ویکی امام خمینی:نوشتار پیشنهادی/۲۰۲۴/۵۲: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''منصوبان امامخمینی''' افراد منصوب برای مسئولیتها و مأموریتهای شرعی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و قضایی، پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ۱۳۴۰–۱۳۶۸ش. امامخمینی در طول مرجعیت شرعی خود از سال ۱۳۴۰ و در دوران رهبری خود پس از پی...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۵۷
منصوبان امامخمینی افراد منصوب برای مسئولیتها و مأموریتهای شرعی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و قضایی، پیش و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ۱۳۴۰–۱۳۶۸ش.
امامخمینی در طول مرجعیت شرعی خود از سال ۱۳۴۰ و در دوران رهبری خود پس از پیروزی انقلاب اسلامی افرادی را برای کارهای مختلف گمارده است. امامخمینی در بخشی از احکامی که برای تصدی مناصب مختلف صادر کرده است، به حق شرعی خود در نصب افراد و حق قانونی خود بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی، استناد کرده است. ایشان در برخی موارد به شایستگی و تعهد دینی افراد برای تصدی یک منصب توجه داده؛ چنانکه در مواردی پس از احراز عدم صلاحیت فرد منصوب، او را برکنار کرده است. احکام صادرشده از امامخمینی، خاستگاههای مختلفی داشته است. و در پنج حوزه کلی دستهبندی میشود. 1 ـ منصبها و مأموریتهای اجرایی و حکومتی: امامخمینی برای ساماندهی وضعیت اجرایی کشور بهویژه در شرایط انقلابی و نبود نهادهای مستقر قانونی یا پس از تدوین قانون اساسی، بر اساس وظایف قانونی به نصب افراد در منصبهای مختلف اقدام کرده است: به عنوان نمونه؛ نصب اعضای شورای انقلاب، نصب نخستوزیر دولت موقت و نصب فقهای شورای نگهبان. 2 ـ نمایندگیها و امامت جمعه: امامخمینی در جایگاه ولی فقیه و رهبر جمهوری اسلامی ایران، برخی از وظایف شرعی و قانونی خود را به افراد واگذار میکرد: به عنوان نمونه؛ نصب امامان جمعه، نصب نمایندگان ولیفقیه در استانها و برخی مراکز. 3 ـ منصبها و مأموریتهای قضایی: امامخمینی در مقام رهبری جمهوری اسلامی افرادی را به سمتهای قضایی گماشته است. به عنوان نمونه؛ نصب افرادی برای دادستانی و یا برای ریاست دادگاه انقلاب. 4 ـ منصبهای شرعی و مأموریتهای تبلیغی: امامخمینی در جایگاه مرجعیت دینی افرادی را برای امور مذهبی و تبلیغ دینی نصب کرده است: به عنوان نمونه؛ نصب افرادی برای تولیت اوقاف و حوزههای علمیه. 5 ـ منصبها و مأموریتهای نظامی و انتظامی: امامخمینی پس از پیروزی انقلاب در حالیکه نهادهای نظامی و انتظامی در حال سردرگمی به سر میبردند، با دخالت مستقیم، نظم و انضباط را به جامعه برگرداند، و پس از استقرار نهادهای قانونی نیز در مقام فرماندهی کل قوا دست به انتصاباتی در حوزه نظامی و انتظامی زد. به عنوان نمونه؛ نصب افرادی برای ریاست ستاد مشترک و نمایندگی در قوای مسلح.