیان]] ایشان <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۶۵/۷۶ ـ ۷۷.</ref> دیده می‌شود. امام‌رضا(ع) از خواهر خود با لقب معصومه(س) یاد کرده است <ref>مجلسی، زاد المعاد، ۵۴۷.</ref> و نیز در بندی از [[زیارتنامه]] غیر معروف فاطمه معصومه(س) پاک‌سرشت و پاک‌روش، ستوده، نیکوکار، فرزانه و پاک و پاکیزه و بانوی شایسته و پسندیده خوانده شده است <ref>کچویی قمی، انوارالمشعشعین، فی بیان حالات الرواة القمیین، ۲/۲۸۵.</ref>.


[[امام‌صادق(ع)]] یکی از هشت در [[بهشت]] را ویژه [[قم]] شمرده و از دفن‌شدن بانویی از فرزندانش به نام فاطمه در قم یاد کرده که به شفاعت او همه شیعیان وارد بهشت می‌شوند <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۷۳؛ مجلسی، بحار الانوار، ۵۷/۲۲۸</ref>. برای فاطمه معصومه(س) زیارتنامه‌ای از امام‌رضا(ع) رسیده است که نشان می‌دهد ایشان دارای مقام [[شفاعت]] و در نزد خدا دارای جایگاه بلندی می‌باشد <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۹۹/۲۶۶ ـ ۲۶۷</ref>. در این زیارتنامه ایشان دختر، خواهر و عمه امام و ولیّ خدا خوانده شده است <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۹۹/۲۶۶</ref>.
[[امام‌صادق(ع)]] یکی از هشت در [[بهشت]] را ویژه [[قم]] شمرده و از دفن‌شدن بانویی از فرزندانش به نام فاطمه در قم یاد کرده که به شفاعت او همه شیعیان وارد بهشت می‌شوند <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۷۳؛ مجلسی، بحار الانوار، ۵۷/۲۲۸.</ref>. برای فاطمه معصومه(س) زیارتنامه‌ای از امام‌رضا(ع) رسیده است که نشان می‌دهد ایشان دارای مقام [[شفاعت]] و در نزد خدا دارای جایگاه بلندی می‌باشد <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۹۹/۲۶۶ ـ ۲۶۷.</ref>. در این زیارتنامه ایشان دختر، خواهر و عمه امام و ولیّ خدا خوانده شده است <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۹۹/۲۶۶.</ref>.


[[امام‌خمینی]] در قصیده‌ای که با عنوان «مدیحه نورین نیّرین فاطمه زهرا و فاطمه معصومه سلام‌الله علیهما» سروده <ref>امام‌خمینی، دیوان امام، ۲۵۳ ـ ۲۵۷</ref>، فاطمه معصومه(س) را [[معجزه]] موسی‌بن‌جعفر(ع) و جلوه‌ای از نور [[پیامبر اکرم(ص)]] و [[امیرالمؤمنین(ع)]] و [[فاطمه زهرا(س)]] دانسته است؛ نوری که مایه آبروی ممکنات است. ایشان با ادبیات عرفانی خود اوصاف و کمالات فراوانی را در کنار فاطمه زهرا(س) برای فاطمه معصومه(س) نیز برشمرده که به خوبی گویای جایگاه والا و متمایز این بانوی جلیل‌القدر از خاندان پیامبر(ص) در منظومه معرفتی امام‌خمینی است؛ ازجمله اینکه: «لم یلد»م بسته لب وگرنه بگفتم / دخت خدایند این دو نور مطهر؛ چنان‌که حضرت را مایه نورانیت و شرافت سرزمین و خاک قم دانسته که [[قم]] با آن می‌تواند به [[عرش]] فخر فروشد.
[[امام‌خمینی]] در قصیده‌ای که با عنوان «مدیحه نورین نیّرین فاطمه زهرا و فاطمه معصومه سلام‌الله علیهما» سروده <ref>امام‌خمینی، دیوان امام، ۲۵۳ ـ ۲۵۷.</ref>، فاطمه معصومه(س) را [[معجزه]] موسی‌بن‌جعفر(ع) و جلوه‌ای از نور [[پیامبر اکرم(ص)]] و [[امیرالمؤمنین(ع)]] و [[فاطمه زهرا(س)]] دانسته است؛ نوری که مایه آبروی ممکنات است. ایشان با ادبیات عرفانی خود اوصاف و کمالات فراوانی را در کنار فاطمه زهرا(س) برای فاطمه معصومه(س) نیز برشمرده که به خوبی گویای جایگاه والا و متمایز این بانوی جلیل‌القدر از خاندان پیامبر(ص) در منظومه معرفتی امام‌خمینی است؛ ازجمله اینکه: «لم یلد»م بسته لب وگرنه بگفتم / دخت خدایند این دو نور مطهر؛ چنان‌که حضرت را مایه نورانیت و شرافت سرزمین و خاک قم دانسته که [[قم]] با آن می‌تواند به [[عرش]] فخر فروشد.
