confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸
ویرایش
جز (added Category:مبارزات امام خمینی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[رژیم پهلوی]] به دلیل اینکه پایگاه مردمی نداشت، خود را مجبور میدید روابط گستردهای با [[آمریکا]] و رژیم صهیونیستی برقرار کند. دلیل دیگر نزدیکی حکومت پهلوی به رژیم اشغالگر، مواضع غیر دوستانه بیشتر کشورهای عربی در قبال ایران و ترس [[محمدرضا پهلوی]] از همسایگان عرب خود بود. پهلوی به این وسیله میخواست با استفاده از رژیم اشغالگر و نفوذ گروههای یهودی، حمایت آمریکا را جلب کند و ضمن دستیافتن به برتری نظامی در خلیج فارس، نقش ژاندارمی منطقه را نیز بر عهده بگیرد.<ref>فلاحنژاد، مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم، ۱۰۲–۱۱۰.</ref> رژیم اشغالگر قدس نیز به این ارتباط، نیاز حیاتی داشت؛ زیرا علاوه بر خروج از انزوای سیاسی، امنیتی و اقتصادی در منطقه<ref>فلاحنژاد، مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم، ۱۱۳–۱۱۴.</ref> و تأمین نیاز نفتی خود از ایران،<ref>حاجییوسفی، ایران و رژیم صهیونیستی از همکاری تا منازعه، ۱۲۰–۱۲۴.</ref> میتوانست از خاک [[ایران]] نیز برای انتقال یهودیهای ساکن منطقه خاورمیانه، اروپای شرقی و شوروی به سرزمینهای اشغالی، بهرهبرداری کند؛<ref>فلاحنژاد، مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم، ۱۱۴–۱۱۷.</ref> اما ارتباط رژیم پهلوی با رژیم اشغالگر، چندان دوام نداشت و حدود یک سال بعد با روی کارآمدن دولت [[محمد مصدق]]، این رابطه لغو و سرکنسولگری ایران در بیتالمقدس تعطیل شد.<ref>حسینی، پیشینه همکاری رژیم شاه در طرحهای نظامی منطقهای با اسرائیل، ۲۱۲.</ref> | [[رژیم پهلوی]] به دلیل اینکه پایگاه مردمی نداشت، خود را مجبور میدید روابط گستردهای با [[آمریکا]] و رژیم صهیونیستی برقرار کند. دلیل دیگر نزدیکی حکومت پهلوی به رژیم اشغالگر، مواضع غیر دوستانه بیشتر کشورهای عربی در قبال ایران و ترس [[محمدرضا پهلوی]] از همسایگان عرب خود بود. پهلوی به این وسیله میخواست با استفاده از رژیم اشغالگر و نفوذ گروههای یهودی، حمایت آمریکا را جلب کند و ضمن دستیافتن به برتری نظامی در خلیج فارس، نقش ژاندارمی منطقه را نیز بر عهده بگیرد.<ref>فلاحنژاد، مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم، ۱۰۲–۱۱۰.</ref> رژیم اشغالگر قدس نیز به این ارتباط، نیاز حیاتی داشت؛ زیرا علاوه بر خروج از انزوای سیاسی، امنیتی و اقتصادی در منطقه<ref>فلاحنژاد، مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم، ۱۱۳–۱۱۴.</ref> و تأمین نیاز نفتی خود از ایران،<ref>حاجییوسفی، ایران و رژیم صهیونیستی از همکاری تا منازعه، ۱۲۰–۱۲۴.</ref> میتوانست از خاک [[ایران]] نیز برای انتقال یهودیهای ساکن منطقه خاورمیانه، اروپای شرقی و شوروی به سرزمینهای اشغالی، بهرهبرداری کند؛<ref>فلاحنژاد، مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم، ۱۱۴–۱۱۷.</ref> اما ارتباط رژیم پهلوی با رژیم اشغالگر، چندان دوام نداشت و حدود یک سال بعد با روی کارآمدن دولت [[محمد مصدق]]، این رابطه لغو و سرکنسولگری ایران در بیتالمقدس تعطیل شد.<ref>حسینی، پیشینه همکاری رژیم شاه در طرحهای نظامی منطقهای با اسرائیل، ۲۱۲.</ref> | ||
در پی [[کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲]] و سقوط دولت مصدق و قدرتیابی دوباره محمدرضا پهلوی، بهتدریج مناسبات ایران و رژیم اشغالگر در حوزههای امنیتی و اقتصادی برقرار و رو به گسترش نهاد.<ref>حسینی، پیشینه همکاری رژیم شاه در طرحهای نظامی منطقهای با اسرائیل، ۲۱۲.</ref> در میانه دهه ۱۳۵۰ و آغاز دهه شصت میلادی، در سایه بروز اختلاف میان پهلوی و [[جمال عبدالناصر]]، مناسبات ایران و رژیم اشغالگر بیش از پیش تقویت شد. رژیم پهلوی از طریق همکاریهای گسترده میان موساد (سازمان اطلاعات رژیم اسرائیل) و [[ساواک|سازمان اطلاعات و امنیت کشور ایران]] (ساواک)، توانست امنیت داخلی خویش را تضمین کند.<ref>ترابیان، سراب یک ژنرال، تهران، ۱۱۹–۱۲۰؛ حسینی، پیشینه همکاری رژیم شاه در طرحهای نظامی منطقهای با اسرائیل، ۲۱۲.</ref> [[امامخمینی]] دربارهٔ رابطه رژیم پهلوی و رژیم اشغالگر قدس معتقد بود محمدرضا پهلوی در رأس عاملان صهیونیستها قرار داشت<ref>امامخمینی، | در پی [[کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲]] و سقوط دولت مصدق و قدرتیابی دوباره محمدرضا پهلوی، بهتدریج مناسبات ایران و رژیم اشغالگر در حوزههای امنیتی و اقتصادی برقرار و رو به گسترش نهاد.<ref>حسینی، پیشینه همکاری رژیم شاه در طرحهای نظامی منطقهای با اسرائیل، ۲۱۲.</ref> در میانه دهه ۱۳۵۰ و آغاز دهه شصت میلادی، در سایه بروز اختلاف میان پهلوی و [[جمال عبدالناصر]]، مناسبات ایران و رژیم اشغالگر بیش از پیش تقویت شد. رژیم پهلوی از طریق همکاریهای گسترده میان موساد (سازمان اطلاعات رژیم اسرائیل) و [[ساواک|سازمان اطلاعات و امنیت کشور ایران]] (ساواک)، توانست امنیت داخلی خویش را تضمین کند.<ref>ترابیان، سراب یک ژنرال، تهران، ۱۱۹–۱۲۰؛ حسینی، پیشینه همکاری رژیم شاه در طرحهای نظامی منطقهای با اسرائیل، ۲۱۲.</ref> [[امامخمینی]] دربارهٔ رابطه رژیم پهلوی و رژیم اشغالگر قدس معتقد بود محمدرضا پهلوی در رأس عاملان صهیونیستها قرار داشت<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۳/۷.</ref> و رژیم اسرائیل در شئون و مسائل کشور دخالت میکرد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۲۳۰، ۲۶۱ و ۲/۳۲۴، ۴۸۳.</ref> تا جایی که ایران به پایگاه نظامی آن رژیم تبدیل شده بود<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲/۳۲۴.</ref> و به سوی وابستگی به صهیونیستها<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۱۱۰.</ref> بهویژه از لحاظ اقتصادی<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۱۱۰، ۲۶۱، ۲۶۷ و۴۱۳–۴۱۴.</ref> پیش میرفت. | ||
امامخمینی در آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] و در آذر ۱۳۴۱ در نامهای [[استقلال]] و [[اقتصاد]] ایران را در قبضه صهیونیستها ـ که معتقد بود در [[ایران]] از طریق [[بهائیت|فرقه بهائیت]] فعالیت میکنند ـ دانست<ref>امامخمینی، | امامخمینی در آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] و در آذر ۱۳۴۱ در نامهای [[استقلال]] و [[اقتصاد]] ایران را در قبضه صهیونیستها ـ که معتقد بود در [[ایران]] از طریق [[بهائیت|فرقه بهائیت]] فعالیت میکنند ـ دانست<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۱۱۰.</ref> و به همین دلیل، بهائیان را «حزب یهود» خواند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۱۱۰ و ۲۱۶.