سیدهاشم رسولی محلاتی: تفاوت میان نسخهها
جز (Shams صفحهٔ سید هاشم رسولی محلاتی را به سیدهاشم رسولی محلاتی که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
جز (removed Category:مقاله های نیازمند ارزیابی; added Category:مقالههای دارای شناسه using HotCat) |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''سیدهاشم رسولی محلاتی'''، شاگرد، عضو دفتر و نماینده [[امامخمینی]] در [[بنیاد مسکن انقلاب اسلامی]]. | '''سیدهاشم رسولی محلاتی'''، شاگرد، عضو دفتر و نماینده [[امامخمینی]] در [[بنیاد مسکن انقلاب اسلامی]]. | ||
سیدهاشم رسولی محلاتی در سال ۱۳۰۸ در محلات متولد شد و و در سال ۱۳۱۹ به [[قم]] رفت و تحصیلات حوزوی را آغاز کرد. او دوره درس خارج را از دروس [[سیدحسین بروجردی]] و امامخمینی استفاده کرد و در درس تفسیر سیدمحمدحسین طباطبائی حاضر شد و در آماده سازی تفسیر المیزان با او همکاری میکرد. | |||
رسولی محلاتی که از دوران کودکی امامخمینی را به خاطر دوستی میان ایشان و پدرش میشناخت و سالها از دروس او بهره برد، با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]] از همران ایشان شد و چون خوشخط بود و خط او شباهت به [[دستخط امامخمینی|خط امامخمینی]] داشت، پس از سال ۱۳۴۲ و فزونی مراجعات به [[دفتر امامخمینی|دفتر امام]]، در نوشتن پاسخ نامهها و استفتائات و رسید وجوه شرعی، همکاری میکرد. | |||
پس از انتقال امامخمینی به نجف، رسولی محلاتی مُهر و اسناد ضروری امامخمینی را که نزد عبدالعلی قرهی بود، به ایشان رساند و در راهاندازی [[دفتر امامخمینی|دفتر امام]] در نجف همکاری داشت. او سپس به تهران بازگشت و به فعالیتهای فرهنگی و تبلیغی مشغول شد. او در سال ۱۳۵۶ به [[جامعه روحانیت مبارز تهران|جامعه روحانیت مبارز]] پیوست و در تحصن روحانیون در دانشگاه تهران حضور داشت و پس از مراجعت امامخمینی به ایران در امور دفتری، همکاری میکرد و عضو دفتر ایشان بود. | |||
رسولی در سال ۱۳۶۰ از سوی امامخمینی به نمایندگی ایشان در [[بنیاد مسکن انقلاب اسلامی|بنیاد مسکن]] منصوب شد و در سال ۱۳۶۳ با جمعی دیگر به عنوان مسئولین و اداره کنندگان دبیرخانه ائمه جمعه برگزیده شدند. | |||
رسولی محلاتی در سال ۱۳۹۸ و در ۸۹ سالگی درگذشت و در حرم [[حضرت فاطمه معصومه(س)|حضرت معصومه(س)]] به خاک سپرده شد. | |||
== '''معرفی''' == | |||
سیدهاشم رسولی محلاتی در نهم اسفند ۱۳۰۸، در محلات متولد شد. پدرش، سیدحسین از علمای محلات و از شاگردان [[عبدالکریم حائری یزدی]] بود.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۸ و ۲۰.</ref> سیدهاشم [[قرآن]] و دوره ابتدایی را در زادگاه خود فرا گرفت و در سال ۱۳۱۹، به [[قم]] رفت و با تشویق پدر وارد [[حوزه علمیه]] شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۲۰؛ رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۴.</ref> وی بخشی از درسهای مقدماتی را نزد پدر و رحمان محلاتی و بخشی از کتاب مُطَوَّل را نزد [[مرتضی مطهری]] فرا گرفت؛ همچنین دروس سطوح میانی را نزد [[حسینعلی منتظری]]، [[محمد صدوقی]]، اسداللّه اصفهانی، عبدالجواد اصفهانی و [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] به پایان برد.<ref>رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۷.</ref> وی که با [[سیدمصطفی خمینی]] همبحث بود، به مدت هفتسال در درس فقه [[سیدحسین بروجردی]] شرکت کرد<ref>رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۵ و ۷.</ref> و از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۲ در درس خارج فقه و اصول امامخمینی حاضر شد<ref>رسولی محلاتی، تاریخچه تأسیس، ۲۲.</ref> و تقریرات درس [[اصولفقه|اصول]] و [[فقه]] ایشان را نوشت. رسولی محلاتی [[تفسیر قرآن]] را نیز نزد [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] آموخت و در آمادهسازی [[تفسیر المیزان]] با ایشان همکاری کرد.<ref>رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۷.</ref>{{ببینید|سیدحسین رسولی محلاتی}} | سیدهاشم رسولی محلاتی در نهم اسفند ۱۳۰۸، در محلات متولد شد. پدرش، سیدحسین از علمای محلات و از شاگردان [[عبدالکریم حائری یزدی]] بود.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۸ و ۲۰.</ref> سیدهاشم [[قرآن]] و دوره ابتدایی را در زادگاه خود فرا گرفت و در سال ۱۳۱۹، به [[قم]] رفت و با تشویق پدر وارد [[حوزه علمیه]] شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۲۰؛ رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۴.</ref> وی بخشی از درسهای مقدماتی را نزد پدر و رحمان محلاتی و بخشی از کتاب مُطَوَّل را نزد [[مرتضی مطهری]] فرا گرفت؛ همچنین دروس سطوح میانی را نزد [[حسینعلی منتظری]]، [[محمد صدوقی]]، اسداللّه اصفهانی، عبدالجواد اصفهانی و [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] به پایان برد.<ref>رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۷.