عقب‌ماندگی: تفاوت میان نسخه‌ها

==معنی==

عقب‌ماندگی به معنای پس‌ماندگی و دنبال‌افتادگی نسبت به دیگران است <ref>دهخدا، لغتنامه، ۱۰/۱۴۰۹۸.</ref> و در اصطلاح بازماندن از رشد و توسعه است <ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۵/۵۰۴۹.</ref>. نظریه‌پردازان برای بیان عقب‌ماندگی از چند واژه استفاده کرده‌اند. هاوس هوفر آلمانی برای نخستین بار پیش از جنگ جهانی دوم، دو واژه «شمال» در وصف کشورهای قدرتمند و «جنوب» برای کشورهای ضعیف‌تر را به‌ کار برد <ref>ساعی، مسائل سیاسی ـ اقتصادی جهان سوم، ۱۴.</ref>. واژگان «فقیر» و «غنی» نیز پس از خاتمه جنگ جهانی دوم در وصف کشورها به‌کار گرفته شد <ref>الهی، امپریالیسم و عقب‌ماندگی، ۴.</ref>. گروهی دیگر اصطلاح «جهان سوم» را برای کشورهای عقب‌مانده، فقیر و وابسته به‌ کار برده‌اند <ref>الهی، امپریالیسم و عقب‌ماندگی، ۱۱.</ref>؛ اما افزون بر تأثیر شاخص اقتصادی در ایجاد مفهوم عقب‌ماندگی، عنصر فرهنگی نقش مهمی در این روند دارد، به طوری که در تعریفی دیگر می‌توان جوامع ایستا و عقب‌مانده را جوامعی نامید که در تبادل و انتقال فرهنگ توانایی ندارند و به‌نوعی بسته‌اند <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳/۸۰۳ ـ ۸۰۵.</ref>.