۲۱٬۲۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شورش'''، رفتار گروهی اعتراض آمیز، همراه با خشونت، ناامنی و بینظمی علیه | '''شورش'''، رفتار گروهی اعتراض آمیز، همراه با خشونت، ناامنی و بینظمی علیه نظام سیاسی و اجتماعی. | ||
شورش، اعتراض خشونتآمیزِ همراه با ایجاد ناامنی و بینظمی است. شورش نوعی پیکار سیاسی بهشمار میرود که نظام سیاسی را تهدید میکند و گاهی مقدمه پیکارهای سیاسی دیگری چون انقلاب و کودتا است. [[فقه|فقه اسلامی]]، شورش علیه [[حکومت اسلامی|دولت اسلامیِ]] صلاحیتدار را نامشروع میداند. | |||
[[امامخمینی]] چه در دوران مبارزه و چه پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، از شورش به عنوان شیوهای برای بیان اعتراض و ابراز مخالفت با نظام سیاسی و اجتماعی استقبال نمیکرد و منطق اسلام را از خشونت و [[ترور]] دور میدانست. ایشان در وضعیت بحرانی ابتدای انقلاب و [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]]، همواره بر پرهیز از تشنج و ناآرامی تأکید میکرد. | |||
[[امامخمینی]] | [[امامخمینی]] معتقد بود همانطور که در حکومت [[طاغوت]]، وجود خفقان و سرکوب مهمترین عامل بروز شورش و انفجار تودههای مردم است، در [[حکومت اسلامی]] نیز حاکمیت زور، فساد و رباخواری در جامعه، همچنین ناامیدی مردم از اجرای قوانین اسلامی، میتواند مهمترین عامل بروز شورش و انفجار اجتماعی باشد. | ||
== معنی == | == معنی == |