</ref> وی که با [[سیدمصطفی خمینی]] همبحث بود، به مدت هفتسال در درس فقه [[سیدحسین بروجردی]] شرکت کرد<ref>رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۵ و ۷.</ref> و از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۲ در درس خارج فقه و اصول امامخمینی حاضر شد<ref>رسولی محلاتی، تاریخچه تأسیس، ۲۲.</ref> و تقریرات درس [[اصولفقه|اصول]] و [[فقه]] ایشان را نوشت. رسولی محلاتی [[تفسیر قرآن]] را نیز نزد [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] آموخت و در آمادهسازی [[تفسیر المیزان]] با ایشان همکاری کرد.<ref>رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۷.</ref>{{ببینید|سیدحسین رسولی محلاتی}} | ||
== آشنایی با امامخمینی == | |||
آشنایی رسولی محلاتی با امامخمینی به دوره کودکی وی بازمیگردد؛ زیرا امامخمینی با پدر وی دوستی داشت و زمانی که به محلات رفته و در مسجد جامع این شهر درس اخلاق میگفت، رسولی محلاتی نیز از سر کنجکاوی در این درس حاضر میشد<ref>رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۶۸.</ref> و با سیدمصطفی خمینی دوست شد.<ref>مهدیزاده، خاطرات و مبارزات شهید فضلالله محلاتی، ۳۴.</ref> این دوستیها باعث رفت و آمد بیشترِ وی با بیت امامخمینی شد<ref>رسولی محلاتی، حوزه، ۶۱.</ref> و او تحت تأثیر اخلاق و جاذبه قوی علمی ایشان قرار گرفت.<ref>رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۸۳.</ref> رسولی محلاتی شیوه درسی امامخمینی را در سرعت انتقال و تبحر در علوم اسلامی، در درجه اعلا یافت.<ref>رسولی محلاتی، حوزه، ۶۲.</ref> تقید به نظم از دیگر نکتههای درسآموزِ استاد در نظر این شاگرد بود؛ نظمی که [[طلاب]] ساعتهای خود را با رفت و آمد امامخمینی تنظیم میکردند.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۲۷.</ref> پس از درگذشت بروجردی، رسولی محلاتی به دلیل ابعاد علمی و معنوی امامخمینی از [[مرجعیت]] ایشان [[تبلیغ]] کرد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۴۷.</ref> وی در سال ۱۳۴۰ از ایشان اجازه [[امور حسبیه]] دریافت کرد و امامخمینی در آن از وی به «عماد الاعلام» و «ثقة الاسلام»، یاد کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۸.</ref> | آشنایی رسولی محلاتی با امامخمینی به دوره کودکی وی بازمیگردد؛ زیرا امامخمینی با پدر وی دوستی داشت و زمانی که به محلات رفته و در مسجد جامع این شهر درس اخلاق میگفت، رسولی محلاتی نیز از سر کنجکاوی در این درس حاضر میشد<ref>رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۶۸.</ref> و با سیدمصطفی خمینی دوست شد.<ref>مهدیزاده، خاطرات و مبارزات شهید فضلالله محلاتی، ۳۴.</ref> این دوستیها باعث رفت و آمد بیشترِ وی با بیت امامخمینی شد<ref>رسولی محلاتی، حوزه، ۶۱.</ref> و او تحت تأثیر اخلاق و جاذبه قوی علمی ایشان قرار گرفت.<ref>رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۸۳.</ref> رسولی محلاتی شیوه درسی امامخمینی را در سرعت انتقال و تبحر در علوم اسلامی، در درجه اعلا یافت.<ref>رسولی محلاتی، حوزه، ۶۲.</ref> تقید به نظم از دیگر نکتههای درسآموزِ استاد در نظر این شاگرد بود؛ نظمی که [[طلاب]] ساعتهای خود را با رفت و آمد امامخمینی تنظیم میکردند.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۲۷.</ref> پس از درگذشت بروجردی، رسولی محلاتی به دلیل ابعاد علمی و معنوی امامخمینی از [[مرجعیت]] ایشان [[تبلیغ]] کرد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۴۷.</ref> وی در سال ۱۳۴۰ از ایشان اجازه [[امور حسبیه]] دریافت کرد و امامخمینی در آن از وی به «عماد الاعلام» و «ثقة الاسلام»، یاد کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۸.</ref> | ||
با آغاز نهضت اسلامی، رسولی محلاتی به آن پیوست و در ماجرای هجوم نیروهای [[رژیم پهلوی]] به [[مدرسه فیضیه]] در سال ۱۳۴۲ نیز، به امامخمینی تلگرام کرد<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱/۲۳۶.</ref> و ایشان در پاسخ از همدردی وی تشکر کرده و با تشبیه این هجوم به [[واقعه کربلا]]، خاطرنشان کرد دولت در این حادثه با قوای انتظامی، [[اسلام]] و [[قرآن]] را کوبید.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱/۱۷۱.</ref> پس از گسترش مبارزه در سال ۱۳۴۲ و بازداشت، حصر و بازگشت امامخمینی از [[تهران]] به قم و فزونی مراجعات مردم و علمای تهران و سایر شهرها به ایشان، دفتر امامخمینی در قم تأسیس شد و به پیشنهاد نزدیکان امامخمینی، ایشان رسولی محلاتی را به سرپرستی دفتر برگزید و نوشتن پاسخ نامهها، رسید وجوه شرعی و اجازات در امور حسبیه و نوشتن [[استفتائات]] بر عهده وی گذاشته شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۶۲–۶۳؛ رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۷۰–۱۷۱.</ref> | == نقش در نهضت امامخمینی == | ||
