پرش به محتوا

سیدمحمود طالقانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}
'''سیدمحمود طالقانی'''، روحانی مبارز، رئیس [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]]، نخستین [[امامت جمعه|امام‌جمعه]] تهران و نماینده [[مجلس خبرگان قانون اساسی]].
'''سیدمحمود طالقانی'''، روحانی مبارز، رئیس [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]]، نخستین [[امامت جمعه|امام‌جمعه]] تهران و نماینده [[مجلس خبرگان قانون اساسی]].
سیدمحمود طالقانی در سال ۱۲۸۹ در روستای گلیرد طالقان به دنیا آمد و در هفت سالگی به همراه پدرش که از علما بود، به تهران رفت و در مدرسه ملارضا مقدمات علوم حوزوی را فراگرفت. او در سال ۱۳۰۰ به [[حوزه علمیه قم]] رفت و تا سال ۱۳۱۵ به تحصیل اشتغال داشت. او در قم، افزون بر شرکت در درس [[عبدالکریم حائری یزدی|عبدالکریم حائری­ یزدی]]، از ایشان اجازه اجتهاد و از شیخ ­عباس قمی و مرعشی­ نجفی اجازه نقل حدیث گرفته بود.
 
سیدمحمود طالقانی در سال ۱۲۸۹ در روستای گلیرد طالقان به دنیا آمد و در هفت سالگی به همراه پدرش که از علما بود، به تهران رفت و در مدرسه ملارضا مقدمات علوم حوزوی را فراگرفت. او در سال ۱۳۰۰ به [[حوزه علمیه قم]] رفت و تا سال ۱۳۱۵ به تحصیل اشتغال داشت. او در قم، افزون بر شرکت در درس [[عبدالکریم حائری یزدی|عبدالکریم حائری­ یزدی]]، از ایشان [[اجازه اجتهاد]] و از شیخ ­عباس قمی و مرعشی­ نجفی اجازه نقل حدیث گرفته بود.


طالقانی در سال ۱۳۱۶ به [[حوزه علمیه نجف]] رفت و از سیدابوالحسن اصفهانی اجازه اجتهاد گرفت و در سال ۱۳۱۸ به تهران بازگشت. او به خاطر دفاع از زنی با حجاب چند روزی زندانی شد و در سال ۱۳۲۱ مؤسسه کانون اسلام را بنیاد نهاد و مجله دانش آموز را منتشر کرد. او از شهریور ۱۳۲۰ به همراه [[مهدی بازرگان]] و [[یدالله سحابی]] جنبش نوین اسلامی را راه انداختند. او در سال ۱۳۲۵ به نمایندگی از طرف اتحادیه مسلمین و روحانیت به آذربایجان تحت اشغال فرقه دموکرات رفت و از سال ۱۳۲۵ در رادیو تهران به نشر معارف دینی پرداخت و در قیام [[ملی شدن صنعت نفت]] شرکت فعال داشت.
طالقانی در سال ۱۳۱۶ به [[حوزه علمیه نجف]] رفت و از سیدابوالحسن اصفهانی اجازه اجتهاد گرفت و در سال ۱۳۱۸ به تهران بازگشت. او به خاطر دفاع از زنی با حجاب چند روزی زندانی شد و در سال ۱۳۲۱ مؤسسه کانون اسلام را بنیاد نهاد و مجله دانش آموز را منتشر کرد. او از شهریور ۱۳۲۰ به همراه [[مهدی بازرگان]] و [[یدالله سحابی]] جنبش نوین اسلامی را راه انداختند. او در سال ۱۳۲۵ به نمایندگی از طرف اتحادیه مسلمین و روحانیت به آذربایجان تحت اشغال فرقه دموکرات رفت و از سال ۱۳۲۵ در رادیو تهران به نشر معارف دینی پرداخت و در قیام [[ملی شدن صنعت نفت]] شرکت فعال داشت.


طالقانی پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ مبارزه را فعال­‌تر ادامه داد و در سال ۱۳۴۰ به همراه بازرگان و سحابی [[نهضت آزادی ایران]] را بنیان گذاری کردند. وی در مخالفت با همه­ پرسی انقلاب سفید به زندان افتاد و پس از آزادی، از نهضت امام­خمینی دفاع کرد و پس از مدتی بازداشت و به ده سال زندان محکوم شد که در سال ۱۳۵۷ آزاد شد.
طالقانی پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ مبارزه را فعال­‌تر ادامه داد و در سال ۱۳۴۰ به همراه بازرگان و سحابی [[نهضت آزادی ایران]] را بنیان گذاری کردند. وی در مخالفت با [[انقلاب سفید|همه‌پرسی انقلاب سفید]] به زندان افتاد و پس از آزادی، از [[نهضت امام‌خمینی|نهضت امام­‌خمینی]] دفاع کرد و پس از مدتی بازداشت و به ده سال زندان محکوم شد که در سال ۱۳۵۷ آزاد شد.


او به سفارش امام­‌خمینی مدتی ریاست [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]] را بر عهده داشت و در سال ۱۳۵۸ نماینده اول مردم تهران در مجلس خبرگان قانون اساسی شد. به دستور امام­خمینی نخستین نماز جمعه تهران از مرداد ۱۳۵۸ به امامت طالقانی شروع شد.
او به سفارش امام­‌خمینی مدتی ریاست [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]] را بر عهده داشت و در سال ۱۳۵۸ نماینده اول مردم تهران در مجلس خبرگان قانون اساسی شد. به دستور امام‌­خمینی نخستین نماز جمعه تهران از مرداد ۱۳۵۸ به امامت طالقانی شروع شد.


طالقانی در شهریور ۱۳۵۸ به علت سکته قلبی در ۶۹ سالگی از دنیا رفت و در بهشت ­زهرا به خاک سپرده شد.  
طالقانی در شهریور ۱۳۵۸ به علت سکته قلبی در ۶۹ سالگی از دنیا رفت و در بهشت ­زهرا به خاک سپرده شد.  
۲۱٬۳۳۶

ویرایش