پرش به محتوا

جشن هنر شیراز: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «'''جشن هنر شیراز'''، فساد و پرده‌دری عمومی رژیم پهلوی در جشن هنر شیراز، ۱۳۵۶. ==مقدمه== رژیم پهلوی در دهه پایانی عمر خود جشن‌های سالانه و پرهزینه‌ای را در شیراز با عنوان جشن هنر برگزار کرد. این برنامه در سال ۱۳۴۵ از سوی فریده دیبا، مادر فر...» ایجاد کرد)
 
خط ۵: خط ۵:
فرح دیبا هدف این جشن را گسترش هنر، بزرگداشت [[هنر اصیل ملی|هنرهای اصیل ملی]] و بالا‌بردن سطح [[فرهنگ]] و نکوداشت هنرمندان ایران خواند. وی شناساندن [[هنر ایران|هنر ایرانیان]] به مردم جهان و شناساندن هنرمندان خارجی به ایرانیان و آشناکردن مردم ایران با آخرین تحولات جهانی<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، پنج و ۴؛ نصیری طیبی، انقلاب اسلامی در شیراز، ۴۱۸.</ref> و ارتباط با توده مردم و ترویج فرهنگ بومی را از دیگر هدف‌های این جشن شمرده است؛ به همین جهت مسئولان جشن در ادامه کار بیست کتاب در عرصه [[موسیقی]] و [[سینما]] در [[کشور ایران|ایران]] و جهان منتشر کردند (کریمان). طرفداران محمدرضا پهلوی برنامه‌های انجام‌شده در جشن هنر را نمونه روشنفکری و استفاده از [[آزادی]] و نماد [[پیشرفت]] و [[تمدن]] وانمود می‌کردند و مخالفان آن را به افکار ارتجاعی متهم می‌ساختند.<ref>اللهیاری، خوک ‌بچه در آتش، ۸.</ref>
فرح دیبا هدف این جشن را گسترش هنر، بزرگداشت [[هنر اصیل ملی|هنرهای اصیل ملی]] و بالا‌بردن سطح [[فرهنگ]] و نکوداشت هنرمندان ایران خواند. وی شناساندن [[هنر ایران|هنر ایرانیان]] به مردم جهان و شناساندن هنرمندان خارجی به ایرانیان و آشناکردن مردم ایران با آخرین تحولات جهانی<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، پنج و ۴؛ نصیری طیبی، انقلاب اسلامی در شیراز، ۴۱۸.</ref> و ارتباط با توده مردم و ترویج فرهنگ بومی را از دیگر هدف‌های این جشن شمرده است؛ به همین جهت مسئولان جشن در ادامه کار بیست کتاب در عرصه [[موسیقی]] و [[سینما]] در [[کشور ایران|ایران]] و جهان منتشر کردند (کریمان). طرفداران محمدرضا پهلوی برنامه‌های انجام‌شده در جشن هنر را نمونه روشنفکری و استفاده از [[آزادی]] و نماد [[پیشرفت]] و [[تمدن]] وانمود می‌کردند و مخالفان آن را به افکار ارتجاعی متهم می‌ساختند.<ref>اللهیاری، خوک ‌بچه در آتش، ۸.</ref>
==زمان برگزاری نخستین جشن==
==زمان برگزاری نخستین جشن==
نخستین جشن هنر شیراز در بیستم شهریور ۱۳۴۶ آغاز و تا سی‌ام همان ماه به کار خود ادامه داد.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، پنج‌ ـ ده؛ نظافتی، کلاه فرنگی بر سر فرهنگ ایران، ۵.</ref> افرادی به عنوان هنرمند شامل [[رقاصه|رقاصه‌ها]]، [[موزیسین|موزیسین‌ها]]، [[خواننده|خوانندگان]] و [[بازیگر|بازیگران]] فیلم‌های عموماً غیر اخلاقیِ [[سینمای غرب|سینماهای غربی]] از [[امریکا]] و [[کشورهای اروپایی]] برای شرکت در این جشن به ایران دعوت شدند.<ref>نظافتی، کلاه فرنگی بر سر فرهنگ ایران، ۵.</ref> برنامه‌های جشن هنر از آغاز تا پایان [[مبتذل]] و خلاف [[اخلاق عمومی]] بود؛ اما در سال ۱۳۵۶ به اوج ابتذال رسید. افزون بر آن از آغاز تا سال ۱۳۵۶ در مکان‌هایی خاص و با دعوت از افراد خاص و بلیت‌های گران‌قیمت برگزار می‌شد. بیشتر شرکت‌کنندگان از تهران به شیراز می‌آمدند. زنان چادری نیز در آن راه نداشتند؛ اما در سال ۱۳۵۶ رژیم پهلوی در راستای حرمت‌شکنی، این جشن‌ها را در مکان‌های عمومی برگزار کرد.