==هجرت به ایران==
==هجرت به ایران==
امام‌رضا(ع) در سال ۲۰۰ق به دستور [[مأمون]] خلیفه عباسی از [[مدینه]] به [[خراسان]] (به مرکزیت [[مرو]]) برده شد. گروهی از [[بنی‌هاشم]] با هدف دیدار با حضرت در سال ۲۰۱ق عازم [[خراسان]] شدند <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۶۵؛ عاملی، ۴۲۸</ref>؛ ازجمله فاطمه معصومه(س) که در میانه راه در [[ساوه]] بیمار شد. حضرت از همراهان خود درباره فاصله ساوه تا قم پرسید که پاسخ داده شد ده فرسنگ راه است. حضرت از خادم خود خواست ایشان را به قم منتقل کند. مؤلف [[تاریخ قم]] بر آن است که خبر درست آن است که چون خبر آمدن کاروان به آل‌سعد اشعری رسید، یعنی گروهی از عرب‌های شیعه یمنی ساکن [[کوفه]] که در زمان سخت‌گیری حجاج‌بن‌یوسف ثقفی بر شیعیان به قم هجرت کردند، آنان همداستان شدند تا از حضرت دعوت کنند تا به قم آید و از میان آنان موسی‌بن‌خزرج اشعری شبانه به طرف کاروان به راه افتاد و زمام ناقه حضرت را گرفت و به خانه خود برد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۶۶ ـ ۵۶۷</ref>.
امام‌رضا(ع) در سال ۲۰۰ق به دستور [[مأمون]] خلیفه عباسی از [[مدینه]] به [[خراسان]] (به مرکزیت [[مرو]]) برده شد. گروهی از [[بنی‌هاشم]] با هدف دیدار با حضرت در سال ۲۰۱ق عازم [[خراسان]] شدند <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۶۵؛ عاملی، ۴۲۸.</ref>؛ ازجمله فاطمه معصومه(س) که در میانه راه در [[ساوه]] بیمار شد. حضرت از همراهان خود درباره فاصله ساوه تا قم پرسید که پاسخ داده شد ده فرسنگ راه است. حضرت از خادم خود خواست ایشان را به قم منتقل کند. مؤلف [[تاریخ قم]] بر آن است که خبر درست آن است که چون خبر آمدن کاروان به آل‌سعد اشعری رسید، یعنی گروهی از عرب‌های شیعه یمنی ساکن [[کوفه]] که در زمان سخت‌گیری حجاج‌بن‌یوسف ثقفی بر شیعیان به قم هجرت کردند، آنان همداستان شدند تا از حضرت دعوت کنند تا به قم آید و از میان آنان موسی‌بن‌خزرج اشعری شبانه به طرف کاروان به راه افتاد و زمام ناقه حضرت را گرفت و به خانه خود برد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۶۶ ـ ۵۶۷.</ref>.


ایشان پس از ورود به قم و هفده روز سکونت در خانه موسی‌بن‌خزرج از دنیا رفت و پیکر ایشان پس از تشییع در باغ بابلان ـ که متعلق به [[موسی‌بن‌خزرج]] بود و اینک حرم شریف ایشان است ـ دفن شد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۶۷</ref>. درباره [[ازدواج]] فاطمه معصومه(س) اطلاعی در دست نیست <ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۵/۳۱</ref> و مشهور آن است که ایشان ازدواج نکرده است و دلایلی هم برای ازدواج‌نکردن ایشان ذکر شده که نبود همتا یا شرایط نامساعد سیاسی از آن جمله است <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۹۹؛ شریف‌قرشی، حیاة الامام‌موسی‌بن‌جعفر(ع)، ۲/۴۹۶</ref>.
ایشان پس از ورود به قم و هفده روز سکونت در خانه موسی‌بن‌خزرج از دنیا رفت و پیکر ایشان پس از تشییع در باغ بابلان ـ که متعلق به [[موسی‌بن‌خزرج]] بود و اینک حرم شریف ایشان است ـ دفن شد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۶۷.</ref>. درباره [[ازدواج]] فاطمه معصومه(س) اطلاعی در دست نیست <ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۵/۳۱.</ref> و مشهور آن است که ایشان ازدواج نکرده است و دلایلی هم برای ازدواج‌نکردن ایشان ذکر شده که نبود همتا یا شرایط نامساعد سیاسی از آن جمله است <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۹۹؛ شریف‌قرشی، حیاة الامام‌موسی‌بن‌جعفر(ع)، ۲/۴۹۶.</ref>.


