مرضیه دباغ'، مبارز سیاسی، فرمانده سپاه پاسداران همدان، نماینده مجلس شورای اسلامی ایران و عضو هیئت حامل نامه امام‌خمینی به گورباچف.

مرضیه حدیده‌­چی، معروف به مرضیه دباغ در سال ۱۳۱۸ در همدان به دنیا آمد و تحصیل در حد خواندن را در مکتب­‌خانه سپری کرد ولی خود سعی کرد نوشتن را بیاموزد. او قرآن و نهج­‌البلاغه و مفاتیح‌­الجنان را نزد پدرش آموخت و در چهارده سالگی با محمدحسن دباغ ازدواج کرد و در سال ۱۳۳۳ به تهران مهاجرت کردند.

مرضیه دباغ در تهران مقدمات درس­‌های حوزوی را فراگرفت و در ادامه درس­‌های فقه، اصول و اخلاق را آموخت و دروس پایین‌­تر را تدریس کرد. او پس از درگذشت سیدحسین بروجردی و آغاز نهضت روحانیون، با امام‌خمینی آشنا شد و در سال ۱۳۴۲ نخستین ­بار ایشان را در قم ملاقات کرد.

او ادامه تحصیلات خود را نزد سیدمحمدرضا سعیدی پی گرفت و سعیدی زمینه ارتباط او را با روحانیون مبارز مانند حسینعلی منتظری و عبدالرحیم ربانی­ شیرازی و محمد منتظری فراهم کرد و در سال­‌های مبارزه تکثیر اعلامیه‌­ها و فتاوای امام‌خمینی که از نجف می­‌رسید و کتاب حکومت اسلامی ایشان و نیز برگزاری اردوهای مختلف برای بانوان از فعالیت‌­های دباغ بوده است. دباغ پایگاه‌های فعالیت زیادی در کشور ایجاد کرد و فعالیت‌­های او که تحت نظر ساواک بود، در سال ۱۳۵۲ منجر به دستگیری، شکنجه و زندان او شد و حتی دختر او نیز دستگیر و در کنار مادرش شکنجه شد. آزادی و دستگیری و شکنجه مجدد دباغ و عفونی شدن زخم­‌های بدن او، محکومیت پانزده ساله او را به یک سال و چهارماه تقلیل داد و موجب آزادی او شد. او پس از درمان از کشور خارج شد و پس از مسافرت به لندن و سوریه، در نجف با امام‌خمینی ملاقات کرد و پس از هجرت امام‌خمینی به فرانسه او هم روانه پاریس شد و ضمن انجام کارهای داخلی خانه امام حفاظت ایشان را بر عهده گرفت. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی مأمور تشکیل سپاه غرب کشور شد و مدتی فرمانده سپاه همدان بود و در سال ۱۳۶۱ در کردستان مجروح شد. دباغ نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره دوم و سوم از تهران و قائم مقام جمعیت زنان جمهوری اسلامی بود. او در هیئتی به ریاست عبدالله جوادی ­آملی که نامه امام‌خمینی را به رهبر اتحاد جماهیر شوروی ابلاغ کرد حضور داشت و در سال ۱۳۹۵ درگذشت و در حرم امام‌خمینی به خاک سپرده شد.