معجزه: تفاوت میان نسخه‌ها

معجزه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۰۰

۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۵ دی ۱۴۰۱

←‏مفهوم‌شناسی

دیداریویکی‌متن

H.Ahmadi

confirmed، emailconfirmed، templateeditor

۱٬۵۵۴

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''معجزه''' امری خارق عادت برای اثبات [[نبوت]].
 ==مفهوم‌شناسی==
-معجزه از ریشه «عجز» است که به معنی ناتوان‌شدن از انجام کاری می‌باشد<ref>جوهری، صحاح تاج اللغة، ۳/۸۸۳ ـ ۸۸۴؛ فیومی، مصباح المنیر، ۳۹۳؛ طریحی، مجمع البحرین، ۴/۲۴ ـ ۲۵.</ref> معجزه به کاری گفته می‌شود که دیگران از انجام آن عاجزند.<ref>تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۲/۱۵۷۵.</ref> در اصطلاح، امر خارق عادتی است که در مقام اثبات نبوت رخ می‌دهد و همراه با [[تحدی]] و معارضه‌طلبی است؛ بدون اینکه معارضی داشته باشد.<ref>خواجه‌نصیر، تلخیص المحصل، ۳۵۰؛ حلی، کشف المراد، ۳۵۰ ـ ۳۵۱؛ جرجانی، شرح المواقف، ۸/۲۲۲ ـ ۲۲۷.</ref> از دیدگاه [[شیعه|امامیه]]، گاهی [[امام معصوم(ع)]] نیز برای اثبات [[امامت]] خود، معجزه نشان می‌دهد.<ref>حلی، الباب الحادی عشر، ۱۲؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۵/۳۵۳.</ref> [[امام‌خمینی]] نیز، معجزه را امری می‌داند که با [[اراده خداوند]] از شخص مدعی نبوت ظاهر شده‌است تا نشانه‌ای بر صدق ادعای او باشد.<ref>امام خمینی، کشف اسرار، ۴۵.</ref> معجزه با مفاهیمی مانند کرامت، سحر و ارهاص مرتبط است.<ref>ادامه مقاله.</ref>
+معجزه از ریشه «عجز» است که به معنی ناتوان‌شدن از انجام کاری می‌باشد<ref>جوهری، صحاح تاج اللغة، ۳/۸۸۳ ـ ۸۸۴؛ فیومی، مصباح المنیر، ۳۹۳؛ طریحی، مجمع البحرین، ۴/۲۴ ـ ۲۵.</ref> معجزه به کاری گفته می‌شود که دیگران از انجام آن عاجزند.<ref>تهانوی، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ۲/۱۵۷۵.</ref> در اصطلاح، امر خارق عادتی است که در مقام اثبات نبوت رخ می‌دهد و همراه با [[تحدی]] و معارضه‌طلبی است؛ بدون اینکه معارضی داشته باشد.<ref>خواجه‌نصیر، تلخیص المحصل، ۳۵۰؛ حلی، کشف المراد، ۳۵۰ ـ ۳۵۱؛ جرجانی، شرح المواقف، ۸/۲۲۲ ـ ۲۲۷.</ref> از دیدگاه [[شیعه|امامیه]]، گاهی [[امام معصوم(ع)]] نیز برای اثبات [[امامت]] خود، معجزه نشان می‌دهد.<ref>حلی، الباب الحادی عشر، ۱۲؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۵/۳۵۳.</ref> [[امام‌خمینی]] نیز، معجزه را امری می‌داند که با [[اراده خداوند]] از شخص مدعی نبوت ظاهر شده‌است تا نشانه‌ای بر صدق ادعای او باشد.<ref>امام خمینی، کشف اسرار، ۴۵.</ref> معجزه با مفاهیمی مانند [[کرامت]]، سحر و ارهاص مرتبط است.<ref>ادامه مقاله.</ref>
 ==پیشینه==
 معجزه، پیشینه‌ای به قدمت [[ادیان الهی]] دارد و [[انبیای الهی(ع)]]، غالباً برای اثبات ادعای خود به معجزه تمسک می‌جستند <ref>طه، ۱۷ ـ ۲۲؛ مائده، ۱۱۰؛ هود، ۱۳.</ref> بشر نیز از گذشته دور در هنگام بیماری، جنگ و نجات از [[مرگ]]، به دنبال معجزه (به معنای اعم آن) بوده‌است تا از این امور رهایی یابد.<ref>لطفی، معجزه چیست، ۱ ـ ۵.</ref> ادیان و مذاهب الهی از معجزه سخن گفته‌اند و آن را نشانه رسالت آسمانی به منزله دلیل استواری که خداوند به [[پیامبران]] خود می‌دهد، می‌دانستند <ref>لطفی، معجزه چیست، ۱۰.</ref> چنان‌که در [[مسیحیت]] معجزه به حوادثی گفته می‌شود که با مداخله عامل ربوبی، در روند طبیعی امور به صورت خارق عادت بر خلاف نظم طبیعی محقق می‌شود.<ref>آکویناس، تدبیر و حکومت الهی، فلسفه نظری، ۱/۷۹ ـ ۸۰.</ref> در ادیان الهی نیز هر یک از [[انبیا(ع)]] به فراخور زمان خود معجزاتی آورده‌اند. در [[دین زرتشت]]، [[یهود]] و [[مسیحیت]] معجزاتی از انبیا(ع) گزارش شده‌است.<ref>اوستا، ۲۷؛ یسنا، ۲۱؛ ماستر میدیا، التفسیر التطبیقی للکتاب المقدس، ۱۴۳، ۱۶۰ و ۴۰۵؛ کتاب مقدس، یوحنا، ب۲ و ب۸.</ref>