پرش به محتوا

علی‌اکبر ناطق نوری: تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۳۳: خط ۳۳:




علی ­اکبر ناطق ­نوری در سال ۱۳۲۲ در شهرستان نور مازندران به دنیا آمد و پس از تحصیلات مقدماتی، در سال ۱۳۳۷ تحصیلات حوزوی خود را در تهران آغاز کرد. او برای ادامه تحصیل در سال 1340 به قم رفت و پس از اتهام سطح، در تهران در درس خارج فقه میرزاعلی فلسفی شرکت کرد. او مدرک دانشگاهی کارشناسی فلسفه را در سال ۱۳۵۰ اخذ کرده است.
علی ­اکبر ناطق ­نوری در سال ۱۳۲۲ در شهرستان نور مازندران به دنیا آمد و پس از تحصیلات مقدماتی، در سال ۱۳۳۷ تحصیلات حوزوی خود را در تهران آغاز کرد. او برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۴۰ به قم رفت و پس از اتهام سطح، در تهران در درس خارج فقه میرزاعلی فلسفی شرکت کرد. او مدرک دانشگاهی کارشناسی فلسفه را در سال ۱۳۵۰ اخذ کرده است.


او که از سال ۱۳۴۰ با امام‌­خمینی آشنا شد، در جریان [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌­خمینی]] از طلاب فعال و پرتحرک بوده است و دستگیری و زندانی شدن در کارنامه سیاسی او ثبت شده است. او از سال ۱۳۵۶ عضو [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] شد و در تحصن روحانیون و علما در دانشگاه تهران و نیز در [[کمیته استقبال از امام‌خمینی|کمیته استقبال]] از امام‌­خمینی حضوری فعال داشت.
او که از سال ۱۳۴۰ با امام‌­خمینی آشنا شد، در جریان [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌­خمینی]] از طلاب فعال و پرتحرک بوده است و دستگیری و زندانی شدن در کارنامه سیاسی او ثبت شده است. او از سال ۱۳۵۶ عضو [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] شد و در تحصن روحانیون و علما در دانشگاه تهران و نیز در [[کمیته استقبال از امام‌خمینی|کمیته استقبال]] از امام‌­خمینی حضوری فعال داشت.


پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ به نمایندگی امام­‌خمینی در [[جهاد سازندگی]] برگزیده شد و در دولت اول [[میرحسین موسوی]] وزیر کشور بود. ناطق ­نوری در دوره دوم مجلس شورای اسلامی نماینده مردم تهران بود و در مجلس سوم، چهارم و پنجم نیز حضور داشت و در دوره‌­های سوم و چهارم رئيس مجلس بوده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ به نمایندگی امام­‌خمینی در [[جهاد سازندگی]] برگزیده شد و در دولت اول [[میرحسین موسوی]] وزیر کشور بود. ناطق ­نوری در دوره دوم مجلس شورای اسلامی نماینده مردم تهران بود و در مجلس سوم، چهارم و پنجم نیز حضور داشت و در دوره‌­های سوم و چهارم رئیس مجلس بوده است.


