ویکی امام خمینی:نوشتار پیشنهادی/۲۰۲۴/۳۴
عدالت، ملکه تعدیل صفات و افعال انسانی در علم اخلاق.
عدالت ملکهای در نفس است که انسان به سبب آن بر تعدیل جمیع صفات و افعال قادر میشود و انسان را از افراط و تفریط در قوا بازمیدارد. امامخمینی عدالت را حد وسط افراط و تفریط و عامل تعدیل قوه عملیه و تهذیب آن میشمارد و در اصطلاح عرفانی عدالت مطلقه را استقامت در همه فضایل باطنی و ظاهری، روحی و قلبی و نفسی و جسمی میداند. ایشان عدالت را مهمترین فضیلت اخلاقی و امری فطری دانسته که سبب رسیدن انسان به مرتبه انسانیت میشود و قائل است که طریق سیر انسان کامل، بر اساس عدالت است و اعتدال حقیقی تنها برای انسان کامل حاصل میشود. امامخمینی عدالت را به الهی و بشری تقسیم میکند و عدل بشری را شامل عدالت فردی (اخلاقی و فقهی) و عدالت اجتماعی را شامل (اقتصادی، قضایی و اداری) میداند. ایشان در عدالت اجتماعی معتقد است حرکت انبیا در جهت تحقق عدالت بوده است.