با آغاز نهضت اسلامی، رسولی محلاتی به آن پیوست و در ماجرای هجوم نیروهای [[رژیم پهلوی]] به [[مدرسه فیضیه]] در سال ۱۳۴۲ نیز، به امامخمینی تلگرام کرد<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱/۲۳۶.</ref> و ایشان در پاسخ از همدردی وی تشکر کرده و با تشبیه این هجوم به [[واقعه کربلا]]، خاطرنشان کرد دولت در این حادثه با قوای انتظامی، [[اسلام]] و [[قرآن]] را کوبید.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱/۱۷۱.</ref> پس از گسترش مبارزه در سال ۱۳۴۲ و بازداشت، حصر و بازگشت امامخمینی از [[تهران]] به قم و فزونی مراجعات مردم و علمای تهران و سایر شهرها به ایشان، دفتر امامخمینی در قم تأسیس شد و به پیشنهاد نزدیکان امامخمینی، ایشان رسولی محلاتی را به سرپرستی دفتر برگزید و نوشتن پاسخ نامهها، رسید وجوه شرعی و اجازات در امور حسبیه و نوشتن [[استفتائات]] بر عهده وی گذاشته شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۶۲–۶۳؛ رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۷۰–۱۷۱.</ref>{{ببینید|دستگیری امامخمینی}} | |||
پس از [[تبعید امامخمینی]] در سال ۱۳۴۴ از بورسای [[ترکیه]] به [[عراق]]، [[شهابالدین اشراقی]] که عهدهدار امور بیت امامخمینی در قم بود، به رسولی محلاتی مأموریت داد تا مُهر و اسناد ضروری امامخمینی را که نزد [[عبدالعلی قرهی]] بود به ایشان برساند. رسولی محلاتی همراه قرهی خود را در [[کربلا]] به امامخمینی رساند و از آنجا به [[نجف]] رفت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۷۸–۸۰.</ref> و در راهاندازی دفتر امامخمینی در نجف همکاری کرد.<ref>رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۹۴.</ref> او پس از سهماه اقامت در نجف به اشاره امامخمینی به [[ایران]] و شهر قم بازگشت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۹۵–۹۶ و ۱۰۱.</ref> و در دفتر ایشان مشغول کار شد؛ اما از آنجا که [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) این دفتر را تحت نظر داشت، رسولی محلاتی به تهران رفت و به فعالیتهای فرهنگی و تبلیغی در مسجد امامصادق(ع) محله «درخونگاه» تهران (خیابان اکبرنژاد) مشغول شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲.</ref> وی پس از چهار ماه فعالیت در آنجا به جای پدرش، امامت جماعت امامزاده قاسم را در تجریش عهدهدار شد که تا سال ۱۳۵۷ ادامه یافت.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲–۱۰۳.</ref> فعالیت جهتدار تبلیغی، جمعآوری وجوه شرعی و فرستادن آن برای امامخمینی حساسیت ساواک و تحت نظر قرارگرفتن او را به دنبال داشت.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۹/۴۲۹–۴۳۰، ۴۳۴–۴۳۶ و ۱۴/۱۳۶ و ۱۵۵.</ref> | پس از [[تبعید امامخمینی]] در سال ۱۳۴۴ از بورسای [[ترکیه]] به [[عراق]]، [[شهابالدین اشراقی]] که عهدهدار امور بیت امامخمینی در قم بود، به رسولی محلاتی مأموریت داد تا مُهر و اسناد ضروری امامخمینی را که نزد [[عبدالعلی قرهی]] بود به ایشان برساند. رسولی محلاتی همراه قرهی خود را در [[کربلا]] به امامخمینی رساند و از آنجا به [[نجف]] رفت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۷۸–۸۰.</ref> و در راهاندازی دفتر امامخمینی در نجف همکاری کرد.<ref>رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۹۴.</ref> او پس از سهماه اقامت در نجف به اشاره امامخمینی به [[ایران]] و شهر قم بازگشت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۹۵–۹۶ و ۱۰۱.</ref> و در دفتر ایشان مشغول کار شد؛ اما از آنجا که [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) این دفتر را تحت نظر داشت، رسولی محلاتی به تهران رفت و به فعالیتهای فرهنگی و تبلیغی در مسجد امامصادق(ع) محله «درخونگاه» تهران (خیابان اکبرنژاد) مشغول شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲.</ref> وی پس از چهار ماه فعالیت در آنجا به جای پدرش، امامت جماعت امامزاده قاسم را در تجریش عهدهدار شد که تا سال ۱۳۵۷ ادامه یافت.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲–۱۰۳.</ref> فعالیت جهتدار تبلیغی، جمعآوری وجوه شرعی و فرستادن آن برای امامخمینی حساسیت ساواک و تحت نظر قرارگرفتن او را به دنبال داشت.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۹/۴۲۹–۴۳۰، ۴۳۴–۴۳۶ و ۱۴/۱۳۶ و ۱۵۵.</ref> | ||