پس از این واقعه بسیاری از علویان از دیگر نقاط به قم هجرت کردند <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۷۰ ـ ۶۷۸؛ ابن‌طباطبا، مهاجران آل ابوطالب در قم، ۳۳۳ ـ ۳۳۹</ref>؛ ازجمله آنان [[موسی مبرقع]] و فرزندانش از فرزندان [[امام‌جواد(ع)]] بودند <ref>آل قاسم، تاریخ الحوزات العلمیه، ۶/۳۳</ref>؛ چنان‌که دختران امام‌جواد(ع) نیز به قم رفتند و در کنار فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شده‌اند، قبر بریهه دختر موسی مبرقع، فرزند [[امام‌محمدتقی(ع)]] (م۲۹۶ق) در کنار آنان قرار دارد <ref>قمی، عباس، منتهی الامال، ۲/۴۳۲؛ قمی، عباس، تتمة المنتهی، ۳۴۴</ref>.{{ببینید|قم}}
پس از این واقعه بسیاری از علویان از دیگر نقاط به قم هجرت کردند <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۷۰ ـ ۶۷۸؛ ابن‌طباطبا، مهاجران آل ابوطالب در قم، ۳۳۳ ـ ۳۳۹.</ref>؛ ازجمله آنان [[موسی مبرقع]] و فرزندانش از فرزندان [[امام‌جواد(ع)]] بودند <ref>آل قاسم، تاریخ الحوزات العلمیه، ۶/۳۳.</ref>؛ چنان‌که دختران امام‌جواد(ع) نیز به قم رفتند و در کنار فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شده‌اند، قبر بریهه دختر موسی مبرقع، فرزند [[امام‌محمدتقی(ع)]] (م۲۹۶ق) در کنار آنان قرار دارد <ref>قمی، عباس، منتهی الامال، ۲/۴۳۲؛ قمی، عباس، تتمة المنتهی، ۳۴۴.</ref>.{{ببینید|قم}}
==زیارت فاطمه معصومه(س)==
==زیارت فاطمه معصومه(س)==
در روایات به [[زیارت]] قبر فاطمه معصومه(س) توصیه شده است. بنابر نقل، امام‌صادق(ع)، امام‌رضا(ع) و امام‌جواد(ع) پاداش زیارت یا زیارتِ با معرفت قبر فاطمه معصومه(س) را بهشت شمرده‌اند <ref>ابن‌قولویه، کامل الزیارات، ۳۲۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۸/۳۱۶ ـ ۳۱۷</ref>. برخی [[فقها]] نیز برابر روایات ازجمله روایت معتبر یادشده به مردم توصیه کرده‌اند فاطمه معصومه(س) در قم را زیارت کنند <ref>← تبریزی، صراط النجاة، ۱۰/۴۱۴.</ref> [[مجلسی]] زیارت مشاهد مشرفه را [[مستحب]] و دارای پاداش بزرگ و بزرگداشت مشاهد مشرفه را بزرگداشت ائمه(ع) دانسته است و فاطمه معصومه(س) را ازجمله امامزادگان صاحب جلالت و جایگاه خوانده است <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۹۹/۲۷۳</ref>.
در روایات به [[زیارت]] قبر فاطمه معصومه(س) توصیه شده است. بنابر نقل، امام‌صادق(ع)، امام‌رضا(ع) و امام‌جواد(ع) پاداش زیارت یا زیارتِ با معرفت قبر فاطمه معصومه(س) را بهشت شمرده‌اند <ref>ابن‌قولویه، کامل الزیارات، ۳۲۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۸/۳۱۶ ـ ۳۱۷.</ref>. برخی [[فقها]] نیز برابر روایات ازجمله روایت معتبر یادشده به مردم توصیه کرده‌اند فاطمه معصومه(س) در قم را زیارت کنند <ref>← تبریزی، صراط النجاة، ۱۰/۴۱۴.</ref> [[مجلسی]] زیارت مشاهد مشرفه را [[مستحب]] و دارای پاداش بزرگ و بزرگداشت مشاهد مشرفه را بزرگداشت ائمه(ع) دانسته است و فاطمه معصومه(س) را ازجمله امامزادگان صاحب جلالت و جایگاه خوانده است <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۹۹/۲۷۳.</ref>.


[[شیخ‌عباس قمی]] نیز زیارت حضرت معصومه(س) را دارای [[ثواب]] فراوان دانسته است <ref>قمی، عباس، سفینة البحار، ۷/۳۵۸ ـ ۳۵۹</ref>. علمای برجسته از گذشته به [[زیارت قبر]] این بانو توجه داشته‌اند و حضرت را واسطه میان خود و خدا قرار می‌داده‌اند. [[ملاصدرا]] از حکمای بزرگ به زیارت ایشان می‌رفت و مشکلات علمی خود را با توسل به ایشان حل می‌کرد <ref>قمی، عباس، فوائد الرضویه، ۲/۶۱۸</ref>. برخی از [[اهل سنت]] نیز از گذشته به زیارت فاطمه معصومه(س) توجه داشته‌اند و پادشاهان و بزرگان [[شافعی]] و [[حنفی]] به زیارت ایشان می‌رفته‌اند <ref>قزوینی رازی، نقض، ۵۸۸</ref>.
