پرش به محتوا

وجود: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۰ دی ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:
امام‌خمینی همسو با [[حکما]]<ref>ابن‌سینا، رسائل، ۲۴۲؛ ابن‌سینا، التعلیقات، ۱۷۵؛ میرداماد، مصنفات، ۱/۴۴۹ و ۲/۱۱۵ ـ ۱۱۷؛ ملاصدرا، مفاتیح الغیب، ۲۴؛ ملاصدرا، الشواهد الربوبیه، ۷۰؛ ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۲/۳۲۷ ـ ۳۳۰؛ ملاصدرا، الحاشیة علی الهیات، ۴۵ و ۸۷؛ سبزواری، شرح المنظومه، ۱/۳۶۹.</ref> برای وجود اقسامی قائل است:
امام‌خمینی همسو با [[حکما]]<ref>ابن‌سینا، رسائل، ۲۴۲؛ ابن‌سینا، التعلیقات، ۱۷۵؛ میرداماد، مصنفات، ۱/۴۴۹ و ۲/۱۱۵ ـ ۱۱۷؛ ملاصدرا، مفاتیح الغیب، ۲۴؛ ملاصدرا، الشواهد الربوبیه، ۷۰؛ ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۲/۳۲۷ ـ ۳۳۰؛ ملاصدرا، الحاشیة علی الهیات، ۴۵ و ۸۷؛ سبزواری، شرح المنظومه، ۱/۳۶۹.</ref> برای وجود اقسامی قائل است:


ازجمله وجود [[مطلق]] و [[مقید]]<ref>امام‌خمینی، تعلیقات فصوص، ۲۶۴ ـ ۲۶۹.</ref>، وجود ذهنی و خارجی<ref>امام‌خمینی، تقریرات، ۱/۳۸۷ و ۳/۲۵۲.</ref> و وجود مستقل(فی نفسه) و رابطی(لغیره) <ref>امام‌خمینی، جواهر الاصول، ۱/۱۳۸؛ امام‌خمینی، تقریرات ۲/۱۷۵، ۲۳۸ و ۲۷۳.</ref>{{ببینید|وجود رابط}}
ازجمله وجود [[مطلق و مقید]]<ref>امام‌خمینی، تعلیقات فصوص، ۲۶۴ ـ ۲۶۹.</ref>، وجود ذهنی و خارجی<ref>امام‌خمینی، تقریرات، ۱/۳۸۷ و ۳/۲۵۲.</ref> و وجود مستقل(فی نفسه) و رابطی(لغیره) <ref>امام‌خمینی، جواهر الاصول، ۱/۱۳۸؛ امام‌خمینی، تقریرات ۲/۱۷۵، ۲۳۸ و ۲۷۳.</ref>{{ببینید|وجود رابط}}


یکی دیگر از اقسام وجود، وجود لابشرط مقسمی و قسمی است. این دو اطلاق در مفاهیم فلسفی به این گونه است که اگر ماهیت در ذهن، من حیث هی هی لحاظ شود، دارای اطلاق از نوع [[اطلاق مقسمی]] است و اگر همین ماهیت با قید اطلاق در ذهن لحاظ شود، از نوع اطلاق قسمی است. در چنین تقسیمی، ماهیت من حیث هی که دارای اطلاق مقسمی است، هم در ماهیت مطلق به شرط اطلاق و هم در [[ماهیت بشرط‌شیء]] و هم در [[ماهیت بشرط‌لا]] موجود است؛ بنابراین اگر یک مفهوم ماهوی ذهنی، هیچ حیثیتی نداشته باشد و در عین حال با همه حیثیات سازگار باشد، آن مفهوم را دارای اطلاق مقسمی گویند<ref>ملاصدرا، الشواهد الربوبیه، ۱۲۱ ـ ۱۲۲؛ ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۲/۱۶ ـ ۱۷؛ سبزواری، شرح المنظومه، ۲/۳۴۰ ـ ۳۴۴.</ref>{{ببینید|ماهیت}}
یکی دیگر از اقسام وجود، وجود لابشرط مقسمی و قسمی است. این دو اطلاق در مفاهیم فلسفی به این گونه است که اگر ماهیت در ذهن، من حیث هی هی لحاظ شود، دارای اطلاق از نوع [[اطلاق مقسمی]] است و اگر همین ماهیت با قید اطلاق در ذهن لحاظ شود، از نوع اطلاق قسمی است. در چنین تقسیمی، ماهیت من حیث هی که دارای اطلاق مقسمی است، هم در ماهیت مطلق به شرط اطلاق و هم در [[ماهیت بشرط‌شیء]] و هم در [[ماهیت بشرط‌لا]] موجود است؛ بنابراین اگر یک مفهوم ماهوی ذهنی، هیچ حیثیتی نداشته باشد و در عین حال با همه حیثیات سازگار باشد، آن مفهوم را دارای اطلاق مقسمی گویند<ref>ملاصدرا، الشواهد الربوبیه، ۱۲۱ ـ ۱۲۲؛ ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۲/۱۶ ـ ۱۷؛ سبزواری، شرح المنظومه، ۲/۳۴۰ ـ ۳۴۴.</ref>{{ببینید|ماهیت}}
confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۵۵۴

ویرایش