Image-reviewer، confirmed، templateeditor
۷۲۱
ویرایش
جز (←جنایتکاران جنگی) |
|||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==انگیزهها و علل جنایتهای جنگی== | ==انگیزهها و علل جنایتهای جنگی== | ||
امامخمینی حاکمیت افراد ناشایست و وجود ابزار جنگی در دست افراد ناباب را زمینه بروز جنایات جنگی شمرده است. ایشان دراینباره از جنگ جهانی اول و دوم و جنگ ویتنام مثل زده است که افراد بسیاری در آنها کشته شدند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۳/۲۹۷ـ۲۹۸.</ref> ایشان جنگهای بزرگ به مدیریت ابرقدرتها را مصداق جنگهای شیطانی و طاغوتی دانسته و یادآور شده هدف ابرقدرتها از وقوع این نبردها رسیدن به مقام و قدرت از راه جنایت است.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۱۷۳.</ref> ایشان خاطرنشان کرده است حزب بعث عراق با پشتیبانی ابرقدرتها، دست به جنایت علیه ایران زد و با موشک مردم عادی ایران را کشت.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۲۶۱.</ref> ایشان کشورهای اسلامی را در جنایتهای جنگی رژیم عراق شریک میدانست؛ زیرا آنان نهتنها در برابر جنایات این رژیم بیاعتنا، بلکه برخی از آنها با آن موافق بودند و این خود مشوق صدام برای جنایت بیشتر بود.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۲۷۶ و ۱۶/۳۰۸ـ۳۰۹.</ref> ایشان در ۲۴/۴/۱۳۶۷، در پاسخ به تبریک عید سعید قربان از سوی رئیس دولت امارات، از جنایتهای امریکا در خلیج فارس و مزدورش صدام حسین ـ که در حلبچه و جبهههای جنگ علیه ایران، صدها و هزاران انسان را با بمبهای کشنده شیمیایی همچون برگ درختان روی زمین میریزند ـ اظهار تأسف و از محکومنشدن این جنایتها از سوی حاکمان منطقه ابراز ناخرسندی کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۷۲.</ref> | امامخمینی حاکمیت افراد ناشایست و وجود ابزار جنگی در دست افراد ناباب را زمینه بروز جنایات جنگی شمرده است. ایشان دراینباره از جنگ جهانی اول و دوم و جنگ ویتنام مثل زده است که افراد بسیاری در آنها کشته شدند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۳/۲۹۷ـ۲۹۸.</ref> ایشان جنگهای بزرگ به مدیریت ابرقدرتها را مصداق جنگهای شیطانی و طاغوتی دانسته و یادآور شده هدف ابرقدرتها از وقوع این نبردها رسیدن به مقام و قدرت از راه جنایت است.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۱۷۳.</ref><br> | ||
ایشان خاطرنشان کرده است حزب بعث عراق با پشتیبانی ابرقدرتها، دست به جنایت علیه ایران زد و با موشک مردم عادی ایران را کشت.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۲۶۱.</ref> ایشان کشورهای اسلامی را در جنایتهای جنگی رژیم عراق شریک میدانست؛ زیرا آنان نهتنها در برابر جنایات این رژیم بیاعتنا، بلکه برخی از آنها با آن موافق بودند و این خود مشوق صدام برای جنایت بیشتر بود.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۲۷۶ و ۱۶/۳۰۸ـ۳۰۹.</ref> ایشان در ۲۴/۴/۱۳۶۷، در پاسخ به تبریک عید سعید قربان از سوی رئیس دولت امارات، از جنایتهای امریکا در خلیج فارس و مزدورش صدام حسین ـ که در حلبچه و جبهههای جنگ علیه ایران، صدها و هزاران انسان را با بمبهای کشنده شیمیایی همچون برگ درختان روی زمین میریزند ـ اظهار تأسف و از محکومنشدن این جنایتها از سوی حاکمان منطقه ابراز ناخرسندی کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۷۲.</ref><br> | |||
از نگاه امامخمینی جبران شکستهای رژیم عراق از رزمندگان اسلام از دیگر علل جنایتهای جنگی رژیم عراق و بمباران شهرهای بیدفاع بوده است؛<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۱۲ و ۱۷/۱۷.</ref> چنانکه به دنبال پیشروی نیروهای عراقی در خاک ایران و شکست آنان در جبهههای خوزستان و مناطق مرزی [[سرپل ذهاب]] و کردستان، رژیم بعث عراق علیه نیروهای ایرانی از سلاح شیمیایی استفاده کرد؛ ازجمله در سال ۱۳۶۲ حملات شیمیایی این رژیم به ایران پس از [[عملیات والفجر ۶]] و عملیات خیبر در جنوب افزایش یافت.<ref>فوزی، ابعاد بهکارگیری، ۸۷.</ref> | از نگاه امامخمینی جبران شکستهای رژیم عراق از رزمندگان اسلام از دیگر علل جنایتهای جنگی رژیم عراق و بمباران شهرهای بیدفاع بوده است؛<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۱۲ و ۱۷/۱۷.</ref> چنانکه به دنبال پیشروی نیروهای عراقی در خاک ایران و شکست آنان در جبهههای خوزستان و مناطق مرزی [[سرپل ذهاب]] و کردستان، رژیم بعث عراق علیه نیروهای ایرانی از سلاح شیمیایی استفاده کرد؛ ازجمله در سال ۱۳۶۲ حملات شیمیایی این رژیم به ایران پس از [[عملیات والفجر ۶]] و عملیات خیبر در جنوب افزایش یافت.<ref>فوزی، ابعاد بهکارگیری، ۸۷.</ref> | ||
==مواضع مجامع بینالمللی== | ==مواضع مجامع بینالمللی== | ||
جوامع بینالمللی در جنگ ایران و عراق با وجود استفاده مکرر عراق از سلاح شیمیایی، تا پیش از عملیات خیبر هیچگونه واکنشی نشان ندادند.<ref>فوزی، ابعاد بهکارگیری، ۹۶.</ref> پس از [[عملیات خیبر]] و استفاده گسترده عراق از سلاح شیمیایی سازمان ملل در اسفند ۱۳۶۲ بدون ذکر نام عراق، در بیانیهای استفاده از این سلاحها را تقبیح کرد و در نهایت شورای امنیت در سال ۱۳۶۴، طی قطعنامهای عراق را به سبب استفاده از این سلاح علیه نیروهای ایرانی محکوم ساخت.<ref>فوزی، ابعاد بهکارگیری، ۹۶.</ref> امامخمینی خاطرنشان کرده است که مدعیان [[حقوق بشر]] تنها نظارهگر ستمهایی بودهاند که بر جهان اسلام، بهویژه [[فلسطین]] و لبنان وارد میشود.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۱۳۷ـ۱۳۸.</ref> ایشان در ۱۰ اسفند ۱۳۵۹، به هیئت بررسی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران (احمد سکوتوره، رئیسجمهور گینه و همراهان) وابستگی ستمگران را به قدرتهای بزرگ خاطرنشان ساخت و تأکید کرد ستمگران به پشتیبانی آنان وارد مرزهای ایران شدند، اموال مردم را غارت کردند و جوانها را کشتند و به اسارت بردند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۱۶۱ـ۱۶۲.</ref> ایشان جای دیگر، در انتقاد از دولتهای بزرگ یادآور شد دولتهای بزرگ صدام حسین متجاوز راـکه مردم شهرهای ایران را با آتش توپ و تانک به قتل میرساند ـ محکوم نکردند و سازمانهای حقوق بشر نهتنها واکنشی نشان ندادند،<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۲۹۲ـ۲۹۳.</ref> بلکه [[مظلوم]] را محکوم<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۱۶۸.</ref> و عملکرد ضد انسانی و ضد الهی صدام را نیز با سکوت یا حتی همراهی تشویق<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۱۹۲ و ۱۹/۲۹۰.</ref> کردند. به باور ایشان امریکا، شوروی، فرانسه و کشورهایی مانند اینها امکانات بسیاری برای تهاجم به شهرها و بمباران ساکنان آنها در اختیار عراق گذاشتند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۱۹۹.</ref> انگیزه ابرقدرتها در پشتیبانی از رژیم عراق مخالفت آنان با اهداف انقلاب اسلامی بود.<ref>محمدی، بازتاب جهانی انقلاب اسلامی، ۱۳۱ـ۱۳۲.</ref> این رژیم با کمک همین قدرتها موفق شد بزرگترین مجتمعهای سلاح شیمیایی و مهلکترین سلاح از این نوع را بسازد.<ref>فوزی، ابعاد بهکارگیری، ۸۵ـ۸۶.</ref> | جوامع بینالمللی در جنگ ایران و عراق با وجود استفاده مکرر عراق از سلاح شیمیایی، تا پیش از عملیات خیبر هیچگونه واکنشی نشان ندادند.<ref>فوزی، ابعاد بهکارگیری، ۹۶.</ref> پس از [[عملیات خیبر]] و استفاده گسترده عراق از سلاح شیمیایی سازمان ملل در اسفند ۱۳۶۲ بدون ذکر نام عراق، در بیانیهای استفاده از این سلاحها را تقبیح کرد و در نهایت شورای امنیت در سال ۱۳۶۴، طی قطعنامهای عراق را به سبب استفاده از این سلاح علیه نیروهای ایرانی محکوم ساخت.<ref>فوزی، ابعاد بهکارگیری، ۹۶.</ref> امامخمینی خاطرنشان کرده است که مدعیان [[حقوق بشر]] تنها نظارهگر ستمهایی بودهاند که بر جهان اسلام، بهویژه [[فلسطین]] و لبنان وارد میشود.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۱۳۷ـ۱۳۸.</ref> ایشان در ۱۰ اسفند ۱۳۵۹، به هیئت بررسی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران (احمد سکوتوره، رئیسجمهور گینه و همراهان) وابستگی ستمگران را به قدرتهای بزرگ خاطرنشان ساخت و تأکید کرد ستمگران به پشتیبانی آنان وارد مرزهای ایران شدند، اموال مردم را غارت کردند و جوانها را کشتند و به اسارت بردند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۱۶۱ـ۱۶۲.</ref> ایشان جای دیگر، در انتقاد از دولتهای بزرگ یادآور شد دولتهای بزرگ صدام حسین متجاوز راـکه مردم شهرهای ایران را با آتش توپ و تانک به قتل میرساند ـ محکوم نکردند و سازمانهای حقوق بشر نهتنها واکنشی نشان ندادند،<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۲۹۲ـ۲۹۳.</ref> بلکه [[مظلوم]] را محکوم<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۱۶۸.</ref> و عملکرد ضد انسانی و ضد الهی صدام را نیز با سکوت یا حتی همراهی تشویق<ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۱۹۲ و ۱۹/۲۹۰.</ref> کردند. به باور ایشان امریکا، شوروی، فرانسه و کشورهایی مانند اینها امکانات بسیاری برای تهاجم به شهرها و بمباران ساکنان آنها در اختیار عراق گذاشتند.<ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۰/۱۹۹.</ref> انگیزه ابرقدرتها در پشتیبانی از رژیم عراق مخالفت آنان با اهداف انقلاب اسلامی بود.<ref>محمدی، بازتاب جهانی انقلاب اسلامی، ۱۳۱ـ۱۳۲.</ref> این رژیم با کمک همین قدرتها موفق شد بزرگترین مجتمعهای سلاح شیمیایی و مهلکترین سلاح از این نوع را بسازد.<ref>فوزی، ابعاد بهکارگیری، ۸۵ـ۸۶.</ref> |