رسولی محلاتی در سال ۱۳۵۶ به [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] پیوست<ref>دفتر ادبیات انقلاب، روزشمار انقلاب اسلامی، ۲/۶۱۳.</ref> و در آبان همان سال به همراه علمای تهران، درگذشتِ سیدمصطفی خمینی را به امامخمینی تسلیت گفت.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۲۳۱ و ۲۳۳.</ref> وی پس از [[هجرت امامخمینی به پاریس|هجرت امامخمینی]] از عراق به [[فرانسه]]، به دیدار ایشان به [[پاریس]] رفت و پس از یکهفته به ایران بازگشت.<ref>رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۷۱.</ref> وی همچنین در جریان تحصن روحانیون مبارز در بهمن ۱۳۵۷ در مسجد دانشگاه تهران به هدف درخواست بازگشت امامخمینی به ایران حضور داشت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۱۲.</ref> و پس از بازگشت ایشان به ایران در راهاندازی دفتر ایشان در مدرسه رفاه نقش فعال داشت. او سپس همراه امامخمینی به قم رفت و عضو دفتر ایشان و مشغول به کار شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۱۸.</ref> امامخمینی در [[وصیتنامه امامخمینی|وصیتنامه]] ۱۳۵۸، از رسولی محلاتی به عنوان فرد مطلع از برخی وجوه شرعی موجود در [[بانک]]ها نام برده است.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۲/۱۲۴.</ref> پس از بیماری امامخمینی در سال ۱۳۵۸، رسولی همراه ایشان به تهران رفت و در پی کشف توطئه ترورش به دست [[منافقان]] در امامزاده قاسم، به سفارش امامخمینی به [[جماران]] منتقل شد<ref>رسولی محلاتی، پاسدار اسلام، ۲۶.</ref> و تا پایان زندگی امامخمینی در خدمت ایشان بود. | رسولی محلاتی در سال ۱۳۵۶ به [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] پیوست<ref>دفتر ادبیات انقلاب، روزشمار انقلاب اسلامی، ۲/۶۱۳.</ref> و در آبان همان سال به همراه علمای تهران، درگذشتِ سیدمصطفی خمینی را به امامخمینی تسلیت گفت.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۲۳۱ و ۲۳۳.</ref> وی پس از [[هجرت امامخمینی به پاریس|هجرت امامخمینی]] از عراق به [[فرانسه]]، به دیدار ایشان به [[پاریس]] رفت و پس از یکهفته به ایران بازگشت.<ref>رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۷۱.</ref> وی همچنین در جریان تحصن روحانیون مبارز در بهمن ۱۳۵۷ در مسجد دانشگاه تهران به هدف درخواست بازگشت امامخمینی به ایران حضور داشت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۱۲.</ref> و پس از بازگشت ایشان به ایران در راهاندازی دفتر ایشان در [[مدرسه رفاه و مدرسه علوی|مدرسه رفاه]] نقش فعال داشت. او سپس همراه امامخمینی به قم رفت و عضو دفتر ایشان و مشغول به کار شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۱۸.</ref> امامخمینی در [[وصیتنامه امامخمینی|وصیتنامه]] ۱۳۵۸، از رسولی محلاتی به عنوان فرد مطلع از برخی وجوه شرعی موجود در [[بانک]]ها نام برده است.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۲/۱۲۴.</ref> پس از [[بیماری امامخمینی]] در سال ۱۳۵۸، رسولی همراه ایشان به تهران رفت و در پی کشف توطئه ترورش به دست [[منافقان]] در امامزاده قاسم، به سفارش امامخمینی به [[جماران]] منتقل شد<ref>رسولی محلاتی، پاسدار اسلام، ۲۶.</ref> و تا پایان زندگی امامخمینی در خدمت ایشان بود. | ||
== نمایندگی امامخمینی در بنیاد مسکن == | |||
رسولی محلاتی افزون بر عضویت در [[دفتر امامخمینی]] در شهریور ۱۳۶۰، از سوی ایشان به نمایندگی ایشان در [[بنیاد مسکن انقلاب اسلامی]] و حساب صد منصوب شد تا ضمن نظارت و بررسی کارها برای اسلامیکردن برنامههای عمرانی با مسئولان همکاری و همفکری کند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۱۳۳.</ref> امامخمینی در سخنانی از کار و خدمات رسولی محلاتی و مسئولان بنیاد مسکن تشکر کرد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۴۷۶.</ref> و ابراز امیدواری کرد با کوشش آنان مردم محروم و [[مستضعف]] ایران که در طول تاریخ اسیر خانها و سرمایهدارها بودند، دارای مسکن شوند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۸/۳۸۸.</ref> ایشان در ۲۴/۴/۱۳۶۲ از رسولی محلاتی خواست برای [[وحدت]] و انسجام میان [[ائمه جمعه]] در سراسر کشور و نیروی اجرایی و غیر اجرایی، هماهنگی و وحدت لازم را تا حد امکان به وجود آورد و چنانچه امامجمعهای با وی همکاری نکرد، مراتب را با ذکر دلیل به شورای ائمهجمعه گزارش کند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۸/۱۰.</ref> ایشان همچنین در ۲۹/۵/۱۳۶۳ رسولی محلاتی و جمعی دیگر را به عنوان مسئولین و ادارهکنندگان دبیرخانه مرکزی ائمه جمعه منصوب کرد تا به امور گوناگون ائمه جمعه رسیدگی و گزارش آن را به شورای مرکزی ائمه جمعه و ایشان ارائه دهند؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۹/۱۶.</ref> چنانکه در ۷/۱۰/۱۳۶۵ در جریان سیل خوزستان، طی پیامی، به بنیاد مسکن مأموریت داد خانههای ویرانشده را بازسازی کند و رسولی محلاتی کارهای انجامشده را به ایشان گزارش دهد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۰/۱۷۶–۱۷۷.</ref> امامخمینی همچنین در ۱۹/۸/۱۳۶۷ به تقاضای رسولی محلاتی، مبلغ پانزده میلیون تومان برای خانهسازی [[طلاب]] علوم دینی [[مشهد]] در اختیار وی قرار داد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۱۸۶.</ref>{{ببینید|بنیاد مسکن انقلاب اسلامی}} | رسولی محلاتی افزون بر عضویت در [[دفتر امامخمینی]] در شهریور ۱۳۶۰، از سوی ایشان به نمایندگی ایشان در [[بنیاد مسکن انقلاب اسلامی]] و حساب صد منصوب شد تا ضمن نظارت و بررسی کارها برای اسلامیکردن برنامههای عمرانی با مسئولان همکاری و همفکری کند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۱۳۳.