۱۹٬۱۶۴
ویرایش
(←منابع) |
جز (removed Category:مکانهای تحصیل امامخمینی; added Category:مکانهای تحصیل امامخمینی using HotCat) |
||
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شهر | |||
| عنوان = قم | |||
| تصویر =قم 2.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| طول جغرافیایی = | |||
|عرض جغرافیایی = | |||
| ویژگی = | |||
| کشور = <!-- ایران --> | |||
| استان =قم | |||
| مساحت = | |||
| جمعیت کل = | |||
| نام محلی = | |||
| زبان = فارسی | |||
| نژاد = | |||
| ادیان =اسلام | |||
| مذهب =شیعه | |||
| جمعیت مسلمان = | |||
| جمعیت شیعه = | |||
| نام قدیم =کومه؛ کمیدان | |||
| سال تأسیس = قبل از اسلام | |||
| قدمت = | |||
| پیشینه اسلام = سال ۲۳ قمری | |||
| پیشینه تشیع =اواخر قرن اول هجری قمری | |||
| وقایع مهم = ورود حضرت معصومه(س)؛ کوچ امامزادگان به قم؛ تأسیس حوزه علمیه قم؛ شروع انقلاب اسلامی از قم؛ قیام نوزده دی؛ | |||
| مکانهای تاریخی = | |||
| زیارتگاه =حرم حضرت معصومه(س)؛ امامزاده علی بن جعفر، شاه سید علی و ... | |||
| قبرستانها = بهشت معصومه؛ گلزار؛ بقیع؛ قبرستان نو؛ قبرستان ابوحسین و ... | |||
| حوزه علمیه = | |||
| مساجد = امام حسن عسکری؛ جمکران؛ جامع؛ اعظم و ... | |||
|حسینیهها = | |||
| مؤسسات = | |||
| مذهبی = | |||
| اجتماعی = | |||
| سیاسی = | |||
}} | |||
'''قم'''، شهری کهن، مدفن [[فاطمه معصومه(س)]]، مرکز [[حوزههای علمیه شیعه]] و خاستگاه [[انقلاب اسلامی ایران]]. | '''قم'''، شهری کهن، مدفن [[فاطمه معصومه(س)]]، مرکز [[حوزههای علمیه شیعه]] و خاستگاه [[انقلاب اسلامی ایران]]. | ||
[[امامخمینی]] که در حوزه اراک درس میخواند، پس از هجرت [[عبدالکریم حائری یزدی|حائری یزدی]]، در تیر ۱۳۰۱ برای ادامه تحصیل از حوزه اراک به قم رفت و در مدت اقامت در قم، در هفت خانه در محلههای مختلف قم اجارهنشین بود. آخرین خانه اجارهای ایشان در محله یخچالقاضی قرار داشت که پس از چندی مالک آن شد. امامخمینی در قم [[تدریس امامخمینی|درس]] میداد و در سالهای طولانی [[شاگردان امامخمینی|شاگردان]] فراوان و برجستهای تربیت کرد. | |||
نخستین جرقه [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به رهبری امامخمینی علیه رژیم [[محمدرضا پهلوی]] نیز در قم و با حمایت مردم این شهر زده شد و از همین شهر گسترش یافت. امامخمینی همچنین پس از مراجعت از [[تبعید امامخمینی|تبعید]]، در دهم اسفند ۱۳۵۷ از [[مدرسه رفاه و مدرسه علوی|مدرسه علوی تهران]] برای زندگی به قم رفت.ایشان در اقامت یازده ماهه در قم، افزون بر اداره کشور و دیدارهای عمومی و خصوصی، شبها به خانه خانواده شهدا میرفت و با آنان همدردی میکرد. | |||
امامخمینی که از گذشته دور به قم و اهالی آن علاقه ویژهای داشته و در سرودهای این دیار را بهشت برین، آبروی خلایق و پناهگاه مسلم و کافر نامیده، قم را شهری نمونه و مردمش را الگویی برای دیگر مناطق و آن را مرکز علم و عمل، فعالیت و تحرک اسلامی، کانون [[ایمان و کفر|ایمان]]، [[تقوا]]، شهامت و [[شهادت]] دانسته و یادآور شدهاست از این شهر تقوا، دانش و قیام به نقاط دیگر صادر میشود. به باور ایشان فداکاریهای مردم ایران در راه اسلام از قم مایه گرفته و این شهر مرکز همه برکات است و زن و مرد قم در علم و عمل نمونه و سربازی فداکار برای [[اسلام]] و حامی مکتب قرآناند و بر گردن همه حق دارند. | |||
