۲۱٬۱۶۲
ویرایش
ابوالحسن شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|پس از = | |پس از = | ||
|پیش از = | |پیش از = | ||
|اساتید = | |اساتید = [[سیدعبدالله شیرازی]] • [[محمدکاظم شیرازی]] • [[آقاضیاءالدین عراقی]] • [[محمدحسین غروی اصفهانی]] • [[سیدابوالحسن اصفهانی]] • [[سیدعبدالهادی شیرازی]] | ||
|شاگردان = | |شاگردان = | ||
|تالیفات = کتاب الزکاة • رساله توضیح المسائل و کتابی در معاد | |تالیفات = کتاب الزکاة • رساله توضیح المسائل و کتابی در معاد | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
== مبارزات سیاسی == | == مبارزات سیاسی == | ||
شیرازی همزمان با تحصیل علوم دینی در نوجوانی در قیام مردم [[فارس]] بر ضد حکومت [[رضا پهلوی]] حضور داشت<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۳۷؛ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۳۱۵.</ref>؛ چنان‌که پس از دو سال اقامت در مشهد و آغاز نهضت امام‌خمینی، وقتی دریافت حفظ [[اسلام]] و شرف مسلمانان ایران به چنین [[قیام|قیامی]] نیاز دارد، همه توان خود را در همراهی با آن به کار گرفت<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۳.</ref> و به فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی بر ضد [[رژیم پهلوی]] روی آورد. او از کسانی بود که فقاهت را با تلاش سیاسی جمع‌شدنی می‌دانست و در راه تحقق انقلاب، کوشش‌های درخور انجام داد و از مؤثران در آن بود. [[ساواک|سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) در گزارشی در سال ۱۳۵۴، پس از درگذشت [[سیدمحمدهادی میلانی]] یادآور شد تا اندازه‌ای از شور و هیجان مبارزه علیه رژیم کاسته شد، اما با اصرار علما ازجمله شیرازی بر توقف و سکونت [[سیدعبدالله شیرازی]] در مشهد، مبارزات مردم دوباره جان | شیرازی همزمان با تحصیل علوم دینی در نوجوانی در قیام مردم [[فارس]] بر ضد حکومت [[رضا پهلوی]] حضور داشت<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۳۷؛ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۳۱۵.</ref>؛ چنان‌که پس از دو سال اقامت در مشهد و آغاز نهضت امام‌خمینی، وقتی دریافت حفظ [[اسلام]] و شرف مسلمانان ایران به چنین [[قیام|قیامی]] نیاز دارد، همه توان خود را در همراهی با آن به کار گرفت<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۳.</ref> و به فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی بر ضد [[رژیم پهلوی]] روی آورد. او از کسانی بود که فقاهت را با تلاش سیاسی جمع‌شدنی می‌دانست و در راه تحقق انقلاب، کوشش‌های درخور انجام داد و از مؤثران در آن بود. [[ساواک|سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) در گزارشی در سال ۱۳۵۴، پس از درگذشت [[سیدمحمدهادی میلانی]] یادآور شد تا اندازه‌ای از شور و هیجان مبارزه علیه رژیم کاسته شد، اما با اصرار علما ازجمله شیرازی بر توقف و سکونت [[سیدعبدالله شیرازی]] در مشهد، مبارزات مردم دوباره جان گرفته است.<ref>میلانی، آیت‌الله العظمی سیدمحمدهادی میلانی به روایت اسناد ساواک، ۳/۶۳۸؛ شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۲۲–۲۲۳.</ref> فعالیت پیروان امام‌خمینی همانند [[سیدعلی خامنه‌ای]]، ابوالحسن شیرازی، [[عباس واعظ طبسی]] (و محمدرضا محامی) تا پیش از آمدن سیدعبدالله شیرازی پنهانی انجام می‌شد، اما با آمدن وی، فعالیت‌های مبارزاتی خود را علنی کردند و به تمامی علما و حوزه علمیه مشهد اعلام کردند جزو پیروان امام‌خمینی هستند.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۱.</ref> | ||
