پرش به محتوا

نماز جمعه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ بهمن ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''نماز جمعه'''، نماز دورکعتی در ظهر جمعه همراه با دو خطبه.
'''نماز جمعه'''، نماز دورکعتی در ظهر جمعه همراه با دو خطبه.
==مفهوم شناسی==
==مفهوم شناسی==
جُمعه از ریشه «جمع» به معنای ضمیمه‌کردن چیزی به چیز دیگر<ref> ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغه، ۱/۴۷۹.</ref> و نام یکی از روزهای هفته است<ref> فیومی، المصباح المنیر، ۱۰۹.</ref> که در عرب جاهلی به آن «یوم العَرُوبه» می‌گفتند<ref> فراهیدی، کتاب العین، ۲/۱۲۸؛ زمخشری، الکشاف، ۴/۵۳۲؛ صالحی شامی، ۱/۲۷۸.</ref>. بنا به نقلی [[کعب‌بن‌لوی]] از اجداد [[پیامبر(ص)]] نخستین کسی بود که آن را به «یوم الجمعه» تغییر داد<ref> ابن‌منظور، لسان العرب، ۱/۵۹۳.</ref> و طبق نقل دیگری مردم مدینه پیش از هجرت پیامبر(ص) این روز را برای [[عبادت]] و تجمع انتخاب کردند و آن را به روز جمعه تغییر نام دادند<ref> طبرسی، جوامع الجامع، ۴/۳۹۲.</ref>. نماز جمعه در اصطلاح، نمازی دو رکعتی همراه با دو خطبه است که در روز جمعه و به جای [[نماز ظهر]] به جماعت و با شرایطی خوانده می‌شود<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۱/۱۳۳؛ امام‌خمینی، تحریر الوسیله، ۱/۲۱۸.</ref>.
جُمعه از ریشه «جمع» به معنای ضمیمه‌کردن چیزی به چیز دیگر<ref> ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغه، ۱/۴۷۹.</ref> و نام یکی از روزهای هفته است<ref> فیومی، المصباح المنیر، ۱۰۹.</ref> که در عرب جاهلی به آن «یوم العَرُوبه» می‌گفتند<ref> فراهیدی، کتاب العین، ۲/۱۲۸؛ زمخشری، الکشاف، ۴/۵۳۲؛ صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ۱/۲۷۸.</ref>. بنا به نقلی [[کعب‌بن‌لوی]] از اجداد [[پیامبر(ص)]] نخستین کسی بود که آن را به «یوم الجمعه» تغییر داد<ref> ابن‌منظور، لسان العرب، ۱/۵۹۳.</ref> و طبق نقل دیگری مردم مدینه پیش از هجرت پیامبر(ص) این روز را برای [[عبادت]] و تجمع انتخاب کردند و آن را به روز جمعه تغییر نام دادند<ref> طبرسی، جوامع الجامع، ۴/۳۹۲.</ref>. نماز جمعه در اصطلاح، نمازی دو رکعتی همراه با دو خطبه است که در روز جمعه و به جای [[نماز ظهر]] به جماعت و با شرایطی خوانده می‌شود<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۱/۱۳۳؛ امام‌خمینی، تحریر الوسیله، ۱/۲۱۸.</ref>.


==پیشینه==
==پیشینه==
خط ۷: خط ۷:
وجود روزی از هفته برای استراحت و رسیدگی به امور عبادی و اجتماعی در [[ادیان]]، همچون شنبه بر اساس ده فرمان در [[یهود]]<ref> کتاب مقدس، خروج، ب۱۶، ۲۹، ب۲۰، ۸ ـ ۱۱ و ب۳۵، ۲ ـ ۳.</ref> و یکشنبه در مسیحیت<ref> بطرس، قاموس، ۳۹۶.</ref> دارای سابقه‌ای طولانی است. در میان [[مسلمانان]] نیز روز جمعه برترین روز و روز استجابت دعا و بخشش گناهان است، هر کس در این روز بمیرد شهید است<ref> کلینی، الکافی، ۳/۴۱۴.</ref> و خداوند و رسولش این روز را بزرگ شمرده و آن را [[عید]] قرار داده‌اند<ref> حر عاملی، وسائل الشیعة، ۷/۳۷۶.</ref>.
وجود روزی از هفته برای استراحت و رسیدگی به امور عبادی و اجتماعی در [[ادیان]]، همچون شنبه بر اساس ده فرمان در [[یهود]]<ref> کتاب مقدس، خروج، ب۱۶، ۲۹، ب۲۰، ۸ ـ ۱۱ و ب۳۵، ۲ ـ ۳.</ref> و یکشنبه در مسیحیت<ref> بطرس، قاموس، ۳۹۶.</ref> دارای سابقه‌ای طولانی است. در میان [[مسلمانان]] نیز روز جمعه برترین روز و روز استجابت دعا و بخشش گناهان است، هر کس در این روز بمیرد شهید است<ref> کلینی، الکافی، ۳/۴۱۴.</ref> و خداوند و رسولش این روز را بزرگ شمرده و آن را [[عید]] قرار داده‌اند<ref> حر عاملی، وسائل الشیعة، ۷/۳۷۶.</ref>.


