پرش به محتوا

مجلس خبرگان قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:
قانون اساسی هر کشوری، نمایی کلی از آن کشور است. [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] ایران، با تغییر بنیادین در اساس حکومت، نیازمند قانون اساسی جدید با مبانی و ساختارهای جدید بود.
قانون اساسی هر کشوری، نمایی کلی از آن کشور است. [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] ایران، با تغییر بنیادین در اساس حکومت، نیازمند قانون اساسی جدید با مبانی و ساختارهای جدید بود.


[[امام‌خمینی]] با اوج‌گیری نهضت مردم، ضرورت تدوین قانون اساسی جدید را یادآور شد. بر این اساس بعد از انتشار پیش‌نویس قانون اساسی -که مقدمات تدوین آن در پاریس آغاز شده بود- و اظهارنظر مردم و صاحب‌نظران، مجلس خبرگان قانون اساسی، در ۲۸مرداد۱۳۵۸ با نمایندگان منتخب مردم و اقلیت‌های دینی، تشکیل شد.
[[امام‌خمینی]] با اوج‌گیری نهضت مردم، ضرورت تدوین قانون اساسی جدید را یادآور شد. بر این اساس بعد از انتشار پیش‌نویس قانون اساسی -که مقدمات تدوین آن در پاریس آغاز شده بود- و اظهارنظر [[مردم]] و صاحب‌نظران، مجلس خبرگان قانون اساسی، در ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ با نمایندگان منتخب مردم و اقلیت‌های دینی، تشکیل شد.


این مجلس تا ۲۴آبان ۱۳۵۸، در ۶۷ جلسه عمومی علنی، قانون اساسی را در دوازده فصل و ۱۷۵ اصل تنظیم کرد. تصویب برخی از اصول مانند اصل [[ولایت فقیه]]، مخالفت‌های شدیدی را تا مرز انحلال مجلس برانگیخت. مشروح مذاکرات مجلس خبرگان قانون اساسی، منتشر شده و در دسترس است.  
این مجلس تا ۲۴ آبان ۱۳۵۸، در ۶۷ جلسه عمومی علنی، قانون اساسی را در دوازده فصل و ۱۷۵ اصل تنظیم کرد. تصویب برخی از اصول مانند اصل [[ولایت فقیه]]، مخالفت‌های شدیدی را تا مرز انحلال مجلس برانگیخت. مشروح مذاکرات مجلس خبرگان قانون اساسی، منتشر شده و در دسترس است.  


امام‌خمینی در پیامی تصویب قانون اساسی را یکی از ثمرات عظیم، بلکه بزرگ‌ترین ثمره جمهوری اسلامی شمرد.
امام‌خمینی در پیامی تصویب قانون اساسی را یکی از ثمرات عظیم، بلکه بزرگ‌ترین ثمره [[جمهوری اسلامی]] شمرد.


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
خط ۵۳: خط ۵۳:


