۲۱٬۲۱۷
ویرایش
(اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''سیدعارفحسین حسینی'''، روحانی مبارز و رهبر [[شهدا|شهید]] شیعیان [[پاکستان]]. | '''سیدعارفحسین حسینی'''، روحانی مبارز و رهبر [[شهدا|شهید]] شیعیان [[پاکستان]]. | ||
سیدعارف حسین حسینی در سال ۱۳۲۵ش در منطقه پاراچنار از استان سرحد پاکستان متولد شد. او که از خانوادهای روحانی بوده، آموزش را پیش پدر آغاز کرد و پس از آن دوره ابتدائی و دبیرستان را گذراند و پس از کلاس دهم وارد مدرسه علمیه جعفریه پاراچنار شد. وی در سال ۱۳۴۶ عازم نجف شد و تحصیل را نزد [[سیداسدالله مدنی]] و مجتبی لنکرانی ادامه داد. | سیدعارف حسین حسینی در سال ۱۳۲۵ش در منطقه پاراچنار از استان سرحد پاکستان متولد شد. او که از خانوادهای روحانی بوده، آموزش را پیش پدر آغاز کرد و پس از آن دوره ابتدائی و دبیرستان را گذراند و پس از کلاس دهم وارد مدرسه علمیه جعفریه پاراچنار شد. وی در سال ۱۳۴۶ عازم نجف شد و تحصیل را نزد [[سیداسدالله مدنی]] و مجتبی لنکرانی ادامه داد. | ||
او در همان سالها با [[سیدمحسن حکیم]] و [[امامخمینی]] آشنا شد و از افکار آنها الهام | او در همان سالها با [[سیدمحسن حکیم]] و [[امامخمینی]] آشنا شد و از افکار آنها الهام میگرفت. سیدعارف حسین در سال ۱۳۵۱ از عراف اخراج و به پاکستان بازگشت و بار دیگر برای تکمیل تحصیلات خود سال ۱۳۵۳ روانه نجف شد که به او اجازه داده نشد و بدین سبب به [[حوزه علمیه قم]] عزیمت کرد. وی در [[قم]] از دروس اساتید بنام استفاده کرد و در امر [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]] نیز فعال بود که به همین خاطر [[ساواک]] او را در سال ۱۳۵۷ از ایران اخراج کرد. او فعالیتهای دینی و سیاسی خود را در پاکستان ادامه داد و بر این باور بود که باید امت اسلامی تحت رهبری امامخمینی متحد شوند. | ||
سیدعارف حسین در مردادماه ۱۳۶۷ توسط | سیدعارف حسین در مردادماه ۱۳۶۷ توسط تروریستهای اجیر شده دولت عراق با همکاری ضیاءالحق به شهادت رسید و امامخمینی در پیام تسلیت، او را فرزند عزیز خود نامید. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == |