۲۱٬۱۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''غنا'''، [[حکم شرعی]] صدای طربانگیز. | '''غنا'''، [[حکم شرعی]] صدای طربانگیز. | ||
غنا؛ صوتی که طربناک یا دربردارنده چهچهه زدن مُطرب باشد، یا از نظر [[عرف]] غنا باشد، هرچند ایجاد طرب نکند. | |||
[[امامخمینی]]، غنا، را صوت رقیق و زیبای انسان دانسته که به سبب تناسب آن، شأنیت ایجاد طرب در افراد عادی را دارد؛ بنابراین صدای غیر رقیق، هرچند با تناسب مطربانه همراه باشد، غنا بهشمار نمیآید و همچنین کشیدن صدای زیبا، بدون تناسب [[موسیقی|موسیقایی]]، غنا نخواهد بود. | |||
امامخمینی، رقت و زیبایی صدا را در تحقق غنا لازم میداند و غنا را از مقوله صوت یا کیفیت صوت دانسته؛ از اینرو نوع کلام هیچ دخالتی در صدق غنا ندارد. | امامخمینی، رقت و زیبایی صدا را در تحقق غنا لازم میداند و غنا را از مقوله صوت یا کیفیت صوت دانسته؛ از اینرو نوع کلام هیچ دخالتی در صدق غنا ندارد. | ||
خط ۱۰: | خط ۹: | ||
امامان(ع) ضمن تحسین صدای زیبا در قرائت [[قرآن]]، شنیدن غنا را نهی کردهاند، امامخمینی نیز به حرمت غنا تصریح کردهاست. | امامان(ع) ضمن تحسین صدای زیبا در قرائت [[قرآن]]، شنیدن غنا را نهی کردهاند، امامخمینی نیز به حرمت غنا تصریح کردهاست. | ||
امامخمینی درباره نوحهگری، مرثیه و قرائت قرآن، غنا را جایز نمیشمارد و | امامخمینی درباره نوحهگری، مرثیه و قرائت قرآن، غنا را جایز نمیشمارد و عرف را مرجع تشخیص غنا دانستهاست و شنیدن آواز غیر مطرب یا مشکوک را بدون اشکال میداند. | ||
== معنی == | == معنی == |