قاعدة من ملک شیئا ملک الاقرار به (رساله): تفاوت میان نسخه‌ها

امام‌خمینی در این رساله [[مالکیت]] را رابطه‌ای اعتباری میان شخص و «شیء» می‌داند که سلطنت بر آن را در پی دارد و «شیء» را منصرف و مختص به اعیان دانسته و مفاد قاعده را مساوی قاعده «إقرارُ العقلاءِ عَلی أَنفسهم جائز» می‌داند و معتقد است ظرف وقوع اقرار به چیزی، ظرف مالکیت آن برای اقرارکننده است.

== معرفی ==