خانه شیرازی در مشهد از مراکز مبارزان بود و وی در پایه‌ریزی و حمایت مؤسسات آموزشی اسلامی و مدارس ویژه خواهران، که دختر وی سرپرستی یکی از این مؤسسات را بر عهده داشت، تلاش کرد و جلسات سخنرانی برای آنان تشکیل داد. این کار در آن روزگار نوعی بسیج علمی ـ سیاسی بود. این حرکت، آثار نیک بر جای نهاد؛ از آن جمله نخستین تظاهرات زنان در [[مشهد]]، در ۱۷ دی ۱۳۵۶ ـ برابر با سالروز [[واقعه کشف حجاب|کشف حجاب]] از سوی رضا پهلوی و در مخالفت با آن ـ شکل گرفت که بازتاب وسیعی داشت و حتی در روزنامه‌های منطقه، چون القبس کویت و النهار بیروت، به عنوان پدیده جدید در حرکت سیاسی مردم [[ایران]] منتشر شد.<ref>شیرازی، حوزه، ۲۰؛ شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۴.</ref> | خانه شیرازی در مشهد از مراکز مبارزان بود و وی در پایه‌ریزی و حمایت مؤسسات آموزشی اسلامی و مدارس ویژه خواهران، که دختر وی سرپرستی یکی از این مؤسسات را بر عهده داشت، تلاش کرد و جلسات سخنرانی برای آنان تشکیل داد. این کار در آن روزگار نوعی بسیج علمی ـ سیاسی بود. این حرکت، آثار نیک بر جای نهاد؛ از آن جمله نخستین تظاهرات زنان در [[مشهد]]، در ۱۷ دی ۱۳۵۶ ـ برابر با سالروز [[واقعه کشف حجاب|کشف حجاب]] از سوی رضا پهلوی و در مخالفت با آن ـ شکل گرفت که بازتاب وسیعی داشت و حتی در روزنامه‌های منطقه، چون القبس کویت و النهار بیروت، به عنوان پدیده جدید در حرکت سیاسی مردم [[ایران]] منتشر شد.<ref>شیرازی، حوزه، ۲۰؛ شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۴.</ref> | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
همچنین وی با مبارزانی چون خامنه‌ای، واعظ طبسی و [[سیدعبدالکریم هاشمی‌نژاد]] همکاری نزدیکی داشت. وی در سال‌های اوج‌گیری مبارزه مردم، که جنبه عمومی و علنی به خود گرفته بود، از پیشگامان بسیج مردم بود و در مقاطع گوناگون، به یاری آن برخاست. بخشی از فعالیت‌های وی، گرفتن امضا برای اعلامیه‌های ضد رژیم و شرکت در تظاهرات و تحصن از علمای مشهد بود.<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۴؛ شیرازی، حوزه، ۲۰.</ref> شیرازی در همه قضایای نهضت و انقلاب در مشهد، همانند تحصن‌ها و [[تظاهرات]]ها شرکت فعال داشت.<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۴.</ref> تصویر وی در صف نخست راهپیمایی‌های انقلاب در مشهد، نشانه حضور فعال وی در این راهپیمایی‌هاست.<ref>← مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، آیت‌الله شیخ‌ابوالحسن شیرازی در آینه تصاویر.</ref> | همچنین وی با مبارزانی چون خامنه‌ای، واعظ طبسی و [[سیدعبدالکریم هاشمی‌نژاد]] همکاری نزدیکی داشت. وی در سال‌های اوج‌گیری مبارزه مردم، که جنبه عمومی و علنی به خود گرفته بود، از پیشگامان بسیج مردم بود و در مقاطع گوناگون، به یاری آن برخاست. بخشی از فعالیت‌های وی، گرفتن امضا برای اعلامیه‌های ضد رژیم و شرکت در تظاهرات و تحصن از علمای مشهد بود.<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۴؛ شیرازی، حوزه، ۲۰.</ref> شیرازی در همه قضایای نهضت و انقلاب در مشهد، همانند تحصن‌ها و [[تظاهرات]]ها شرکت فعال داشت.<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۴.</ref> تصویر وی در صف نخست راهپیمایی‌های انقلاب در مشهد، نشانه حضور فعال وی در این راهپیمایی‌هاست.<ref>← مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، آیت‌الله شیخ‌ابوالحسن شیرازی در آینه تصاویر.</ref> | ||