</ref> امامخمینی در سخنانی از کار و خدمات رسولی محلاتی و مسئولان بنیاد مسکن تشکر کرد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۴۷۶.</ref> و ابراز امیدواری کرد با کوشش آنان مردم محروم و [[مستضعف]] ایران که در طول تاریخ اسیر خانها و سرمایهدارها بودند، دارای مسکن شوند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۸/۳۸۸.</ref> ایشان در ۲۴/۴/۱۳۶۲ از رسولی محلاتی خواست برای [[وحدت]] و انسجام میان [[ائمه جمعه]] در سراسر کشور و نیروی اجرایی و غیر اجرایی، هماهنگی و وحدت لازم را تا حد امکان به وجود آورد و چنانچه امامجمعهای با وی همکاری نکرد، مراتب را با ذکر دلیل به شورای ائمهجمعه گزارش کند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۸/۱۰.</ref> ایشان همچنین در ۲۹/۵/۱۳۶۳ رسولی محلاتی و جمعی دیگر را به عنوان مسئولین و ادارهکنندگان دبیرخانه مرکزی ائمه جمعه منصوب کرد تا به امور گوناگون ائمه جمعه رسیدگی و گزارش آن را به شورای مرکزی ائمه جمعه و ایشان ارائه دهند؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۹/۱۶.</ref> چنانکه در ۷/۱۰/۱۳۶۵ در جریان سیل خوزستان، طی پیامی، به بنیاد مسکن مأموریت داد خانههای ویرانشده را بازسازی کند و رسولی محلاتی کارهای انجامشده را به ایشان گزارش دهد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۰/۱۷۶–۱۷۷.</ref> امامخمینی همچنین در ۱۹/۸/۱۳۶۷ به تقاضای رسولی محلاتی، مبلغ پانزده میلیون تومان برای خانهسازی [[طلاب]] علوم دینی [[مشهد]] در اختیار وی قرار داد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۱۸۶.</ref>{{ببینید|بنیاد مسکن انقلاب اسلامی}} | ||
== دیدگاه درباره امامخمینی == | |||
به عقیده رسولی محلاتی، امامخمینی از نظر کمالات و محاسن اخلاقی و معنوی در درجه اعلا بود و در عشق [[خداوند]] فانی شده بود و مراحل و مراتب عبادی و عرفانی را طی کرده بود. همچنین برخوردها، کلمات، بیانات، قیام و قعود ایشان در راه [[رضا|رضای خدا]] بود؛ به همین دلیل ایشان محبوب امت اسلامی شد و مردم ایشان را به [[رهبری]] پذیرفتند.<ref>رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۹۰–۲۹۲.</ref> [[امامخمینی]] نیز در آذر ۱۳۶۱ طی نوشتهای از سابقه خدمت و همکاری رسولی محلاتی با خود یاد کرده و به همت، جدیت، حسن نیت، [[امانت و امانتداری|امانتداری]]، صلاحیت و خدمتگزاری وی شهادت داده است؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۷/۱۳۱.</ref> چنانکه در خرداد ۱۳۶۲ طی ابلاغیهای به دفتر خود اعلام کرد غیر از سیدهاشم رسولی، [[حسن صانعی]] و [[محمدرضا توسلی]]، کسان دیگری [[حق]] پاسخ به مسائل شرعیه را ندارند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۷/۵۰۴.</ref> وی که پس از [[رحلت امامخمینی]] در دفتر رهبر انقلاب فعالیت داشته است، در ۲۰/۱۰/۱۳۹۸ در پی بیماری، در ۸۹سالگی درگذشت<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۱/۱۰/۱۳۹۸.</ref> و پس از تشییع جنازه در تهران و قم در [[حرم فاطمه معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۳/۱۰/۱۳۹۸.</ref> | به عقیده رسولی محلاتی، امامخمینی از نظر کمالات و محاسن اخلاقی و معنوی در درجه اعلا بود و در عشق [[خداوند]] فانی شده بود و مراحل و مراتب عبادی و عرفانی را طی کرده بود. همچنین برخوردها، کلمات، بیانات، قیام و قعود ایشان در راه [[رضا|رضای خدا]] بود؛ به همین دلیل ایشان محبوب امت اسلامی شد و مردم ایشان را به [[رهبری]] پذیرفتند.<ref>رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۹۰–۲۹۲.</ref> [[امامخمینی]] نیز در آذر ۱۳۶۱ طی نوشتهای از سابقه خدمت و همکاری رسولی محلاتی با خود یاد کرده و به همت، جدیت، حسن نیت، [[امانت و امانتداری|امانتداری]]، صلاحیت و خدمتگزاری وی شهادت داده است؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۷/۱۳۱.</ref> چنانکه در خرداد ۱۳۶۲ طی ابلاغیهای به دفتر خود اعلام کرد غیر از سیدهاشم رسولی، [[حسن صانعی]] و [[محمدرضا توسلی]]، کسان دیگری [[حق]] پاسخ به مسائل شرعیه را ندارند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۷/۵۰۴.</ref> وی که پس از [[رحلت امامخمینی]] در دفتر رهبر انقلاب فعالیت داشته است، در ۲۰/۱۰/۱۳۹۸ در پی بیماری، در ۸۹سالگی درگذشت<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۱/۱۰/۱۳۹۸.</ref> و پس از تشییع جنازه در تهران و قم در [[حرم فاطمه معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۳/۱۰/۱۳۹۸.</ref> | ||
== آثار == | |||
