۲۱٬۹۱۷
ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''مصطفی چمران'''، شخصیت مبارز، معاون نخستوزیر، وزیر دفاع، نماینده [[امامخمینی]] در [[شورای عالی دفاع]] و نماینده [[مجلس شورای اسلامی]]. | '''مصطفی چمران'''، شخصیت مبارز، معاون نخستوزیر، وزیر دفاع، نماینده [[امامخمینی]] در [[شورای عالی دفاع]] و نماینده [[مجلس شورای اسلامی]]. | ||
مصطفی چمران در سال ۱۳۱۱ش در شهر [[قم]] به دنیا آمد و با مهاجرت خانوده به تهران، او دروه تحصیلات ابتدائی و متوسطه و دبیرستان را در تهران گذراند. وی از پانزدهسالگی در درسهای تفسیر قرآن [[سیدمحمود طالقانی]] و درس فلسفه [[مرتضی مطهری]] شرکت میکرد و در سال ۱۳۳۲ وارد دانشکده فنی دانشگاه تهران شد. او از نخستین اعضای انجمن اسلامی دانشجویان بوده است. در سال ۱۳۳۷ با استفاده از بورسِ شاگرد اولی راهی [[امریکا|آمریکا]] شد و دکترای خود را با عالیترین نمرات گرفت و با همکاری دوستانش در سال ۱۳۴۰ [[انجمنهای اسلامی دانشجویان امریکا و کانادا|انجمن اسلامی دانشجویان را در آمریکا]] تشکیل داد. | |||
چمران از سال ۱۳۴۶ با سپری کردن آموزشهای چریکی در [[مصر]]، برای اداره مدرسه فنی در جنوب لبنان و با دعوت امام موسی صدر در سال ۱۳۴۹ به [[لبنان]] رفت و تا سال ۱۳۵۷ در کنار اداره مدرسه فنی، در مبارزات سخت و دشوار [[شیعه|شیعیان]] نقش برجستهای داشت و پس از ربودن امام موسی صدر، چمران به ایران برگشت و در جنگ گروههای [[ضد انقلاب]] در کردستان، به ویژه در نبرد پاوه، و در ادامه در برابر هجوم ارتش بعث عراق در خوزستان نقش برجستهای از خود برجای گذاشته است. | |||
چمران در [[دولت موقت]] با حکم [[امامخمینی]] سمت وزارت دفاع را برعهده داشت و پس از استعفای دولت موقت به عنوان وزیر دفاع ملی منصوب شد. او نمایندگی امامخمینی در شورای عالی دفاع را نیز برعهده داشت. چمران که در کنار تحصیلات عالی علمی و روحیه و توان نظامی بالا، روحی عرفانی و لطیف داشت در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در ۴۹ سالگی در دهلاویه سوسنگرد به [[شهادت]] رسید و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. | |||
چمران در [[دولت موقت]] با حکم [[امامخمینی]] سمت وزارت دفاع را برعهده داشت و پس از استعفای دولت موقت به عنوان وزیر دفاع ملی منصوب شد. او نمایندگی امامخمینی در شورای عالی دفاع را نیز برعهده داشت. چمران که در کنار تحصیلات عالی علمی و روحیه و توان نظامی بالا، روحی عرفانی و لطیف داشت در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در ۴۹ سالگی در دهلاویه سوسنگرد به شهادت رسید و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. | |||
== زندگینامه == | == زندگینامه == |