Image-reviewer، confirmed، templateeditor
۷۲۱
ویرایش
جز (←فعالیتهای سیاسی) |
|||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
ازجمله مسئولیتهای مهم جمی، امامت نماز جمعه آبادان بود که به دستور امامخمینی و از طریق [[حسن صانعی]] به صورت شفاهی به وی ابلاغ شد. در هشت سال جنگ تحمیلی [[نماز جمعه]] آبادان به امامت وی یکی از سنگرهای تأثیرگذار به شمار میآمد و مورد عنایت خاص امامخمینی بود. او در این مدت همواره به حضور امامخمینی میرسید و گزارشی از جنگ و اوضاع شهر و منطقه را به آگاهی ایشان میرساند؛ با ایشان درد دل میکرد و ایشان نیز به جمی دلداری و تسکین قلب میداد؛<ref>جمی، خاطرات، ۱۴۲ و ۱۹۸.</ref> و او را به ماندن در آبادان تشویق میکرد.<ref>کاظمی، نوشتم تا بماند، ۷۰۵.</ref> وی خاطرنشان کرده است در حالیکه آبادان در محاصره دشمن، خالی از ساکنان، سوت و کور، تاریک و وحشتناک بود و صدای گلولههای خمپاره و توپ در شهر می پیچید، تنها دیدارهایش با امامخمینی بود که به وی روحیه میداد و او را استوار میساخت.<ref>جمی، خاطرات، ۱۹۹ـ۲۰۰.</ref> | ازجمله مسئولیتهای مهم جمی، امامت نماز جمعه آبادان بود که به دستور امامخمینی و از طریق [[حسن صانعی]] به صورت شفاهی به وی ابلاغ شد. در هشت سال جنگ تحمیلی [[نماز جمعه]] آبادان به امامت وی یکی از سنگرهای تأثیرگذار به شمار میآمد و مورد عنایت خاص امامخمینی بود. او در این مدت همواره به حضور امامخمینی میرسید و گزارشی از جنگ و اوضاع شهر و منطقه را به آگاهی ایشان میرساند؛ با ایشان درد دل میکرد و ایشان نیز به جمی دلداری و تسکین قلب میداد؛<ref>جمی، خاطرات، ۱۴۲ و ۱۹۸.</ref> و او را به ماندن در آبادان تشویق میکرد.<ref>کاظمی، نوشتم تا بماند، ۷۰۵.</ref> وی خاطرنشان کرده است در حالیکه آبادان در محاصره دشمن، خالی از ساکنان، سوت و کور، تاریک و وحشتناک بود و صدای گلولههای خمپاره و توپ در شهر می پیچید، تنها دیدارهایش با امامخمینی بود که به وی روحیه میداد و او را استوار میساخت.<ref>جمی، خاطرات، ۱۹۹ـ۲۰۰.</ref> | ||
==اثرگزاری در دفاع مقدس== | ==اثرگزاری در دفاع مقدس== | ||
جمی محور مقاومت شهر آبادان بود و حراست از این شهر مدیون حضور و محوریت وی بود؛ به گونهای که نماز جمعه آبادان تحت شدیدترین حملات بمب و خمپاره دشمن، هرگز تعطیل نشد.<ref>حجازی، خاطره، چاپشده در کتاب نوشتم تا بماند، ۵۱۳؛ کاظمی، مقدمه و اضافات کتاب نوشتم تا بماند، ۲۶.</ref> چنانکه در ماجرای حصر آبادان به وی اصرار شد به سبب محاصره شهر و تا شکستهشدن محاصره، شهر را ترک کند؛ اما تنها جمله وی این بود «اینجا خانه من است و من در آن میمانم»<ref>جعفری، خاطره، چاپشده در کتاب نوشتم تا بماند، ۵۵۱.</ref> موقعیت نماز جمعه جمی در آبادان در سطحی بود که امامخمینی به خطبههای وی حساس بود و همواره آن را دنبال میکرد؛ چنانکه دو هفته که نماز جمعه آبادان را امام جمعه موقت اقامه کرد، امامخمینی در دیدار ائمه جمعه استان خوزستان، از وی جویای علت آن شد<ref>جمی، نوشتم تا بماند، ۶۷۰؛ جعفری، خاطره، خاطرات، ۱۹۹.</ref> امامخمینی در یک سخنرانی عمومی با اشاره به نماز جمعه باعظمت آبادان که زیر بمباران دشمن برپا میشد و امام جمعه آن، با قدرت سخن میگفت، به ظرفیت اینچنینی اسلام مباهات کرد و خاطرنشان ساخت این نماز جمعه با دیگر جاها متفاوت است و باعث روحیهدهی به مردم و رزمندگان اسلام میشود.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۱۱.</ref> امامخمینی در هفتم دی ۱۳۶۷ طی حکمی کتبی، افزون بر اجازه در امور حسبیه، جمی را به نمایندگی خود و امامت جمعه آبادان منصوب کرد و از مردم منطقه خواست وجود او را مغتنم شمرده، با وی در حفظ وحدت مسلمانان و انجام وظایف محول شده، همکاری کنند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۱۶.</ref> | جمی محور مقاومت شهر آبادان بود و حراست از این شهر مدیون حضور و محوریت وی بود؛ به گونهای که نماز جمعه آبادان تحت شدیدترین حملات بمب و خمپاره دشمن، هرگز تعطیل نشد.<ref>حجازی، خاطره، چاپشده در کتاب نوشتم تا بماند، ۵۱۳؛ کاظمی، مقدمه و اضافات کتاب نوشتم تا بماند، ۲۶.</ref> چنانکه در ماجرای حصر آبادان به وی اصرار شد به سبب محاصره شهر و تا شکستهشدن محاصره، شهر را ترک کند؛ اما تنها جمله وی این بود «اینجا خانه من است و من در آن میمانم»<ref>جعفری، خاطره، چاپشده در کتاب نوشتم تا بماند، ۵۵۱.</ref><br> | ||
موقعیت نماز جمعه جمی در آبادان در سطحی بود که امامخمینی به خطبههای وی حساس بود و همواره آن را دنبال میکرد؛ چنانکه دو هفته که نماز جمعه آبادان را امام جمعه موقت اقامه کرد، امامخمینی در دیدار ائمه جمعه استان خوزستان، از وی جویای علت آن شد<ref>جمی، نوشتم تا بماند، ۶۷۰؛ جعفری، خاطره، خاطرات، ۱۹۹.</ref><br> | |||
امامخمینی در یک سخنرانی عمومی با اشاره به نماز جمعه باعظمت آبادان که زیر بمباران دشمن برپا میشد و امام جمعه آن، با قدرت سخن میگفت، به ظرفیت اینچنینی اسلام مباهات کرد و خاطرنشان ساخت این نماز جمعه با دیگر جاها متفاوت است و باعث روحیهدهی به مردم و رزمندگان اسلام میشود.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۱۱.</ref> امامخمینی در هفتم دی ۱۳۶۷ طی حکمی کتبی، افزون بر اجازه در امور حسبیه، جمی را به نمایندگی خود و امامت جمعه آبادان منصوب کرد و از مردم منطقه خواست وجود او را مغتنم شمرده، با وی در حفظ وحدت مسلمانان و انجام وظایف محول شده، همکاری کنند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۱۶.</ref> | |||
==جایگاه امامخمینی== | ==جایگاه امامخمینی== | ||
در نگاه و باور جمی، امامخمینی ازجمله شخصیتهای بزرگی بود که انسان هرچه به ایشان نزدیکتر میشد، عظمت روح و شخصیت فوقالعاده ایشان را بیشتر درک میکرد و دیدار با ایشان فواید بسیاری داشت که کمترین آن، کسب روحیه بود.<ref>جمی، خاطرات، ۲۰۱ـ۲۰۲.</ref> وی امامخمینی را نایب [[امام زمان(ع)]] و مقتدای خود میدانست و به این حقیقت ایمان داشت. او با همه تلاشهایی که در طول نهضت و پس از پیروزی و بهویژه در دوره مقاومت هشتساله داشت، خود را مدیون امامخمینی، [[انقلاب اسلامی]] و مردم میدانست و نگران بود فعالیتهای او پذیرفته نشود، و این نگرانی را با امامخمینی مطرح کرد و ایشان با دلداری به وی، تأکید کرد نگران این موضوع نباشد<ref>کاظمی، نوشتم تا بماند، ۷۰۷.</ref> وی پس از پایان [[جنگ تحمیلی]] نیز به تلاشهای خود در آبادان ادامه داد و تا سال ۱۳۸۲، برپایی نماز جمعه را رونق بخشید؛ اما در این سال به دلیل کهولت سن و ضعف جسمانی، این مسئولیت را واگذار کرد.<ref>کاظمی، مقدمه و اضافات کتاب نوشتم تا بماند، ۲۷.</ref> | در نگاه و باور جمی، امامخمینی ازجمله شخصیتهای بزرگی بود که انسان هرچه به ایشان نزدیکتر میشد، عظمت روح و شخصیت فوقالعاده ایشان را بیشتر درک میکرد و دیدار با ایشان فواید بسیاری داشت که کمترین آن، کسب روحیه بود.<ref>جمی، خاطرات، ۲۰۱ـ۲۰۲.</ref> وی امامخمینی را نایب [[امام زمان(ع)]] و مقتدای خود میدانست و به این حقیقت ایمان داشت. او با همه تلاشهایی که در طول نهضت و پس از پیروزی و بهویژه در دوره مقاومت هشتساله داشت، خود را مدیون امامخمینی، [[انقلاب اسلامی]] و مردم میدانست و نگران بود فعالیتهای او پذیرفته نشود، و این نگرانی را با امامخمینی مطرح کرد و ایشان با دلداری به وی، تأکید کرد نگران این موضوع نباشد<ref>کاظمی، نوشتم تا بماند، ۷۰۷.</ref> وی پس از پایان [[جنگ تحمیلی]] نیز به تلاشهای خود در آبادان ادامه داد و تا سال ۱۳۸۲، برپایی نماز جمعه را رونق بخشید؛ اما در این سال به دلیل کهولت سن و ضعف جسمانی، این مسئولیت را واگذار کرد.<ref>کاظمی، مقدمه و اضافات کتاب نوشتم تا بماند، ۲۷.</ref> |