۲۱٬۱۶۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
واژه قیام در اصطلاح سیاست، به معنای حرکتی تحولگرایانه و ارادی است که آگاهانه و مبتنی بر انتخاب و [[آزادی]]، برای نفی وضعیت موجود، اصلاح امور و ایجاد شرایط مطلوب صورت میگیرد. | واژه قیام در اصطلاح سیاست، به معنای حرکتی تحولگرایانه و ارادی است که آگاهانه و مبتنی بر انتخاب و [[آزادی]]، برای نفی وضعیت موجود، اصلاح امور و ایجاد شرایط مطلوب صورت میگیرد. | ||
در اندیشه [[امامخمینی]]، مفهوم «قیام»، همان مفهوم قرآنی است که از آن به «قیام لله» تعبیر شده است. در نگاه ایشان، حرکت همه پیامبران بزرگ | در اندیشه [[امامخمینی]]، مفهوم «قیام»، همان مفهوم قرآنی است که از آن به «قیام لله» تعبیر شده است. در نگاه ایشان، حرکت همه [[پیامبران(ع)|پیامبران بزرگ الهی]]، ماهیت قیام لله دارد و همین ماهیت الهی، تضمینکننده پیروزی آنان بدون برخورداری از امکانات مادی بوده است. از نظر امامخمینی قیام، مبارزه و انقلاب، مفهومی عام است که از بیداری آغاز میشود و تا رسیدن به کمال انسانیت انسان و قرب حق استمرار مییابد. | ||
مهمترین ویژگیهای قیام در اندیشه امامخمینی، اسلاممحوری، تکلیفگرایی، ضرورت آگاهی و شناخت، مردمیبودن، سازماندهی و نظاممندی است. ایشان در تشخیص آسیبهای قیام، برای آسیبهای درونی اهمیت بیشتری قائل بود و خطر [[دشمن]] خارجی را که وجود آن را میپذیرفت، به شرط اتحاد ملت بیتأثیر میدانست. | مهمترین ویژگیهای قیام در اندیشه امامخمینی، اسلاممحوری، تکلیفگرایی، ضرورت آگاهی و شناخت، مردمیبودن، سازماندهی و نظاممندی است. ایشان در تشخیص آسیبهای قیام، برای آسیبهای درونی اهمیت بیشتری قائل بود و خطر [[دشمن]] خارجی را که وجود آن را میپذیرفت، به شرط اتحاد ملت بیتأثیر میدانست. |