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، هفت ـ هشت.</ref> در این جشن‌ها افراد سرشناس بسیاری از سراسر ایران و جهان دعوت می‌شدند. در جشن سال ۱۳۵۶، ۲۱ تن از سناتورهای ایرانی و نمایندگان مجلس شورای ملی با همسران خود حضور داشتند<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، ۳۷۰ـ۳۷۱.</ref> برای جمع‌آوری متکدیان و نیز امنیت مراسم، تشریفات سنگینی در نظر گرفته می‌شد؛<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، ۳۵۵ـ۳۵۶ و ۳۵۹ـ۳۶۲.</ref> و هزینه سنگین آن از [[بودجه]] [[وزارت دربار شاهنشاهی]] به‌ویژه دفتر فرح دیبا و اشخاص حقیقی و حقوقی و بودجه [[شهرداری]] و [[استانداری شیراز]] پرداخت می‌شد.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، ۱۹۰ و ۱۹۸.</ref> فرح دیبا نیز برای [[هدیه]] به مهمانان خارجی و برخی از رجال ایرانی برای این‌گونه مراسم سکه‌های طلای گران‌قیمتی تهیه کرده بود.<ref>صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ۲۶۲.</ref>
نخستین جشن هنر شیراز در بیستم شهریور ۱۳۴۶ آغاز و تا سی‌ام همان ماه به کار خود ادامه داد.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، پنج‌ ـ ده؛ نظافتی، کلاه فرنگی بر سر فرهنگ ایران، ۵.</ref> افرادی به عنوان هنرمند شامل [[رقاصه|رقاصه‌ها]]، [[موزیسین|موزیسین‌ها]]، [[خواننده|خوانندگان]] و [[بازیگر|بازیگران]] فیلم‌های عموماً غیر اخلاقیِ [[سینمای غرب|سینماهای غربی]] از [[امریکا]] و [[کشورهای اروپایی]] برای شرکت در این جشن به ایران دعوت شدند.<ref>نظافتی، کلاه فرنگی بر سر فرهنگ ایران، ۵.</ref> برنامه‌های جشن هنر از آغاز تا پایان [[مبتذل]] و خلاف [[اخلاق عمومی]] بود؛ اما در سال ۱۳۵۶ به اوج ابتذال رسید. افزون بر آن از آغاز تا سال ۱۳۵۶ در مکان‌هایی خاص و با دعوت از افراد خاص و بلیت‌های گران‌قیمت برگزار می‌شد.<br>
بیشتر شرکت‌کنندگان از تهران به شیراز می‌آمدند. زنان چادری نیز در آن راه نداشتند؛ اما در سال ۱۳۵۶ رژیم پهلوی در راستای حرمت‌شکنی، این جشن‌ها را در مکان‌های عمومی برگزار کرد.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، هفت ـ هشت.</ref> در این جشن‌ها افراد سرشناس بسیاری از سراسر ایران و جهان دعوت می‌شدند. در جشن سال ۱۳۵۶، ۲۱ تن از سناتورهای ایرانی و نمایندگان مجلس شورای ملی با همسران خود حضور داشتند<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، ۳۷۰ـ۳۷۱.</ref> برای جمع‌آوری متکدیان و نیز امنیت مراسم، تشریفات سنگینی در نظر گرفته می‌شد؛<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، ۳۵۵ـ۳۵۶ و ۳۵۹ـ۳۶۲.</ref> و هزینه سنگین آن از [[بودجه]] [[وزارت دربار شاهنشاهی]] به‌ویژه دفتر فرح دیبا و اشخاص حقیقی و حقوقی و بودجه [[شهرداری]] و [[استانداری شیراز]] پرداخت می‌شد.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، ۱۹۰ و ۱۹۸.</ref> فرح دیبا نیز برای [[هدیه]] به مهمانان خارجی و برخی از رجال ایرانی برای این‌گونه مراسم سکه‌های طلای گران‌قیمتی تهیه کرده بود.<ref>صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ۲۶۲.</ref>
 
==دین‌ستیزی در رژیم پهلوی==
==دین‌ستیزی در رژیم پهلوی==
از زمان [[رضاخان پهلوی]] که مبارزه با فعالیت‌های مذهبی و مقابله با [[حجاب]] در دستور کار [[دولت]] قرار گرفت تا دوره محمدرضا، رژیم پهلوی به عناوین مختلف بر سر راه ترویج [[شعائر دینی|شعائر]] و مسائل دینی مردم مانع ایجاد می‌کرد و دولتیان در صدد کم‌رنگ جلوه‌دادن [[فرهنگ اصیل اسلامی]] بودند و در پوشش جشن‌های ۲۵۰۰ ساله {{ببینید|متن=ببینید|جشن‌های ۲۵۰۰ساله}} و جشن هنر شیراز، در صدد بودند فرهنگ برهنگی، بی‌هویتی دینی و [[فرهنگ غربی]] را جایگزین [[فرهنگ ایرانی ـ اسلامی]] کنند.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، هفت؛ نظافتی، کلاه فرنگی بر سر فرهنگ ایران، ۵.</ref>از این‌رو در ادامه کار، توهین به نمادهای مذهبی و [[روحانیت شیعه]] در برنامه‌های جشن هنر گنجانده شد و هر سال که از جشن هنر شیراز می‌گذشت اهداف ضد اسلامی و ضد فرهنگی آن آشکارتر می‌شد.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، هشت ـ نُه؛ مسعود انصاری، پس از سقوط، ۸۲.</ref> در سال ۱۳۴۹ دانشجویان [[دانشگاه پهلوی]] به برگزاری این جشن‌ها اعتراض و به هنرمندان فرانسوی و امریکایی توهین کردند که اعتراض هنرمندان به فرح دیبا را در پی داشت.<ref>نصیری طیبی، انقلاب اسلامی در شیراز، ۴۲۲.</ref> [[سیدعبدالکریم هاشمی‌نژاد]] نیز در ۲۸/۱/۱۳۵۰ ضمن سخنرانی در [[رفسنجان]] به‌شدت به برگزاری این جشن‌ها حمله کرد.<ref>نصیری طیبی، انقلاب اسلامی در شیراز، ۴۲۲.</ref> در سال ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ نیز در محافل گوناگون به برگزاری این جشن‌ها اعتراض شد و هدف از این جشن‌ها را محو [[تعصبات ملی]] و فراخوانی به فرهنگ غرب و مخالفت با متدینان و [[اصول مذهب]] دانستند.<ref>نصیری طیبی، انقلاب اسلامی در شیراز، ۴۲۴.</ref>
از زمان [[رضاخان پهلوی]] که مبارزه با فعالیت‌های مذهبی و مقابله با [[حجاب]] در دستور کار [[دولت]] قرار گرفت تا دوره محمدرضا، رژیم پهلوی به عناوین مختلف بر سر راه ترویج [[شعائر دینی|شعائر]] و مسائل دینی مردم مانع ایجاد می‌کرد و دولتیان در صدد کم‌رنگ جلوه‌دادن [[فرهنگ اصیل اسلامی]] بودند و در پوشش جشن‌های ۲۵۰۰ ساله {{ببینید|متن=ببینید|جشن‌های ۲۵۰۰ساله}} و جشن هنر شیراز، در صدد بودند فرهنگ برهنگی، بی‌هویتی دینی و [[فرهنگ غربی]] را جایگزین [[فرهنگ ایرانی ـ اسلامی]] کنند.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، هفت؛ نظافتی، کلاه فرنگی بر سر فرهنگ ایران، ۵.</ref>از این‌رو در ادامه کار، توهین به نمادهای مذهبی و [[روحانیت شیعه]] در برنامه‌های جشن هنر گنجانده شد و هر سال که از جشن هنر شیراز می‌گذشت اهداف ضد اسلامی و ضد فرهنگی آن آشکارتر می‌شد.<ref>مرکز بررسی اسناد، جشن هنر شیراز به روایت اسناد ساواک، هشت ـ نُه؛ مسعود انصاری، پس از سقوط، ۸۲.</ref> در سال ۱۳۴۹ دانشجویان [[دانشگاه پهلوی]] به برگزاری این جشن‌ها اعتراض و به هنرمندان فرانسوی و امریکایی توهین کردند که اعتراض هنرمندان به فرح دیبا را در پی داشت.<ref>نصیری طیبی، انقلاب اسلامی در شیراز، ۴۲۲.</ref> [[سیدعبدالکریم هاشمی‌نژاد]] نیز در ۲۸/۱/۱۳۵۰ ضمن سخنرانی در [[رفسنجان]] به‌شدت به برگزاری این جشن‌ها حمله کرد.<ref>نصیری طیبی، انقلاب اسلامی در شیراز، ۴۲۲.</ref> در سال ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ نیز در محافل گوناگون به برگزاری این جشن‌ها اعتراض شد و هدف از این جشن‌ها را محو [[تعصبات ملی]] و فراخوانی به فرهنگ غرب و مخالفت با متدینان و [[اصول مذهب]] دانستند.<ref>نصیری طیبی، انقلاب اسلامی در شیراز، ۴۲۴.</ref>
Image-reviewer، confirmed، templateeditor
۷۲۱

ویرایش