پرش به محتوا

رحمت: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ بهمن ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:


== رحمت در بندگان ==
== رحمت در بندگان ==
صفت رحمت در بندگان، یکی از مظاهر رحمت الهی است. در روایات به صفت رحمت در بندگان تأکید شده است و آن موجب دریافت رحمت الهی به‌شمار رفته است؛<ref>نوری، ۹/۵۴.</ref> از این‌رو [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر اسلام(ص)]] نیز برای جهانیان مظهر تام رحمت و محبت معرفی شده است.<ref>توبه، ۱۲۸؛ انبیاء، ۱۰۷.</ref> [[امام‌خمینی]] رحمت و محبت را رمز پیوستگی زندگی فردی و اجتماعی می‌داند که در نبود آن رشته زندگی فردی و اجتماعی گسیخته خواهد شد.<ref>امام‌خمینی، حدیث جنود، ۲۳۲.</ref> در نگاه ایشان، مدارا، رحمت و [[محبت و عشق|محبت]]، از جلوه‌های رحمانی است و مردم باید با این جلوه الهی با همدیگر رفتار کنند<ref>امام‌خمینی، حدیث جنود، ۳۱۸–۳۱۹.</ref> و یکی از بارزترین ویژگی‌ها در سیره پیشوایان، رحمت و محبت و مداراست که در حق [[دشمن]] نیز باید رعایت شود؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۱/۳۹۱ و ۱۸/۴۶.</ref> در عین حال در برابر دشمن معاند، لازم است با قدرت و صلابت برخورد شود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۹/۳۸۵.</ref> ایشان رحمت و عطوفت [[مادر]] را مظهر رحمت الهی می‌داند که تجسم این رحمت در دیدگان مادر، بارقه عطوفت و رحمت رب‌العالمین است؛ همچنین این عطوفت است که تحمل رنج‌ها و مشقت‌های تربیت فرزند را برای مادر ممکن ساخته است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۲۲۵.</ref> {{ببینید|مادر}}
صفت رحمت در بندگان، یکی از مظاهر رحمت الهی است. در روایات به صفت رحمت در بندگان تأکید شده است و آن موجب دریافت رحمت الهی به‌شمار رفته است؛<ref>نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ۹/۵۴.</ref> از این‌رو [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر اسلام(ص)]] نیز برای جهانیان مظهر تام رحمت و محبت معرفی شده است.<ref>توبه، ۱۲۸؛ انبیاء، ۱۰۷.</ref> [[امام‌خمینی]] رحمت و محبت را رمز پیوستگی زندگی فردی و اجتماعی می‌داند که در نبود آن رشته زندگی فردی و اجتماعی گسیخته خواهد شد.<ref>امام‌خمینی، حدیث جنود، ۲۳۲.</ref> در نگاه ایشان، مدارا، رحمت و [[محبت و عشق|محبت]]، از جلوه‌های رحمانی است و مردم باید با این جلوه الهی با همدیگر رفتار کنند<ref>امام‌خمینی، حدیث جنود، ۳۱۸–۳۱۹.</ref> و یکی از بارزترین ویژگی‌ها در سیره پیشوایان، رحمت و محبت و مداراست که در حق [[دشمن]] نیز باید رعایت شود؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۱/۳۹۱ و ۱۸/۴۶.</ref> در عین حال در برابر دشمن معاند، لازم است با قدرت و صلابت برخورد شود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۹/۳۸۵.</ref> ایشان رحمت و عطوفت [[مادر]] را مظهر رحمت الهی می‌داند که تجسم این رحمت در دیدگان مادر، بارقه عطوفت و رحمت رب‌العالمین است؛ همچنین این عطوفت است که تحمل رنج‌ها و مشقت‌های تربیت فرزند را برای مادر ممکن ساخته است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۲۲۵.</ref> {{ببینید|مادر}}


امام‌خمینی در سیره عملی خود نیز دارای این صفت و با همه افراد، به‌ویژه اهل خانه، اعم از زن، فرزندان و نوه‌ها و حتی وابستگان سببی و نسبی خود رفتار رحیمانه و محبت‌آمیز داشت و همواره به آنان اظهار محبت کرده، رحمت، عطوفت و علاقه خود را به آنان ابراز می‌کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱/۲؛ الهامی‌نیا، سیره اخلاقی ـ تربیتی امام‌خمینی، ۲۰۵.</ref> همچنین در موارد پرشماری امام‌خمینی افرادی که به شخص ایشان توهین و بدگویی کرده بودند، سپس پشیمان شده، با نامه، [[عفو]] و بخشش خواسته بودند، بدون استثنا در تمام موارد، آنان را بخشیده، مورد رحمت خود قرار داده است.<ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، ۹۶.</ref> ایشان به خانواده [[شهدا]] و [[رزمندگان اسلام|رزمندگان]] و افراد نیازمند عنایت ویژه‌ای داشت و پیوسته برای حل مشکلات آنان دستور رسیدگی می‌داد. در مواردی نیز از محل [[وجوهات شرعی]] و بخشش قسمتی از آن، به آنها کمک می‌کرد.<ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، ۸۰–۸۱.</ref>
امام‌خمینی در سیره عملی خود نیز دارای این صفت و با همه افراد، به‌ویژه اهل خانه، اعم از زن، فرزندان و نوه‌ها و حتی وابستگان سببی و نسبی خود رفتار رحیمانه و محبت‌آمیز داشت و همواره به آنان اظهار محبت کرده، رحمت، عطوفت و علاقه خود را به آنان ابراز می‌کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱/۲؛ الهامی‌نیا، سیره اخلاقی ـ تربیتی امام‌خمینی، ۲۰۵.</ref> همچنین در موارد پرشماری امام‌خمینی افرادی که به شخص ایشان توهین و بدگویی کرده بودند، سپس پشیمان شده، با نامه، [[عفو]] و بخشش خواسته بودند، بدون استثنا در تمام موارد، آنان را بخشیده، مورد رحمت خود قرار داده است.<ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، ۹۶.</ref> ایشان به خانواده [[شهدا]] و [[رزمندگان اسلام|رزمندگان]] و افراد نیازمند عنایت ویژه‌ای داشت و پیوسته برای حل مشکلات آنان دستور رسیدگی می‌داد. در مواردی نیز از محل [[وجوهات شرعی]] و بخشش قسمتی از آن، به آنها کمک می‌کرد.<ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، ۸۰–۸۱.</ref>
confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸

ویرایش