۲۱٬۲۸۸
ویرایش
جز (removed Category:مقالههای جدید using HotCat) برچسب: واگردانی دستی |
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مخالفتِ سیاسی''' ناسازگاری با رهبران نظام سیاسی و شیوه اظهار آن. | '''مخالفتِ سیاسی''' ناسازگاری با رهبران نظام سیاسی و شیوه اظهار آن. | ||
هیچ حکومتی، حمایت کامل مردم تحت امر خود را ندارد. بنابراین یکی از بخشهای اصلی تجربه سیاسی کشورها، رابطه میان حاکمان و مردمی است که آنها را قبول ندارند. مخالفت سیاسی، در حکومتهای [[دیکتاتوری]] و [[دموکراسی]] تفاوت دارد و بهطور کلی میتواند در شکلهای قدرتطلبی، [[احیاگری و اصلاح|اصلاحطلبی]] و انقلابیگری بروز یابد. | هیچ حکومتی، حمایت کامل مردم تحت امر خود را ندارد. بنابراین یکی از بخشهای اصلی تجربه سیاسی کشورها، رابطه میان حاکمان و مردمی است که آنها را قبول ندارند. مخالفت سیاسی، در حکومتهای [[دیکتاتوری]] و [[دموکراسی]] تفاوت دارد و بهطور کلی میتواند در شکلهای قدرتطلبی، [[احیاگری و اصلاح|اصلاحطلبی]] و انقلابیگری بروز یابد. | ||
امامخمینی مخالفت سیاسی در [[حکومت اسلامی]] را تکلیف همگانی میدانست و بر این باور بود که در صورت انحراف حکومت اسلامی از اصول، حتی اگر انحراف از جانب [[رهبری]] باشد، اعتراض و مخالفت بر همه واجب است تا او را به مسیر درست هدایت کنند. | [[امامخمینی]] مخالفت سیاسی در [[حکومت اسلامی]] را تکلیف همگانی میدانست و بر این باور بود که در صورت انحراف حکومت اسلامی از اصول، حتی اگر انحراف از جانب [[رهبری]] باشد، اعتراض و مخالفت بر همه واجب است تا او را به مسیر درست هدایت کنند. | ||
ایشان در عین حال ضمن مذمومدانستن اختلافات داخلی، اختلاف سیاسی و بیان افکار و اعتقادات در چارچوب اسلام و [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]] را مادامی که با رعایت مصالح ملی باشد و مخالفت با اصول شمرده نشود، نه تنها آزاد میدانست، بلکه اصولاً امری طبیعی و لازم میشمرد که نبود آن، موجب نقص خواهد بود. | ایشان در عین حال ضمن مذمومدانستن اختلافات داخلی، اختلاف سیاسی و بیان افکار و اعتقادات در چارچوب اسلام و [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]] را مادامی که با رعایت مصالح ملی باشد و مخالفت با اصول شمرده نشود، نه تنها آزاد میدانست، بلکه اصولاً امری طبیعی و لازم میشمرد که نبود آن، موجب نقص خواهد بود. |