=== قانون اساسی در ایران ===
=== قانون اساسی در ایران ===
در [[ایران]] سال ۱۲۸۸ق/ ۱۲۵۰ش [[ناصرالدین‌شاه قاجار]] به میرزاحسین‌خان سپهسالار، دستور داد قانون اساسی برای کشور تدوین کند و او با همکاری میرزایوسف‌خان مستشارالدوله نخستین قانون اساسی را تهیه کرد که ناصرالدین‌شاه آن را نپذیرفت؛ ولی سپهسالار در سال ۱۲۸۹ق/ ۱۲۵۱ش با اصلاحاتی قانون اساسی جدید خود را به امضای وی رساند؛<ref>آدمیت، اندیشه ترقی و حکومت قانون عصر سپهسالار، ص۱۹۶–۲۰۱.</ref> اما اجرایی نشد. پس از پیروزی [[نهضت مشروطه]] در سال ۱۳۲۴ق/ ۱۲۸۴ش، تدوین قانون اساسی از سوی [[مجلس شورای ملی]] به کمیته‌ای از اشراف و اعیان واگذار شد و آنان با ترجمه و اخذ و اقتباس از قانون‌های اساسی بلژیک، فرانسه و بلغارستان، قانون اساسی را که به آن نظامنامه نیز گفته می‌شد، با ۵۱ اصل نوشتند و دوازده روز پس از بازگشایی مجلس شورای ملی به وسیله صدر اعظم برای تصویب به مجلس ارائه کردند<ref>مزینانی، تمایزات مشروطه‌خواهان مذهبی و غربگرا با تطبیق بر انقلاب اسلامی، ص۱۵۶؛ معین‌فرد، سیر تدوین و تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران، ص۴۷–۴۸.</ref> و سرانجام در سال ۱۲۸۵ش/ ۱۳۲۴ق/ ۱۹۰۶م به امضای [[مظفرالدین‌شاه]] رسید.<ref>شریعتی، حقوق ملت و دولت در قانون اساسی، ص۷۷.</ref> پس از گذشت کمتر از یک سال، ۱۰۷ اصل دیگر به عنوان متمم قانون اساسی به قانون اساسی مشروطیت اضافه شد و در پانزدهم مهر ۱۲۸۶ به امضای [[محمدعلی‌شاه]] رسید.<ref>شریعتی، حقوق ملت و دولت در قانون اساسی، ص۷۷–۷۸؛ هاشمی باجگانی، بررسی تطبیقی اصول محاکمات مدنی در قوانین اساسی مشروطیت و جمهوری اسلامی ایران، ص۷۴–۷۷.</ref> پس از [[قاجاریه]] نیز چندین‌بار در جهت مشروعیت‌بخشیدن به [[خاندان پهلوی]] و استمرار سلطنت در این خاندان، مجلس مؤسسان قانون اساسی را تغییر داد.<ref>خلیلیان، نگرشی بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ص۴۴–۴۶.</ref>{{ببینید|قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران | نهضت مشروطه}}
در [[ایران]] سال ۱۲۸۸ق/ ۱۲۵۰ش [[ناصرالدین‌شاه قاجار]] به میرزاحسین‌خان سپهسالار، دستور داد قانون اساسی برای کشور تدوین کند و او با همکاری میرزایوسف‌خان مستشارالدوله نخستین قانون اساسی را تهیه کرد که ناصرالدین‌شاه آن را نپذیرفت؛ ولی سپهسالار در سال ۱۲۸۹ق/ ۱۲۵۱ش با اصلاحاتی قانون اساسی جدید خود را به امضای وی رساند؛<ref>آدمیت، اندیشه ترقی و حکومت قانون عصر سپهسالار، ص۱۹۶–۲۰۱.</ref> اما اجرایی نشد. پس از پیروزی [[نهضت مشروطه]] در سال ۱۳۲۴ق/ ۱۲۸۴ش، تدوین قانون اساسی از سوی [[مجلس شورای ملی]] به کمیته‌ای از اشراف و اعیان واگذار شد و آنان با ترجمه و اخذ و اقتباس از قانون‌های اساسی بلژیک، فرانسه و بلغارستان، قانون اساسی را که به آن نظامنامه نیز گفته می‌شد، با ۵۱ اصل نوشتند و دوازده روز پس از بازگشایی مجلس شورای ملی به وسیله صدر اعظم برای تصویب به مجلس ارائه کردند<ref>مزینانی، تمایزات مشروطه‌خواهان مذهبی و غربگرا با تطبیق بر انقلاب اسلامی، ص۱۵۶؛ معین‌فرد، سیر تدوین و تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران، ص۴۷–۴۸.</ref> و سرانجام در سال ۱۲۸۵ش/ ۱۳۲۴ق/ ۱۹۰۶م به امضای مظفرالدین‌شاه رسید.<ref>شریعتی، حقوق ملت و دولت در قانون اساسی، ص۷۷.</ref> پس از گذشت کمتر از یک سال، ۱۰۷ اصل دیگر به عنوان متمم قانون اساسی به قانون اساسی مشروطیت اضافه شد و در پانزدهم مهر ۱۲۸۶ به امضای [[محمدعلی‌شاه]] رسید.<ref>شریعتی، حقوق ملت و دولت در قانون اساسی، ص۷۷–۷۸؛ هاشمی باجگانی، بررسی تطبیقی اصول محاکمات مدنی در قوانین اساسی مشروطیت و جمهوری اسلامی ایران، ص۷۴–۷۷.</ref> پس از [[قاجاریه]] نیز چندین‌بار در جهت مشروعیت‌بخشیدن به [[خاندان پهلوی]] و استمرار سلطنت در این خاندان، مجلس مؤسسان قانون اساسی را تغییر داد.<ref>خلیلیان، نگرشی بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ص۴۴–۴۶.</ref>{{ببینید|قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران | نهضت مشروطه}}


