مفسد فی‌الارض: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُفسدِ فی الارض''' اصطلاحی [[فقه|فقهی]] دربارهٔ برخی از مجرمان امنیتی ـ اجتماعی.

امام‌خمینی، پیش ارانقلاب [[محارب]] را کسی می‌دانسته که برای ترساندن مردم و به قصد افساد در زمین، سلاح از نیام برکشد، بنابر این کسانی که در برابر دولت دست به سلاح می‌برند، بدون آنکه قصد ترساندن مردم یا گرفتن اموالشان را داشته باشند، یا بدون استفاده از سلاح افساد می‌کنند، مصداق مفسد نیستند.

[[امام‌خمینی]]، پس از پیروزی انقلاب موضوع افساد را فراتر از اقدام مسلحانه مستقیم بر ضد مردم و دارای محدوده‌ای گسترده‌تر از محاربه دانسته‎است.و گروههای را به عنوان مفسد نام برده چون: کسانی که میان مردم تفرقه انداخته، زراعت‌های آنان را سوزانده، بازار مسلمانان یا لوله‌های [[نفت]] را منفجر می‌کنند، عاملان [[کودتا]]، [[ترور]] اشخاص، مخالفت عملی با قوانین مصوب و تهیه و توزیع مواد مخدر.

چهار نوع مجازات برای مفسد فی الارض در نظر گرفته‌شده که عبارت‌اند از: قتل، به‌دارآویختن، قطع دست راست با پای چپ یا عکس آن و تبعید. امام‌خمینی، در بیان حکم محاربه بر این باور است که حاکم در انتخاب یکی از انواع چهارگانه مخیر است؛ ولی بهتر می‌داند که میزان جنایت و نوع آن را ملاحظه کند و حکم مناسب را انتخاب کند.