۲۱٬۳۳۶
ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''سیدمحمدصادق لواسانی'''، عالم مبارز، دوست دیرین و وکیل تامالاختیار [[امامخمینی]]. | '''سیدمحمدصادق لواسانی'''، عالم مبارز، دوست دیرین و وکیل تامالاختیار [[امامخمینی]]. | ||
سیدمحمدصادق لواسانی در فروردین ۱۲۸۰ در نجف به دنیا آمد و تحصیلات مقدماتی و سطح را در نجف گذراند و در اراک و قم تحصیلات خود را ادامه داد. لواسانی و امامخمینی از سال ۱۳۰۲ رفیق و همحجره شدند و رفتوآمد خانوادگی پیدا کردند و مسافرتهای بسیاری باهم به شهرهای مختلف داشتند. لواسانی در سال ۱۳۰۸ به نجف رفت و از سال ۱۳۱۳ تا ۱۳۶۶ در حوزه مشهد به تحصیل پرداخت. او از طرف مراجع سهگانه به تولیت مدارس دارالشفاء، [[مدرسه فیضیه|فیضیه]] و خان برگزیده شد و تا سال ۱۳۲۳ این وظیفه را انجام میداد. | |||
لواسانی سال ۱۳۲۵ به تهران رفت و به اقامه جماعت و خدمات دینی مشغول شد. وی از همراهان و حامیان [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]] بوده است و از معدود وکلاء مطلق ایشان بوده و تأمین بخش عمده [[شهریه امامخمینی|شهریه ایشان]] بر عهده او بوده است. | |||
لواسانی سال ۱۳۲۵ به تهران رفت و به اقامه جماعت و خدمات دینی مشغول شد. وی از همراهان و حامیان نهضت امامخمینی بوده است و از معدود وکلاء مطلق ایشان بوده و تأمین بخش عمده شهریه ایشان بر عهده او بوده است | |||
لواسانی بابت این همکاری و حمایت از سوی رژیم شاه دستگیر و زندانی و سه سال تبعید شد و امامخمینی به خاطر شدت علاقه به او تا آخر جایگزینی برای او قرار نداد. او در سال ۱۳۵۷ برای تجدید دیدار با امامخمینی به عراق رفت و به هنگام بازگشت ایشان به ایران، به استقبال ایشان به فرودگاه رفت، لواسانی پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] تا پایان عمر امامخمینی با او بود و هفتهای یک یا دو بار به دیدارشان میرفت. او در ۱۸ مهر ۱۳۶۹ در ۸۹ سالگی در تهران درگذشت و پس از انتقال به قم در حرم [[حضرت فاطمه معصومه(س)|حضرت معصومه(س)]] به خاک سپرده شد. | |||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
سیدمحمّدصادق لواسانی در فروردین ۱۲۸۰ در [[نجف اشرف]] در خانواده اهل علم به دنیا آمد.<ref>لواسانی، سیدمحمدرضا، مصاحبه با حجةالاسلام محمدرضا لواسانی، روزنامه کیهان، ۱۴.</ref> پدرش، [[سیدابوالقاسم لواسانی]] از شاگردان [[آخوند خراسانی]]، [[سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی]] و سیداحمد تهرانی کربلایی بود. سیدابوالقاسم به غیر از سیدمحمدصادق نُه پسر دیگر به نامهای سیداحمد، سیدعلی، سیدزینالعابدین، سیدمحمود، سیدرضا، سیدیحیی، سیدحسین، سیدحسن و سیدمحسن داشت. وی پس از گرفتن اجازه اجتهاد، در سال ۱۲۹۹ یا ۱۳۰۰<ref>پورترکمانی، ستارگانحرم، ۴/۴۲؛ شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۴/۵۵۱.</ref> به ایران بازگشت و در [[همدان]] به درخواست اهالی اقامت گزید.<ref>هزار، دانشوران قم، ۳۱۱.</ref> مخالفت وی با [[حکومت پهلوی]] و بیان نافذی که داشت سبب شد [[رضاشاه پهلوی]] او را به [[تهران]] تبعید و زندانی کند. وی گرچه پس از مدتی آزاد شد، اما در تهران زیر نظر قرار گرفت، تا اینکه در رمضان ۱۳۶۳ق/ ۱۳۲۷ در تهران درگذشت.<ref>حسینی لواسانی، طنین روحانی در زندگانی خاندان لواسانی، ۵۷ ـ ۵۶.</ref> | سیدمحمّدصادق لواسانی در فروردین ۱۲۸۰ در [[نجف اشرف]] در خانواده اهل علم به دنیا آمد.<ref>لواسانی، سیدمحمدرضا، مصاحبه با حجةالاسلام محمدرضا لواسانی، روزنامه کیهان، ۱۴.</ref> پدرش، [[سیدابوالقاسم لواسانی]] از شاگردان [[آخوند خراسانی]]، [[سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی]] و سیداحمد تهرانی کربلایی بود. سیدابوالقاسم به غیر از سیدمحمدصادق نُه پسر دیگر به نامهای سیداحمد، سیدعلی، سیدزینالعابدین، سیدمحمود، سیدرضا، سیدیحیی، سیدحسین، سیدحسن و سیدمحسن داشت. وی پس از گرفتن اجازه اجتهاد، در سال ۱۲۹۹ یا ۱۳۰۰<ref>پورترکمانی، ستارگانحرم، ۴/۴۲؛ شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۴/۵۵۱.</ref> به ایران بازگشت و در [[همدان]] به درخواست اهالی اقامت گزید.<ref>هزار، دانشوران قم، ۳۱۱.</ref> مخالفت وی با [[حکومت پهلوی]] و بیان نافذی که داشت سبب شد [[رضاشاه پهلوی]] او را به [[تهران]] تبعید و زندانی کند. وی گرچه پس از مدتی آزاد شد، اما در تهران زیر نظر قرار گرفت، تا اینکه در رمضان ۱۳۶۳ق/ ۱۳۲۷ در تهران درگذشت.<ref>حسینی لواسانی، طنین روحانی در زندگانی خاندان لواسانی، ۵۷ ـ ۵۶.</ref> |