در قرآن کریم، خداوند از مؤمنان می‌خواهد که هنگام نماز جمعه به سوی ذکر خدا بشتابند و خرید و فروش را رها کنند<ref> جمعه، ۹.</ref>. بنا به نقلی نخستین نماز جمعه را سعدبن‌ابی‌زراره در مدینه خواند و خداوند آیه نماز جمعه را نازل فرمود<ref> ابوحیان، البحر المحیط، ۱۰/۱۷۴.</ref> و سپس نخستین نماز جمعه پیامبر اکرم(ص) در آغاز ورود ایشان در میانه راه قبا به [[مدینه]] به همراهی قبیله بنی‌سالم برپا شد<ref> ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱/۴۲؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۴/۳۰۲؛ ابن‌خلدون، تاریخ ابن‌خلدون، ۲/۴۲۲.</ref>. امروزه در آن مکان مسجد الجمعه بنا شده است<ref> صدر، ماوراء الفقه، ۲/۲۴۷.</ref>. با گسترش [[اسلام]] به سرزمین‌های دیگر، پیامبر(ص) علاوه بر آنکه خود به برپایی نماز جمعه می‌پرداخت، برخی از صحابه را نیز برای برپایی نماز جمعه به شهرها می‌فرستاد<ref> ابن‌ماجه، سنن ابن‌ماجه، ۱/۳۴۴؛ شوکانی، نیل الأوطار،  ۳/۲۸۳.</ref>. پس از [[رحلت پیامبر(ص)]] نماز جمعه و نماز عید را حاکمان و منصوبان آنان برپا می‌کردند<ref> ابن‌سعد، ترجمة الامام‌الحسین،  ۳۸؛ جعفریان، دوازده رساله، ۲۲ ـ ۲۳.</ref> امیرالمؤمنین ‌علی(ع) نیز در دوره زمامداری خود نماز جمعه برپا می‌کرد<ref> ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۴/۹۲؛ طالقانی، پرتوی از نهج البلاغه، ۲۸۷.</ref>. و [[امامان معصوم(ع)]] در نمازهای حاکمان شرکت<ref> ابن‌سعد، ترجمة الامام‌الحسین، ۳۸.</ref> و یاران خود را نیز به شرکت در آن توصیه<ref> حر عاملی، وسائل الشیعة، ۷/۳۰۹ ـ ۳۱۰.</ref> می‌کردند.
در قرآن کریم، خداوند از مؤمنان می‌خواهد که هنگام نماز جمعه به سوی ذکر خدا بشتابند و خرید و فروش را رها کنند<ref> جمعه، ۹.</ref>. بنا به نقلی نخستین نماز جمعه را سعدبن‌ابی‌زراره در مدینه خواند و خداوند آیه نماز جمعه را نازل فرمود<ref> ابوحیان، البحر المحیط، ۱۰/۱۷۴.</ref> و سپس نخستین نماز جمعه پیامبر اکرم(ص) در آغاز ورود ایشان در میانه راه قبا به [[مدینه]] به همراهی قبیله بنی‌سالم برپا شد<ref> ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱/۴۲؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۴/۳۰۲؛ ابن‌خلدون، تاریخ ابن‌خلدون، ۲/۴۲۲.</ref>. امروزه در آن مکان مسجد الجمعه بنا شده است<ref> صدر، ماوراء الفقه، ۲/۲۴۷.</ref>. با گسترش [[اسلام]] به سرزمین‌های دیگر، پیامبر(ص) علاوه بر آنکه خود به برپایی نماز جمعه می‌پرداخت، برخی از صحابه را نیز برای برپایی نماز جمعه به شهرها می‌فرستاد<ref> ابن‌ماجه، سنن، ۱/۳۴۴؛ شوکانی، نیل الأوطار،  ۳/۲۸۳.</ref>. پس از [[رحلت پیامبر(ص)]] نماز جمعه و نماز عید را حاکمان و منصوبان آنان برپا می‌کردند<ref> ابن‌سعد، ترجمة الامام‌الحسین،  ۳۸؛ جعفریان، دوازده رساله، ۲۲ ـ ۲۳.</ref> امیرالمؤمنین ‌علی(ع) نیز در دوره زمامداری خود نماز جمعه برپا می‌کرد<ref> ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۴/۹۲؛ طالقانی، پرتوی از نهج البلاغه، ۲۸۷.</ref>. و [[امامان معصوم(ع)]] در نمازهای حاکمان شرکت<ref> ابن‌سعد، ترجمة الامام‌الحسین، ۳۸.</ref> و یاران خود را نیز به شرکت در آن توصیه<ref> حر عاملی، وسائل الشیعة، ۷/۳۰۹ ـ ۳۱۰.</ref> می‌کردند.