[[شیخ‌عباس قمی]] نیز زیارت حضرت معصومه(س) را دارای [[ثواب]] فراوان دانسته است <ref>قمی، عباس، سفینة البحار، ۷/۳۵۸ ـ ۳۵۹.</ref>. علمای برجسته از گذشته به [[زیارت قبر]] این بانو توجه داشته‌اند و حضرت را واسطه میان خود و خدا قرار می‌داده‌اند. [[ملاصدرا]] از حکمای بزرگ به زیارت ایشان می‌رفت و مشکلات علمی خود را با توسل به ایشان حل می‌کرد <ref>قمی، عباس، فوائد الرضویه، ۲/۶۱۸.</ref>. برخی از [[اهل سنت]] نیز از گذشته به زیارت فاطمه معصومه(س) توجه داشته‌اند و پادشاهان و بزرگان [[شافعی]] و [[حنفی]] به زیارت ایشان می‌رفته‌اند <ref>قزوینی رازی، نقض، ۵۸۸.</ref>.


امام‌خمینی که تأکید کرده است مردم حضرت معصومه(س) را دختر امام خودشان می‌دانند و آستانه آن را می‌بوسند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۳۴</ref>، همانند دیگر علما و بزرگان زیارت فاطمه معصومه(س) را عبادت می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۲</ref> و به زیارت ایشان توجه ویژه نشان می‌داد و به ایشان [[توسل]] می‌جست و ضریح را می‌بوسید <ref>کرجی، قم و مرجعیت، ۱۵</ref>. ایشان در آغاز تدریس در جوانی در یکی از حجره‌های صحن بزرگ فاطمه معصومه(س) درس می‌داد <ref>دوانی، ۴/۹۲</ref>. در این دوره ایشان پس از درس، به حرم مطهر مشرف می‌شد <ref>صابری همدانی، مصاحبه، ۴/۴۷۱</ref>. به گزارشی (پس از انتقال محل تدریس ایشان از حرم) روز‌های چهارشنبه پس از درس به حرم مطهر مشرف می‌شد و پس از زیارت و نماز از پایین پا به احترام عقب عقب بر می‌گشت <ref>کرجی، قم و مرجعیت، ۱۵؛ مسعودی، مصاحبه، ۱۰</ref>. برخی گفته‌اند تا وقتی ایشان در قم بود هر روز پس از درس صبح و گاهی نیز پس از درس عصر به حرم مطهر فاطمه معصومه(س) مشرف می‌شد <ref>رسولی محلاتی، مصاحبه، ۶۴</ref> {{ببینید|اخلاق و سیره امام‌خمینی}}.
امام‌خمینی که تأکید کرده است مردم حضرت معصومه(س) را دختر امام خودشان می‌دانند و آستانه آن را می‌بوسند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۵۳۴.</ref>، همانند دیگر علما و بزرگان زیارت فاطمه معصومه(س) را عبادت می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۲.</ref> و به زیارت ایشان توجه ویژه نشان می‌داد و به ایشان [[توسل]] می‌جست و ضریح را می‌بوسید <ref>کرجی، قم و مرجعیت، ۱۵.</ref>. ایشان در آغاز تدریس در جوانی در یکی از حجره‌های صحن بزرگ فاطمه معصومه(س) درس می‌داد <ref>دوانی، ۴/۹۲.</ref>. در این دوره ایشان پس از درس، به حرم مطهر مشرف می‌شد <ref>صابری همدانی، مصاحبه، ۴/۴۷۱.</ref>. به گزارشی (پس از انتقال محل تدریس ایشان از حرم) روز‌های چهارشنبه پس از درس به حرم مطهر مشرف می‌شد و پس از زیارت و نماز از پایین پا به احترام عقب عقب بر می‌گشت <ref>کرجی، قم و مرجعیت، ۱۵؛ مسعودی، مصاحبه، ۱۰.</ref>. برخی گفته‌اند تا وقتی ایشان در قم بود هر روز پس از درس صبح و گاهی نیز پس از درس عصر به حرم مطهر فاطمه معصومه(س) مشرف می‌شد <ref>رسولی محلاتی، مصاحبه، ۶۴.</ref> {{ببینید|اخلاق و سیره امام‌خمینی}}.
==حرم و آستانه مقدسه==
==حرم و آستانه مقدسه==
پس از به خاک‌سپردن حضرت فاطمه معصومه(س)، مردم بر قبر ایشان سایه‌بانی از بوریا برافراشتند تا آنکه زینب دختر امام‌محمدتقی(ع) قبه‌ای بر تربت ایشان بنا کرد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۶۶</ref>. در کوی و میدان میر قم، [[مسجد]] و مدرسه‌ای است که آن را ستّیّه (مخفف سیّدتی) می‌نامند <ref>دانش‌پژوه، گنجینه آستانه ستّی فاطمه در قم، ۲۸۱</ref> و آنجا سرای [[موسی‌بن‌خزرج]] بوده و فاطمه معصومه(س) در آنجا نماز گزارده است <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۶۹؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۸/۲۹۰</ref> و محراب آن حضرت محل زیارت مردم است <ref>قمی، عباس، منتهی الامال، ۲/۴۳۲</ref>. مردم در روز شهادت امام‌کاظم(ع) برای عرض تسلیت به آنجا می‌روند <ref>دانش‌پژوه، گنجینه آستانه ستّی فاطمه در قم، ۲۸۱</ref>. بنای زینب(س) دست‌کم تا سال ۳۷۸ق سرپا بوده است.