او که از علاقه‌­مندان دیرین امام‌­خمینی بوده، در مراسم خاکسپاری، ایشان را در قبر جای داده است.
او که از علاقه‌­مندان دیرین امام‌­خمینی بوده، در مراسم خاکسپاری، ایشان را در قبر جای داده است.
خط ۶۷: خط ۶۷:
ناطق نوری در سال ۱۳۵۸ یکی از اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز شد<ref>کردی، جامعه روحانیت مبارز تهران، ۱۶۸.</ref> وی در نخستین دوره انتخابات [[مجلس شورای اسلامی]] در سال ۱۳۵۹ نماینده مردم تهران شد.<ref>کردی، جامعه روحانیت مبارز تهران، ۱۴۹؛ اداره روابط عمومی و امور اجتماعی، نگرشی به اولین دوره مجلس شورای اسلامی، ۳۱۲).</ref> [[میرحسین موسوی]]، نخست‌وزیر وقت در آذر ۱۳۶۰ ناطق نوری را برای سمت وزارت کشور به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد و او رأی اعتماد گرفت و این مسئولیت تا آبان ۱۳۶۴ تداوم داشت.<ref>اداره روابط عمومی و امور اجتماعی، نگرشی به اولین دوره مجلس شورای اسلامی، ۱۷۴.</ref> امام‌خمینی در اسفند ۱۳۶۰ با واگذاری اختیارات [[فرماندهی کل قوا]] در نیروی انتظامی به وزیر کشور، وی را مأمور رسیدگی به ترفیع و تشویق درجه‌داران و کارمندان شهربانی و ژاندارمری با [[مشورت]] رئیس‌جمهور کرد؛<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۶/۱۱۶.</ref> همچنین وی را در دوره وزارت کشور از ۱۷ مرداد ۱۳۶۱ به سرپرستی [[کمیته‌های انقلاب اسلامی]] منصوب کرد<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۶/۴۰۸.</ref> و این سمت تا آبان ۱۳۶۴ ادامه یافت؛<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۹/۴۱۵.</ref> چنان‌که در دی ۱۳۶۱ وی را به عضویت در ستاد پیگیری [[فرمان هشت‌ماده‌ای]] درآورد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۷۲.</ref> مجلس شورای اسلامی در آبان ۱۳۶۲ ناطق نوری را استیضاح کرد اما او توانست دوباره رأی اعتماد مجلس را در سِمت وزارت کشور جلب کند.<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۴۷ ـ ۵۰؛ اداره روابط عمومی و امور اجتماعی، نگرشی به اولین دوره مجلس شورای اسلامی، ۲۰۲.</ref> وی در انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس دوم در سال ۱۳۶۵ نماینده مردم تهران و وارد مجلس شد<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۸۶.</ref> و در مجلس سوم، چهارم و پنجم نیز حضور داشت. او در دو دوره آخر به ریاست مجلس برگزیده شد؛<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۸۸ و ۱۴۵.</ref> همچین وی در سال ۱۳۷۶ نامزد ریاست‌جمهوری شد، اما نتوانست اکثریت آرا را به دست آورد.
ناطق نوری در سال ۱۳۵۸ یکی از اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز شد<ref>کردی، جامعه روحانیت مبارز تهران، ۱۶۸.</ref> وی در نخستین دوره انتخابات [[مجلس شورای اسلامی]] در سال ۱۳۵۹ نماینده مردم تهران شد.<ref>کردی، جامعه روحانیت مبارز تهران، ۱۴۹؛ اداره روابط عمومی و امور اجتماعی، نگرشی به اولین دوره مجلس شورای اسلامی، ۳۱۲).</ref> [[میرحسین موسوی]]، نخست‌وزیر وقت در آذر ۱۳۶۰ ناطق نوری را برای سمت وزارت کشور به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد و او رأی اعتماد گرفت و این مسئولیت تا آبان ۱۳۶۴ تداوم داشت.<ref>اداره روابط عمومی و امور اجتماعی، نگرشی به اولین دوره مجلس شورای اسلامی، ۱۷۴.</ref> امام‌خمینی در اسفند ۱۳۶۰ با واگذاری اختیارات [[فرماندهی کل قوا]] در نیروی انتظامی به وزیر کشور، وی را مأمور رسیدگی به ترفیع و تشویق درجه‌داران و کارمندان شهربانی و ژاندارمری با [[مشورت]] رئیس‌جمهور کرد؛<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۶/۱۱۶.</ref> همچنین وی را در دوره وزارت کشور از ۱۷ مرداد ۱۳۶۱ به سرپرستی [[کمیته‌های انقلاب اسلامی]] منصوب کرد<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۶/۴۰۸.</ref> و این سمت تا آبان ۱۳۶۴ ادامه یافت؛<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۹/۴۱۵.</ref> چنان‌که در دی ۱۳۶۱ وی را به عضویت در ستاد پیگیری [[فرمان هشت‌ماده‌ای]] درآورد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۷۲.</ref> مجلس شورای اسلامی در آبان ۱۳۶۲ ناطق نوری را استیضاح کرد اما او توانست دوباره رأی اعتماد مجلس را در سِمت وزارت کشور جلب کند.<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۴۷ ـ ۵۰؛ اداره روابط عمومی و امور اجتماعی، نگرشی به اولین دوره مجلس شورای اسلامی، ۲۰۲.</ref> وی در انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس دوم در سال ۱۳۶۵ نماینده مردم تهران و وارد مجلس شد<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۸۶.</ref> و در مجلس سوم، چهارم و پنجم نیز حضور داشت. او در دو دوره آخر به ریاست مجلس برگزیده شد؛<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۸۸ و ۱۴۵.</ref> همچین وی در سال ۱۳۷۶ نامزد ریاست‌جمهوری شد، اما نتوانست اکثریت آرا را به دست آورد.