گروهی از علمای مشهد، ازجمله شیرازی با اطلاعیه‌ای در ۲۵/۱۲/۱۳۵۶ عید سال ۱۳۵۷ را به دلیل وقایع قم، تبریز و دیگر مصائبی که بر مردم وارد شده بود، تحریم کردند و از مردم خواستند از گرفتن عید خودداری کنند.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۳۵.</ref> در [[ماه شعبان]] ۱۳۵۷ نیز امام‌خمینی جشن سوم و [[نیمه شعبان]] را تحریم کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۴۲۶–۴۲۷.</ref> علمای مشهد ازجمله شیرازی نیز در ۲۶ تیر ۱۳۵۷ برابر دهم شعبان، اعلام کردند به سبب حوادث اخیر و کشتار در شهرهای [[قم]]، [[تبریز]]، [[یزد]]، [[اهواز]] و جهرم، از برگزاری جشن نیمه شعبان خودداری خواهند کرد.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۴۵–۲۴۶؛ مروارید، علم و عمل (درنگی در زندگی و آموزه‌های عالم ربانی آیت الله میرزاحسنعلی مروارید)، ۱۲۷.</ref> با شدت‌گرفتن فعالیت‌های روحانیان و تظاهرات و [[شعار | گروهی از علمای مشهد، ازجمله شیرازی با اطلاعیه‌ای در ۲۵/۱۲/۱۳۵۶ عید سال ۱۳۵۷ را به دلیل وقایع قم، تبریز و دیگر مصائبی که بر مردم وارد شده بود، تحریم کردند و از مردم خواستند از گرفتن عید خودداری کنند.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۳۵.</ref> در [[ماه شعبان]] ۱۳۵۷ نیز امام‌خمینی جشن سوم و [[نیمه شعبان]] را تحریم کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۴۲۶–۴۲۷.</ref> علمای مشهد ازجمله شیرازی نیز در ۲۶ تیر ۱۳۵۷ برابر دهم شعبان، اعلام کردند به سبب حوادث اخیر و کشتار در شهرهای [[قم]]، [[تبریز]]، [[یزد]]، [[اهواز]] و جهرم، از برگزاری جشن نیمه شعبان خودداری خواهند کرد.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۴۵–۲۴۶؛ مروارید، علم و عمل (درنگی در زندگی و آموزه‌های عالم ربانی آیت الله میرزاحسنعلی مروارید)، ۱۲۷.</ref> با شدت‌گرفتن فعالیت‌های روحانیان و تظاهرات و [[شعار]]ها، روحانیان انقلابی تحت پیگرد قرار گرفتند و هاشمی‌نژاد دستگیر شد. برخی از علمای دیگر، ازجمله شیرازی که در معرض دستگیری بودند، برای مدتی پنهان شدند.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۶۸.</ref> | ||
به مناسبت چهلمین روز حوادث مشهد که در تشییع جنازه واعظ معروف، [[احمد کافی]] اتفاق افتاده بود، علمای مشهد ازجمله شیرازی در اطلاعیه‌ای نفرت از ظلم ظالمان و حمایت خود را از مظلومان اعلام کردند.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۵۶–۲۵۷.</ref> در روز [[عید فطر]] برابر با ۱۳ شهریور ۱۳۵۷ تظاهرات گسترده‌ای در مشهد رخ داد که عالمان بزرگ مشهد، ازجمله شیرازی در آن شرکت داشتند.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۶۳–۲۶۴.</ref> به دنبال وقوع رویداد ۱۳ آبان ۱۳۵۷ و کشته و زخمی‌شدن شماری از دانشجویان، در ۱۵ آبان پس از سخنرانی هاشمی‌نژاد، [[نماز جماعت]] به امامت شیرازی اقامه شد.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۸۷–۲۹۰.</ref> در [[روز عاشورا]] برابر با ۲۰/۹/۱۳۵۷ تظاهرات گسترده‌ای برپا شد که یکی از گردانندگان آن شیرازی بود.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۳۱۴.</ref> | به مناسبت چهلمین روز حوادث مشهد که در تشییع جنازه واعظ معروف، [[احمد کافی]] اتفاق افتاده بود، علمای مشهد ازجمله شیرازی در اطلاعیه‌ای نفرت از ظلم ظالمان و حمایت خود را از مظلومان اعلام کردند.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۵۶–۲۵۷.</ref> در روز [[عید فطر]] برابر با ۱۳ شهریور ۱۳۵۷ تظاهرات گسترده‌ای در مشهد رخ داد که عالمان بزرگ مشهد، ازجمله شیرازی در آن شرکت داشتند.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۶۳–۲۶۴.</ref> به دنبال وقوع رویداد ۱۳ آبان ۱۳۵۷ و کشته و زخمی‌شدن شماری از دانشجویان، در ۱۵ آبان پس از سخنرانی هاشمی‌نژاد، [[نماز جماعت]] به امامت شیرازی اقامه شد.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۲۸۷–۲۹۰.</ref> در [[روز عاشورا]] برابر با ۲۰/۹/۱۳۵۷ تظاهرات گسترده‌ای برپا شد که یکی از گردانندگان آن شیرازی بود.<ref>شمس‌آبادی، نقش علمای مشهد در انقلاب اسلامی، ۳۱۴.</ref> | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | == فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | ||
پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی ایران]]، در بیشتر شهرهای کشور [[نماز جمعه]] اقامه می‌شد؛ اما در [[مشهد]] به دلیل اینکه غلامحسین تبریزی در [[مسجد گوهرشاد]] نماز جمعه‌ای هر چند محدود داشت، امام جمعه‌ای از سوی امام‌خمینی تعیین نشده بود؛ به همین دلیل برای متشکل‌کردن مردم و نیروهای انقلابی به دعوت شماری از دانشجویان و روحانیان، ازجمله سیدرضا کامیاب در حیاط بیمارستان امام‌رضا (ع) نماز جماعتی بزرگ که در میان مردم نماز وحدت نامیده می‌شد، برپا شد.<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۵.</ref> چندی بعد با درگذشت تبریزی، از سوی امام‌خمینی، شیرازی به امامت جمعه مشهد در ۲۷ خرداد ۱۳۵۹/ ۴ شعبان ۱۴۰۰ نصب شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۴۴۵؛ شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۵.</ref> ایشان در حکم شیرازی یادآور شد وی ضمن انجام این فریضه بزرگ الهی، مردم را به وظایف مهم اسلامی و انقلابی در شرایط کنونی آشنا سازد و در حفظ اتحاد و همبستگی آنان کوشش کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۴۴۵.</ref> عضویت در [[مجلس خبرگان قانون اساسی|مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی]] و نمایندگی [[مجلس خبرگان رهبری]] در دوره اول از سوی مردم استان خراسان، از دیگر سمت‌های او در این دوران بود.<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۶؛ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۳۱۶.</ref> | پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی ایران]]، در بیشتر شهرهای کشور [[نماز جمعه]] اقامه می‌شد؛ اما در [[مشهد]] به دلیل اینکه غلامحسین تبریزی در [[مسجد گوهرشاد]] نماز جمعه‌ای هر چند محدود داشت، امام جمعه‌ای از سوی امام‌خمینی تعیین نشده بود؛ به همین دلیل برای متشکل‌کردن مردم و نیروهای انقلابی به دعوت شماری از دانشجویان و روحانیان، ازجمله سیدرضا کامیاب در حیاط بیمارستان امام‌رضا(ع) نماز جماعتی بزرگ که در میان مردم نماز وحدت نامیده می‌شد، برپا شد.