== ضرورت تدوین قانون اساسی جدید ==
== ضرورت تدوین قانون اساسی جدید ==
خط ۸۰: خط ۸۰:
[[امام‌خمینی]] افزون بر شرایط گفته شده، به دلیل اهمیت موضوع، شرایط خاص‌تری را برای نمایندگان مجلس خبرگان بیان کرد و از مردم خواست به آن شرایط نیز توجه کنند. ایشان به [[روحانیت|روحانیان]] سفارش کرد افزون بر دعوت [[مردم]] به شرکت در انتخابات، از آنان بخواهند که افراد مورد اعتماد و اسلام‌شناس را برای مجلس برگزینند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۳۳۸.</ref> از نگاه ایشان ایمان و اعتقاد به مبانی دینی، اعتقاد به [[جمهوری اسلامی]]،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۳۷.</ref> مطلع و عالم به زمان، اسلام‌شناس و امانتداربودن،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۳۳۸ و ۹/۳۷، ۵۵، ۲۵۴–۲۵۵.</ref> از شرایط نمایندگان مجلس خبرگان بود. همچنین ایشان مردم را از انتخاب افراد وابسته به جناح‌های فاسد سیاسی و از انتخاب وابستگان به شرق و غرب و کسانی که احتمال خیانت آنان وجود دارد، توطئه‌گران و همچنین کسانی که اسلام را متعلق به ۱۴۰۰ سال پیش می‌دانند و حقوقدانانی که به اروپا و غرب گرایش دارند، برحذر داشت. استدلال ایشان این بود که مردم برای اسلام مجاهدت کردند و خواستار جمهوری اسلامی‌اند و تنها کسانی که با اسلام آشنا باشند، می‌توانند قانون اساسی این نظام را تدوین کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۹۱، ۳۳۸، ۳۷۵، ۳۸۵، ۴۸۱ و ۹/۵۵، ۹۱–۱۰۱، ۱۰۴–۱۰۵.</ref>
[[امام‌خمینی]] افزون بر شرایط گفته شده، به دلیل اهمیت موضوع، شرایط خاص‌تری را برای نمایندگان مجلس خبرگان بیان کرد و از مردم خواست به آن شرایط نیز توجه کنند. ایشان به [[روحانیت|روحانیان]] سفارش کرد افزون بر دعوت [[مردم]] به شرکت در انتخابات، از آنان بخواهند که افراد مورد اعتماد و اسلام‌شناس را برای مجلس برگزینند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۳۳۸.</ref> از نگاه ایشان ایمان و اعتقاد به مبانی دینی، اعتقاد به [[جمهوری اسلامی]]،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۳۷.</ref> مطلع و عالم به زمان، اسلام‌شناس و امانتداربودن،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۳۳۸ و ۹/۳۷، ۵۵، ۲۵۴–۲۵۵.</ref> از شرایط نمایندگان مجلس خبرگان بود. همچنین ایشان مردم را از انتخاب افراد وابسته به جناح‌های فاسد سیاسی و از انتخاب وابستگان به شرق و غرب و کسانی که احتمال خیانت آنان وجود دارد، توطئه‌گران و همچنین کسانی که اسلام را متعلق به ۱۴۰۰ سال پیش می‌دانند و حقوقدانانی که به اروپا و غرب گرایش دارند، برحذر داشت. استدلال ایشان این بود که مردم برای اسلام مجاهدت کردند و خواستار جمهوری اسلامی‌اند و تنها کسانی که با اسلام آشنا باشند، می‌توانند قانون اساسی این نظام را تدوین کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۹۱، ۳۳۸، ۳۷۵، ۳۸۵، ۴۸۱ و ۹/۵۵، ۹۱–۱۰۱، ۱۰۴–۱۰۵.</ref>