از رسولی محلاتی آثاری در زمینه تألیف، ترجمه و تصحیح متون منتشر شده است، ازجمله کیفر گناه، زندگانی امامحسین(ع)، تاریخ تحلیلی اسلام، شرح چهل حدیث، آداب معاشرت در اسلام، تاریخ انبیا(ع)، تصحیح اثبات الهداة شیخ حر عاملی، تحقیق و بررسی مؤلفات شیخ طوسی شروح و تعلیقات آنها، تحقیق تفسیر نورالثقلین، ترجمه روضه کافی، ترجمه الارشاد مفید، ترجمه سیره ابنهشام، ترجمه الانصاف فیالنص علی الائمة الاثنیعشر سیدهاشمبنسلیمان بحرانی و ترجمه صحیفه علویه.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۲۹–۳۱.</ref> | از رسولی محلاتی آثاری در زمینه تألیف، ترجمه و تصحیح متون منتشر شده است، ازجمله کیفر گناه، زندگانی امامحسین(ع)، تاریخ تحلیلی اسلام، شرح چهل حدیث، آداب معاشرت در اسلام، تاریخ انبیا(ع)، تصحیح اثبات الهداة شیخ حر عاملی، تحقیق و بررسی مؤلفات شیخ طوسی شروح و تعلیقات آنها، تحقیق تفسیر نورالثقلین، ترجمه روضه کافی، ترجمه الارشاد مفید، ترجمه سیره ابنهشام، ترجمه الانصاف فیالنص علی الائمة الاثنیعشر سیدهاشمبنسلیمان بحرانی و ترجمه صحیفه علویه.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۲۹–۳۱.</ref> | ||
خط ۷۱: | خط ۸۶: | ||
* سیدعباس رضوی، [https://books.khomeini.ir/books/10005/620/ سیدهاشم رسولی محلاتی]، [[دانشنامه امامخمینی]]، ج۵، ص۶۲۰–۶۲۳. | * سیدعباس رضوی، [https://books.khomeini.ir/books/10005/620/ سیدهاشم رسولی محلاتی]، [[دانشنامه امامخمینی]]، ج۵، ص۶۲۰–۶۲۳. | ||
[[رده:اعضای دفتر | [[رده:اعضای دفتر امامخمینی]] | ||
[[رده:شاگردان | [[رده:شاگردان امامخمینی]] | ||
[[رده:مقالههای تأییدشده]] | [[رده:مقالههای تأییدشده]] | ||
[[رده:مقالههای جلد پنجم دانشنامه امامخمینی]] | [[رده:مقالههای جلد پنجم دانشنامه امامخمینی]] | ||
[[رده:نمایندگان | [[رده:نمایندگان امامخمینی در سازمانها]] | ||
[[رده:مقالههای نیازمند عنوانبندی]] | [[رده:مقالههای نیازمند عنوانبندی]] | ||
[[رده:مقالههای دارای جعبه اطلاعات]] | [[رده:مقالههای دارای جعبه اطلاعات]] | ||
[[رده:مقالههای دارای تصویر]] | [[رده:مقالههای دارای تصویر]] | ||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
{{نمایندگان امامخمینی}} | |||
{{مرجعیت امامخمینی}} | |||
{{شاگردان امامخمینی}} | |||
[[رده:مقالههای دارای شناسه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۵۴
شناسنامه | |
---|---|
نسب | آیتالله |
زادروز | نهم اسفند ۱۳۰۸ |
شهر تولد | محلات |
کشور تولد | ایران |
تاریخ درگذشت | ۲۰/۱۰/۱۳۹۸ |
شهر درگذشت | تهران |
کشور درگذشت | ایران |
آرامگاه | حرم فاطمه معصومه (س) |
دین | اسلام |
مذهب | شیعه |
پیشه | روحانی |
اطلاعات سیاسی | |
پستها | نماینده امام خمینی در بنیاد مسکن |
اطلاعات علمی و مذهبی | |
اساتید | سیدحسین بروجردی، سیدمحمدحسین طباطبایی، مرتضی مطهری، حسینعلی منتظری، محمد صدوقی، اسداللّه اصفهانی، عبدالجواد اصفهانی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و امامخمینی |
تالیفات | کیفر گناه، زندگانی امامحسین(ع)، تاریخ تحلیلی اسلام، شرح چهل حدیث، آداب معاشرت در اسلام، تاریخ انبیا(ع)، تصحیح اثبات الهداة شیخ حر عاملی، تحقیق و بررسی مؤلفات شیخ طوسی شروح و تعلیقات آنها، تحقیق تفسیر نورالثقلین، ترجمه روضه کافی، ترجمه الارشاد مفید، ترجمه سیره ابنهشام، ترجمه الانصاف فیالنص علی الائمة الاثنیعشر سیدهاشمبنسلیمان بحرانی و ترجمه صحیفه علویه |
سیدهاشم رسولی محلاتی، شاگرد، عضو دفتر و نماینده امامخمینی در بنیاد مسکن انقلاب اسلامی.
سیدهاشم رسولی محلاتی در سال ۱۳۰۸ در محلات متولد شد و و در سال ۱۳۱۹ به قم رفت و تحصیلات حوزوی را آغاز کرد. او دوره درس خارج را از دروس سیدحسین بروجردی و امامخمینی استفاده کرد و در درس تفسیر سیدمحمدحسین طباطبائی حاضر شد و در آماده سازی تفسیر المیزان با او همکاری میکرد.
رسولی محلاتی که از دوران کودکی امامخمینی را به خاطر دوستی میان ایشان و پدرش میشناخت و سالها از دروس او بهره برد، با آغاز نهضت امامخمینی از همران ایشان شد و چون خوشخط بود و خط او شباهت به خط امامخمینی داشت، پس از سال ۱۳۴۲ و فزونی مراجعات به دفتر امام، در نوشتن پاسخ نامهها و استفتائات و رسید وجوه شرعی، همکاری میکرد.
پس از انتقال امامخمینی به نجف، رسولی محلاتی مُهر و اسناد ضروری امامخمینی را که نزد عبدالعلی قرهی بود، به ایشان رساند و در راهاندازی دفتر امام در نجف همکاری داشت. او سپس به تهران بازگشت و به فعالیتهای فرهنگی و تبلیغی مشغول شد. او در سال ۱۳۵۶ به جامعه روحانیت مبارز پیوست و در تحصن روحانیون در دانشگاه تهران حضور داشت و پس از مراجعت امامخمینی به ایران در امور دفتری، همکاری میکرد و عضو دفتر ایشان بود.
رسولی در سال ۱۳۶۰ از سوی امامخمینی به نمایندگی ایشان در بنیاد مسکن منصوب شد و در سال ۱۳۶۳ با جمعی دیگر به عنوان مسئولین و اداره کنندگان دبیرخانه ائمه جمعه برگزیده شدند.
رسولی محلاتی در سال ۱۳۹۸ و در ۸۹ سالگی درگذشت و در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
معرفی
سیدهاشم رسولی محلاتی در نهم اسفند ۱۳۰۸، در محلات متولد شد. پدرش، سیدحسین از علمای محلات و از شاگردان عبدالکریم حائری یزدی بود.[۱] سیدهاشم قرآن و دوره ابتدایی را در زادگاه خود فرا گرفت و در سال ۱۳۱۹، به قم رفت و با تشویق پدر وارد حوزه علمیه شد.[۲] وی بخشی از درسهای مقدماتی را نزد پدر و رحمان محلاتی و بخشی از کتاب مُطَوَّل را نزد مرتضی مطهری فرا گرفت؛ همچنین دروس سطوح میانی را نزد حسینعلی منتظری، محمد صدوقی، اسداللّه اصفهانی، عبدالجواد اصفهانی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی به پایان برد.[۳] وی که با سیدمصطفی خمینی همبحث بود، به مدت هفتسال در درس فقه سیدحسین بروجردی شرکت کرد[۴] و از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۲ در درس خارج فقه و اصول امامخمینی حاضر شد[۵] و تقریرات درس اصول و فقه ایشان را نوشت. رسولی محلاتی تفسیر قرآن را نیز نزد سیدمحمدحسین طباطبایی آموخت و در آمادهسازی تفسیر المیزان با ایشان همکاری کرد.[۶] (ببینید: سیدحسین رسولی محلاتی)
آشنایی با امامخمینی
آشنایی رسولی محلاتی با امامخمینی به دوره کودکی وی بازمیگردد؛ زیرا امامخمینی با پدر وی دوستی داشت و زمانی که به محلات رفته و در مسجد جامع این شهر درس اخلاق میگفت، رسولی محلاتی نیز از سر کنجکاوی در این درس حاضر میشد[۷] و با سیدمصطفی خمینی دوست شد.[۸] این دوستیها باعث رفت و آمد بیشترِ وی با بیت امامخمینی شد[۹] و او تحت تأثیر اخلاق و جاذبه قوی علمی ایشان قرار گرفت.[۱۰] رسولی محلاتی شیوه درسی امامخمینی را در سرعت انتقال و تبحر در علوم اسلامی، در درجه اعلا یافت.[۱۱] تقید به نظم از دیگر نکتههای درسآموزِ استاد در نظر این شاگرد بود؛ نظمی که طلاب ساعتهای خود را با رفت و آمد امامخمینی تنظیم میکردند.[۱۲] پس از درگذشت بروجردی، رسولی محلاتی به دلیل ابعاد علمی و معنوی امامخمینی از مرجعیت ایشان تبلیغ کرد.[۱۳] وی در سال ۱۳۴۰ از ایشان اجازه امور حسبیه دریافت کرد و امامخمینی در آن از وی به «عماد الاعلام» و «ثقة الاسلام»، یاد کرد.[۱۴]
نقش در نهضت امامخمینی
با آغاز نهضت اسلامی، رسولی محلاتی به آن پیوست و در ماجرای هجوم نیروهای رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه در سال ۱۳۴۲ نیز، به امامخمینی تلگرام کرد[۱۵] و ایشان در پاسخ از همدردی وی تشکر کرده و با تشبیه این هجوم به واقعه کربلا، خاطرنشان کرد دولت در این حادثه با قوای انتظامی، اسلام و قرآن را کوبید.[۱۶] پس از گسترش مبارزه در سال ۱۳۴۲ و بازداشت، حصر و بازگشت امامخمینی از تهران به قم و فزونی مراجعات مردم و علمای تهران و سایر شهرها به ایشان، دفتر امامخمینی در قم تأسیس شد و به پیشنهاد نزدیکان امامخمینی، ایشان رسولی محلاتی را به سرپرستی دفتر برگزید و نوشتن پاسخ نامهها، رسید وجوه شرعی و اجازات در امور حسبیه و نوشتن استفتائات بر عهده وی گذاشته شد.[۱۷] (ببینید: دستگیری امامخمینی) پس از تبعید امامخمینی در سال ۱۳۴۴ از بورسای ترکیه به عراق، شهابالدین اشراقی که عهدهدار امور بیت امامخمینی در قم بود، به رسولی محلاتی مأموریت داد تا مُهر و اسناد ضروری امامخمینی را که نزد عبدالعلی قرهی بود به ایشان برساند. رسولی محلاتی همراه قرهی خود را در کربلا به امامخمینی رساند و از آنجا به نجف رفت[۱۸] و در راهاندازی دفتر امامخمینی در نجف همکاری کرد.[۱۹] او پس از سهماه اقامت در نجف به اشاره امامخمینی به ایران و شهر قم بازگشت[۲۰] و در دفتر ایشان مشغول کار شد؛ اما از آنجا که سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) این دفتر را تحت نظر داشت، رسولی محلاتی به تهران رفت و به فعالیتهای فرهنگی و تبلیغی در مسجد امامصادق(ع) محله «درخونگاه» تهران (خیابان اکبرنژاد) مشغول شد.[۲۱] وی پس از چهار ماه فعالیت در آنجا به جای پدرش، امامت جماعت امامزاده قاسم را در تجریش عهدهدار شد که تا سال ۱۳۵۷ ادامه یافت.[۲۲] فعالیت جهتدار تبلیغی، جمعآوری وجوه شرعی و فرستادن آن برای امامخمینی حساسیت ساواک و تحت نظر قرارگرفتن او را به دنبال داشت.[۲۳]
رسولی محلاتی در سال ۱۳۵۶ به جامعه روحانیت مبارز تهران پیوست[۲۴] و در آبان همان سال به همراه علمای تهران، درگذشتِ سیدمصطفی خمینی را به امامخمینی تسلیت گفت.[۲۵] وی پس از هجرت امامخمینی از عراق به فرانسه، به دیدار ایشان به پاریس رفت و پس از یکهفته به ایران بازگشت.[۲۶] وی همچنین در جریان تحصن روحانیون مبارز در بهمن ۱۳۵۷ در مسجد دانشگاه تهران به هدف درخواست بازگشت امامخمینی به ایران حضور داشت[۲۷] و پس از بازگشت ایشان به ایران در راهاندازی دفتر ایشان در مدرسه رفاه نقش فعال داشت. او سپس همراه امامخمینی به قم رفت و عضو دفتر ایشان و مشغول به کار شد.[۲۸] امامخمینی در وصیتنامه ۱۳۵۸، از رسولی محلاتی به عنوان فرد مطلع از برخی وجوه شرعی موجود در بانکها نام برده است.[۲۹] پس از بیماری امامخمینی در سال ۱۳۵۸، رسولی همراه ایشان به تهران رفت و در پی کشف توطئه ترورش به دست منافقان در امامزاده قاسم، به سفارش امامخمینی به جماران منتقل شد[۳۰] و تا پایان زندگی امامخمینی در خدمت ایشان بود.
