Image-reviewer، emailconfirmed، مدیران
۴٬۵۲۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''دین'''، مجموعه باورهای قلبی، احکام عملی و اوصاف نفسانی از جانب خداوند برای سعادت و هدایت انسان. امامخمینی، دین را مجموعه قوانین و دستورهایی میداند که خداوند تشریع کردهاست تا راههای هدایت را به انسان بفهماند و ماه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''دین'''، مجموعه باورهای قلبی، احکام عملی و اوصاف نفسانی از جانب [[خدا|خداوند]] برای سعادت و هدایت انسان. | '''دین'''، مجموعه باورهای قلبی، احکام عملی و اوصاف نفسانی از جانب [[خدا|خداوند]] برای سعادت و هدایت انسان. | ||
[[امامخمینی]] دین را مجموعه قوانین و دستورهایی میداند که خداوند تشریع کردهاست تا راههای [[هدایت و ضلالت|هدایت]] را به انسان بفهماند و ماهیت دین، بر پایه توحید استوار است. به اعتقاد او انسان برای رسیدن به [[سعادت و شقاوت|سعادت دنیوی و اخروی]]، نیاز به قوانینی دارد که او را به این هدف برساند و این سعادت از راه قوانین بشری به دست نمیآید. | |||
امامخمینی با تأکید بر نادرستی این نظر که دین را حاکمان تأسیس کردهاند، خاطرنشان کردهاست تاریخ درباره انبیا(ع) برخلاف آن گواهی میدهد. او با تقسیم ادیان به توحیدی و غیر توحیدی، ادیان غیر توحیدی را ادیان باطلی میداند که دارای وجه مشترکِ رفع نیازهای مادی و دنیوی است و به مسائل روحی توجهی ندارند. | امامخمینی با تأکید بر نادرستی این نظر که دین را حاکمان تأسیس کردهاند، خاطرنشان کردهاست تاریخ درباره انبیا(ع) برخلاف آن گواهی میدهد. او با تقسیم ادیان به توحیدی و غیر توحیدی، ادیان غیر توحیدی را ادیان باطلی میداند که دارای وجه مشترکِ رفع نیازهای مادی و دنیوی است و به مسائل روحی توجهی ندارند. | ||
امامخمینی [[ادیان الهی]] را دارای ویژگیهایی میداند، ازجمله: توحیدیبودن، اعتقاد به [[معاد]]، و عقلانیبودن و برای دین اهدافی برشمرده است همچون: رسیدن به سعادت، تمدنسازی و ایجاد [[عدالت]] و آرامش روحی. ایشان زبان دین را در بیان احکام شرعی و قوانین کلی، زبانی عرفی دانسته و قلمرو دین را در همه جوانبی که به سعادت بشر مربوط است، گسترده میداند و معتقد است اصل ادیان توحیدی هیچگاه مخالف [[علم]] نبودهاند، بلکه اسلام به کسب علم توصیه و بر آن تأکید کردهاست. | امامخمینی [[ادیان الهی]] را دارای ویژگیهایی میداند، ازجمله: توحیدیبودن، اعتقاد به [[معاد]]، و عقلانیبودن و برای دین اهدافی برشمرده است همچون: رسیدن به سعادت، تمدنسازی و ایجاد [[عدالت]] و آرامش روحی. ایشان زبان دین را در بیان احکام شرعی و قوانین کلی، زبانی عرفی دانسته و قلمرو دین را در همه جوانبی که به سعادت بشر مربوط است، گسترده میداند و معتقد است اصل ادیان توحیدی هیچگاه مخالف [[علم]] نبودهاند، بلکه اسلام به کسب علم توصیه و بر آن تأکید کردهاست. |