۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''مرضیه دباغ'''، مبارز سیاسی، فرمانده سپاه پاسداران همدان، نماینده [[مجلس شورای اسلامی|مجلس شورای اسلامی ایران]] و عضو هیئت حامل [[نامه امامخمینی به گورباچف]]. | '''مرضیه دباغ'''، مبارز سیاسی، فرمانده سپاه پاسداران همدان، نماینده [[مجلس شورای اسلامی|مجلس شورای اسلامی ایران]] و عضو هیئت حامل [[نامه امام به گورباچف|نامه امامخمینی به گورباچف]]. | ||
مرضیه حدیدهچی، معروف به مرضیه دباغ در سال 1318 در همدان به دنیا آمد و تحصیل درحد خواندن را در مکتبخانه سپری کرد ولی خود سعی کرد نوشتن را بیاموزد. او قرآن و نهجالبلاغه و مفاتیحالجنان را نزد پدرش آموخت و در چهارده سالگی با محمدحسن دباغ ازدواج کرد و در سال 1333 به تهران مهاجرت کردند. | |||
مرضیه دباغ در تهران مقدمات درسهای حوزوی را فراگرفت و در ادامه درسهای [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]] و [[اخلاق]] را آموخت و دروس پایینتر را تدریس کرد. او پس از درگذشت [[سیدحسین بروجردی]] و آغاز نهضت روحانیون، با امامخمینی آشنا شد و در سال 1342 نخستین بار ایشان را در قم ملاقات کرد. | |||
او ادامه تحصیلات خود را نزد [[سیدمحمدرضا سعیدی]] پی گرفت و سعیدی زمینه ارتباط او را با روحانیون مبارز مانند [[حسینعلی منتظری]] و [[عبدالرحیم ربانی شیرازی|عبدالرحیم ربانی شیرازی]] و [[محمد منتظری]] فراهم کرد و در سالهای مبارزه تکثیر اعلامیهها و فتاوای امامخمینی که از نجف میرسید و کتاب حکومت اسلامی ایشان و نیز برگزاری اردوهای مختلف برای بانوان از فعالیتهای دباغ بوده است. | |||
دباغ پایگاههای فعالیت زیادی در کشور ایجاد کرد و فعالیتهای او که تحت نظر [[ساواک]] بود، در سال 1352 منجر به دستگیری و شکنجه و زندان او شد و حتی دختر او نیز دستگیر و در کنار مادرش شکنجه شد. آزادی و دستگیری و شکنجه مجدد دباغ و عفونی شدن زخمهای بدن او، محکومیت پانزده ساله او را به یک سال و چهارماه تقلیل داد و موجب آزادی او شد. او پس از درمان از کشور خارج شد و پس از مسافرت به لندن و سوریه، در نجف با امامخمینی ملاقات کرد و پس از [[هجرت امامخمینی به پاریس|هجرت امامخمینی]] به فرانسه او هم روانه پاریس شد و ضمن انجام کارهای داخلی خانه امام حفاظت ایشان را بر عهده گرفت. | |||
او پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] مأمور تشکیل سپاه غرب کشور شد و مدتی فرمانده سپاه همدان بود و در سال 1361 در کردستان مجروح شد. | |||
دباغ نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره دوم و سوم از تهران و قائم مقام جمعیت زنان جمهوری اسلامی بود. او در هیئتی به ریاست عبدالله جوادیآملی که نامه امامخمینی را به رهبر اتحاد جماهیر شوروی ابلاغ کرد حضور داشت و در سال 1395 درگذشت و در [[مرقد امامخمینی|حرم امامخمینی]] به خاک سپرده شد. | |||
==زندگینامه و تحصیلات== | ==زندگینامه و تحصیلات== | ||
مرضیه حدیدچی، معروف به مرضیه دباغ، در سال ۱۳۱۸ در خانوادهای متوسط و مذهبی در [[همدان]] به دنیا آمد.<ref>مرادحاصلی خامنه، تاریخ شفاهی مبارزات سیاسی زنان مسلمان (۴۲ ـ ۵۷)، ۶۳.</ref> به علت آزادمردی [[محمدحسن دباغ]]، شوهر وی، مرضیه نام خانوادگیاش را از حدیدچی به دباغ تغییر داد. پدر او، علیپاشا حدیدچی که تا پایه ششم درس خوانده بود و معلومات حوزوی نیز داشت، برای [[جوانان]] و خویشاوندان جلسات درس و بحث مذهبی برگزار میکرد و به کتابفروشی اشتغال داشت.<ref>حدیدچی، پرواز با نور، ۷۳؛ حدیدچی، خاطرات مرضیه حدیدچی، ۱۹.</ref> فاطمه احمدی مادر مرضیه نیز که اصالتاً [[تهران|تهرانی]] و از سواد قرآنی برخوردار بود، در خانه، جلسات قرآن برگزار میکرد.<ref>حدیدچی، خاطرات مرضیه حدیدچی، ۲۰.</ref> | مرضیه حدیدچی، معروف به مرضیه دباغ، در سال ۱۳۱۸ در خانوادهای متوسط و مذهبی در [[همدان]] به دنیا آمد.<ref>مرادحاصلی خامنه، تاریخ شفاهی مبارزات سیاسی زنان مسلمان (۴۲ ـ ۵۷)، ۶۳.</ref> به علت آزادمردی [[محمدحسن دباغ]]، شوهر وی، مرضیه نام خانوادگیاش را از حدیدچی به دباغ تغییر داد. پدر او، علیپاشا حدیدچی که تا پایه ششم درس خوانده بود و معلومات حوزوی نیز داشت، برای [[جوانان]] و خویشاوندان جلسات درس و بحث مذهبی برگزار میکرد و به کتابفروشی اشتغال داشت.<ref>حدیدچی، پرواز با نور، ۷۳؛ حدیدچی، خاطرات مرضیه حدیدچی، ۱۹.</ref> فاطمه احمدی مادر مرضیه نیز که اصالتاً [[تهران|تهرانی]] و از سواد قرآنی برخوردار بود، در خانه، جلسات قرآن برگزار میکرد.<ref>حدیدچی، خاطرات مرضیه حدیدچی، ۲۰.</ref> | ||
خط ۹۷: | خط ۱۱۱: | ||
[[رده:نیروهای نظامی]] | [[رده:نیروهای نظامی]] | ||
[[رده:نمایندگان مجلس شورای اسلامی]] | [[رده:نمایندگان مجلس شورای اسلامی]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |