۲۱٬۳۲۴
ویرایش
(اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
اگرچه گفته شده بود که یکی از اهداف این جشن، ارتباط با تودۀ [[مردم]] و ترویج [[فرهنگ]] بومی است؛ اما هنجارشکنی، ابتذال و توهین به نمادهای مذهبی در آن بهویژه در سال ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ به اوج رسید و واکنش تند مردم، علما و [[مطبوعات]] را در پی داشت؛ چنانکه در سال ۱۳۵۷ امکان اجرا نیافت. | اگرچه گفته شده بود که یکی از اهداف این جشن، ارتباط با تودۀ [[مردم]] و ترویج [[فرهنگ]] بومی است؛ اما هنجارشکنی، ابتذال و توهین به نمادهای مذهبی در آن بهویژه در سال ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ به اوج رسید و واکنش تند مردم، علما و [[مطبوعات]] را در پی داشت؛ چنانکه در سال ۱۳۵۷ امکان اجرا نیافت. | ||
امامخمینی جشن شیراز را مقدمه اجرای این برنامه در تهران و سراسر کشور دانست و از سکوت مردم و علما در برابر این فاجعه بزرگ بهشدت انتقاد کرد. ایشان با برشمردن اقدامات غیراخلاقی رژیم، سرچشمۀ نمایشهای مبتذل را ضعف و سستی روحانیان در عمل به قانون [[اسلام]] دانست. سفیر [[انگلیس|انگلستان]] هنجارشکنی جشن هنر را یکی از جرقههای انقلاب ۱۳۵۷ دانسته است. | [[امامخمینی]] جشن شیراز را مقدمه اجرای این برنامه در تهران و سراسر کشور دانست و از سکوت مردم و علما در برابر این فاجعه بزرگ بهشدت انتقاد کرد. ایشان با برشمردن اقدامات غیراخلاقی رژیم، سرچشمۀ نمایشهای مبتذل را ضعف و سستی روحانیان در عمل به قانون [[اسلام]] دانست. سفیر [[انگلیس|انگلستان]] هنجارشکنی جشن هنر را یکی از جرقههای [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب ۱۳۵۷]] دانسته است. | ||
== مقدمه == | == مقدمه == |