پس از به خاک‌سپردن حضرت فاطمه معصومه(س)، مردم بر قبر ایشان سایه‌بانی از بوریا برافراشتند تا آنکه زینب دختر امام‌محمدتقی(ع) قبه‌ای بر تربت ایشان بنا کرد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۶۶.</ref>. در کوی و میدان میر قم، [[مسجد]] و مدرسه‌ای است که آن را ستّیّه (مخفف سیّدتی) می‌نامند <ref>دانش‌پژوه، گنجینه آستانه ستّی فاطمه در قم، ۲۸۱.</ref> و آنجا سرای [[موسی‌بن‌خزرج]] بوده و فاطمه معصومه(س) در آنجا نماز گزارده است <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۶۹؛ مجلسی، بحار الانوار، ۴۸/۲۹۰.</ref> و محراب آن حضرت محل زیارت مردم است <ref>قمی، عباس، منتهی الامال، ۲/۴۳۲.</ref>. مردم در روز شهادت امام‌کاظم(ع) برای عرض تسلیت به آنجا می‌روند <ref>دانش‌پژوه، گنجینه آستانه ستّی فاطمه در قم، ۲۸۱.</ref>. بنای زینب(س) دست‌کم تا سال ۳۷۸ق سرپا بوده است.


در سال ۳۵۰ق زیدبن‌احمد اصفهانی حاکم قم، سردر بقعه را از جانب رودخانه توسعه داد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۷۲</ref> و در ۴۷۷ق امیرابوالفضل عراقی به اشاره [[شیخ طوسی]] بقعه فاطمه معصومه(س) را بازسازی کرد. سلطان‌محمد الجایتو (۷۱۶ق) به آبادانی قم و حرم‌های آن پرداخت. کاشی‌های موجود در آستانه که تصویر سواران مغول را نمایش می‌دهند، از آثار او هستند. در [[دوره صفویه]] آستانه فاطمه معصومه(س) شکوه و جلالی یافت. در این دوره خادمان و حافظان و زائران را مهمان و برایشان هزینه می‌کردند و در دوره قاجار بر توسعه آن افزوده شد <ref>سجادی، آستانه حضرت معصومه(س)، ۲۹۷ ـ ۲۹۹</ref>. آستانه فاطمه معصومه(س) از گذشته دارای موقوفات باارزشی بوده و املاک، کتابخانه و موزه‌ای معتبر و آکنده از ذخایر معنویِ نفیس را در خود جای داده است <ref>سجادی، آستانه حضرت معصومه(س)، ۲۸۷ ـ ۲۸۸</ref>.
در سال ۳۵۰ق زیدبن‌احمد اصفهانی حاکم قم، سردر بقعه را از جانب رودخانه توسعه داد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، ۵۷۲.</ref> و در ۴۷۷ق امیرابوالفضل عراقی به اشاره [[شیخ طوسی]] بقعه فاطمه معصومه(س) را بازسازی کرد. سلطان‌محمد الجایتو (۷۱۶ق) به آبادانی قم و حرم‌های آن پرداخت. کاشی‌های موجود در آستانه که تصویر سواران مغول را نمایش می‌دهند، از آثار او هستند. در [[دوره صفویه]] آستانه فاطمه معصومه(س) شکوه و جلالی یافت. در این دوره خادمان و حافظان و زائران را مهمان و برایشان هزینه می‌کردند و در دوره قاجار بر توسعه آن افزوده شد <ref>سجادی، آستانه حضرت معصومه(س)، ۲۹۷ ـ ۲۹۹.</ref>. آستانه فاطمه معصومه(س) از گذشته دارای موقوفات باارزشی بوده و املاک، کتابخانه و موزه‌ای معتبر و آکنده از ذخایر معنویِ نفیس را در خود جای داده است <ref>سجادی، آستانه حضرت معصومه(س)، ۲۸۷ ـ ۲۸۸.</ref>.


این آستان که در زمان [[رژیم پهلوی]] زیر نظر دربار و [[اوقاف]] اداره می‌شد <ref>← امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۲۱۹</ref> و پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] امام‌خمینی در ۱۹/۱۲/۱۳۵۷ در حکمی [[احمد مولایی]] را به عنوان تولیت آن انتخاب کرد و در آن حکم تصریح کرد وی در همه امور مربوطه با [[احمد آذری قمی]] و [[مجتبی طباطبایی]] مشورت کند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۲۱۹</ref>. در ۲۹/۵/۱۳۵۹ مولایی از امام‌خمینی تقاضا کرد آستانه به صورت مستقل اداره شود که ایشان اجازه داد آستانه و [[موقوفات]] آن زیر نظر شخص «[[فقیه]] » اداره شود <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۲۱۹</ref>. بخشی از مستقلات آستانه از گذشته در اجاره مردم قرار داشت و با وقوع انقلاب اسلامی این تصور در میان برخی به‌وجود آمد که نیازی به پرداخت مبلغ اجاره نیست و برخی این موضوع را به امام‌خمینی نسبت می‌دادند. ایشان در پاسخ استفتائی دراین‌باره، این [[شایعه]] را تکذیب کرد و لازم دانست که مستأجران آستانه مبلغ اجاره را بپردازند <ref>امام‌خمینی، استفتائات، ۲/۳۸۳</ref>.
