۲۱٬۱۸۶
ویرایش
اصلاح ارقام
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
سیدمحسن حکیم در سال | سیدمحسن حکیم در سال ۱۳۰۶ق/۱۲۶۸ش در نجف به دنیا آمد و از نُه سالگی شروع به تحصیل علم کرد و در مقطع خارج فقه و اصول شاگرد آخوند محمدکاظم خراسانی، ضیاءالدین عراقی، میرزامحمدحسین نائینی و سیدابوتراب خوانساری بوده است. حکیم در جهاد دفاعی در برابر تجاوز انگلیس حضور داشت و پس از جنگ به تدریس در حوزه اهتمام ورزید و از سال ۱۲۹۸ تدریس در مقطع خارج را آغاز کرد. | ||
[[مرجعیت]] حکیم پس از درگذشت سیدابوالحسن اصفهانی در سال | [[مرجعیت]] حکیم پس از درگذشت سیدابوالحسن اصفهانی در سال ۱۳۲۵ تثبیت شد و او به همراه سیدمحمود شاهرودی به اداره حوزه نجف اقدام کرد. پس از درگذشت [[سیدحسین بروجردی]] شیعیان مناطق زیادی مقلد حکیم شدند و او در دوران مرجعیت به ایجاد تحول در حوزه و ساماندهی آن همت گماشت و در مقام مرجعیت به سیاست و امور اجتماعی نیز اهتمام داشت. | ||
دیدار میان حکیم و امام‌خمینی در سال | دیدار میان حکیم و امام‌خمینی در سال ۱۳۴۴ و گفتگوئی که داشتند معروف است. سالهای پایانی عمر حکیم با دشواری و حبس خانگی همراه بود و امام‌خمینی که احترام خاصی برای ایشان قائل بود با وجود محدودیت‌ها به دیدار او میرفت. | ||
حکیم در خرداد | حکیم در خرداد ۱۳۴۹ درگذشت و در نجف به خاک سپرده شد. | ||
همه پسران حکیم از روحانیون بودند و سیدمحمدباقر که پنجمین پسر او بود علاوه بر مقام علمی، در سیاست و مبارزه با [[حزب بعث عراق|حکومت بعثی]] بسیار فعال بود و مورد احترام و تکریم ویژه امام‌خمینی قرار داشت و در سال | همه پسران حکیم از روحانیون بودند و سیدمحمدباقر که پنجمین پسر او بود علاوه بر مقام علمی، در سیاست و مبارزه با [[حزب بعث عراق|حکومت بعثی]] بسیار فعال بود و مورد احترام و تکریم ویژه امام‌خمینی قرار داشت و در سال ۱۳۸۲ در نجف به شهادت رسید و در همان شهر به خاک سپرده شد. | ||
== نسب == | == نسب == | ||