ناطق نوری معتقد است از ویژگی‌ها و رموز موفقیت امام‌خمینی، فرصت‌شناسی و استفاده‌کردن از فرصت‌ها در طول زندگی ایشان بود. به باور وی ریاست و عنوان‌های دنیوی هیچ تأثیری در روحیه امام‌خمینی نداشت و در برابر رژیمِ تا دندان مسلح پهلوی و [[ابرقدرت‌ها|ابرقدرت‌های جهان]] آن روز، ذره‌ای ترس و واهمه به خود راه نمی‌داد. وی روحیه [[شجاعت]] و شهامت امام‌خمینی را مثال‌زدنی شمرده و [[توکل|توکل به حق]]، [[خودباوری|اعتماد به نفس]]، [[ایمان]] و عقیده ایشان را ستوده‌است. وی با اشاره به سخنرانی امام‌خمینی در عصر عاشورای سال ۱۳۴۲ خطاب به [[محمدرضا پهلوی]] و تهدید او به بیرون‌انداختن از کشور به دست مردم، از شجاعت ایشان ستایش کرده‌است.<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۱/۴۶ ـ ۵۲.</ref> وی که از علاقه‌مندان دیرین و همیشگی امام‌خمینی بوده‌ است بخشی از مدیریت عملی مراسم تشییع جنازه ایشان را در خرداد ۱۳۶۸ به‌ویژه با تأکید [[سیداحمد خمینی]] بر عهده داشت و در خاکسپاری ایشان و ازجمله رفتن داخل قبر و گذاشتن پیکر امام‌خمینی در قبر کمک کرد.<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۱۱۵ ـ ۱۱۸.</ref>
ناطق نوری معتقد است از ویژگی‌ها و رموز موفقیت امام‌خمینی، فرصت‌شناسی و استفاده‌کردن از فرصت‌ها در طول زندگی ایشان بود. به باور وی ریاست و عنوان‌های دنیوی هیچ تأثیری در روحیه امام‌خمینی نداشت و در برابر رژیمِ تا دندان مسلح پهلوی و [[ابرقدرت‌ها|ابرقدرت‌های جهان]] آن روز، ذره‌ای ترس و واهمه به خود راه نمی‌داد. وی روحیه [[شجاعت]] و شهامت امام‌خمینی را مثال‌زدنی شمرده و [[توکل|توکل به حق]]، [[خودباوری|اعتماد به نفس]]، [[ایمان]] و عقیده ایشان را ستوده‌است. وی با اشاره به سخنرانی امام‌خمینی در عصر عاشورای سال ۱۳۴۲ خطاب به [[محمدرضا پهلوی]] و تهدید او به بیرون‌انداختن از کشور به دست مردم، از شجاعت ایشان ستایش کرده‌است.<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۱/۴۶ ـ ۵۲.</ref> وی که از علاقه‌مندان دیرین و همیشگی امام‌خمینی بوده است بخشی از مدیریت عملی مراسم تشییع جنازه ایشان را در خرداد ۱۳۶۸ به‌ویژه با تأکید [[سیداحمد خمینی]] بر عهده داشت و در خاکسپاری ایشان و ازجمله رفتن داخل قبر و گذاشتن پیکر امام‌خمینی در قبر کمک کرد.<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۱۱۵ ـ ۱۱۸.</ref>


امام‌خمینی نیز در شهریور ۱۳۶۷، در پاسخ به نامه‌ای از ناطق نوری، وی را فردی متدین، متعهد، مبارز و دارای هوش سیاسی دانسته و تصریح کرده‌است وی و همه دست‌اندرکاران صدیق نظام و تمامی افرادی که چون او قلبشان برای اسلام و ایران می‌تپد را فرزندان اسلام و [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] می‌داند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۴۲ ـ ۱۴۳.</ref>
امام‌خمینی نیز در شهریور ۱۳۶۷، در پاسخ به نامه‌ای از ناطق نوری، وی را فردی متدین، متعهد، مبارز و دارای هوش سیاسی دانسته و تصریح کرده‌است وی و همه دست‌اندرکاران صدیق نظام و تمامی افرادی که چون او قلبشان برای اسلام و ایران می‌تپد را فرزندان اسلام و [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] می‌داند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۴۲ ـ ۱۴۳.</ref>
۲۰٬۲۹۱

ویرایش