این آستان که در زمان [[رژیم پهلوی]] زیر نظر دربار و [[اوقاف]] اداره می‌شد <ref>← امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۲۱۹.</ref> و پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] امام‌خمینی در ۱۹/۱۲/۱۳۵۷ در حکمی [[احمد مولایی]] را به عنوان تولیت آن انتخاب کرد و در آن حکم تصریح کرد وی در همه امور مربوطه با [[احمد آذری قمی]] و [[مجتبی طباطبایی]] مشورت کند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۲۱۹.</ref>. در ۲۹/۵/۱۳۵۹ مولایی از امام‌خمینی تقاضا کرد آستانه به صورت مستقل اداره شود که ایشان اجازه داد آستانه و [[موقوفات]] آن زیر نظر شخص «[[فقیه]] » اداره شود <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۲۱۹.</ref>. بخشی از مستقلات آستانه از گذشته در اجاره مردم قرار داشت و با وقوع انقلاب اسلامی این تصور در میان برخی به‌وجود آمد که نیازی به پرداخت مبلغ اجاره نیست و برخی این موضوع را به امام‌خمینی نسبت می‌دادند. ایشان در پاسخ استفتائی دراین‌باره، این [[شایعه]] را تکذیب کرد و لازم دانست که مستأجران آستانه مبلغ اجاره را بپردازند <ref>امام‌خمینی، استفتائات، ۲/۳۸۳.</ref>.




[[حرم حضرت فاطمه معصومه(س)]] از گذشته یکی از عبادتگاه‌های شیعیان بوده است <ref>امام‌خمینی، کشف اسرار، ۲۷۰</ref> و بزرگ‌ترین مراکز علمی و مهم‌ترین حوزه‌های علمیه جهان تشیع در شهر قم تأسیس گردید و اهمیت زیارت ایشان، علمای فراوانی را به سوی این شهر جذب و موجب تحوّلات تازه و موثّری درگسترش [[تشیع|تشیّع]] گردید <ref>شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱/۱۵ ـ ۱۶ و ۲۱ ـ ۲۲</ref>. یکی از دلایل هجرت ‌[[عبدالکریم حائری یزدی]] به قم در سال ۱۳۰۰ وجود مرقد فاطمه معصومه(س) در این شهر بود <ref>شکوری، مرجع دور‌اندیش و صبورآیت‌الله حائری، ۱۷/۱۱۲</ref>. حائری یزدی تا مدت زیادی درس و نمازهای‌ خود را در [[مسجد بالاسر حرم]] اقامه می‌کرد <ref>کرجی، قم و مرجعیت، ۹ ـ ۱۰</ref> {{ببینید|حوزه علمیه قم}}. سیدحسین بروجردی نیز به سبب وجود فاطمه معصومه(س) در قم اقامت کرد <ref>احمدی، مصاحبه، ۴۳ ـ ۴۴</ref> {{ببینید|سیدحسین بروجردی}}.
[[حرم حضرت فاطمه معصومه(س)]] از گذشته یکی از عبادتگاه‌های شیعیان بوده است <ref>امام‌خمینی، کشف اسرار، ۲۷۰.</ref> و بزرگ‌ترین مراکز علمی و مهم‌ترین حوزه‌های علمیه جهان تشیع در شهر قم تأسیس گردید و اهمیت زیارت ایشان، علمای فراوانی را به سوی این شهر جذب و موجب تحوّلات تازه و موثّری درگسترش [[تشیع|تشیّع]] گردید <ref>شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱/۱۵ ـ ۱۶ و ۲۱ ـ ۲۲.</ref>. یکی از دلایل هجرت ‌[[عبدالکریم حائری یزدی]] به قم در سال ۱۳۰۰ وجود مرقد فاطمه معصومه(س) در این شهر بود <ref>شکوری، مرجع دور‌اندیش و صبورآیت‌الله حائری، ۱۷/۱۱۲.</ref>. حائری یزدی تا مدت زیادی درس و نمازهای‌ خود را در [[مسجد بالاسر حرم]] اقامه می‌کرد <ref>کرجی، قم و مرجعیت، ۹ ـ ۱۰.</ref> {{ببینید|حوزه علمیه قم}}. سیدحسین بروجردی نیز به سبب وجود فاطمه معصومه(س) در قم اقامت کرد <ref>احمدی، مصاحبه، ۴۳ ـ ۴۴.</ref> {{ببینید|سیدحسین بروجردی}}.