فقیهان [[شیعه]] همواره در مباحث نماز به بررسی احکام شرعی و شرایط نماز جمعه پرداخته‌اند<ref>طوسی، النهایه، ۱۰۳؛ حلی، علامه، نهایة الاحکام، ۲/۹ ـ ۱۱؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۱/۱۳۰.</ref> و رساله‌های متعددی نیز نگاشته‌اند<ref>آقابزرگ، الذریعة، ۱۵/۶۳.</ref>. [[امام‌خمینی]] نخست در تعلیقه بر کتاب [[وسیلة النجاة]]<ref>امام‌خمینی، وسیلة النجاة، ۱۲۳ و ۲۲۲.</ref> و تعلیقه بر [[عروة الوثقی]]<ref>امام‌خمینی، التعلیقة، ۲۷۲.</ref> اصل وجوب تخییری نماز جمعه را در عصر غیبت پذیرفته و سپس در کتاب تحریر الوسیله به صورت مفصل شرایط و احکام نماز جمعه و فروع آن را در باب مستقلی ذکر کرده است. ایشان پس از [[انقلاب اسلامی]] نیز در [[استفتائات]] به پرسش‌های متعددی در این زمینه پاسخ داده<ref>امام‌خمینی، استفتائات، ۱/۲۶۷ ـ ۲۶۸.</ref> و در سخنرانی‌ها بر آن تأکید کرده است<ref> امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۳۳۳، ۴۹۲ و ۱۰/۱۶، ۳۴۱.</ref>.
فقیهان [[شیعه]] همواره در مباحث نماز به بررسی احکام شرعی و شرایط نماز جمعه پرداخته‌اند<ref>طوسی، النهایه، ۱۰۳؛ حلی، علامه، نهایة الاحکام، ۲/۹ ـ ۱۱؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۱/۱۳۰.</ref> و رساله‌های متعددی نیز نگاشته‌اند<ref>آقابزرگ، الذریعة، ۱۵/۶۳.</ref>. [[امام‌خمینی]] نخست در تعلیقه بر کتاب [[وسیلة النجاة]]<ref>امام‌خمینی، وسیلة النجاة، ۱۲۳ و ۲۲۲.</ref> و تعلیقه بر [[عروة الوثقی]]<ref>امام‌خمینی، التعلیقة، ۲۷۲.</ref> اصل وجوب تخییری نماز جمعه را در عصر غیبت پذیرفته و سپس در کتاب تحریر الوسیله به صورت مفصل شرایط و احکام نماز جمعه و فروع آن را در باب مستقلی ذکر کرده است. ایشان پس از [[انقلاب اسلامی]] نیز در [[استفتائات]] به پرسش‌های متعددی در این زمینه پاسخ داده<ref>امام‌خمینی، استفتائات، ۱/۲۶۷ ـ ۲۶۸.</ref> و در سخنرانی‌ها بر آن تأکید کرده است<ref> امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۳۳۳، ۴۹۲ و ۱۰/۱۶، ۳۴۱.</ref>.
۵۷۲

ویرایش