<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۵.</ref> چندی بعد با درگذشت تبریزی، از سوی امام‌خمینی، شیرازی به امامت جمعه مشهد در ۲۷ خرداد ۱۳۵۹/ ۴ شعبان ۱۴۰۰ نصب شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۴۴۵؛ شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۵.</ref> ایشان در حکم شیرازی یادآور شد وی ضمن انجام این فریضه بزرگ الهی، مردم را به وظایف مهم اسلامی و انقلابی در شرایط کنونی آشنا سازد و در حفظ اتحاد و همبستگی آنان کوشش کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۴۴۵.</ref> عضویت در [[مجلس خبرگان قانون اساسی|مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی]] و نمایندگی [[مجلس خبرگان رهبری]] در دوره اول از سوی مردم استان خراسان، از دیگر سمت‌های او در این دوران بود.<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۶؛ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۳۱۶.</ref> | ||
شیرازی که برای خدمت به مردم و اجرای احکام اسلامی، از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد و از اجرای احکام اسلامی به دست [[امام‌خمینی]] بسیار خوشحال بود، در شهریور ۱۳۶۱ طی نامه‌ای، امام‌خمینی را نایب راستین [[امام‌مهدی(ع)]] و روح همیشه خروشان در کالبد اسلام خواند و نقش ایشان را در زدودن قوانین خلاف شرع و احیای احکام درخشان اسلام در سطح دادگستری‌ها و مراکز قضایی کشور ستود و پی‌گیری اسلامی‌شدن احکام و قوانین کشور را اقدام پربرکتی شمرد که هر لحظه انتظار آن می‌رفت. او تأکید کرد این حرکت الهی، امت علاقه‌مند به اجرای قوانین الهی را شادمان ساخت و از قلب او نیز غم بزرگی را برداشت. | شیرازی که برای خدمت به مردم و اجرای احکام اسلامی، از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد و از اجرای احکام اسلامی به دست [[امام‌خمینی]] بسیار خوشحال بود، در شهریور ۱۳۶۱ طی نامه‌ای، امام‌خمینی را نایب راستین [[امام‌مهدی(ع)]] و روح همیشه خروشان در کالبد اسلام خواند و نقش ایشان را در زدودن قوانین خلاف شرع و احیای احکام درخشان اسلام در سطح دادگستری‌ها و مراکز قضایی کشور ستود و پی‌گیری اسلامی‌شدن احکام و قوانین کشور را اقدام پربرکتی شمرد که هر لحظه انتظار آن می‌رفت. او تأکید کرد این حرکت الهی، امت علاقه‌مند به اجرای قوانین الهی را شادمان ساخت و از قلب او نیز غم بزرگی را برداشت. | ||
همچنین یادآور شد به علت پیوندی که با دعاوی و تظلمات مردم خراسان داشته، سال‌ها از وجود قوانین ظالمانه و غیرالهی در دادگستری‌ها رنج | همچنین یادآور شد به علت پیوندی که با دعاوی و تظلمات مردم خراسان داشته، سال‌ها از وجود قوانین ظالمانه و غیرالهی در دادگستری‌ها رنج می‌برده است، و اظهار امیدواری کرد در راه تحقق خواسته ایشان که عین خواسته خدا و اولیای اوست، از تمام توان خویش بهره گیرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۴۴۱.</ref> امام‌خمینی نیز در پاسخ با عنوان «حضرت آیت‌اللَّه آقای شیرازی» از تلگرام وی در پی‌گیری اسلامی‌شدن احکام و قوانین کشور تشکر کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۴۴۱.</ref> استفاده از تعبیر «آیت‌الله» در پاسخ وی، با اینکه امام‌خمینی تنها از مراجع وقت و بعضی بزرگان و عالمان قدیم با این عنوان یاد کرده است، نشانه احترام ویژه و جایگاه علمی وی نزد ایشان است. | ||