[[امام‌خمینی]] با توجه به روایات نقل شده درباره اهمیت قم <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۵۷/۲۱۸ ـ ۲۱۹</ref>، این شهر را بهشت برین نامیده و وجود فاطمه معصومه(س) را موجب نورانیت و قداست آن دانسته است. ایشان در پاسخ [[توهین]] و شبهه‌افکنی [[علی‌اکبر حکمی‌زاده]] در کتاب اسرار هزارساله درباره مزارهای [[اولیای خدا]] ازجمله فاطمه معصومه(س) یادآور شده حرم آن حضرت از عبادت‌گاه‌های بزرگ شیعیان است که شبانه‌روز در آن خانه، مردم به[[ذکر خدا]] مشغول‌اند و توهین به چنین مسجد و معبدی جز [[کینه]] به فرزندان علی(ع) ریشه‌ای ندارد <ref>امام‌خمینی، کشف اسرار، ۲۷۰</ref>.
[[امام‌خمینی]] با توجه به روایات نقل شده درباره اهمیت قم <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۵۷/۲۱۸ ـ ۲۱۹.</ref>، این شهر را بهشت برین نامیده و وجود فاطمه معصومه(س) را موجب نورانیت و قداست آن دانسته است. ایشان در پاسخ [[توهین]] و شبهه‌افکنی [[علی‌اکبر حکمی‌زاده]] در کتاب اسرار هزارساله درباره مزارهای [[اولیای خدا]] ازجمله فاطمه معصومه(س) یادآور شده حرم آن حضرت از عبادت‌گاه‌های بزرگ شیعیان است که شبانه‌روز در آن خانه، مردم به[[ذکر خدا]] مشغول‌اند و توهین به چنین مسجد و معبدی جز [[کینه]] به فرزندان علی(ع) ریشه‌ای ندارد <ref>امام‌خمینی، کشف اسرار، ۲۷۰.</ref>.


از سوی دیگر، حرم فاطمه معصومه(س) که از گذشته ازجمله در [[نهضت مشروطه]] نقش‌آفرین بود و علمای تهران در جریان هجرت به قم در حرم ایشان متحصن شدند <ref>عمید زنجانی، فقه سیاسی، ۱/۱۵۴</ref>؛ در دوران [[نهضت اسلامی]] نیز یکی از مراکز آن به شمار می‌آمد؛ چنان‌که در اسفند ۱۳۴۱ امام‌خمینی در جمع مردم قم و زائران حضرت معصومه(س) سخنرانی مبسوطی کرد و درباره همه‌پرسی فرمایشی [[محمدرضا پهلوی]] به مردم هشدار داد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۵۱ ـ ۱۵۲</ref>. ایشان در سیزدهم خرداد ۱۳۴۲ مصادف با عاشورای ۱۳۸۳ق نیز در جمع مردم قم و زوار حرم فاطمه معصومه(س) سخنرانی کرد و به هتک حرمت [[مدرسه فیضیه]] و اذیت و کشتن طلاب به‌شدت اعتراض کرد و از زائران خواست که به مدرسه فیضیه بروند و جنایت‌های مأموران رژیم پهلوی را از نزدیک ببینند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۲۴۳ ـ ۲۴۵</ref> {{ببینید|حمله به مدرسه فیضیه}}. ایشان برخی دیدار‌های خود با شخصیت‌ها را در ارتباط با انقلاب اسلامی در حرم قرار می‌داد <ref>عسکراولادی، خاطرات، چاپ‌شده در امام‌خمینی و هیئت‌های دینی مبارز، ۱۹۳</ref>. ایشان در آبان ۱۳۵۶ در یک سخنرانی در [[نجف]] نیز درباره اهانت رژیم پهلوی به حرم فاطمه معصومه(س) سخن گفت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۲۶۱</ref>.
از سوی دیگر، حرم فاطمه معصومه(س) که از گذشته ازجمله در [[نهضت مشروطه]] نقش‌آفرین بود و علمای تهران در جریان هجرت به قم در حرم ایشان متحصن شدند <ref>عمید زنجانی، فقه سیاسی، ۱/۱۵۴.</ref>؛ در دوران [[نهضت اسلامی]] نیز یکی از مراکز آن به شمار می‌آمد؛ چنان‌که در اسفند ۱۳۴۱ امام‌خمینی در جمع مردم قم و زائران حضرت معصومه(س) سخنرانی مبسوطی کرد و درباره همه‌پرسی فرمایشی [[محمدرضا پهلوی]] به مردم هشدار داد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۵۱ ـ ۱۵۲.</ref>. ایشان در سیزدهم خرداد ۱۳۴۲ مصادف با عاشورای ۱۳۸۳ق نیز در جمع مردم قم و زوار حرم فاطمه معصومه(س) سخنرانی کرد و به هتک حرمت [[مدرسه فیضیه]] و اذیت و کشتن طلاب به‌شدت اعتراض کرد و از زائران خواست که به مدرسه فیضیه بروند و جنایت‌های مأموران رژیم پهلوی را از نزدیک ببینند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۲۴۳ ـ ۲۴۵.</ref> {{ببینید|حمله به مدرسه فیضیه}}. ایشان برخی دیدار‌های خود با شخصیت‌ها را در ارتباط با انقلاب اسلامی در حرم قرار می‌داد <ref>عسکراولادی، خاطرات، چاپ‌شده در امام‌خمینی و هیئت‌های دینی مبارز، ۱۹۳.</ref>. ایشان در آبان ۱۳۵۶ در یک سخنرانی در [[نجف]] نیز درباره اهانت رژیم پهلوی به حرم فاطمه معصومه(س) سخن گفت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۲۶۱.</ref>.


در اوائل دوره [[تبعید امام‌خمینی]] در [[عراق]] جلسات [[دعای توسل]] پس از [[نماز مغرب]] و [[نماز عشا|عشا]] در رواق بالای سر فاطمه معصومه(س) برگزار می‌شد و زائران حضرت را به خود جذب می‌کرد <ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، ۲۵</ref>. معمولاً [[دعا]] را [[محمدرضا مؤیدی قمی]] می‌خواند و شرکت‌کنندگان از امام‌خمینی به عنوان مرجع دور از وطن یاد و برای سلامتی ایشان دعا می‌کردند. در شب‌های پرجمعیت مانند شب جمعه یا وفات و اعیاد ائمه(ع) یک نفر سخنرانی می‌کرد و طلاب پس از سخنرانی با تغییردادن لباسِ سخنران، او را فراری می‌دادند. در برخی از شب‌ها مراسم به [[تظاهرات]] تبدیل می‌شد و جمعیت از صحن بزرگ وارد فیضیه می‌شدند <ref>روحانی، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی، ۱/۲۴۰</ref>.
در اوائل دوره [[تبعید امام‌خمینی]] در [[عراق]] جلسات [[دعای توسل]] پس از [[نماز مغرب]] و [[نماز عشا|عشا]] در رواق بالای سر فاطمه معصومه(س) برگزار می‌شد و زائران حضرت را به خود جذب می‌کرد <ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، ۲۵.</ref>. معمولاً [[دعا]] را [[محمدرضا مؤیدی قمی]] می‌خواند و شرکت‌کنندگان از امام‌خمینی به عنوان مرجع دور از وطن یاد و برای سلامتی ایشان دعا می‌کردند. در شب‌های پرجمعیت مانند شب جمعه یا وفات و اعیاد ائمه(ع) یک نفر سخنرانی می‌کرد و طلاب پس از سخنرانی با تغییردادن لباسِ سخنران، او را فراری می‌دادند. در برخی از شب‌ها مراسم به [[تظاهرات]] تبدیل می‌شد و جمعیت از صحن بزرگ وارد فیضیه می‌شدند <ref>روحانی، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی، ۱/۲۴۰.</ref>.


در [[نوروز]] ۱۳۴۴ هم‌زمان با تحویل سال، طلاب انقلابی در حرم فاطمه معصومه(س) دعای توسل برگزار کردند و طلبه‌ای به نام غلام‌حسین فلاح یزدی با سخنرانی کوتاه با اشاره به قیام پانزده خرداد به تبعید امام‌خمینی و بازداشت تعداد بسیاری از روحانیان انقلابی اعتراض کرد که با واکنش مأموران مواجه شد <ref>روح‌بخش، صلوات سیاسی، ۲۱/۴۴</ref>. نیروهای رژیم در چند نوبت به این مراسم حمله کردند و تعدادی از شرکت‌کنندگان در مراسم دعا بازداشت و زندانی شدند؛ چنان‌که در یک نوبت هجده نفر بازداشت و روانه [[زندان]] شدند تا آنکه مأموران دولتی این جلسه را تعطیل کردند <ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، ۲۶</ref>. در سال ۱۳۵۴ نیز طلاب در بزرگداشت [[پانزده خرداد]] ۱۳۴۲ تظاهراتی در [[میدان آستانه]] و [[مدرسه فیضیه]] برگزار کردند که تعدادی مجروح و بازداشت شدند {{ببینید|هفده خرداد}}.
در [[نوروز]] ۱۳۴۴ هم‌زمان با تحویل سال، طلاب انقلابی در حرم فاطمه معصومه(س) دعای توسل برگزار کردند و طلبه‌ای به نام غلام‌حسین فلاح یزدی با سخنرانی کوتاه با اشاره به قیام پانزده خرداد به تبعید امام‌خمینی و بازداشت تعداد بسیاری از روحانیان انقلابی اعتراض کرد که با واکنش مأموران مواجه شد <ref>روح‌بخش، صلوات سیاسی، ۲۱/۴۴.</ref>. نیروهای رژیم در چند نوبت به این مراسم حمله کردند و تعدادی از شرکت‌کنندگان در مراسم دعا بازداشت و زندانی شدند؛ چنان‌که در یک نوبت هجده نفر بازداشت و روانه [[زندان]] شدند تا آنکه مأموران دولتی این جلسه را تعطیل کردند <ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، ۲۶.</ref>. در سال ۱۳۵۴ نیز طلاب در بزرگداشت [[پانزده خرداد]] ۱۳۴۲ تظاهراتی در [[میدان آستانه]] و [[مدرسه فیضیه]] برگزار کردند که تعدادی مجروح و بازداشت شدند {{ببینید|هفده خرداد}}.
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
emailconfirmed
۲٬۵۷۶

ویرایش