۲۱٬۲۷۱
ویرایش
(اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''جامعه روحانیت مبارز تهران'''، تشکلی سیاسی مذهبی، متشکل از روحانیان فعال در [[انقلاب اسلامی]]، ۱۳۵۶. | '''جامعه روحانیت مبارز تهران'''، تشکلی سیاسی مذهبی، متشکل از روحانیان فعال در [[انقلاب اسلامی]]، ۱۳۵۶. | ||
سنگ بنای تشکیل جامعۀ | سنگ بنای تشکیل جامعۀ روحانیت، جلسات همفکری روحانیون و تشکیلات یازدهنفره بود که از سال ۱۳۴۲ و همزمان با آغاز نهضت امامخمینی شکل گرفت. | ||
در بهار ۱۳۵۶ در پی پیام شفاهی امامخمینی مبنی بر حفظ انسجام | در بهار ۱۳۵۶ در پی پیام شفاهی [[امامخمینی]] مبنی بر حفظ انسجام [[روحانیت]]، آگاهکردن مردم و تعامل هرچه بیشتر با دیگر جریانهای مذهبی، «جامعۀ روحانیت مبارز تهران» رسماً تشکیل شد. جامعۀ روحانیت در هماهنگی تظاهرات، انتشار اعلامیهها و در [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]] حضور فعال داشت. این تشکل پس از پیروزی انقلاب نیز با تدوین اساسنامه، به کار خود ادامه داد و در فرایندهای سیاسی جامعه ایران ازجمله [[انتخابات]] گوناگون، نقش پررنگی ایفا کرد. | ||
تمایزهای موجود در دیدگاه و روشها در میان اعضا، موجب انشعاب «[[مجمع روحانیون مبارز تهران|مجمع روحانیون مبارز]]» در سال ۱۳۶۶ شد. امامخمینی با تأیید اعضای جامعه روحانیت، اعضای جامعه را از شاگردان خود خواند که به آنان علاقهمند است؛ ایشان همچنین خواستار برادری، تفکر و وحدت روحانیون در مرحله [[سازندگی]] کشور شد. | تمایزهای موجود در دیدگاه و روشها در میان اعضا، موجب انشعاب «[[مجمع روحانیون مبارز تهران|مجمع روحانیون مبارز]]» در سال ۱۳۶۶ شد. امامخمینی با تأیید اعضای جامعه روحانیت، اعضای جامعه را از شاگردان خود خواند که به آنان علاقهمند است؛ ایشان همچنین خواستار برادری، تفکر و وحدت روحانیون در مرحله [[سازندگی]] کشور شد. |