پرش به محتوا

سعادت و شقاوت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۳۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ اسفند ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''سعادت و شقاوت'''، کمال و نقصان [[نفس انسان]].
'''سعادت و شقاوت'''، کمال و نقصان [[نفس انسان]].
سعادت و شقاوت از مسائل مهم [[ادیان الهی]] و غیرالهی است. در آیین بودا بالاترین رتبه سعادت و [[آزادی]]، قرار و رهایی از قیود دنیوی و درد و رنج‌های آن به شمار می‌آید. [[قرآن]] کریم فلاح و سعادت را در [[تهذیب نفس|تزکیه نفس]] و اطاعت پیامبر و در برابر، پیروی از شیطان را مایه شقاوت معرفی می‌کند.  [[متکلمان اسلامی]] در بحث سعادت و شقاوت از اختیار بودن آن و علمای [[اخلاق]] از جنبه تربیتی و اخلاقی آن سخن گفته‌اند.
امام‌ خمینی در آثار فلسفی و اخلاقی خود از سعادت و شقاوت بحث کرده و پیروی از استاد خود [[محمدعلی شاه‌آبادی|شاه ­آبادی]]، ملاک سعادت و شقاوت را علم و معرفت می‌داند و درباره ملاک سعادت قائل است. هر نفسی که ملکات خود را با قانون الهی و عقلی هماهنگ کند، سعید است. ایشان از جمله عوامل سعادت را عبارتند از: [[فطرت]]، طینت و زمینه‌های ذاتی، عوامل محیطی، تربیت و تعقل و عمل می‌داند.
امام‌ خمینی موانعی را نیز برای سعادت بیان کرده‌ است، ایشان یکی از موانع سعادت را ارتکاب [[گناه]] می‌داند که انسان را از رسیدن به سعادت باز می‌دارد چنانکه انانیت نفس و حجاب طبیعت او را از مقام‌های روحانی باز می‌دارد.


== معنی ==
== معنی ==
خط ۱۴۰: خط ۱۴۷:
[[رده:عرفان]]
[[رده:عرفان]]
[[رده:کلام]]
[[رده:کلام]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]