امام‌خمینی تدوین قانون اساسی را از مصادیق حوادث واقعه دانست و یادآور شد در حوادث واقعه باید به [[روحانیان]] و فقها رجوع کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۸۶.</ref> همچنین ایشان با درخواست از علما برای معرفی افراد اصلح به مردم، از آنان خواست توطئه‌های دشمن را با قدرت و حفظ وحدت خنثی کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۵۴–۲۵۵.</ref> و به روشنفکران نیز سفارش کرد برای اسلام و مسلمانان نیز حق قائل باشند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۷۵</ref> ایشان با تأکید بر حضور جدی روحانیان در تدوین قانون اساسی از علما خواست دربارهٔ پیش‌نویس نظر دهند و یک‌یکِ مواد آن را بررسی کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۱۸–۲۱۹.</ref> ایشان با اشاره به ارتباط منطقی میان روحانیان و اسلام و تدوین قانون اساسی اسلامی، بارها بر حضور آنان در مجلس خبرگان قانون اساسی تأکید کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۲۱.</ref>
امام‌خمینی تدوین قانون اساسی را از مصادیق حوادث واقعه دانست و یادآور شد در حوادث واقعه باید به [[روحانیان]] و فقها رجوع کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۸۶.</ref> همچنین ایشان با درخواست از علما برای معرفی افراد اصلح به مردم، از آنان خواست توطئه‌های دشمن را با قدرت و حفظ وحدت خنثی کنند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۲۵۴–۲۵۵.</ref> و به روشنفکران نیز سفارش کرد برای اسلام و مسلمانان نیز حق قائل باشند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۷۵</ref> ایشان با تأکید بر حضور جدی روحانیان در تدوین قانون اساسی از علما خواست دربارهٔ پیش‌نویس نظر دهند و یک‌یکِ مواد آن را بررسی کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۱۸–۲۱۹.</ref> ایشان با اشاره به ارتباط منطقی میان روحانیان و اسلام و تدوین قانون اساسی اسلامی، بارها بر حضور آنان در مجلس خبرگان قانون اساسی تأکید کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۲۱.</ref>
حمایت جدی امام‌خمینی از انتخاب اسلام‌شناسان نقش اساسی در ترکیب مجلس خبرگان داشت، به گونه‌ای که ۴۱ تن از اعضا مجلس را فقها و مجتهدان تشکیل دادند.<ref>اداره کل امور فرهنگی، راهنمای استفاده از مشروح مذاکرات، ۴۰۸.</ref> در این مجلس چهار تن از اقلیت‌ها و دو تن از اهل سنت: [[عبدالعزیز ملازاده]] و [[میر مراد زهی]] نمایندگان [[استان سیستان و بلوچستان]] و تنها نماینده زن [[منیره گرجی]] از تهران به مجلس خبرگان راه یافته بودند.<ref>اداره کل امور فرهنگی، راهنمای استفاده از مشروح مذاکرات، ۳۳۴–۴۵۰.</ref>
حمایت جدی امام‌خمینی از انتخاب اسلام‌شناسان نقش اساسی در ترکیب مجلس خبرگان داشت، به گونه‌ای که ۴۱ تن از اعضا مجلس را فقها و مجتهدان تشکیل دادند.<ref>اداره کل امور فرهنگی، راهنمای استفاده از مشروح مذاکرات، ۴۰۸.</ref> در این مجلس چهار تن از اقلیت‌ها و دو تن از اهل سنت: [[عبدالعزیز ملازاده]] و [[میر مراد زهی]] نمایندگان استان سیستان و بلوچستان و تنها نماینده زن [[منیره گرجی]] از تهران به مجلس خبرگان راه یافته بودند.<ref>اداره کل امور فرهنگی، راهنمای استفاده از مشروح مذاکرات، ۳۳۴–۴۵۰.</ref>


== واکنش‌ها به انتخابات خبرگان ==
== واکنش‌ها به انتخابات خبرگان ==
۲۱٬۲۰۸

ویرایش