بمانعلی کمالی زارچی
کمالی زارچی، بمانعلی؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. بمانعلی کمالی زارچی معروف به بحرینی در سال ۱۳۱۹ ش در روستای زارچ یزد و در خانوادهای روحانی به دنیا آمد. پدرش مرتضی از نوادگان عالم بزرگ ملا علیاکبر زارچی بود و اجدادش نیز اغلب در کسوت روحانیت بودند. او دوران ابتدایی را در زارچ یزد طی کرد و سپس راهی یزد شد و مدت یک سال در مدارس علمیه آن شهر در درسهای مقدمات برخی از استادان شرکت کرد، ولی اطلاعاتی درباره استادان او در دست نیست. پس از یک سال حضور در حوزه علمیه یزد، به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر ادبیات و منطق را نزد شیخ رضا نحوی، رحمتالله فشارکی، ابوالقاسم نحوی قمی و شیخ محمود علومی یزدی فراگرفت. آنگاه به تحصیل دروس سطح پرداخت و در درسهای آقایان شیخ هادی بروجردی، جعفر سبحانی، محمدتقی ستوده، حسین شبزندهدار جهرمی، شیخ مصطفی اعتمادی، حسین نوری همدانی، میرزا علی مشکینی، سید عبدالکریم موسوی اردبیلی و سید محمدباقر سلطانی طباطبایی بروجردی شرکت کرد و دوره سطح متوسط و سطح عالی را به پایان برد. کمالی زارچی (بحرینی) از سال ۱۳۴۰ ش به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درسهای آیات سید محمد داماد یزدی، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی، امام خمینی و شیخ مرتضی حائری بهره برد. با استناد به این گزارش میتوان گفت که از سال ۱۳۴۰ ش در درسهای خارج فقه و اصول امام خمینی در مسجد اعظم حضور مییافت. همچنین با استناد به برخی از اعلامیههایی که کمالی زارچی در سالهای ۱۳۴۳-۱۳۴۴ ش صادر کرده است میتوان گفت که در آن سالها در قم حضور داشته و از درسهای امام خمینی در آن مسجد تا تبعید ایشان به خارج از کشور در آبان ۱۳۴۳ ش بهرهمند میشده است (مدرسی، ۵۷۷-۵۷۸). کمالی زارچی پس از تبعید امام خمینی به خارج از کشور، همراه با روحانیان و محصلان گلپایگانی حوزه علمیه قم در نامهای به امیرعباس هویدا نخستوزیر وقت، ضمن اعتراض به سختگیریهای دولت علیه فعالان سیاسی و دستگیری و تبعید برخی از روحانیان، تبعید امام خمینی به خارج از کشور را به جرم دفاع از قانون اساسی و قوانین و اصول شریعت و استقلال کشور، محکوم کردند و با استناد به قانون اساسی و مصونیت مراجع تقلید، آن را خلاف قانون اساسی دانستند و در پایان، خواستار آزادی و بازگرداندن ایشان به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شدند. امضاکنندگان همچنین در آن نامه بر ضرورت الغای مصوبههای مغایر با شرع و قانون اساسی تأکید کردند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۵۲-۱۵۳). کمالی زارچی در سالهای نهضت اسلامی فعال بود و در بهمن ۱۳۵۶ به سخنرانی در یکی از مساجد قطب آباد رفسنجان میپرداخت و در آن از برگزاری جشنهای هنر شیراز انتقاد کرد و برنامههای تلویزیون را هم به باد انتقاد گرفت (انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان کرمان، کتاب ۴، ۱۰۰). او سپس به تدریس در حوزه علمیه قم پرداخت. همچنین مدت یک سال در مدارس علمیه اهواز و سه سال هم در شهر کرمان به تدریس دروس حوزوی اشتغال داشت. همزمان به سخنرانی و تبلیغ اسلام میپرداخت. او در سال ۱۳۷۷ ش به دعوت مرکز اسلامی نیویورک به آمریکا سفر کرد و مدتی در آن مرکز و همچنین در نمایندگی ایران در سازمان ملل به بیان احکام و مباحث فقهی برای دیپلماتها و کارمندان آنجا میپرداخت. کمالی زارچی از حافظان قرآن کریم است و در حال حاضر به تدریس خارج فقه در حوزه علمیه قم و جامعه الزهرای قم میپردازد. از تألیفات او میتوان به خلاصه الغدیر و خلاصهای از بحارالانوار اشاره کرد (مدرسی، ۵۷۸). منابع: اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان کرمان (۱۳۹۶)، ج۴، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ مدرسی، سید محمدکاظم (۱۳۸۲)، مفاخر یزد، ج ۲، یزد، بنیاد ریحانه الرسول یزد.