ماجرای مک‌فارلین: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از آزادی یکی از گروگان‌های آمریکایی در لبنان، در برخی از دانشگاه‌ها در آبان ۱۳۶۵ تشکل دفتر تحکیم وحدت اعلامیه‌هایی منتشر کرد و با اشاره به موضوع مک فارلین به وجود جریان‌های سازشکار و متمایل به غرب در فضای کشور هشدار داد.<ref>کیهان، روزنامه، ۸/۸/۱۳۶۵.</ref> در روزنامه‌های محلی شهر بعلبک لبنان نیز به این اعلامیه‌ها و ارتباطات اشاره شد تا اینکه «حسن صبرا» ناشر مجله الشراع بیروت از طرفداران سوریه و [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] در مقاله‌ای در ۳ نوامبر ۱۹۸۶م برابر با ۱۲ آبان ۱۳۶۵ش فاش کرد مشاور امنیت ملی آمریکا در رأس هیئتی به تهران مسافرت کرده و با بعضی مقامات ایران در زمینه مبادله [[اسلحه]] مذاکره کرده است.<ref>هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۱۶۹؛ علیزاده، با چشم باز؛ مک فارلین، ۱۷.</ref> برخی بر آن‌اند که محافل نزدیک به [[سیدمهدی هاشمی]]، از روحانیان نزدیک به [[حسینعلی منتظری]] قائم‌مقام رهبری، برای انحراف افکار عمومی از اتهامات متعددی که به وی وارد شده بود، این گزارش مخلوط از واقعیات و دروغ را در اختیار الشراع قرار دادند.<ref>علیزاده، با چشم باز؛ مک فارلین، ۱۷.</ref> واقعیت این بود که سفر مک فارلین به ایران در خرداد ۱۳۶۵ صورت گرفت؛ اما عوامل سیدمهدی هاشمی برای اینکه ادعای ارتباط این سفر با دستگیری وی در ۲۹/۷/۱۳۶۵ را به واقعیت نزدیک کنند، از سفری که بیش از پنج ماه پیش صورت گرفته بود به عنوان سفر ماه گذشته یاد کردند. در منبع افشای این ماجرا احتمالات دیگری نیز مطرح شده است. در پی چاپ این مطلب، مک فارلین دیدار خود از تهران را به‌شدت تکذیب کرد<ref>علیزاده، با چشم باز؛ مک فارلین، ۱۸؛ انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۵۷۲؛ هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۱۷۵–۱۷۷.</ref>{{ببینید|سیدمهدی هاشمی}}

افشای ماجرای مک فارلین در داخل ایران واکنش‌ها و تفسیرهای مختلفی را در پی داشت. عوامل سیدمهدی هاشمی با انتشار شب‌نامه‌ای نظام اسلامی را متهم به سازش با آمریکا کردند. تشکل‌هایی مانند [[دفتر تحکیم وحدت]] نیز با ادبیاتی مشابه دراین‌باره هشدار دادند.<ref>علیزاده، با چشم باز؛ مک فارلین، ۳۶.</ref> عباس دوزدوزانی نماینده مردم تهران در [[مجلس شورای اسلامی]] در نطق پیش از دستور جلسه علنی ۱۳ آبان ۱۳۶۵ مجلس شورای اسلامی، نابودی صدام حسین به دست ملت عراق و با کمک مسلمانان انقلابی را مطلوب ایران خواند و زد و بندهای سیاسی را به دور از شأن انقلاب اسلامی دانست و تقارن موضوعاتی مانند آزادی غیرمنتظره گروگان‌های آمریکایی در لبنان و هم‌زمانی آن با برخی سفرها و مذاکره‌ها را سبب نگرانی دوست‌داران انقلاب اسلامی شمرد.<ref>دوزدوزانی، روزنامه کیهان، ۲؛ هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۱۷۲؛ انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۵۹۳.</ref> [[سیدمحمد موسوی خوئینی‌ها]] دادستان وقت کل انقلاب اسلامی نیز در همین روز در جمع گروهی از [[دانشجویان پیرو خط امام]] به مناسبت سالروز [[تسخیر لانه جاسوسی]] با اشاره به شیوه‌های نفوذ [[شیطان]] در انسان و نیز شیطان بزرگ آمریکا در انقلاب‌ها، مقابله با آمریکا را جوهره انقلاب اسلامی خواند و یادآور شد سازش با آمریکا به معنای نابودی انقلاب و پیام ۱۳ آبان را مبارزه با نیروهای گرفتار در شعاع وسوسه‌های رابطه با آمریکا و نقطه کور ورود شیطان بزرگ به کشور خواند.<ref>خوئینی‌ها، روزنامه کیهان، ۱۸؛ هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۱۷۲–۱۷۳؛ انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۵۹۳–۵۹۵.</ref>

