پرش به محتوا

جعفر سبحانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:
سبحانی در [[فروردین]] ۱۳۵۷ همراه گروهی از استادان و فضلای حوزه علمیه قم رفتار رژیم را با مردم و طلاب و محصلان حوزه علمیه قم در پی اهانت روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی در ۱۷ [[دی]] ۱۳۵۶، و چهلم شهدای [[۱۹ دی]] همان سال در قم و [[تبریز]] محکوم کردند <ref>مرکز اسناد، ۳/۲۶۹ ـ ۲۷۲.</ref>. در [[اردیبهشت]] ۱۳۵۷ او با جمعی از عالمان و استادان حوزه علمیه قم حمله مأموران رژیم پهلوی به خانه سیدکاظم شریعتمداری و سیدمحمدرضا گلپایگانی را که منجر به کشته‌شدن دو نفر و مصدوم‌شدن عده‌ای شد، باعث تنفر عمومی دانستند و عمل و رفتار آنان را وحشیانه خواندند <ref>مرکز اسناد، ۳/۲۹۱ ـ ۲۹۲.</ref>؛ همچنین در ۲۴ اردیبهشت همان سال حمله رژیم پهلوی را در ۱۹ ‌اردیبهشت ۱۳۵۷ به مدارس حوزه، خانه‌های مراجع و مردم و مکان‌های عمومی که مراجع به مناسبت چهلم شهدای مردم [[یزد]]، [[جهرم]] و [[اهواز]]، مجلس عزاداری برگزار کرده بودند، عمل غیر انسانی و ناشی از ضعف رژیم در برابر مردم دانستند <ref>مرکز اسناد، ۳/۲۹۶ ـ ۲۹۹.</ref>. سبحانی که در [[مهر]] ۱۳۵۷ نام او از سوی ساواک در فهرست طرفداران امام‌خمینی ذکر شده <ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۱/۵۹۶ ـ ۵۹۹.</ref>، ازجمله کسانی بود که در دانشگاه تهران در [[بهمن]] ۱۳۵۷ در اعتراض به اقدام رژیم پهلوی در ممانعت از ورود امام‌خمینی به کشور، تحصن کردند <ref>مرکز بررسی اسناد، ۲۵/۱۳۲.</ref>.
سبحانی در [[فروردین]] ۱۳۵۷ همراه گروهی از استادان و فضلای حوزه علمیه قم رفتار رژیم را با مردم و طلاب و محصلان حوزه علمیه قم در پی اهانت روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی در ۱۷ [[دی]] ۱۳۵۶، و چهلم شهدای [[۱۹ دی]] همان سال در قم و [[تبریز]] محکوم کردند <ref>مرکز اسناد، ۳/۲۶۹ ـ ۲۷۲.</ref>. در [[اردیبهشت]] ۱۳۵۷ او با جمعی از عالمان و استادان حوزه علمیه قم حمله مأموران رژیم پهلوی به خانه سیدکاظم شریعتمداری و سیدمحمدرضا گلپایگانی را که منجر به کشته‌شدن دو نفر و مصدوم‌شدن عده‌ای شد، باعث تنفر عمومی دانستند و عمل و رفتار آنان را وحشیانه خواندند <ref>مرکز اسناد، ۳/۲۹۱ ـ ۲۹۲.</ref>؛ همچنین در ۲۴ اردیبهشت همان سال حمله رژیم پهلوی را در ۱۹ ‌اردیبهشت ۱۳۵۷ به مدارس حوزه، خانه‌های مراجع و مردم و مکان‌های عمومی که مراجع به مناسبت چهلم شهدای مردم [[یزد]]، [[جهرم]] و [[اهواز]]، مجلس عزاداری برگزار کرده بودند، عمل غیر انسانی و ناشی از ضعف رژیم در برابر مردم دانستند <ref>مرکز اسناد، ۳/۲۹۶ ـ ۲۹۹.</ref>. سبحانی که در [[مهر]] ۱۳۵۷ نام او از سوی ساواک در فهرست طرفداران امام‌خمینی ذکر شده <ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱۱/۵۹۶ ـ ۵۹۹.</ref>، ازجمله کسانی بود که در دانشگاه تهران در [[بهمن]] ۱۳۵۷ در اعتراض به اقدام رژیم پهلوی در ممانعت از ورود امام‌خمینی به کشور، تحصن کردند <ref>مرکز بررسی اسناد، ۲۵/۱۳۲.</ref>.


پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، سبحانی به توصیه امام‌خمینی <ref>حوزه، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲/۳/۱۳۹۶ش.</ref> نامزد انتخاباتی [[حزب جمهوری اسلامی]] شد و از حوزه [[استان آذربایجان شرقی]] به [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] راه یافت <ref>عابدی، جعفر سبحانی، ۵/۶۰۸؛ حیدری، حزب خلق مسلمان ایران ، ۱۶۷.</ref>. وی در تنظیم مواد قانون اساسی، هم در انتخاب عبارت‌ها و هم در محتوا تأثیر بسزایی داشت و [[سیدمحمد حسینی بهشتی]] در مجلس خبرگان از دقت نظر وی تشکر کرد <ref>عابدی، جعفر سبحانی، ۵/۶۰۸؛ حوزه، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲/۳/۱۳۹۶ش.</ref>.
پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، سبحانی به توصیه امام‌خمینی <ref>حوزه، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲/۳/۱۳۹۶ش.</ref> نامزد انتخاباتی [[حزب جمهوری اسلامی]] شد و از حوزه [[استان آذربایجان شرقی]] به [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] راه یافت <ref>عابدی، جعفر سبحانی، ۵/۶۰۸؛ حیدری، حزب خلق مسلمان ایران، ۱۶۷.</ref>. وی در تنظیم مواد قانون اساسی، هم در انتخاب عبارت‌ها و هم در محتوا تأثیر بسزایی داشت و [[سیدمحمد حسینی بهشتی]] در مجلس خبرگان از دقت نظر وی تشکر کرد <ref>عابدی، جعفر سبحانی، ۵/۶۰۸؛ حوزه، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۲/۳/۱۳۹۶ش.</ref>.


از نظر سبحانی، امام‌خمینی شاگردپرور بود و درس‌ها را با بیانی روشن و جذاب مطرح می‌کرد و در [[فقه]] به شیوه بروجردی تدریس می‌کرد و با اینکه استاد [[فلسفه]] بود، مسائل هر علم را با مبانی آن به پایان می‌برد و به دخالت‌دادن مباحث فلسفی در علم اصول انتقاد می‌کرد. وی افزوده است که امام‌خمینی همچنین مخالف سکوت افراد در جلسات درس بود و اگر درس بدون اشکال‌کننده بود، نارحت می‌شد و تأکید می‌کرد برای شاگردانش مرثیه نمی‌خواند که همه ساکت باشند <ref>سبحانی، حریم امام، ۸.</ref>. وی خاطرنشان کرده است که امام‌خمینی شخصیتی بود که به جامعه اسلامی هویتی نو بخشید و در مراحل علمی از همه پیشتاز بود و در مراحل اجتماعی و سیاسی فردی آگاه و آشنا به زمان بود <ref>سبحانی، بررسی ابعاد، ۱۶ ـ ۱۷.</ref>.
از نظر سبحانی، امام‌خمینی شاگردپرور بود و درس‌ها را با بیانی روشن و جذاب مطرح می‌کرد و در [[فقه]] به شیوه بروجردی تدریس می‌کرد و با اینکه استاد [[فلسفه]] بود، مسائل هر علم را با مبانی آن به پایان می‌برد و به دخالت‌دادن مباحث فلسفی در علم اصول انتقاد می‌کرد. وی افزوده است که امام‌خمینی همچنین مخالف سکوت افراد در جلسات درس بود و اگر درس بدون اشکال‌کننده بود، نارحت می‌شد و تأکید می‌کرد برای شاگردانش مرثیه نمی‌خواند که همه ساکت باشند <ref>سبحانی، حریم امام، ۸.</ref>. وی خاطرنشان کرده است که امام‌خمینی شخصیتی بود که به جامعه اسلامی هویتی نو بخشید و در مراحل علمی از همه پیشتاز بود و در مراحل اجتماعی و سیاسی فردی آگاه و آشنا به زمان بود <ref>سبحانی، بررسی ابعاد، ۱۶ ـ ۱۷.</ref>.
emailconfirmed
۲٬۵۷۶

ویرایش