سیدهاشم رسولی محلاتی: تفاوت میان نسخه‌ها

سیدهاشم رسولی محلاتی در نهم اسفند ۱۳۰۸، در محلات متولد شد. پدرش، سیدحسین از علمای محلات و از شاگردان [[عبدالکریم حائری یزدی]] بود.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۸ و ۲۰.</ref> سیدهاشم [[قرآن]] و دوره ابتدایی را در زادگاه خود فرا گرفت و در سال ۱۳۱۹، به [[قم]] رفت و با تشویق پدر وارد [[حوزه علمیه]] شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۲۰؛ رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۴.</ref> وی بخشی از درس‌های مقدماتی را نزد پدر و رحمان محلاتی و بخشی از کتاب مُطَوَّل را نزد [[مرتضی مطهری]] فرا گرفت؛ همچنین دروس سطوح میانی را نزد [[حسینعلی منتظری]]، [[محمد صدوقی]]، اسداللّه اصفهانی، [[عبدالجواد اصفهانی]] و [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] به پایان برد.<ref>رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۷.</ref> وی که با [[سیدمصطفی خمینی]] هم‌بحث بود، به مدت هفت‌سال در درس فقه [[سیدحسین بروجردی]] شرکت کرد<ref>رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۵ و ۷.</ref> و از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۲ در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی حاضر شد<ref>رسولی محلاتی، تاریخچه تأسیس، ۲۲.</ref> و تقریرات درس [[اصول]] و [[فقه]] ایشان را نوشت. رسولی محلاتی [[تفسیر قرآن]] را نیز نزد [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] آموخت و در آماده‌سازی [[تفسیر المیزان]] با ایشان همکاری کرد.<ref>رسولی محلاتی، کیهان فرهنگی، ۷.</ref>

:{{ببینید|سیدحسین رسولی محلاتی}}

آشنایی رسولی محلاتی با امام‌خمینی به دوره کودکی وی بازمی‌گردد؛ زیرا امام‌خمینی با پدر وی دوستی داشت و زمانی که به محلات رفته و در مسجد جامع این شهر درس اخلاق می‌گفت، رسولی محلاتی نیز از سر کنجکاوی در این درس حاضر می‌شد<ref>رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۶۸.</ref> و با سیدمصطفی خمینی دوست شد.<ref>مهدی‌زاده، خاطرات و مبارزات شهید فضل‌الله محلاتی، ۳۴.</ref> این دوستی‌ها باعث رفت و آمد بیشترِ وی با بیت امام‌خمینی شد<ref>رسولی محلاتی، حوزه، ۶۱.</ref> و او تحت تأثیر اخلاق و جاذبه قوی علمی ایشان قرار گرفت.<ref>رسولی محلاتی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۲۸۳.</ref> رسولی محلاتی شیوه درسی امام‌خمینی را در سرعت انتقال و تبحر در [[علوم اسلامی]]، در درجه اعلا یافت.<ref>رسولی محلاتی، حوزه، ۶۲.</ref> تقید به نظم از دیگر نکته‌های درس‌آموزِ استاد در نظر این شاگرد بود؛ نظمی که [[طلاب]] ساعت‌های خود را با رفت و آمد امام‌خمینی تنظیم می‌کردند.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۲۷.</ref> پس از درگذشت بروجردی، رسولی محلاتی به دلیل ابعاد علمی و معنوی امام‌خمینی از [[مرجعیت]] ایشان [[تبلیغ]] کرد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۴۷.</ref> وی در سال ۱۳۴۰ از ایشان اجازه [[امور حسبیه]] دریافت کرد و امام‌خمینی در آن از وی به «عماد الاعلام» و «ثقة الاسلام»، یاد کرد‏.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱/۴۸.</ref>

پس از [[تبعید امام‌خمینی]] در سال ۱۳۴۴ از بورسای [[ترکیه]] به [[عراق]]، [[شهاب‌الدین اشراقی]] که عهده‌دار امور بیت امام‌خمینی در قم بود، به رسولی محلاتی مأموریت داد تا مُهر و اسناد ضروری امام‌خمینی را که نزد [[عبدالعلی قرهی]] بود به ایشان برساند. رسولی محلاتی همراه قرهی خود را در [[کربلا]] به امام‌خمینی رساند و از آنجا به [[نجف]] رفت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۷۸–۸۰.</ref> و در راه‌اندازی دفتر امام‌خمینی در نجف همکاری کرد.<ref>رسولی محلاتی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۲۹۴.</ref> او پس از سه‌ماه اقامت در نجف به اشاره امام‌خمینی به [[ایران]] و شهر قم بازگشت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۹۵–۹۶ و ۱۰۱.</ref> و در دفتر ایشان مشغول کار شد؛ اما از آنجا که [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] ([[ساواک]]) این دفتر را تحت نظر داشت، رسولی محلاتی به تهران رفت و به فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی در مسجد امام‌صادق(ع) محله «درخونگاه» تهران (خیابان اکبرنژاد) مشغول شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲.</ref> وی پس از چهار ماه فعالیت در آنجا به جای پدرش، امامت جماعت امام‌زاده قاسم را در تجریش عهده‌دار شد که تا سال ۱۳۵۷ ادامه یافت.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲–۱۰۳.</ref> فعالیت جهت‌دار تبلیغی، جمع‌آوری وجوه شرعی و فرستادن آن برای امام‌خمینی حساسیت ساواک و تحت نظر قرارگرفتن او را به دنبال داشت.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۹/۴۲۹–۴۳۰، ۴۳۴–۴۳۶ و ۱۴/۱۳۶ و ۱۵۵.</ref>

رسولی محلاتی در سال ۱۳۵۶ به [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] پیوست<ref>دفتر ادبیات انقلاب، روزشمار انقلاب اسلامی، ۲/۶۱۳.</ref> و در آبان همان سال به همراه علمای تهران، درگذشتِ سیدمصطفی خمینی را به امام‌خمینی تسلیت گفت.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۲۳۱ و ۲۳۳.</ref> وی پس از هجرت امام‌خمینی از عراق به [[فرانسه]]، به دیدار ایشان به [[پاریس]] رفت و پس از یک‌هفته به ایران بازگشت.<ref>رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۷۱.</ref> وی همچنین در جریان تحصن روحانیون مبارز در بهمن ۱۳۵۷ در [[مسجد]] دانشگاه تهران به هدف درخواست بازگشت امام‌خمینی به ایران حضور داشت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۱۲.</ref> و پس از بازگشت ایشان به ایران در راه‌اندازی دفتر ایشان در مدرسه رفاه نقش فعال داشت. او سپس همراه امام‌خمینی به قم رفت و عضو دفتر ایشان و مشغول به کار شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۱۸.</ref> امام‌خمینی در [[وصیت‌نامه امام‌خمینی|وصیت‌نامه]] ۱۳۵۸، از رسولی محلاتی به عنوان فرد مطلع از برخی وجوه شرعی موجود در [[بانک]]‌ها نام برده است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۲/۱۲۴.</ref> پس از بیماری امام‌خمینی در سال ۱۳۵۸، رسولی همراه ایشان به تهران رفت و در پی کشف توطئه ترورش به دست [[منافقان]] در امام‌زاده قاسم، به سفارش امام‌خمینی به [[جماران]] منتقل شد<ref>رسولی محلاتی، پاسدار اسلام، ۲۶.</ref> و تا پایان زندگی امام‌خمینی در خدمت ایشان بود.

به عقیده رسولی محلاتی، امام‌خمینی از نظر کمالات و محاسن اخلاقی و معنوی در درجه اعلا بود و در عشق [[خداوند]] فانی شده بود و مراحل و مراتب عبادی و عرفانی را طی کرده بود. همچنین برخوردها، کلمات، بیانات، قیام و قعود ایشان در راه [[رضا|رضای خدا]] بود؛ به همین دلیل ایشان محبوب [[امت اسلامی]] شد و مردم ایشان را به [[رهبری]] پذیرفتند.<ref>رسولی محلاتی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۲۹۰–۲۹۲.</ref> [[امام‌خمینی]] نیز در آذر ۱۳۶۱ طی نوشته‌ای از سابقه خدمت و همکاری رسولی محلاتی با خود یاد کرده و به همت، جدیت، حسن نیت، [[امانت‌داری]]، صلاحیت و خدمتگزاری وی شهادت داده است؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۷/۱۳۱.</ref> چنان‌که در خرداد ۱۳۶۲ طی ابلاغیه‌ای به دفتر خود اعلام کرد غیر از سیدهاشم رسولی، [[حسن صانعی]] و [[محمدرضا توسلی]]، کسان دیگری [[حق]] پاسخ به [[مسائل شرعیه]] را ندارند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۷/۵۰۴.</ref> وی که پس از رحلت امام‌خمینی در دفتر رهبر انقلاب فعالیت داشته است، در ۲۰/۱۰/۱۳۹۸ در پی بیماری، در ۸۹سالگی درگذشت<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۱/۱۰/۱۳۹۸.</ref> و پس از تشییع جنازه در تهران و قم در [[حرم فاطمه معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۳/۱۰/۱۳۹۸.</ref>