در ۲۱/۸/۱۳۶۵ سعید رجایی خراسانی، نماینده جمهوری اسلامی ایران در [[سازمان ملل]] در مصاحبه‌ای مطبوعاتی در مقر این سازمان گسترش همکاری روسیه و اروپا با ایران و احتمال پیروزی قریب‌الوقوع ایران در جنگ با عراق را دلیل علاقه دولت آمریکا برای رابطه با ایران اعلام کرد و افزود افشای این جریان شرایط سختی برای آمریکا فراهم کرده است. آمریکا نیز برای کاهش فشار افکار عمومی، فرستادن سلاح از سوی اسرائیل به ایران را مطرح کرد تا بخشی از این فشار را به سوی ایران برگرداند. رجایی این اتهام را بی‌اساس خواند و تأکید کرد بخش عمده اختلاف جمهوری اسلامی ایران با آمریکا ناشی از حمایت آمریکا از رژیم غاصب قدس است.<ref>رجایی خراسانی، روزنامه کیهان، ۲۰؛ هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۱۷۴.</ref> این مصاحبه بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های جهان داشت.<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۷۴۳؛ ادامه مقاله.</ref>

در ۲۵ آبان هشت تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی جلال‌الدین فارسی، سیداحمد حسینی سیرجانی، حسین موسویان، کمال‌الدین نیک‌روش، مرتضی فهیم کرمانی، سیدمحمد خامنه‌ای، حسنعلی نجفی و ابراهیم اسرافیلیان، با توجه به جنجال و تبلیغات صورت‌گرفته در خصوص ارتباط ایران با دولت آمریکا با طرح سؤالی از [[علی‌اکبر ولایتی]] وزیر امور خارجه وقت، خواستار توضیح دربارهٔ این ماجرا و نقش برخی از افرادِ خارج از وزارت امور خارجه در این ارتباط و چگونگی سفر هیئت آمریکایی به ایران شدند.<ref>رسالت، روزنامه، ۲۹/۸/۱۳۶۵؛ هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۱۷۳و ۲۰۱.</ref> این موضوع واکنش شدید امام‌خمینی را در پی داشت.<ref>ادامه مقاله.</ref> واکنش‌های داخلی با مدیریت امام‌خمینی، به جای تنش، موجب افزایش وحدت ملی شد؛ زیرا مردم و نخبگان به امام‌خمینی اعتماد داشتند و ایشان را منزه از هر گونه بند و بست و اقدامی خلاف منافع اسلام و کشور می‌دانستند.<ref>علیزاده، با چشم باز؛ مک فارلین، ۱۸؛ ادامه مقاله.</ref>

پس از مواضع و سخنان هاشمی رفسنجانی، مقامات کاخ سفید ازجمله اسپیکز، سخنگوی کاخ سفید و دونالد ریگان رئیس ستاد کاخ سفید، نخست موضوع فروش اسلحه به ایران را انکار کردند.<ref>هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۱۷۲.</ref> دولت آمریکا نیز چند روزی را با تاییدنکردن خبرهای منتشرشده و با تأکید بر بی‌طرفی آمریکا در جنگ پشت سر گذاشت؛ اما سرانجام ریگان رئیس‌جمهور آمریکا در شب ۱۳ نوامبر ۱۹۸۶م/ ۲۲ آبان ۱۳۶۵ طی نطقی از رادیو و تلویزیون دربارهٔ ارتباط با ایران، [[فروش اسلحه]] به کشور، گروگان‌های آمریکایی در لبنان، اهمیت راهبردی ایران و [[جنگ ایران و عراق]] سخن گفت و از اعزام هیئتی به ریاست مک فارلین دفاع کرد. او در ۱۹ نوامبر برابر با ۲۸ آبان نیز در مصاحبه‌ای مطبوعاتی مسئولیت کامل این ماجرا را بر عهده گرفت و در دفاع از آن هدف خود را از این اقدام تجدید روابط با ایران و جانشین‌کردن رابطه‌ای بهتر به جای روابط خصمانه، خاتمه جنگ ایران و عراق، خاتمه‌دادن به تروریسم و آزادی گروگان‌های آمریکایی در لبنان شمرد.<ref>هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۱۷۴–۱۷۵.</ref>

سرهنگ جان مارلین پویندگستر، مشاور امنیت ملیِ ریگان در مصاحبه با شبکه «ان.بی. سی»، کنفرانس مطبوعاتی روز چهارشنبه ۲۱/۸/۱۳۶۵ رجایی خراسانی را در سازمان ملل عامل عمده تصمیم ریگان برای علنی‌ساختن برنامه مذاکرات خود با ایران دانست. وی دلیل سکوت دولت ریگان دربارهٔ ایجاد رابطه با ایران را به دلیل در معرض خطر بودن ادامه تماس‌ها با ایران و نیز آزادی گروگان‌ها اعلام کرد.<ref>هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۱۷۵.</ref>

در آمریکا افکار عمومی و رسانه‌ها، دولت را هم به دلیل رسوایی اخیر و هم به دلیل عدم توانایی در آزادی گروگان‌ها به‌شدت تحت فشار قرار دادند تا جایی که چند تن از مسئولان عالی‌رتبه آمریکا مجبور به استعفا شدند. مک فارلین نیز خودکشی کرد، ولی نجات یافت و افشای این موضوع موجب شد تا آمریکا فشارهای خود بر ضد ایران را تشدید و از عراق حمایت بیشتری کند.<ref>اردستانی، رویارویی استراتژی‌های جنگ ایران و عراق، ۱۴۳–۱۴۵.</ref> اقدامات ریگان در ارتباط با ایران مورد انتقاد مقامات آمریکایی قرار گرفت. رهبران سیاسی هر دو حزب بزرگ آمریکا از کنگره خواستار تحقیق دربارهٔ معامله دولت ریگان با ایران در مورد فروش اسلحه در ازای آزادی گروگان‌های آمریکایی در لبنان شدند.<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۶۲–۶۶۳.</ref> سناتورهای دموکرات طرح استیضاح رئیس‌جمهور را مطرح کردند و با اینکه ریگان استیضاح نشد، رئیس سازمان سیا و برخی دیگر از مقامات امنیتی آمریکا مجبور به استعفا شدند.<ref>هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۲۲۸.</ref> دولت ایرلند در استفاده مقامات آمریکایی از گذرنامه‌های جعلی ایرلندی به‌شدت به کاخ سفید اعتراض و خواهان توضیح شد.<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۰۷؛ کیهان، روزنامه، ۱۵/۸/۱۳۶۵، ۲۰.</ref>

رونالد ریگان در بهمن ۱۳۶۵ در سخنرانی خود تصریح کرد ماجرای مک فارلین بزرگ‌ترین شکست دوران ریاست جمهوری وی بوده و مسئولیت کامل آن را بر عهده می‌گیرد.<ref>طیرانی، روزشمار روابط ایران و آمریکا، ۳۳۴.</ref> چند روز پس از این اعتراف، کمیسیون «تاور» یعنی کمیسیونی که ریگان برای تحقیق در ماجرای مک فارلین معین کرد و مأمور رسیدگی به این بحران بود، ماجرای مک فارلین را اشتباه مسلم امریکایی‌ها خواند.<ref>طیرانی، روزشمار روابط ایران و آمریکا، ۳۳۴.</ref> این رسوایی نه تنها اعتبار و محبوبیت دولت ریگان را کاهش داد، بلکه سیاست‌های بعدی آمریکا در قبال کشورهای جهان سوم و توانایی این کشور در هدایت سیاست خارجی را با تردید مواجه ساخت و هنگامی که مشخص شد سود حاصل از فروش سلاح به ایران در اختیار شورشیان مخالف دولت نیکاراگوئه قرار گرفته، ابعاد این رسوایی افزایش بیشتری یافت.<ref>ستوده، تحولات نظام بین‌الملل و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۹.</ref>

افشای سفر محرمانه هیئت آمریکایی به ایران بازتاب گسترده‌ای نیز در رسانه‌های جهان داشت. شبکه سی.بی. اس آمریکا گزارش‌های متعددی از این ماجرا پخش کرد؛ ازجمله یادآور شد شواهد موجود از نوعی معامله میان ایران و آمریکا حکایت می‌کند؛ ولی امکان دارد مأموریت مک فارلین بیشتر به منظور بهبود روابط درازمدت با ایران بوده است نه یک راه حل موقت جهت آزادی گروگان‌ها<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۰۹.</ref> شبکه ان.بی. سی آمریکا ضمن پخش گزارش سخنان هاشمی رفسنجانی یادآور شد مأموریت هیئت آمریکایی به ایران، طرح پویندگستر مشاور امنیت ملی ریگان بوده که مسئله مذاکرات با ایران جهت آزادی گروگان‌ها را بسیار محرمانه نگه داشته است. دیگر شبکه‌های رادیو و تلویزیونی آمریکا در گزارش خود از این ماجرا ضمن یادآوری گروگان‌های آمریکایی در ایران و سیاست ضد آمریکایی جمهوری اسلامی، از ارتباط آمریکا و ایران و کمک ایران در آزادی گروگان‌های آمریکایی در لبنان اظهار تعجب و حیرت کردند.<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۰۹–۶۱۰؛ خبرگزاری جمهوری اسلامی، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲۳۱/۱۵.</ref> رادیو لندن نیز به نقل از خبرنگار وال استریت ژورنال رفتن سیاست‌مداران آمریکایی با گذرنامه جعلی به ایران را واقعه‌ای شگفت خواند.<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۱۰.</ref> رادیو بی‌بی‌سی در ۱۴/۸/۱۳۶۵ آن را مایه سرافگندگی دولت آمریکا خواند<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۱۰.</ref> و در ۱۷/۸/۱۳۶۵ در تفسیری از این ماجرا یادآور شد آمریکا هدف‌های بلندپروازانه‌تری از آزادی گروگان‌ها، برای آینده دارد و آن فراهم کردن زمینه بهبود روابط با ایران پس از «آیت‌الله خمینی» است.<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۶۴؛ خبرگزاری جمهوری اسلامی، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲۳۴/۳۸–۴۰.</ref> رسانه‌های آلمان غربی نیز اخبار و تفسیرهای بسیاری دربارهٔ ماجرای مک فارلین منتشر کردند.<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۱۱.</ref> شبکه دوم تلویزیون [[فرانسه]] با اشاره به آزادی یکی از گروگان‌های آمریکایی و سخنان هاشمی رفسنجانی دربارهٔ سفر مک فارلین یادآور شد انقلاب اسلامی ایران هنوز بسیار جاندار و در حال تحرک است.<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۱۲؛ خبرگزاری جمهوری اسلامی، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲۳۱/۳۶.</ref>

نادیده‌گرفتن تحریم تسلیحاتی ایران، اعتبار آمریکا را نزد متحدانش در هم شکست؛<ref>سلیمی بنی، تاکتیک چماق و شیرینی و دیپلماسی ایالات متحده در ماجرای ایران گیت، ۷۰.</ref> چنان‌که افشای این مسئله در میان کشورهای عرب منطقه تأثیر منفی شدیدی بر جای گذاشت. آنان به مواضع دوگانه آمریکا در منع دولت‌ها از فروش اسلحه به ایران و اقدام پنهانی خود به فروش سلاح اعتراض کردند و آن را سبب بدبینی به آمریکا دانستند.<ref>ایولاکوست، ۲۴؛ انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۷۹.</ref> شاذلی قلیبی دبیرکل اتحادیه عرب در اعلامیه‌ای اتفاقات مربوط به رابطه پنهانی ایران و آمریکا را ناقض تعهدات قبلی آمریکا در حفظ بی‌طرفی‌اش در جنگ ایران و عراق خواند و یادآور شد گزارش‌های فرستادن سلاح از آمریکا به ایران، جامعه عرب را مضطرب کرده است.<ref>علیزاده، با چشم باز؛ مک فارلین، ۲۱.</ref> افشای این ماجرا بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های امارات داشت. روزنامه الخلیج در ۱۴/۸/۱۳۶۵ ضمن درج این خبر با اشاره به سکوت مقامات کاخ سفید و فرار سخنگوی این کاخ از پاسخ به خبرنگاران، یادآور شد به احتمال قوی روابطی محرمانه میان آمریکا و ایران وجود داشته است و در صورت صحت این گزارش‌ها دامنه توطئه‌های سیاسی خطرناک آمریکا در منطقه آشکار خواهد شد.<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۱۱؛ خبرگزاری جمهوری اسلامی، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲۳۱/۱۸.</ref> روزنامه الرأی العام کویت نیز تأکید کرد اصل حفظ منافع برای آمریکا سبب شده آمریکا مواضع اصلی خود را دربارهٔ ایران نادیده بگیرد. این روزنامه با اظهار نگرانی از آنچه آن را تحوّل در سیاست آمریکا دربارهٔ ایران خواند، از آمریکا خواست سیاست‌ها و معیارهایی جدید و مناسب با معادلات جاری در منطقه [[خلیج فارس]] و [[خاورمیانه]] به‌کار گیرد.<ref>انصاری و دیگران، روزشمار جنگ ایران و عراق، ماجرای مک فارلین، ۴۴/۶۶۴–۶۶۵؛ خبرگزاری جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۳۴/۶.</ref>

از سوی دیگر، امام‌خمینی در ادامه و در پی انتقادهای تند داخلی و طرح سؤال هشت تن از نمایندگان مجلس از وزیر امور خارجه یادآور شد در حالی‌که مطبوعات و رسانه‌های دنیا به دنبال سرپوش‌گذاشتن بر این رسوایی‌اند و اضطراب و نگرانی کاخ سفید و طرفداران وی از افشای ماجرا حکایت از عظمت آن دارد، متأسفانه در داخل ایران برخی بی‌توجه به عمق مسئله به جای مبارزه با آمریکا با خود مبارزه می‌کنند. ایشان برخی از این نمایندگان را هیچ و پوچ و غیرقابل ذکر دانست؛ اما دربارهٔ افراد باسابقه در این جمع یادآور شد در وقت همداستانیِ همه در مبارزه با آمریکا، فریاد آنان بر سر مسئولان دور از انتظار بود. ایشان سپس با سخنانی که بیانگر رنجش شدید از نامه برخی نمایندگان است، لحن آنان را از لحن اسرائیل و آمریکا تندتر و منشأ آن را تبلیغات خارجی یا هوای نفس دانست. ایشان در ادامه این سخنرانی با توجه به تزلزل دنیا به‌ویژه کاخ سفید و قدرت جمهوری اسلامی یادآور شد باعث شکستن این قدرت و همچنین دل ملت و مسئولان نشوند. ایشان ایجاد دودستگی و یکدیگر را تندرو و کندرو خواندن بر خلاف اسلام دانست و منتقدان را به وحدت و همبستگی فرا خواند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۰/۱۶۱–۱۶۳.</ref>

سخنان امام‌خمینی سبب شد نمایندگان پرسش خود را پس بگیرند و یادآور شوند تصور این بود که طرح مسئله در مجلس به مصلحت انقلاب و موجب رضایت امام‌خمینی است؛ ولی پس از اطلاع از نظر ایشان و مصلحت امت، نیازی به طرح پرسش نیست.<ref>هاشمی و حمیدی، ماجرای مک فارلین؛ فروش سلاح ـ آزادی گروگان‌ها، ۲۰۸.</ref>