۲۱٬۱۶۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''وحدت حوزه و دانشگاه'''، چرایی و چگونگی ایجاد [[وحدت]] میان دو نهاد علمی ـ آموزشی. | '''وحدت حوزه و دانشگاه'''، چرایی و چگونگی ایجاد [[وحدت]] میان دو نهاد علمی ـ آموزشی. | ||
مراد از وحدت در وحدت حوزه و دانشگاه، اتحاد یا همان وحدت عرفی است. این دو نهاد در جوامع اسلامی مغز متفکر [[جامعه]] و مرکز تولید نظریات علمی هستند که در ساختار جامعه و روابط اجتماعی نقشی تعیینکننده دارند. [[امامخمینی]] معتقد بود پیوند [[حوزههای علمیه|حوزه]] و [[دانشگاه]] موجب اتحاد همه اقشار [[مردم|ملت]] میشود. | |||
وحدت حوزه و دانشگاه در نگاه امامخمینی وحدت در ساختار و روش نیست؛ بلکه نوعی هماهنگی بین این دو نهاد است. اهتمام ایشان به وحدت آرمانی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی بود و بیشتر ناظر به وحدت روحانی و دانشگاهی است تا وحدت حوزه و دانشگاه. ایشان در برقراری پیوند حوزه و دانشگاه، این دو را دو شاخه از یک شجره طیبه و دو بازو از یک مقام انسان روحانی نامید که فرجام تلاش هر دو انسانسازی است. دو شاخه از یک شجره بودن، نشانه حفظ هویت مستقل هر دو نهاد است و شرط لازم پیوند حوزه و دانشگاه، احترام متقابل هر دو قشر به یکدیگر است. | |||
وحدت حوزه و دانشگاه در نگاه | |||
== معنای لغوی و اصطلاحی == | == معنای لغوی و اصطلاحی == |