۲۱٬۱۹۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جامعیت قرآن'''، برخورداری [[قرآن]] از همه نیازهای [[انسان]]. | '''جامعیت قرآن'''، برخورداری [[قرآن]] از همه نیازهای [[انسان]]. | ||
بحث از جامعیت قرآن ریشه در قرآن دارد، زیرا قرآن خود را تبیان کل شی معرفی کرده است. اندیشمندان اسلامی از جهت فقهی، اخلاقی، فلسفی و عرفانی به تفسیر قرآن پرداختهاند و گستره و جامعیت قرآن را به بیان حقایق ظاهری و باطنی و عالم طبیعت و ملکوت، بلکه بر عوالم الهی و مادی گسترش دادهاند. | |||
[[امامخمینی]] جامعیت قرآن را از دیدگاه تفسیری و عرفانی بررسی کرده و معتقد است قرآن کریم کتابی است که از جهت ظاهری تمام مصالح شخصی و اجتماعی، سیاسی، کشورداری و مانند اینها در آن موجود است از این جهت قرآن جوامع کلم است. ایشان بر اساس دیدگاه عرفانی خود که نبوت ختمی و قرآن و شریعت را از مظاهر و تجلیات مقام جامع احدی و [[اسم اعظم]] الله میداند، جامعیت قرآن را اثبات کرده است. | |||
امامخمینی به برخی ابعاد جامعیت قرآن اشاره کرده است از جمله: ۱- جامعیت [[حکم|احکام]] و قوانین ۲- جامعیت زمانی و مکانی ۳- جامعیت اهداف ۴- جامعیت استفاده و فهم از قرآن. ایشان معتقد است قرآن کریم کتابی است که همه مخاطبان را در هر سطحی از فهم و ادراک در بر می گیرد و همه افراد به قدر استعداد خود از آن بهره می برند. | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == |