اسراف: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اسراف'''، زیاده‌روی و تجاوز از حد [[اعتدال]].

امام‌خمینی بر این باور است که صفات پسندیده اخلاقی، حد وسط افراط و تفریط است و صفت اسراف افراط در [[سخاوت]] است. ایشان اسراف را ازجمله [[گناه|گناهان کبیره]] دانسته و از دیدگاه ایشان، موضوع اسراف در جایی است که مصرف مال زیادتر از حد عقلایی و متعارف باشد، که این امری نسبی است و در افراد مختلف متفاوت است.  

امام‌خمینی مواردی چون خرج‌کردن در سفر [[حج ابراهیمی|حج]] و اسراف در [[صدقه]] را از حرمت اسراف استثنا کرده است. ایشان در استفاده نامناسب از وسایل خانه به دیگران تذکر می‌داد و در هزینه‌های زندگی کاملاً میانه‌رو بود و زیاده از حد نیاز، خرید نمی‌کرد.