نمایندگی امامخمینی در بنیاد مسکن
رسولی محلاتی افزون بر عضویت در دفتر امامخمینی در شهریور ۱۳۶۰، از سوی ایشان به نمایندگی ایشان در بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و حساب صد منصوب شد تا ضمن نظارت و بررسی کارها برای اسلامیکردن برنامههای عمرانی با مسئولان همکاری و همفکری کند.[۳۱] امامخمینی در سخنانی از کار و خدمات رسولی محلاتی و مسئولان بنیاد مسکن تشکر کرد[۳۲] و ابراز امیدواری کرد با کوشش آنان مردم محروم و مستضعف ایران که در طول تاریخ اسیر خانها و سرمایهدارها بودند، دارای مسکن شوند.[۳۳] ایشان در ۲۴/۴/۱۳۶۲ از رسولی محلاتی خواست برای وحدت و انسجام میان ائمه جمعه در سراسر کشور و نیروی اجرایی و غیر اجرایی، هماهنگی و وحدت لازم را تا حد امکان به وجود آورد و چنانچه امامجمعهای با وی همکاری نکرد، مراتب را با ذکر دلیل به شورای ائمهجمعه گزارش کند.[۳۴] ایشان همچنین در ۲۹/۵/۱۳۶۳ رسولی محلاتی و جمعی دیگر را به عنوان مسئولین و ادارهکنندگان دبیرخانه مرکزی ائمه جمعه منصوب کرد تا به امور گوناگون ائمه جمعه رسیدگی و گزارش آن را به شورای مرکزی ائمه جمعه و ایشان ارائه دهند؛[۳۵] چنانکه در ۷/۱۰/۱۳۶۵ در جریان سیل خوزستان، طی پیامی، به بنیاد مسکن مأموریت داد خانههای ویرانشده را بازسازی کند و رسولی محلاتی کارهای انجامشده را به ایشان گزارش دهد.[۳۶] امامخمینی همچنین در ۱۹/۸/۱۳۶۷ به تقاضای رسولی محلاتی، مبلغ پانزده میلیون تومان برای خانهسازی طلاب علوم دینی مشهد در اختیار وی قرار داد.[۳۷] (ببینید: بنیاد مسکن انقلاب اسلامی)
دیدگاه درباره امامخمینی
به عقیده رسولی محلاتی، امامخمینی از نظر کمالات و محاسن اخلاقی و معنوی در درجه اعلا بود و در عشق خداوند فانی شده بود و مراحل و مراتب عبادی و عرفانی را طی کرده بود. همچنین برخوردها، کلمات، بیانات، قیام و قعود ایشان در راه رضای خدا بود؛ به همین دلیل ایشان محبوب امت اسلامی شد و مردم ایشان را به رهبری پذیرفتند.[۳۸] امامخمینی نیز در آذر ۱۳۶۱ طی نوشتهای از سابقه خدمت و همکاری رسولی محلاتی با خود یاد کرده و به همت، جدیت، حسن نیت، امانتداری، صلاحیت و خدمتگزاری وی شهادت داده است؛[۳۹] چنانکه در خرداد ۱۳۶۲ طی ابلاغیهای به دفتر خود اعلام کرد غیر از سیدهاشم رسولی، حسن صانعی و محمدرضا توسلی، کسان دیگری حق پاسخ به مسائل شرعیه را ندارند.[۴۰] وی که پس از رحلت امامخمینی در دفتر رهبر انقلاب فعالیت داشته است، در ۲۰/۱۰/۱۳۹۸ در پی بیماری، در ۸۹سالگی درگذشت[۴۱] و پس از تشییع جنازه در تهران و قم در حرم فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.[۴۲]
آثار
از رسولی محلاتی آثاری در زمینه تألیف، ترجمه و تصحیح متون منتشر شده است، ازجمله کیفر گناه، زندگانی امامحسین(ع)، تاریخ تحلیلی اسلام، شرح چهل حدیث، آداب معاشرت در اسلام، تاریخ انبیا(ع)، تصحیح اثبات الهداة شیخ حر عاملی، تحقیق و بررسی مؤلفات شیخ طوسی شروح و تعلیقات آنها، تحقیق تفسیر نورالثقلین، ترجمه روضه کافی، ترجمه الارشاد مفید، ترجمه سیره ابنهشام، ترجمه الانصاف فیالنص علی الائمة الاثنیعشر سیدهاشمبنسلیمان بحرانی و ترجمه صحیفه علویه.[۴۳]
پانویس
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۸ و ۲۰.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۲۰؛ رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۴.
- ↑ رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۷.
- ↑ رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۵ و ۷.
- ↑ رسولی محلاتی، تاریخچه تأسیس، ۲۲.
- ↑ رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۷.
- ↑ رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۶۸.
- ↑ مهدیزاده، خاطرات و مبارزات شهید فضلالله محلاتی، ۳۴.
- ↑ رسولی محلاتی، حوزه، ۶۱.
- ↑ رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۸۳.
- ↑ رسولی محلاتی، حوزه، ۶۲.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۲۷.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۴۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۸.
- ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱/۲۳۶.
- ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱/۱۷۱.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۶۲–۶۳؛ رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۷۰–۱۷۱.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۷۸–۸۰.
- ↑ رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۹۴.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۹۵–۹۶ و ۱۰۱.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲–۱۰۳.
- ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۹/۴۲۹–۴۳۰، ۴۳۴–۴۳۶ و ۱۴/۱۳۶ و ۱۵۵.
- ↑ دفتر ادبیات انقلاب، روزشمار انقلاب اسلامی، ۲/۶۱۳.
- ↑ مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۲۳۱ و ۲۳۳.
- ↑ رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۷۱.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۱۲.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۱۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۱۲/۱۲۴.
- ↑ رسولی محلاتی، پاسدار اسلام، ۲۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۱۳۳.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۴۷۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۱۸/۳۸۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۱۸/۱۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۱۹/۱۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۲۰/۱۷۶–۱۷۷.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۱۸۶.
- ↑ رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۹۰–۲۹۲.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۱۷/۱۳۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ۱۷/۵۰۴.
- ↑ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۱/۱۰/۱۳۹۸.
- ↑ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۳/۱۰/۱۳۹۸.
- ↑ رسولی محلاتی، خاطرات، ۲۹–۳۱.
منابع
- امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
- جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۱ و ۲۳/۱۰/۱۳۹۸.
- دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، روزشمار انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.
- رسولی محلاتی، سیدهاشم، خاطرات آیتالله رسولی محلاتی، به کوشش احمد رشیدی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۳ش.
- رسولی محلاتی، سیدهاشم، مصاحبه، مجله پاسدار اسلام، شماره ۳۷۱، ۱۳۹۱ش.
- رسولی محلاتی، سیدهاشم، مصاحبه مجله حوزه، شماره ۳۷ و ۳۸، ۱۳۶۹ش.
- رسولی محلاتی، سیدهاشم، مصاحبه، تاریخچه تأسیس دفتر امام، مجله شاهد یاران، شماره ۷، ۱۳۸۵ش.
- رسولی محلاتی، سیدهاشم، مصاحبه، چاپشده در پابهپای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
- رسولی محلاتی، سیدهاشم، مصاحبه، مجله کیهان فرهنگی، شماره ۳۶، ۱۳۶۵ش.
- رسولی محلاتی، سیدهاشم، مصاحبه، مجله مشکوة، شماره ۲۳–۲۴، ۱۳۶۸ش.
- مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
- مرکز اسناد انقلاب اسلامی، اسناد انقلاب اسلامی، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
- مهدیزاده محلاتی، فضلالله، خاطرات و مبارزات شهید فضلالله محلاتی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
پیوند به بیرون
- سیدعباس رضوی، سیدهاشم رسولی محلاتی، دانشنامه امامخمینی، ج۵، ص۶۲۰–۶۲۳.