۲۱٬۱۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طمأنینه'''، ثبات [[نفس]] در ناملایمات و ناگواریها. | '''طمأنینه'''، ثبات [[نفس]] در ناملایمات و ناگواریها. | ||
[[امامخمینی]]، طمأنینه را ثبات [[نفس]] در ناملایمات روحی و ناگواریها میداند. | |||
امامخمینی برای طمأنینه مراتبی قائل و معتقد است یکی از مراتب طمأنینه، در [[قلب]] سالک به دست میآید؛ و هرگاه سالک، قلب خود را بهطور کامل به حق بسپارد، قلب او الهی میشود و طمأنینه در قلب او شکل میگیرد و مرحله کامل طمأنینه را رسیدن به [[فنا|فنای الهی]] میداند و شرح صدر را یکی از اسباب طمأنینه برمیشمارد. | |||
امامخمینی برای طمأنینه مراتبی قائل و معتقد است یکی از مراتب طمأنینه، در قلب سالک به دست میآید؛ و هرگاه | |||
امامخمینی معتقد است افزون بر توجه به [[دنیا و آخرت|آخرت]] و حرکت در راه حق، طمأنینه از ناحیه [[فیض رحمانی]] صورت میگیرد، هرچند شخص در رسیدن به این فیض باید مقدماتی را طی کند و قائل است طمأنینه نقش بنیادینی در نفوذ آموزههای عبادی، از ظاهر به باطن و سرایت آن به قلب انسان ایفا میکند، | امامخمینی معتقد است افزون بر توجه به [[دنیا و آخرت|آخرت]] و حرکت در راه حق، طمأنینه از ناحیه [[فیض رحمانی]] صورت میگیرد، هرچند شخص در رسیدن به این فیض باید مقدماتی را طی کند و قائل است طمأنینه نقش بنیادینی در نفوذ آموزههای عبادی، از ظاهر به باطن و سرایت آن به قلب انسان ایفا میکند، | ||
ایشان باور دارد، طمأنینه سبب میشود انسان در پیشامدهای ناگوار جهان از لغزش در امان باشد و بر | ایشان باور دارد، طمأنینه سبب میشود انسان در پیشامدهای ناگوار جهان از لغزش در امان باشد و بر قوه غضب و [[شهوت]] خود چیره شود. | ||
امامخمینی در سلوک عبادی و در مسائل سیاسی و اجتماعی دارای مقام طمأنینه بود. ایشان در رحلت فرزندشان سیدمصطفی سکون خود را حفظ کرده، و در پایان عمر نیز بر این اطمینان و آرامش قلبی باقی بود و اظهار داشت با دلی آرام و قلبی مطمئن به سوی جایگاه ابدی سفر میکند. | امامخمینی در سلوک عبادی و در مسائل سیاسی و اجتماعی دارای مقام طمأنینه بود. ایشان در رحلت فرزندشان [[سیدمصطفی خمینی|سیدمصطفی]] سکون خود را حفظ کرده، و در پایان عمر نیز بر این اطمینان و آرامش قلبی باقی بود و اظهار داشت با دلی آرام و قلبی مطمئن به سوی جایگاه ابدی سفر میکند. | ||
== معنی == | == معنی == |