</ref> به باور ایشان، برنامهریزیهای رژیم پهلوی را اسرائیلیها انجام میدادند<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۳۰۰.</ref> و بر اثر این برنامهها، بازرگانان ایرانی دچار ورشکستگی شده و ایران به بازار سیاهی برای آمریکا و اسرائیل تبدیل شده بود<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۱۴.</ref> و پهلوی به اسم ملیکردن جنگلها، مراتع، رودخانهها و دیگر منابع ملت ایران، بهترینِ آنها را به مقامات و شرکتهای بیگانه ازجمله صهیونیستها میداد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۳/۴۱۰.</ref> و برای هموارکردن مسیر رژیم اشغالگر، مخالفان آنها را سرکوب کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲/۴۴۹ و ۴۸۳.</ref> ایشان یکی از شواهد این وابستگی را سکوت رژیم پهلوی در زمان بهآتشکشیدن [[مسجد الاقصی]] در سیام مرداد ۱۳۴۸/ ۲۱ آگوست۱۹۶۹م به دست صهیونیستها میدانست. در آن هنگام، [[رژیم پهلوی]] نهایت همکاری را با رژیم اشغالگر کرد تا این جنایت در ایران بازتابی نداشته باشد.<ref>امامخمینی، ولایت فقیه، ۱۱۶.</ref> افزون بر این، در زمانی که کشورهای عربی، با رژیم اشغالگر در حال جنگ بودند، رژیم پهلوی به آن رژیم کمک میکرد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۲۶۱.</ref> و قسمت مهمی از [[نفت]] این رژیم را پهلوی تأمین میکرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵/۷۶.</ref> | ||
== ماهیت و اهداف توسعهطلبانه رژیم اشغالگر == | == ماهیت و اهداف توسعهطلبانه رژیم اشغالگر == | ||
[[امامخمینی]] دشمنیِ رژیم صهیونیستی را به مسلمانان [[فلسطین]] محدود نمیدانست، بلکه آنان را دشمن سرسختِ [[جهان اسلام]] و انسانیت برمیشمرد؛<ref>امامخمینی، | [[امامخمینی]] دشمنیِ رژیم صهیونیستی را به مسلمانان [[فلسطین]] محدود نمیدانست، بلکه آنان را دشمن سرسختِ [[جهان اسلام]] و انسانیت برمیشمرد؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲/۳۲۲–۳۲۳؛ ۵/۷۶؛ ۱۵/۵۱۸ و ۱۹/۲۸.</ref> زیرا اسلام مانع جدی چپاولگری آنان است.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۹/۲۸.</ref> به عقیده ایشان، رژیم اشغالگر قدس هیچ دینی حتی یهودیت را نیز قبول ندارد و تنها از این دین بهرهبرداری ابزاری میکند؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۷/۲۸۹–۲۹۰ و ۱۱/۴.</ref> چنانکه خود یهودیان نیز صهیونیسم را قبول ندارند و آن را جنبشی ارتدادی و کاملاً ضد یهود بهشمار میآورند<ref>گارودی، محاکمه صهیونیسم، ۲۷–۲۸.</ref> و از آن رژیم متنفرند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۷/۲۹۰.</ref> امامخمینی رژیم صهیونیستی را غاصب، دشمن اسلام، متجاوز به حقوق مسلمانان، غیرقانونی، نژادپرست، جرثومه فساد و غده سرطانی میدانست.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵/۳۹۷ و ۱۵/۵۱۸–۵۱۹.</ref> | ||
صهیونیستها توسعهطلبی را به شکلهای مختلف دنبال کردهاند. پس از رأی [[سازمان ملل متحد]] به ایجاد کشوری یهودینشین در [[فلسطین|سرزمین فلسطین]]<ref>سلیمانی، یهودیت، ۲۹۹.</ref> آنان بر دو سوم فلسطین دست یافتند و با شکست عربها در جنگ ششروزه (پنجم تا دهم ژوئن۱۹۶۷م/ پانزدهم تا بیستم خرداد ۱۳۴۶)، شهر قدس را نیز ضمیمه فلسطین اشغالی کردند؛ در حالیکه مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه ۱۸۱ بیتالمقدس را شهری بینالمللی اعلام و با صدور قطعنامههای ۱۹۴ (یازدهم دسامبر ۱۹۴۸م/ بیستم آذر ۱۳۲۷) و ۳۰۳ (نهم دسامبر ۱۹۴۹م/ هجدهم آذر ۱۳۲۸) بر آن تأکید کرده بود. در سالهای بعد نیز توسعهطلبی این رژیم حتی پس از برگزاری کنفرانس صلح خاورمیانه در مادرید (سیام اکتبر ۱۹۹۱م/ هشتم آبان ۱۳۷۰) و آغاز مذاکرات مختلف میان عربها و رژیم صهیونیستی (اسلو، قاهره، الخلیل، وادی ریور، وادی عربه و…) گسترش یافت.<ref>شریعت، قدس و قطعنامههای بینالمللی، ۱۹.</ref> در این سالها بناکردن شهرکهای صهیونیستنشین و دیوار حایل از دیگر شیوههای توسعهطلبی رژیم صهیونیستی است.<ref>عابد، شهرکسازی در سرزمین اشغالی، ۷۲.</ref> | صهیونیستها توسعهطلبی را به شکلهای مختلف دنبال کردهاند. پس از رأی [[سازمان ملل متحد]] به ایجاد کشوری یهودینشین در [[فلسطین|سرزمین فلسطین]]<ref>سلیمانی، یهودیت، ۲۹۹.</ref> آنان بر دو سوم فلسطین دست یافتند و با شکست عربها در جنگ ششروزه (پنجم تا دهم ژوئن۱۹۶۷م/ پانزدهم تا بیستم خرداد ۱۳۴۶)، شهر قدس را نیز ضمیمه فلسطین اشغالی کردند؛ در حالیکه مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه ۱۸۱ بیتالمقدس را شهری بینالمللی اعلام و با صدور قطعنامههای ۱۹۴ (یازدهم دسامبر ۱۹۴۸م/ بیستم آذر ۱۳۲۷) و ۳۰۳ (نهم دسامبر ۱۹۴۹م/ هجدهم آذر ۱۳۲۸) بر آن تأکید کرده بود. در سالهای بعد نیز توسعهطلبی این رژیم حتی پس از برگزاری کنفرانس صلح خاورمیانه در مادرید (سیام اکتبر ۱۹۹۱م/ هشتم آبان ۱۳۷۰) و آغاز مذاکرات مختلف میان عربها و رژیم صهیونیستی (اسلو، قاهره، الخلیل، وادی ریور، وادی عربه و…) گسترش یافت.<ref>شریعت، قدس و قطعنامههای بینالمللی، ۱۹.</ref> در این سالها بناکردن شهرکهای صهیونیستنشین و دیوار حایل از دیگر شیوههای توسعهطلبی رژیم صهیونیستی است.<ref>عابد، شهرکسازی در سرزمین اشغالی، ۷۲.</ref> | ||
امامخمینی از گذشته وظیفه شرعی خود میدانست<ref>امامخمینی، | امامخمینی از گذشته وظیفه شرعی خود میدانست<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۱۱۰.</ref> که دربارهٔ زیادهخواهیهای صهیونیستها اعلام خطر کند<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۳/۷.</ref> و همواره این مهم را به همه مسلمانان گوشزد میکرد؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۱۱۰، ۱۸۶، ۲۲۱، ۲۳۰، ۳۵۳؛ ۲۰/۳۲۰ و ۲۱/۵۴۲.</ref> چنانکه نخستین هدف صهیونیستها تأسیس کشور بزرگ اسرائیل از رودخانه نیل تا فرات و تسلط بر [[جهان اسلام]] اعلام شده است؛ اما طبق چکیده پروتکلهای ۲۴گانه دانشورانِ صهیون، آنان تسلط بر جهان را از طریق حکومتی یهودی در سر میپرورانند و برای رسیدن به این آرمان در پی ویرانکردن «روسیه ارتودکس»، «اروپای کاتولیک» و «قلمرو پاپ» هستند.<ref>نویهض، پروتکلهای دانشوران صهیون، ۳۲.</ref> | ||
[[امامخمینی]] معتقد بود صهیونیستها هرچند آشکارا جرئت سخنگفتن از گستره جغرافیایی آینده خود ندارند،<ref>امامخمینی، | [[امامخمینی]] معتقد بود صهیونیستها هرچند آشکارا جرئت سخنگفتن از گستره جغرافیایی آینده خود ندارند،<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۹/۳۲.</ref> اما راهبرد آنان بیتردید ایجاد اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات است.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۸/۹۵.</ref> ایشان یکی دیگر از اهداف این رژیم را اجرای نیتهای استعمارگران در چیرگی بر کشورهای اسلامی<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲/۴۳۷، ۴۸۲؛ ۴/۴۵۸ و ۱۹/۲۸؛ شیرودی، ۳۳–۳۴.</ref> و خوار و اسیر دست تجاوزکاران بینالمللی کردن مسلمانان و محرومساختن آنان از [[استقلال]]، [[آزادی]]، آسایش و [[امنیت]]<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲/۴۸۸.</ref> و سرانجام نابودکردن این مسلمانان ضعیفشده<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۹/۳۳۹ و ۱۶/۵۳.</ref> میدانست. | ||
شدتبخشیدن به اختلافها و جلوگیری از وحدت کشورهای اسلامی، یکی دیگر از برنامهها و سیاستهای مهم رژیم اشغالگر قدس است.<ref>شفایی، نقش دولتهای اسلامی در اتحاد مسلمانان، ۶۸.</ref> امامخمینی همواره دربارهٔ دسیسههای تفرقهافکنانه رژیم اشغالگر، حامیان خارجی و خدمتگزاران منطقهای آن هشدار میداد؛<ref>امامخمینی، | شدتبخشیدن به اختلافها و جلوگیری از وحدت کشورهای اسلامی، یکی دیگر از برنامهها و سیاستهای مهم رژیم اشغالگر قدس است.<ref>شفایی، نقش دولتهای اسلامی در اتحاد مسلمانان، ۶۸.</ref> امامخمینی همواره دربارهٔ دسیسههای تفرقهافکنانه رژیم اشغالگر، حامیان خارجی و خدمتگزاران منطقهای آن هشدار میداد؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۳۷۴؛ ۷/۱۹۸ و ۱۵/۱۷۰، ۴۵۳.</ref> چنانکه در سال ۱۳۴۳ در نامهای به [[سیدمحمدهادی میلانی]] خاطرنشان ساخت که برخی مغرضان یا فریبخوردگان در [[قم]] و [[تهران]] شعار «الکفر ملة واحدة» و یکسانشمردن یهودیان و مسیحیان که نتیجه آن شناسایی رژیم اسرائیل است، مطرح ساختهاند ولی با توجه به اندکبودن آنان، ناکام ماندهاند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۵۴۴–۵۴۵.</ref> ایشان هدف نهایی دشمنان را از میانبردن [[اسلام]]، حتی به نام اسلام و مذهب میدانست و معتقد بود این مهم تنها با تفرقهانداختن میان مسلمانان ممکن است.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۳۷۶ و ۱۹/۲۸.</ref> به عقیده ایشان با [[وحدت|وحدت مسلمانان]] میتوان تمامی مشکلات موجود در جهان اسلام را حل کرد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۳/۳۵۸؛ ۱۴/۱۸۱ و ۱۵/۱۷۱، ۵۱۸.</ref> و بدین هدف باید کشورهای اسلامی دست از اختلافها بردارند و در پرتو اهداف و تعالیم اسلام حرکت کنند<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲/۳۲۳.</ref> تا در سایه وحدت بتوانند با بسیج نیروهایشان مجاهدان فلسطینی را یاری کنند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۳/۱.</ref> {{ببینید|وحدت}} | ||
== دولتهای اسلامی و رژیم اشغالگر == | == دولتهای اسلامی و رژیم اشغالگر == | ||
[[امامخمینی]] مسئله آزادسازی قدس شریف را مسئولیت همه یکتاپرستان جهان میدانست<ref>امامخمینی، | [[امامخمینی]] مسئله آزادسازی قدس شریف را مسئولیت همه یکتاپرستان جهان میدانست<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۶/۱۹۰.</ref> و مخالفت با بهرسمیتشناختن رژیم اشغالگر را فریضه بزرگ الهی برمیشمرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۶/۲۹۳.</ref> {{ببینید|روز جهانی قدس}} حامیان رژیم اسرائیل همواره تلاش میکردند دولتهای وابسته به غرب بهویژه دولتهای مسلمان و عرب را وادار به شناسایی این رژیم کنند، تا از یک سو، حساسیت مسلمانان به این رژیم کاهش پیدا کند و از سوی دیگر، رژیم اشغالگر در منطقه احساس آرامش و امنیت بیشتر کند. ایشان از همان آغاز تشکیل این رژیم در برابر این تفکر نیز موضعگیری کرد و با آن به مبارزه برخاست. ایشان حکومتهای بهظاهر اسلامی اما در واقع پشتیبان رژیم اسرائیل و تلاش آنها برای بهرسمیتشناختن این رژیم را مصیبتی برای جهان اسلام بهشمار میآورد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۶/۳۰۸–۳۰۹.</ref> و نتیجه سازش با رژیم صهیونیستی را حاکمیت رژیم اشغالگر بر تمام منطقه و هلاکت خود سازشکاران و مسلمانان<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۷/۴۸۳.</ref> و قتلعام بیگناهان<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۶/۵۲۰.</ref> میدانست. امامخمینی همواره از دولتها و ملتهای منطقه میخواست با اراده جمعی خود، رژیم اشغالگر را که مانند یک غده سرطانی در حال رشد است، از میان بردارند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲/۱۹۴–۱۹۵؛ ۱۶/۳۳۰ و ۲۰/۳۱۹.</ref> ایشان مسلمانان جهان را به مبارزه با این رژیم فرا میخواند<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۵۹–۶۰.</ref> و از همه آنان بهخصوص مردم مبارز فلسطین میخواست با [[وحدت کلمه]] و استفاده از سلاح گرم و زیر پا گذاشتن خط مذاکره و سازش، با این رژیم مبارزه کنند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۱۷۲.</ref> ایشان نابودی رژیم صهیونیستی را وابسته به تکیه بر خداوند و بهرهگیری از قدرت معنوی مسلمانان میدانست.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۲/۱۳۸ و ۲۰/۳۲۱.</ref> | ||
امامخمینی یکی دیگر از راهکارهای مهم دولتهای اسلامی در برابر توسعهطلبیهای رژیم صهیونیستی را تحریم سیاسی و اقتصادی این رژیم میدانست.<ref>امامخمینی، | امامخمینی یکی دیگر از راهکارهای مهم دولتهای اسلامی در برابر توسعهطلبیهای رژیم صهیونیستی را تحریم سیاسی و اقتصادی این رژیم میدانست.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲/۱۳۹ و ۲۷۸.</ref> ایشان بر تحریمهایی مانند بهرسمیتنشناختن رژیم اشغالگر و نداشتن روابط دیپلماتیک و سیاسی پنهان و آشکار با آن،<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵/۲۰۷، ۳۰۵–۳۰۶، ۳۹۷ و ۱۶/۲۹۳.</ref> نیز تحریم فروش [[نفت]] و تحریم کالاهای ساخت اسرائیل و حامیان آن<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲/۱۳۹؛ ۳/۲ و ۵/۱۹۵.</ref> تأکید میکرد و هر گونه مذاکره با رژیم اشغالگر را توطئهای جهت مشروعیتبخشی بر تجاوزگریهای این رژیم میدانست<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۴/۳۵۶.</ref> و آن را اشتباهی بزرگ میشمرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۹/۲۸۱.</ref> | ||
== ملتهای مسلمان و رژیم اشغالگر == | == ملتهای مسلمان و رژیم اشغالگر == | ||
امامخمینی برای مقاومت و مقابله با زیادهخواهیهای رژیم اشغالگر قدس، مردم فلسطین را به مبارزه با اسرائیل تشویق میکرد<ref>امامخمینی، | امامخمینی برای مقاومت و مقابله با زیادهخواهیهای رژیم اشغالگر قدس، مردم فلسطین را به مبارزه با اسرائیل تشویق میکرد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۶۰، ۱۷۲ و ۱۶/۳۸۲.</ref> و معتقد بود که [[شهادت]]، بهتر از ذلت زیر دست صهیونیسم و امریکاست.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۳۷۲.