۲۱٬۳۲۴
ویرایش
بدعت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بدعت'''، افزودن یا کاستن در [[دین]] و [[احکام شرعی]]. | '''بدعت'''، افزودن یا کاستن در [[دین]] و [[احکام شرعی]]. | ||
[[امام‌خمینی]]، بدعت را تغییردادن احکام خداوند به سبب افزودن به دین یا کاستن از آن دانسته‌است. بدعت، تقسیم‌هایی دارد چون، بدعت در اصول و [[فروع دین]]: بدعت اختصاصی به فروع دین ندارد و از این‌رو فرقه‌های ساخته‌شده از مصادیق بدعت است. | |||
بدعت صحیح و باطل: امام‌خمینی، هر نوع بدعت در دین را ضلالت و گمراهی معرفی می‌کند. امام‌خمینی، بر حرمت و مبغوضیت بدعت تصریح کرده و قبح آن را از واضحات عقلی و حرمت شرعی آن را از [[ضروریات دین]] دانسته‌است. و بدعت را مبغوض واقعی خداوند می‌داند، خواه مکلف به آن علم داشته باشد یا نه. | |||
بدعت صحیح و باطل: امام‌خمینی، هر نوع بدعت در دین را ضلالت و گمراهی معرفی می‌کند. | |||
امام‌خمینی، بر حرمت و مبغوضیت بدعت تصریح کرده و قبح آن را از واضحات عقلی و حرمت شرعی آن را از [[ضروریات دین]] دانسته‌است. و بدعت را مبغوض واقعی خداوند می‌داند، خواه مکلف به آن علم داشته باشد یا نه. | |||
[[عقل (قوه ادراک)|عقل]] و روایات از ادله حرمت بدعت به‌شمار می‌روند؛ امام‌خمینی، بدعت را مانند ظلم دارای قبح ذاتی و از مصادیق ظلم می‌داند و با استناد به روایات تأکید می‌کند اگر سکوت علمای دین موجب جرئت ستمکاران بر ارتکاب محرمات و ایجاد بدعت‌ها شود، اظهار مخالفت بر علما واجب و سکوت [[حرام]] است. | [[عقل (قوه ادراک)|عقل]] و روایات از ادله حرمت بدعت به‌شمار می‌روند؛ امام‌خمینی، بدعت را مانند ظلم دارای قبح ذاتی و از مصادیق ظلم می‌داند و با استناد به روایات تأکید می‌کند اگر سکوت علمای دین موجب جرئت ستمکاران بر ارتکاب محرمات و ایجاد بدعت‌ها شود، اظهار مخالفت بر علما واجب و سکوت [[حرام]] است. | ||