== معرفی == | == معرفی == | ||
خط ۱۰: | خط ۵۲: | ||
== قم در طول تاریخ == | == قم در طول تاریخ == | ||
قم در دورههای مختلف تاریخ، فراز و نشیبهای زیادی را به خود دیدهاست. این شهر در سال ۲۳ق به دست ابوموسی اشعری فتح شد.<ref>قمی، تاریخ قم، ۲۵؛ ابنکثیر، البدایة و النهایه، ۷/۱۱۲.</ref> در آغاز زیر نظر [[ | قم در دورههای مختلف تاریخ، فراز و نشیبهای زیادی را به خود دیدهاست. این شهر در سال ۲۳ق به دست ابوموسی اشعری فتح شد.<ref>قمی، تاریخ قم، ۲۵؛ ابنکثیر، البدایة و النهایه، ۷/۱۱۲.</ref> در آغاز زیر نظر [[اصفهان]] بود و در زمان [[هارون الرشید]] از اصفهان مستقل شد.<ref>قمی، تاریخ قم، ۱۰۴؛ ناصرالشریعه، تاریخ قم، ۳۷؛ خاکرند، سیری برتاریخ و ویژگیهای شهر قم، ۱۶۳.</ref> | ||
موسیبنعبداللهبنسعد اشعری نخستین کسی بود که در قم آشکارا به ترویج [[تشیع]] پرداخت.<ref>قمی، تاریخ قم، ۲۷۸؛ سمعانی، الانساب، ۱۰/۴۸۵.</ref> تشیع در اواخر قرن اول هجری در قم گسترش یافت و بهتدریج مرکزی بسیار مهم برای [[اهل بیت(ع)]] شد. با فشار [[بنیامیه]] و [[بنیعباس]] بر شیعیان مهاجرت پیروان اهل بیت (ع) به این شهر شدت گرفت. بهویژه تشدید فشارهای [[حجاجبنیوسف]] کارگزار امویان به پیروان اهل بیت (ع)<ref>مسعودی، مروج الذهب و معادن الجواهر، ۳/۱۲۵ و ۱۶۴؛ قمی، تاریخ قم، ۳۸ و ۱۵۸؛ ابنابیالحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۱/۴۳–۴۴.</ref> موجب شد شیعیان از [[عراق]] به مناطق امنتری ازجمله قم هجرت کنند. پس از شکست جنبش عبدالرحمن پسر محمدبناشعث علیه [[بنیمروان]] در سال ۹۴ق گروهی از سپاهیان وی از فرزندان مالکبنسائب اشعری (رئیس پلیس [[مختار ثقفی]]) از عراق به قم کوچ کردند و در این شهر ساکن شدند.<ref>ابوالفداء، تقویم البلدان، ۴۷۰؛ سمعانی، الانساب، ۱۰/۴۸۴–۴۸۵.</ref> همزمان با این رویداد، گروهی از [[بنیاسد|قبیله بنیاسد]] به قم آمدند و در روستای [[جمکران]] ساکن شدند و نخستین [[مسجد]] را در آن بنا کردند.<ref>قمی، تاریخ قم، ۳۷–۳۸؛ خاکرند، سیری برتاریخ و ویژگیهای شهر قم، ۱۶۲–۱۶۳.</ref> با کوشش اشعریها قم به صورت شهری علمی و معتبر درآمد. برخی از تاریخپژوهان جانبداری قمیان از جنبش مطرفبنمغیره علیه بنیمروان در سال ۷۷ق را نشانه حضور [[شیعه]] در قم پیش از آمدن [[اشعریان]] شمردهاند.<ref>فقیهی، تاریخ مذهبی قم، ۸۶.</ref> از خاندان بزرگ اشعری،<ref>نحوی، زکریابنآدم، ۱/۹–۲۴.</ref> خاندان ابنبابویه قمی،<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱/۳۳۸.</ref> خاندان برقی،<ref>امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ۲/۱۸۱.</ref> خاندان ابراهیمبنهاشم<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱/۱۷۷–۱۹۲.</ref> و خاندان عبدالعزیزبنمهتدی<ref>حر عاملی، ۱۰/۴۷۲؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۷/۱۸.</ref> صدها عالم و راوی حدیث در قم حضور داشته و به فعالیتهای علمی و تبلیغ تشیع و خدمت به مردم مشغول بودهاند.<ref>نحوی، علیبنابراهیم، ۱/۱۲ و ۴۸.</ref> احمدبنمحمدبنعیسی قمی، [[زکریابنآدم]] و شاگردان او چون [[احمدبنابینصر بزنطی]]، [[احمدبناسحاق اشعری]] و [[محمدبنسهل اشعری]]،<ref>امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ۷/۶۳.</ref> [[احمدبنمحمد بنخالد برقی]]<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۲/۲۳۴.</ref> [[ابراهیمبنهاشم]] و [[علیبنابراهیم]]<ref>نجاشی، رجال النجاشی، ۱۶ و ۲۶۰.</ref> نمونهای از آن عالمان و روایاناند. وجود بیش از ۳۰ تن از راویان قمی در آغاز سده دوم، نشاندهنده تکوین [[حوزه علمیه]] و جنب و جوش علمی در قم است.<ref>مهاجر، رجال الاشعریین من المحدثین و اصحاب الائمه، ۱۹۲–۱۹۵.</ref> سفر محدثان دیگر نقاط به قم برای فراگیری معارف اهل بیت (ع)، از مساعدبودن فضای علمی قم در قرنهای نخستین هجری حکایت دارد.<ref>جباری، مکتب حدیثی قم، ۱۰۱–۱۰۲.</ref>{{ببینید|حوزه علمیه قم}} | موسیبنعبداللهبنسعد اشعری نخستین کسی بود که در قم آشکارا به ترویج [[تشیع]] پرداخت.<ref>قمی، تاریخ قم، ۲۷۸؛ سمعانی، الانساب، ۱۰/۴۸۵.</ref> تشیع در اواخر قرن اول هجری در قم گسترش یافت و بهتدریج مرکزی بسیار مهم برای [[اهل بیت(ع)]] شد. با فشار [[بنیامیه]] و [[بنیعباس]] بر شیعیان مهاجرت پیروان اهل بیت (ع) به این شهر شدت گرفت. بهویژه تشدید فشارهای [[حجاجبنیوسف]] کارگزار امویان به پیروان اهل بیت (ع)<ref>مسعودی، مروج الذهب و معادن الجواهر، ۳/۱۲۵ و ۱۶۴؛ قمی، تاریخ قم، ۳۸ و ۱۵۸؛ ابنابیالحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۱/۴۳–۴۴.</ref> موجب شد شیعیان از [[عراق]] به مناطق امنتری ازجمله قم هجرت کنند. پس از شکست جنبش عبدالرحمن پسر محمدبناشعث علیه [[بنیمروان]] در سال ۹۴ق گروهی از سپاهیان وی از فرزندان مالکبنسائب اشعری (رئیس پلیس [[مختار ثقفی]]) از عراق به قم کوچ کردند و در این شهر ساکن شدند.<ref>ابوالفداء، تقویم البلدان، ۴۷۰؛ سمعانی، الانساب، ۱۰/۴۸۴–۴۸۵.</ref> همزمان با این رویداد، گروهی از [[بنیاسد|قبیله بنیاسد]] به قم آمدند و در روستای [[جمکران]] ساکن شدند و نخستین [[مسجد]] را در آن بنا کردند.<ref>قمی، تاریخ قم، ۳۷–۳۸؛ خاکرند، سیری برتاریخ و ویژگیهای شهر قم، ۱۶۲–۱۶۳.</ref> با کوشش اشعریها قم به صورت شهری علمی و معتبر درآمد. برخی از تاریخپژوهان جانبداری قمیان از جنبش مطرفبنمغیره علیه بنیمروان در سال ۷۷ق را نشانه حضور [[شیعه]] در قم پیش از آمدن [[اشعریان]] شمردهاند.<ref>فقیهی، تاریخ مذهبی قم، ۸۶.</ref> از خاندان بزرگ اشعری،<ref>نحوی، زکریابنآدم، ۱/۹–۲۴.</ref> خاندان ابنبابویه قمی،<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱/۳۳۸.</ref> خاندان برقی،<ref>امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ۲/۱۸۱.</ref> خاندان ابراهیمبنهاشم<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱/۱۷۷–۱۹۲.</ref> و خاندان عبدالعزیزبنمهتدی<ref>حر عاملی، ۱۰/۴۷۲؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۷/۱۸.</ref> صدها عالم و راوی حدیث در قم حضور داشته و به فعالیتهای علمی و تبلیغ تشیع و خدمت به مردم مشغول بودهاند.<ref>نحوی، علیبنابراهیم، ۱/۱۲ و ۴۸.</ref> احمدبنمحمدبنعیسی قمی، [[زکریابنآدم]] و شاگردان او چون [[احمدبنابینصر بزنطی]]، [[احمدبناسحاق اشعری]] و [[محمدبنسهل اشعری]]،<ref>امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ۷/۶۳.</ref> [[احمدبنمحمد بنخالد برقی]]<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۲/۲۳۴.</ref> [[ابراهیمبنهاشم]] و [[علیبنابراهیم]]<ref>نجاشی، رجال النجاشی، ۱۶ و ۲۶۰.</ref> نمونهای از آن عالمان و روایاناند. وجود بیش از ۳۰ تن از راویان قمی در آغاز سده دوم، نشاندهنده تکوین [[حوزه علمیه]] و جنب و جوش علمی در قم است.<ref>مهاجر، رجال الاشعریین من المحدثین و اصحاب الائمه، ۱۹۲–۱۹۵.</ref> سفر محدثان دیگر نقاط به قم برای فراگیری معارف اهل بیت (ع)، از مساعدبودن فضای علمی قم در قرنهای نخستین هجری حکایت دارد.<ref>جباری، مکتب حدیثی قم، ۱۰۱–۱۰۲.</ref>{{ببینید|حوزه علمیه قم}} | ||
خط ۲۶: | خط ۶۸: | ||
== امامخمینی در قم == | == امامخمینی در قم == | ||
[[پرونده:قم 5.jpg|بندانگشتی]] | |||
[[امامخمینی]] که در حوزه اراک درس میخواند، پس از هجرت حائری یزدی، در تیر ۱۳۰۱ برای ادامه تحصیل از حوزه اراک به قم رفت<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۳۳.</ref> و از عالمانی چون [[سیدعلی یثربی]] و حائری یزدی بهره برد. ایشان به زیارت [[فاطمه معصومه(س)]] اهمیت میداد<ref>مختاری، سیمای فرزانگان، ۲۷۴؛ بدلا، هفتاد سال خاطره از آیتالله سیدحسین بدلا، ۲۳۴.</ref> و گاه در مراسم و برنامههای عزاداری حرم شرکت میکرد.<ref>دوانی، مصاحبه، ۶/۵۷.</ref> | [[امامخمینی]] که در حوزه اراک درس میخواند، پس از هجرت حائری یزدی، در تیر ۱۳۰۱ برای ادامه تحصیل از حوزه اراک به قم رفت<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۳۳.</ref> و از عالمانی چون [[سیدعلی یثربی]] و حائری یزدی بهره برد. ایشان به زیارت [[فاطمه معصومه(س)]] اهمیت میداد<ref>مختاری، سیمای فرزانگان، ۲۷۴؛ بدلا، هفتاد سال خاطره از آیتالله سیدحسین بدلا، ۲۳۴.</ref> و گاه در مراسم و برنامههای عزاداری حرم شرکت میکرد.<ref>دوانی، مصاحبه، ۶/۵۷.</ref> | ||
:{{ببینید|استادان امامخمینی|اماکن تحصیل و تدریس}} | :{{ببینید|استادان امامخمینی|اماکن تحصیل و تدریس}} | ||
امامخمینی در ۲۷سالگی، پس از ازدواج با [[خدیجه ثقفی]] در خانهای اجارهای در خیابان ارم قم ساکن شد<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۴۳–۴۴.</ref> و در مدت اقامت در قم، در هفت خانه در محلههای مختلف قم اجارهنشین بود.<ref>رجائینژاد و حاضری، هفتاقلیم گذری بر اماکن منتسب به امامخمینی از ولادت تا رحلت، ۸۲–۸۷؛ طباطبایی، اقلیم خاطرات، ۳۴۸–۳۴۹.</ref> آخرین خانه اجارهای ایشان در محله یخچالقاضی قرار داشت که پس از چندی مالک آن شد.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱/۳۲۵؛ طباطبایی، اقلیم خاطرات، ۲۵۳–۲۵۴.</ref> امامخمینی در قم درس میداد و در سالهای طولانی شاگردان فراوان و برجستهای تربیت کرد. ایشان در کنار تقویت بنیانهای فکری و علمی شاگردان برای مبارزه با جریانهای انحرافی،<ref>بُدلا، هفتاد سال خاطره از آیتالله سیدحسین بدلا، ۲۲۸؛ روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۵۵–۵۶.</ref> به تهذیب اخلاق طلاب نیز توجه میکرد و درس اخلاق ایشان بر همین اساس شکل گرفت.<ref>بُدلا، هفتاد سال خاطره از آیتالله سیدحسین بدلا، ۲۲۳–۲۲۴.</ref> ایشان پس از درگذشت حائری یزدی، با سرپرستان حوزه، [[سیدمحمد حجت]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]] و [[سیدصدرالدین صدر]] همکاری میکرد و به آنان در مدیریت حوزه و برنامههای آن [[مشورت]] میداد<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۱۰۸.</ref> و چنانکه خود یادآور شده، در هجرت بروجردی به قم نیز نقشآفرین بود و به ایشان نیز در امور مرتبط با حوزه و برنامهریزی و امور سیاسی یاری میرساند.<ref>← امامخمینی، صحیفه، ۱/۳۱.</ref> | امامخمینی در ۲۷سالگی، پس از ازدواج با [[خدیجه ثقفی]] در خانهای اجارهای در خیابان ارم قم ساکن شد<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۴۳–۴۴.</ref> و در مدت اقامت در قم، در هفت خانه در محلههای مختلف قم اجارهنشین بود.<ref>رجائینژاد و حاضری، هفتاقلیم گذری بر اماکن منتسب به امامخمینی از ولادت تا رحلت، ۸۲–۸۷؛ طباطبایی، اقلیم خاطرات، ۳۴۸–۳۴۹.</ref> آخرین خانه اجارهای ایشان در محله یخچالقاضی قرار داشت که پس از چندی مالک آن شد.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱/۳۲۵؛ طباطبایی، اقلیم خاطرات، ۲۵۳–۲۵۴.</ref> امامخمینی در قم درس میداد و در سالهای طولانی شاگردان فراوان و برجستهای تربیت کرد. ایشان در کنار تقویت بنیانهای فکری و علمی شاگردان برای مبارزه با جریانهای انحرافی،<ref>بُدلا، هفتاد سال خاطره از آیتالله سیدحسین بدلا، ۲۲۸؛ روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۵۵–۵۶.</ref> به تهذیب اخلاق طلاب نیز توجه میکرد و درس اخلاق ایشان بر همین اساس شکل گرفت.<ref>بُدلا، هفتاد سال خاطره از آیتالله سیدحسین بدلا، ۲۲۳–۲۲۴.</ref> ایشان پس از درگذشت حائری یزدی، با سرپرستان حوزه، [[سیدمحمد حجت]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]] و [[سیدصدرالدین صدر]] همکاری میکرد و به آنان در مدیریت حوزه و برنامههای آن [[مشورت]] میداد<ref>روحانی، نهضت امامخمینی، ۱/۱۰۸.</ref> و چنانکه خود یادآور شده، در هجرت بروجردی به قم نیز نقشآفرین بود و به ایشان نیز در امور مرتبط با حوزه و برنامهریزی و امور سیاسی یاری میرساند.<ref>← امامخمینی، صحیفه، ۱/۳۱.</ref> | ||
:{{ببینید|خانه امامخمینی|اقامتگاهها|شاگردان امامخمینی|تدریس امامخمینی}} | :{{ببینید|خانه امامخمینی|اقامتگاهها|شاگردان امامخمینی|تدریس امامخمینی}} | ||
[[پرونده:قم 3.jpg|بندانگشتی]] | |||
== قم در نهضت امامخمینی == | == قم در نهضت امامخمینی == | ||
خط ۴۷: | خط ۹۲: | ||
== قم پس از استقرار جمهوری اسلامی == | == قم پس از استقرار جمهوری اسلامی == | ||
[[پرونده:قم 1.jpg|بندانگشتی]] | |||
[[امامخمینی]] در دهم اسفند ۱۳۵۷ از [[مدرسه علوی تهران]] برای زندگی به قم رفت؛ ولی از آنجاکه کوچههای باریک [[خانه امامخمینی]] در محله یخچالقاضی ظرفیت هزاران دیدارکننده را نداشت در خانه [[محمد یزدی]] در جنوب شرقی پل حجتیه ساکن شد و خانه [[شهابالدین اشراقی]] داماد ایشان، محل استقرار دفتر ایشان گردید. با نصب بلندگو روی پشت بام، امامخمینی برای دیدار با مردم بر روی بام میرفت و به ابراز احساسات آنان پاسخ میگفت. این خانه برای مدتی مرکز [[رهبری امام خمینی|رهبری]] انقلاب و مدیریت کشور و تصمیمگیریهای سرنوشتساز بود.<ref>کهننسب، آنجاکه بوی یار میدهد، ۳۷۸–۳۷۹.</ref> ایشان افزون بر عموم، با بسیاری از شخصیتهای علمی و سیاسی داخلی و خارجی در همین خانه دیدار کرد.<ref>← امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۸۱، ۲۹۴، ۳۱۷، ۳۳۶، ۳۴۹، ۴۴۶ و ۷/۱۱۷، ۱۴۰، ۱۸۵، ۲۵۳، ۳۸۷.</ref>{{ببینید|دیدارها}} | [[امامخمینی]] در دهم اسفند ۱۳۵۷ از [[مدرسه علوی تهران]] برای زندگی به قم رفت؛ ولی از آنجاکه کوچههای باریک [[خانه امامخمینی]] در محله یخچالقاضی ظرفیت هزاران دیدارکننده را نداشت در خانه [[محمد یزدی]] در جنوب شرقی پل حجتیه ساکن شد و خانه [[شهابالدین اشراقی]] داماد ایشان، محل استقرار دفتر ایشان گردید. با نصب بلندگو روی پشت بام، امامخمینی برای دیدار با مردم بر روی بام میرفت و به ابراز احساسات آنان پاسخ میگفت. این خانه برای مدتی مرکز [[رهبری امام خمینی|رهبری]] انقلاب و مدیریت کشور و تصمیمگیریهای سرنوشتساز بود.<ref>کهننسب، آنجاکه بوی یار میدهد، ۳۷۸–۳۷۹.</ref> ایشان افزون بر عموم، با بسیاری از شخصیتهای علمی و سیاسی داخلی و خارجی در همین خانه دیدار کرد.<ref>← امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۸۱، ۲۹۴، ۳۱۷، ۳۳۶، ۳۴۹، ۴۴۶ و ۷/۱۱۷، ۱۴۰، ۱۸۵، ۲۵۳، ۳۸۷.</ref>{{ببینید|دیدارها}} | ||
خط ۵۳: | خط ۹۹: | ||
افزون بر تحولات و خدماتی که پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، از سوی [[حوزه علمیه قم]] صورت گرفتهاست مردم قم در تشکیل نهادهای انقلابی همچون [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]]<ref>امامخمینی، صحیفه، ۶/۴۰۵.</ref> و [[جهاد سازندگی]]<ref>امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۱.</ref> نقش ارزندهای داشتند؛ چنانکه در [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] نقش بارزی در دفاع بر عهده داشتند و در مقابله با [[غائله کردستان]] پیشتاز بودند؛<ref>خامنهای، نرمافزار حدیث ولایت، ۱۳۸۹، ۱۷۹–۱۸۰.</ref> ازجمله در جریان هجوم حزب کردستان به شهر پاوه در مرداد ۱۳۵۸ و پیام تاریخی امامخمینی دربارهٔ کمک به مدافعان آن، مردم قم بازار را تعطیل کردند و برای حمایت از این پیام، به صورت گروهی به حضور ایشان در اقامتگاه قم رسیدند و آمادگی خود را برای مقابله با [[ضدانقلاب]] اعلام کردند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۸/۵/۱۳۵۸، ۳.</ref> در طول جنگ تحمیلی نیز افزون بر اعزام پنجاه هزار تن به جبهههای نبرد، شش هزار شهید، ۱۲۷۰۰ جانباز و ۵۴۰ آزاده تقدیم انقلاب اسلامی کردند.<ref>یوسفی و دیگران، استانشناسی قم، ۸۰؛ قریشی، تاریخ سیاسی قم، ۵۹.</ref> لشکر علیبنابیطالب (ع) سپاه پاسداران قم از نیروهای موفق در جبهه بود.<ref>یوسفی و دیگران، استانشناسی قم، ۷۹.</ref> این شهر در طول جنگ تحمیلی ۲۷ بار مورد هجوم حملههای هوایی و موشکی عراق قرار گرفت و بیش از سیصد تن از مردم شهر به شهادت رسیدند.<ref>یوسفی و دیگران، استانشناسی قم، ۸۳.</ref> {{ببینید|حوزه علمیه قم}} | افزون بر تحولات و خدماتی که پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، از سوی [[حوزه علمیه قم]] صورت گرفتهاست مردم قم در تشکیل نهادهای انقلابی همچون [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]]<ref>امامخمینی، صحیفه، ۶/۴۰۵.</ref> و [[جهاد سازندگی]]<ref>امامخمینی، صحیفه، ۹/۲۱.</ref> نقش ارزندهای داشتند؛ چنانکه در [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] نقش بارزی در دفاع بر عهده داشتند و در مقابله با [[غائله کردستان]] پیشتاز بودند؛<ref>خامنهای، نرمافزار حدیث ولایت، ۱۳۸۹، ۱۷۹–۱۸۰.</ref> ازجمله در جریان هجوم حزب کردستان به شهر پاوه در مرداد ۱۳۵۸ و پیام تاریخی امامخمینی دربارهٔ کمک به مدافعان آن، مردم قم بازار را تعطیل کردند و برای حمایت از این پیام، به صورت گروهی به حضور ایشان در اقامتگاه قم رسیدند و آمادگی خود را برای مقابله با [[ضدانقلاب]] اعلام کردند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۸/۵/۱۳۵۸، ۳.</ref> در طول جنگ تحمیلی نیز افزون بر اعزام پنجاه هزار تن به جبهههای نبرد، شش هزار شهید، ۱۲۷۰۰ جانباز و ۵۴۰ آزاده تقدیم انقلاب اسلامی کردند.<ref>یوسفی و دیگران، استانشناسی قم، ۸۰؛ قریشی، تاریخ سیاسی قم، ۵۹.</ref> لشکر علیبنابیطالب (ع) سپاه پاسداران قم از نیروهای موفق در جبهه بود.<ref>یوسفی و دیگران، استانشناسی قم، ۷۹.</ref> این شهر در طول جنگ تحمیلی ۲۷ بار مورد هجوم حملههای هوایی و موشکی عراق قرار گرفت و بیش از سیصد تن از مردم شهر به شهادت رسیدند.<ref>یوسفی و دیگران، استانشناسی قم، ۸۳.</ref> {{ببینید|حوزه علمیه قم}} | ||
[[پرونده:قم 6.jpg|بندانگشتی]] | |||
== نگاه ویژه امامخمینی به قم == | == نگاه ویژه امامخمینی به قم == | ||
[[امامخمینی]] که از گذشته دور به قم و اهالی آن علاقه ویژهای داشته و در سرودهای این دیار را [[بهشت و جهنم|بهشت]] برین، آبروی خلایق و پناهگاه مسلم و [[کافر]] نامیده،<ref>امامخمینی، دیوان امام، ۲۵۶–۲۵۷.</ref> قم را شهری نمونه و مردمش را الگویی برای دیگر مناطق<ref>امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۷۷؛ ۷/۵۳۹؛ ۱۰/۳۷۲ و ۱۱/۴۳۱.</ref> و آن را مرکز علم و عمل، فعالیت و تحرک اسلامی، کانون [[ایمان]]، [[تقوا]]، شهامت و [[شهادت]] دانسته و یادآور شدهاست از این شهر تقوا، دانش و قیام به نقاط دیگر صادر میشود.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۴۹؛ ۱۴/۴۰۲ و ۱۸/۷۳.</ref> ایشان قم را [[حرم اهل بیت(ع)]] خوانده و آن را پیشقدم در نهضت اسلامی شمرده و یادآور شدهاست همانگونه که علم از آن به دیگر نواحی انتشار مییابد، خیزش دینی هم از این دیار به دیگر نقاط سرایت کردهاست،<ref>امامخمینی، صحیفه، ۶/۴۳۸–۴۳۹ و ۱۳/۱۶۵.</ref> نام این شهر در تاریخ مردم ایران به رشد سیاسی و جانفشانی ثبت شدهاست<ref>امامخمینی، صحیفه، ۷/۱۳۲.</ref> و [[جنبش ۱۵ خرداد]] از قم آغاز و باعث بیداری ملت در جاهای دیگر شد و موج عظیم بسیجیان راهیان کربلا هنگام [[دفاع مقدس]] از قم که شهر خون و قیام است آغاز گردید و در تمام کشور گسترده شد.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۳۹۶–۳۹۷ و ۱۹/۴۷۷.</ref> | [[امامخمینی]] که از گذشته دور به قم و اهالی آن علاقه ویژهای داشته و در سرودهای این دیار را [[بهشت و جهنم|بهشت]] برین، آبروی خلایق و پناهگاه مسلم و [[کافر]] نامیده،<ref>امامخمینی، دیوان امام، ۲۵۶–۲۵۷.</ref> قم را شهری نمونه و مردمش را الگویی برای دیگر مناطق<ref>امامخمینی، صحیفه، ۶/۲۷۷؛ ۷/۵۳۹؛ ۱۰/۳۷۲ و ۱۱/۴۳۱.</ref> و آن را مرکز علم و عمل، فعالیت و تحرک اسلامی، کانون [[ایمان]]، [[تقوا]]، شهامت و [[شهادت]] دانسته و یادآور شدهاست از این شهر تقوا، دانش و قیام به نقاط دیگر صادر میشود.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۴۹؛ ۱۴/۴۰۲ و ۱۸/۷۳.</ref> ایشان قم را [[حرم اهل بیت(ع)]] خوانده و آن را پیشقدم در نهضت اسلامی شمرده و یادآور شدهاست همانگونه که علم از آن به دیگر نواحی انتشار مییابد، خیزش دینی هم از این دیار به دیگر نقاط سرایت کردهاست،<ref>امامخمینی، صحیفه، ۶/۴۳۸–۴۳۹ و ۱۳/۱۶۵.</ref> نام این شهر در تاریخ مردم ایران به رشد سیاسی و جانفشانی ثبت شدهاست<ref>امامخمینی، صحیفه، ۷/۱۳۲.</ref> و [[جنبش ۱۵ خرداد]] از قم آغاز و باعث بیداری ملت در جاهای دیگر شد و موج عظیم بسیجیان راهیان کربلا هنگام [[دفاع مقدس]] از قم که شهر خون و قیام است آغاز گردید و در تمام کشور گسترده شد.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۳۹۶–۳۹۷ و ۱۹/۴۷۷.</ref> | ||
خط ۱۴۳: | خط ۱۹۰: | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
*غلامرضا گلی زواره، [https://books.khomeini.ir/books/10008/224/ قم]، دانشنامه | *غلامرضا گلی زواره، [https://books.khomeini.ir/books/10008/224/ قم]، [[دانشنامه امامخمینی]]، ج۸، ص۲۲۴-۲۳۵. | ||
{{اقامتگاههای امامخمینی}} | |||
[[رده:مقالههای جلد هشتم دانشنامه]] | {{اماکن تحصیل و تدریس امامخمینی}} | ||
[[رده:مقالههای | [[رده:مقالههای جلد هشتم دانشنامه امامخمینی]] | ||
[[رده:مقالههای | [[رده:مقالههای دارای جعبه اطلاعات]] | ||
[[رده:مقالههای | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:مقالههای تأییدشده]] | |||
[[رده:مقالههای دارای تصویر]] | |||
[[رده:اقامتگاههای امامخمینی]] | |||
[[رده:مکانهای زندگی امامخمینی]] | |||
[[رده:مقالههای دارای ناوبری]] | |||
[[رده:مقالههای دارای شناسه]] | |||
[[رده:مکانهای تحصیل امامخمینی]] | |||
[[رده:مکانهای تدریس امامخمینی]] |