</ref> {{ببینید|فلسطین}} ایشان همچنین در حمایت از مردم فلسطین آخرین جمعه ماه رمضان را [[روز جهانی قدس|روز قدس]] نامید و برای کوتاهکردن دست متجاوزان از حقوق قانونی مردم فلسطین، از همه ملتهای مسلمان میخواست که در راهپیمایی روز قدس حضور پیدا کنند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۹/۲۶۷.</ref> با این حال، ضمن اعتقاد به اثربخشی روز قدس<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۳/۸۰.</ref> آن را کافی نمیدانست و معتقد بود ملتها باید تکلیف خود را با حکومتهای وابسته مشخص کنند و در صورت بازنگشتنِ آنها به اسلام، باید مانند مردم ایران با حکومتهای خود رفتار کنند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۳/۸۹.</ref> {{ببینید|روز جهانی قدس}} | ||
از سوی دیگر، امامخمینی اجتماع بزرگ مسلمانان در [[حج ابراهیمی|مناسک حج]] را فرصت مناسبی برای ملتهای مسلمان در جهت اهداف مقدس اسلام و ازجمله ریشهکنکردن رژیم اشغالگر قدس ارزیابی میکرد<ref>امامخمینی، | از سوی دیگر، امامخمینی اجتماع بزرگ مسلمانان در [[حج ابراهیمی|مناسک حج]] را فرصت مناسبی برای ملتهای مسلمان در جهت اهداف مقدس اسلام و ازجمله ریشهکنکردن رژیم اشغالگر قدس ارزیابی میکرد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲/۳۲۲.</ref> و اساساً هدف [[اعلام برائت از مشرکان در حج ابراهیمی]]<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۰/۳۱۷–۳۱۸ و ۲۱/۲۲.</ref> را آزاد کردنِ نیروی متراکم جهان اسلام تعریف میکرد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۸۰.</ref> {{ببینید|حج ابراهیمی}} و در قالبی نمادین بر این باور بود که اگر مسلمانان مجتمع و متحد شوند و هر کدام یک سطل آب بر رژیم اشغالگر بریزند، این رژیم از میان میرود.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۹/۲۷۴.</ref> | ||
== جمهوری اسلامی ایران و رژیم اشغالگر == | == جمهوری اسلامی ایران و رژیم اشغالگر == | ||
روابط [[ایران]] و رژیم اشغالگر قدس بیدرنگ پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] و در سیام بهمن ۱۳۵۷/ ۱۹ فوریه ۱۹۷۹م قطع شد.<ref>ازغندی، روابط خارجی ایران (دولت دستنشانده) ۱۳۵۷–۱۳۲۰، ۴۲۰؛ فلاحنژاد، مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم، ۱۹۸–۱۹۹؛ رضوی، نیرنگسازی صهیونیسم، ۹۱.</ref> به باور صهیونیستها سیاستها و ارزشهایی که [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] دنبالمیکند، خطر مهمی برای رژیم اشغالگر است. از مهمترین دلایل خصومت این رژیم با نظام جمهوری اسلامی ایران، ماهیت مذهبی نظام ایران و موضعگیریهای جمهوری اسلامی ایران در برابر این رژیم است.<ref>شمس، تهدیدهای نظامی، امنیتی اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران، ۱۷۶–۱۷۷.</ref> موضعگیریهای جمهوری اسلامی ایران در سه زمینه بهطور مشخص و عمده، موجب خشم مقامات رژیم صهیونیستی است: حمایت از گروههای ضد اسرائیلی خاورمیانه و مشخصاً گروههای مبارز فلسطینی و لبنانی، مخالفت با مذاکرات صلح عربها و اسرائیل و رهبری حرکتهای ضد اسرائیلی در مجامع جهانی و صحنههای بینالمللی.<ref>شمس، تهدیدهای نظامی، امنیتی اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران، ۱۷۶–۱۷۷.</ref> | روابط [[ایران]] و رژیم اشغالگر قدس بیدرنگ پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] و در سیام بهمن ۱۳۵۷/ ۱۹ فوریه ۱۹۷۹م قطع شد.<ref>ازغندی، روابط خارجی ایران (دولت دستنشانده) ۱۳۵۷–۱۳۲۰، ۴۲۰؛ فلاحنژاد، مناسبات ایران و اسرائیل در دوره پهلوی دوم، ۱۹۸–۱۹۹؛ رضوی، نیرنگسازی صهیونیسم، ۹۱.</ref> به باور صهیونیستها سیاستها و ارزشهایی که [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] دنبالمیکند، خطر مهمی برای رژیم اشغالگر است. از مهمترین دلایل خصومت این رژیم با نظام جمهوری اسلامی ایران، ماهیت مذهبی نظام ایران و موضعگیریهای جمهوری اسلامی ایران در برابر این رژیم است.<ref>شمس، تهدیدهای نظامی، امنیتی اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران، ۱۷۶–۱۷۷.</ref> موضعگیریهای جمهوری اسلامی ایران در سه زمینه بهطور مشخص و عمده، موجب خشم مقامات رژیم صهیونیستی است: حمایت از گروههای ضد اسرائیلی خاورمیانه و مشخصاً گروههای مبارز فلسطینی و لبنانی، مخالفت با مذاکرات صلح عربها و اسرائیل و رهبری حرکتهای ضد اسرائیلی در مجامع جهانی و صحنههای بینالمللی.<ref>شمس، تهدیدهای نظامی، امنیتی اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران، ۱۷۶–۱۷۷.</ref> | ||
با توجه به آرمانهای [[امامخمینی]] و [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] در حمایت از مسلمانان جهان،<ref>امامخمینی، | با توجه به آرمانهای [[امامخمینی]] و [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] در حمایت از مسلمانان جهان،<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۲/۱۳۴ و ۱۵/۲۹۲.</ref> مردم مسلمان ایران و هیچ مسلمانی و بلکه هیچ آزادهای هیچگاه رژیم اشغالگر را به رسمیت نمیشناسد<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵/۱۳۹.</ref> و زمینهسازی برای رهایی [[فلسطین|فلسطینیها]] از [[ظلم]] و ستم صهیونیستها و نابودی رژیم اشغالگر<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۱۲۹–۱۳۰ و ۱۶/۱۶۴–۱۶۵، ۴۹۰.</ref> در صدر اهداف جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته است؛ چنانکه بر اساس [[قرآن|قرآن کریم]]،<ref>سوره انبیاء، آیه ۹۲.</ref> اصل ۱۱ [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] نیز همه مسلمانها را یک امت دانسته و در اصول ۱۵۲ و ۱۵۴ نظام سیاسی را موظف به دفاع از حقوق همه مسلمانان و حمایت از مبارزه حقطلبانه [[مستضعفان]] در برابر مستکبران کرده است؛ همچنانکه مسئولیت دینی<ref>سوره نساء، آیه ۷۵.</ref> و وجدان انسانی<ref>نهج البلاغه، ۵۳، ۴۵۳.</ref> حکم میکند. | ||
امامخمینی که از آغاز نهضت و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی مخالف رژیم اشغالگر بود<ref>امامخمینی، | امامخمینی که از آغاز نهضت و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی مخالف رژیم اشغالگر بود<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۴/۷۷؛ ۱۵/۱۲۹، ۱۷۰، ۴۴۱ و ۱۶/۳۷.</ref> و یکی از موارد اختلاف خود با [[محمدرضا پهلوی]] را روابط دوستانه او با اسرائیل میدانست،<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۱۷۰ و ۴۴۱.</ref> [[شایعات]] دربارهٔ ارتباط جمهوری اسلامی با رژیم اشغالگر را پوچ و بیاساس خواند<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۱۲۹.</ref> و همواره بر لزوم نابودی اسرائیل تأکید میکرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۵/۱۲۹–۱۳۰ و ۱۶/۱۶۴–۱۶۵، ۴۹۰.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |