پرش به محتوا

وحدت و کثرت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۱۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ فروردین ۱۴۰۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''وحدت و کثرت'''، یگانگی و تعدد، و یکپارچگی و ترکّب هستی در دانش‌های [[فلسفه]] و [[عرفان]].
'''وحدت و کثرت'''، یگانگی و تعدد، و یکپارچگی و ترکّب هستی در دانش‌های [[فلسفه]] و [[عرفان]].
بحث از وحدت و کثرت، از مسائل مهم فلسفی و عرفانی است و سابقه‌ طولانی در تاریخ علم فلسفه دارد. در فلسفه، از وحدت و کثرت، بخش امور عامه بحث می‌شود. در عرفان وجود دارای وحدت شخصی است و تشکیک در ظهور است.
بحث از وحدت و کثرت در عرفان، از مباحثی است که با چگونگی صدور مخلوقات از مبدأ اول، چینش جهان هستی و وجود منبسط ارتباط مستقیم دارد. [[امام‌خمینی]] در [[تألیفات و آثار امام‌خمینی|آثار]] خود وحدت و کثرت را بررسی و تحلیل کرده و با بیان مبانی صدرایی، مبانی عارفان را در وحدت و کثرت می‌پذیرد. ایشان برای وحدت و کثرت به اعتبارات مختلف، اقسامی ذکر کرده و معتقد است سبب کثرت، منحصر در سه چیز است که از آن، کثرت نوعی و کثرت فردی جوهری و کثرت فردی عرضی حاصل می‌شود.
امام‌خمینی احکامی برای وحدت و کثرت ذکر کرده ‌است که عبارتند از: ۱- وحدت و کثرت مراتب تشکیکی دارد و شدت و ضعف و کمال و نقص می‌پذیرد. ۲- وحدت از اوصاف کمالیه وجود است، چنان‌که کثرت از اوصاف و لوازم نقصان و امکان.۳- براساس وحدت شخصی، وجود در عالم یکی بیشتر نیست و کثرت‌ها نمود و ظهور وجودند.۴- کثرت منبع ظلمت و وحدت منبع نور و صفاست.


== معنای لغوی و اصطلاحی ==
== معنای لغوی و اصطلاحی ==
خط ۱۸۷: خط ۱۹۴:
[[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]