Image-reviewer، emailconfirmed، مدیران
۴٬۵۲۶
ویرایش
(اصلاح ارقام) برچسب: برگرداندهشده |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: برگرداندهشده |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''غلامرضا رضوانی'''، شاگرد، وصی و عضو دفتر امامخمینی، عضو شورای نگهبان و مجلس خبرگان رهبری. | '''غلامرضا رضوانی'''، شاگرد، وصی و عضو دفتر امامخمینی، عضو شورای نگهبان و مجلس خبرگان رهبری. | ||
غلامرضا رضوانی خمینی، فرزند محمدکریم در اول مهر ۱۳۰۹ در خمین متولد شد. پدرش کاسبی متدین بود و او درس را از مکتبخانه آغاز کرد؛ سپس به دبستان رفت و تا مقطع متوسطه ادامه داد ( | غلامرضا رضوانی خمینی، فرزند محمدکریم در اول مهر ۱۳۰۹ در خمین متولد شد. پدرش کاسبی متدین بود و او درس را از مکتبخانه آغاز کرد؛ سپس به دبستان رفت و تا مقطع متوسطه ادامه داد.<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳.</ref> رضوانی در سال ۱۳۲۷، برای تحصیل علوم حوزوی به قم رفت و پس از طی دوره مقدمات، سطوح متوسطه و عالی را نزد عبدالجواد اصفهانی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی فرا گرفت.<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳.</ref> سپس از درس خارج فقه و اصول مرجع تقلید سیدحسین بروجردی، سیدمحمد محقق داماد و امامخمینی بهره جست و برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۳۲ به نجف رفت و در درس سیدمحمود شاهرودی شرکت کرد.<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳؛ رضوانی، حوزه، ۵۳.</ref> آشنایی و ارتباط رضوانی با امامخمینی به سالهای حضور در قم و شرکت وی در درس خارج ایشان باز میگردد که پس از سفر به نجف و انتقال امامخمینی به نجف در سال ۱۳۴۴ نیز ادامه یافت.<ref>رضوانی، سرگذشتهای ویژه، ۵/۷۷؛ مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳.</ref> پس از مخالفت امامخمینی با لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۸۲.</ref> رضوانی یکی از روحانیانی بود که در نجف از نهضت امامخمینی حمایت کرد<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳.</ref> و به دنبال بازداشت امامخمینی پس از سخنرانی علیه رژیم پهلوی در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و شایعه احتمال اعدام ایشان، وی به همراه محمدحسن قدیری نزد مراجع برجستهای چون سیدمحمود شاهرودی، سیدابوالقاسم خویی و سیدمحسن حکیم رفت و تأیید آنان را درباره اجتهاد و مرجعیت ایشان به دست آورد.<ref>اختری، خاطرات، ۱/۳۷ ـ ۳۸.</ref> پس از تبعید امامخمینی به ترکیه، رضوانی در نجف از روحانیانی بود که برای انتقال ایشان به عراق تلاش میکرد.<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳.</ref> پس از ورود امامخمینی به نجف و درخواست برخی استادان حوزه علمیه نجف ازجمله رضوانی و قدیری و حسین راستی کاشانی در برگزاری درس خارج، امامخمینی به تدریس خارج فقه اقدام کرد. رضوانی با اینکه خود مدرس سطوح عالی حوزه بود، همراه گروهی از فاضلان ازجمله راستی کاشانی و نصرالله خلخالی، به حلقه درس امامخمینی پیوست.<ref>اختری، خاطرات، ۱/۴۳؛ خبرگان رهبری.</ref> حضور وی و دیگر استادان در درس ایشان، بر اشتیاق طلاب به درس میافزود.<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳.</ref> | ||
پس از رفتن عبدالعلی قرهی به ایران که مسئول دیدارهای امامخمینی در نجف بود، رضوانی مسئولیت دیدارهای ایشان را بر عهده | پس از رفتن عبدالعلی قرهی به ایران که مسئول دیدارهای امامخمینی در نجف بود، رضوانی مسئولیت دیدارهای ایشان را بر عهده گرفت؛<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۲۳.</ref> سپس مسئول دفتر امامخمینی و شهریه ایشان شد.<ref>مقدس، خاطرات، ۱/۲۳۳؛ ناصری، خاطرات، ۲/۲۰۱.</ref> در جلسات استفتا که شبها در حضور امامخمینی تشکیل میشد، رضوانی شرکت<ref>اختری، خاطرات، ۱/۴۰.</ref> و پرسشهای فقهی را به ایشان منتقل میکرد و پاسخ آن را به صاحبان آنها میرساند.<ref>قوچانی، خاطرات، ۱/۱۴۶ ـ ۱۴۷.</ref> نیز رضوانی معرف بسیاری از افراد برای دریافت اجازه در امور حسبیه از امامخمینی بود<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۷۱، ۴۷۲، ۴۷۴، ۴۸۹ و ۴۹۷.</ref> و از کسانی به شمار میرفت که همراه یاران امامخمینی در نجف مسئولیت نوشتن نوارهای سخنرانی، بازنویسی، اصلاح و چاپ اعلامیههای ایشان را بر عهده داشت، و به کمک یاران ایشان در شهرهای مختلف ازجمله شهر بصره در مسجدها و محفلهای مختلف پخش میکرد.<ref>اختری، خاطرات، ۱/۳۷.</ref> وی در خانه امامخمینی حضور پررنگی داشت و در همه دیدارهای علما و فضلا با ایشان در نجف، در کنار ایشان حضور داشت.<ref>اختری، خاطرات، ۱/۳۷ ـ ۳۸ و ۴۰؛ طباطبایی، اقلیم خاطرات، ۳۸۹.</ref> فعالیتهای رضوانی در نجف موجب شد، سازمان اطلاعات و امنیت کشور ایران (ساواک) در گزارشی وی و محمدرضا ناصری را رابط امامخمینی و روحانیان لبنان معرفی کند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۱/۵۰.</ref> | ||
امامخمینی که رضوانی را از روحانیان مورد اعتماد خود میدانست، در ۳ آذر ۱۳۵۶ او را همراه سیدعباس خاتم یزدی، میرزاحبیبالله اراکی و سیدجعفر کریمی وصی خود انتخاب و تأکید کرد اگر برای یک نفر یا بیشتر حادثهای رخ داد، بقیه به وصیت عمل کنند و به جای او فردی مورد اطمینان و معروف به صحت و امانت را برای عمل به وصیت برگزینند | امامخمینی که رضوانی را از روحانیان مورد اعتماد خود میدانست، در ۳ آذر ۱۳۵۶ او را همراه سیدعباس خاتم یزدی، میرزاحبیبالله اراکی و سیدجعفر کریمی وصی خود انتخاب و تأکید کرد اگر برای یک نفر یا بیشتر حادثهای رخ داد، بقیه به وصیت عمل کنند و به جای او فردی مورد اطمینان و معروف به صحت و امانت را برای عمل به وصیت برگزینند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۳/۲۷۰.</ref> ایشان در ۱۸ آذر همان سال امور وجوه شرعی را به افراد گفته شده واگذار کرد که پس از ایشان در حوزههای علمیه هر گونه صلاح میدانند به مصرف برسانند و تأکید کرد اگر همسر ایشان و خانواده فرزندشان سیدمصطفی خواستند در نجف بمانند به مقدار متعارف هزینه آنان پرداخت شود. ایشان در پشت پاکت وصیتنامه یادآوری کرد وصیتنامه نزد سیدجعفر کریمی است تا پس از مرگ ایشان گشوده شود.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۳/۲۸۰.</ref> | ||
در سال ۱۳۵۷، خروج امامخمینی از نجف از نظر امنیتی بیسروصدا انجام | در سال ۱۳۵۷، خروج امامخمینی از نجف از نظر امنیتی بیسروصدا انجام گرفت؛<ref>فردوسیپور، خاطرات حجتالاسلام و المسلمین فردوسیپور، ۲۰۷.</ref> امامخمینی در آخرین شب اقامت خود در نجف به رضوانی، کریمی، خاتم یزدی و اراکی سفارش کرد برای حفظ و اداره حوزه نجف که پایگاه جهان تشیع است، کوشا باشند و مسئولیت ایشان را در حوزه نجف عهدهدار شوند.<ref>کریمی، بیست و پنج سال در کنار امام راحل، ۴۰.</ref> رضوانی برای رسیدگی به امور دفتر امامخمینی در عراق ماند و همچون گذشته به اداره بیت و پاسخ به ارباب رجوع مشغول بود و تا امامخمینی در پاریس بود، رژیم بعثی عراق با بیت و دفتر ایشان مزاحمت و برخوردی نداشت.<ref>قوچانی، خاطرات، ۱/۱۹۲.</ref> | ||
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امامخمینی در ۲۸ فروردین ۱۳۵۸ در پاسخ پیام تبریک احمد حسن البکر رئیسجمهور عراق راجع به استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران از وی تشکر کرد و تأکید کرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران در برابر رژیم دیکتاتوری پهلوی هشداری است برای همه دولتهایی که با ملت خودشان رفتار مسالمتآمیز ندارند | پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امامخمینی در ۲۸ فروردین ۱۳۵۸ در پاسخ پیام تبریک احمد حسن البکر رئیسجمهور عراق راجع به استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران از وی تشکر کرد و تأکید کرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران در برابر رژیم دیکتاتوری پهلوی هشداری است برای همه دولتهایی که با ملت خودشان رفتار مسالمتآمیز ندارند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۷/۳۲.</ref> این موضوع برای دولت عراق گران آمد و اقدام به مزاحمت در امور دفتر امامخمینی در نجف کرد و رضوانی به دست دولت بعثی بازداشت شد؛<ref>قوچانی، خاطرات، ۱/۱۹۷.</ref> اما پس از چند روز با وساطت سیدمحمود دعایی، سفیر جمهوری اسلامی ایران، آزاد گردید.<ref>قوچانی، خاطرات، ۱/۱۹۷.</ref> وی با همکاری محمود قوچانی آخرین شهریه امامخمینی را در نجف پرداخت کردند؛ اما طلاب به دلیل سختگیریها و حساسیتِ دولت بعثی علیه امامخمینی، جرئت دریافت شهریه را نداشتند.<ref>قوچانی، خاطرات، ۱/۱۹۷ ـ ۱۹۸.</ref> پس از سقوط دولت حسن البکر و رویکار آمدن صدام حسین، بسیاری از شیعیان و علمای نجف از عراق اخراج شدند. رضوانی نیز مجبور به ترک عراق شد و در سال ۱۳۵۸ به ایران آمد.<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳.</ref> | ||
امامخمینی در نخستین دوره شورای نگهبان قانون اساسی رضوانی را به عضویت فقهای این شورا منصوب کرد و پس از گذشت سه سال در نخستین دوره، وی برابر قانون اساسی، به قید قرعه از جمع فقیهان شورا، خارج | امامخمینی در نخستین دوره شورای نگهبان قانون اساسی رضوانی را به عضویت فقهای این شورا منصوب کرد و پس از گذشت سه سال در نخستین دوره، وی برابر قانون اساسی، به قید قرعه از جمع فقیهان شورا، خارج و به ریاست دیوان عدالت اداری منصوب شد.<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳.</ref> همچنین ایشان در اسفند ۱۳۶۳ رضوانی را که معتمد خود میدانست، پس از درگذشت مرجع تقلید وقت، سیداحمد خوانساری به امامت مسجد سیدعزیزالله واقع در بازار تهران برگزید و در این حکم بر صلاحیت، علم، تقوا، استقامت، راستی و صلاح رضوانی تأکید کرد و با یادآوری سابقه آشنایی با وی، او را وکیل خود در دریافت وجوه شرعی معرفی کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۹/۱۷۴.</ref> رضوانی همچنین مسئولیت امور شرعی اصناف بازار را بر عهده داشت. وی برای رسیدگی بیشتر به امور شرعی بازاریان، بیش از یک سال در دیوان عدالت اداری نماند و از آن نهاد استعفا داد.<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳.</ref> | ||
:{{ببینید|شورای نگهبان}} | |||
از نظر رضوانی توجه به نقش زمان و مکان در فهم احکام و پرداختن به مباحث ولایت فقیه و حکومت از ویژگیهای درسی امامخمینی بود؛<ref>رضوانی، حوزه، ۵۷.</ref> چنانکه ایشان در تدریس خود تلاش میکرد طلاب، محقق، ورزیده و متکی بر فهم خود تربیت شوند تا در احکام و مطالب علمی صاحبنظر شوند و مقلد نباشند.<ref>رضوانی، حوزه، ۵۴.</ref> وی خصوصیات روحی و اخلاقی امامخمینی را موجب جذب افراد حقطلب میدانست که با نزدیکشدن به ایشان ارادت و اشتیاق حقجویان به وی بیشتر میشد.<ref>رضوانی، حوزه، ۵۸.</ref> وی شبزندهداری و تهجد از دوره جوانی را از امتیازات امامخمینی میخواند<ref>رضوانی، سرگذشتهای ویژه، ۵/۷۹.</ref> و نظم در زندگی شخصی و علمی و مواظبت بر سلامت بدن، ورزش، سادهزیستی و زهد به معنای واقعی در طول دوره زندگی ایشان را از قم و نجف و دوره قدرت و تشکیل دولت از امتیازات دیگر ایشان میدانست.<ref>رضوانی، سرگذشتهای ویژه، ۵/۷۷ و ۷۹ ـ ۸۰.</ref> وی انقلاب اسلامی را حاصل خودسازی، نظریات فقهی و نیز پشتکار امامخمینی در اجرای آن میشمرد و همچنین هدف ایشان را در انقلاب، تحقق اسلام واقعی و اجراییشدن احکام اسلامی میدانست.<ref>شخصیتنگار، پایگاه اطلاعرسانی.</ref> | |||
پس از رحلت امامخمینی رضوانی دوباره از سوی سیدعلی خامنهای رهبر جدید انقلاب به عضویت شورای نگهبان درآمد و تا سال ۱۳۹۱ در این سمت ایفای وظیفه کرد.<ref>مختاری، رضوانی، غلامرضا (آیتالله)، ۱/۱۸۳.</ref> وی در ۳۱ فروردین ۱۳۹۲ در ۸۳سالگی در تهران از دنیا رفت و پیکر او پس از انتقال به قم در حرم فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.<ref>انصاری، درگذشتگان، ۱۲۴.</ref> از وی تألیفاتی در علوم دینی و حوزوی به جا مانده است، ازجمله، حاشیه بر عروة الوثقی، حاشیه بر کفایة الاصول و المکاسب.<ref>انصاری، درگذشتگان، ۱۲۴.</ref> | |||
پس از رحلت امامخمینی رضوانی دوباره از سوی سیدعلی خامنهای رهبر جدید انقلاب به عضویت شورای نگهبان درآمد و تا سال ۱۳۹۱ در این سمت ایفای وظیفه کرد ( | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} |