شیرازی برای امامت جمعه جایگاه والایی قایل بود و امام جمعه را پدر معنوی و دل‌سوز مردم می‌دانست و معتقد بود امام جمعه باید به گونه‌ای رفتار کند که عموم مردم به او اعتماد کنند. وی تأکید داشت که امام جمعه نباید عضو حزب، گروه یا دسته خاصی باشد؛ ازاین‌رو با وجود پیشنهاد و اصرار برخی دوستان خود، به عضویت هیچ حزب یا گروهی درنیامد.<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۵–۴۴۶.</ref> مردم‌داری و خدمت به [[مستضعفان|قشر مستضعف]] و محروم جامعه و [[ساده‌زیستی]]، از صفات برجسته وی بود. او پناه محرومان بود و در حد توان و امکان، گره از کار مردمان می‌گشود و مردم [[مشهد]] را دوست داشت و مردم نیز او را دوست و قبول داشتند؛ چنان‌که در انتخابات خبرگان فاصله رای وی با افراد بعدی، بسیار زیاد بود. وی در خطبه‌های نماز جمعه از امام‌خمینی و [[انقلاب اسلامی]] و رسیدگی به محرومان و مناطق محروم بسیار سخن می‌گفت. همه مواضع او به ویژه در امور [[جنگ]] و [[صلح]]، همان مواضع امام‌خمینی بود.<ref>شیرازی، پاسدار اسلام، ۲۴–۲۶.</ref> | شیرازی برای امامت جمعه جایگاه والایی قایل بود و امام جمعه را پدر معنوی و دل‌سوز مردم می‌دانست و معتقد بود امام جمعه باید به گونه‌ای رفتار کند که عموم مردم به او اعتماد کنند. وی تأکید داشت که امام جمعه نباید عضو حزب، گروه یا دسته خاصی باشد؛ ازاین‌رو با وجود پیشنهاد و اصرار برخی دوستان خود، به عضویت هیچ حزب یا گروهی درنیامد.<ref>شیرازی، خبرگان ملت، ۱/۴۴۵–۴۴۶.</ref> مردم‌داری و خدمت به [[مستضعفان|قشر مستضعف]] و محروم جامعه و [[ساده‌زیستی]]، از صفات برجسته وی بود. او پناه محرومان بود و در حد توان و امکان، گره از کار مردمان می‌گشود و مردم [[مشهد]] را دوست داشت و مردم نیز او را دوست و قبول داشتند؛ چنان‌که در انتخابات خبرگان فاصله رای وی با افراد بعدی، بسیار زیاد بود. وی در خطبه‌های نماز جمعه از امام‌خمینی و [[انقلاب اسلامی]] و رسیدگی به محرومان و مناطق محروم بسیار سخن می‌گفت. همه مواضع او به ویژه در امور [[جنگ]] و [[صلح]]، همان مواضع امام‌خمینی بود.<ref>شیرازی، پاسدار اسلام، ۲۴–۲۶.</ref> | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
== پیوند به بیرون == | == پیوند به بیرون == | ||
* محمدصادق مزینانی، [https://books.khomeini.ir/books/10006/550/ ابوالحسن شیرازی]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۶، ص۵۵۰–۵۵۵. | * محمدصادق مزینانی، [https://books.khomeini.ir/books/10006/550/ ابوالحسن شیرازی]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۶، ص۵۵۰–۵۵۵. | ||
[[رده:شخصیت‌های حوزوی]] | |||
[[رده:مسئولان جمهوری اسلامی ایران]] | |||
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]] | [[رده:مقاله‌های تأییدشده]] | ||
[[رده:مقاله‌های جلد ششم دانشنامه امام‌خمینی]] | [[رده:مقاله‌های جلد ششم دانشنامه امام‌خمینی]] | ||
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]] | [[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]] | ||
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | ||