پرش به محتوا

حسین نوری همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
 
خط ۳۷: خط ۳۷:
آشنایی نوری همدانی با امام‌خمینی از همان آغاز ورود وی به قم بود که در درس اخلاق ایشان در [[مدرسه فیضیه]] شرکت کرد و مجذوب ایشان شد. فعالیت سیاسی وی نیز با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] شروع شد و در مراحل مختلف آن جضور فعال داشت. وی از جمله عالمانی است که در ۱۹ خرداد ۱۳۴۹ همراه با یازده تن از فضلای حوزه علمیه قم در اعلامیه‌ای اعلمیت امام‌خمینی را تأیید کرد.
آشنایی نوری همدانی با امام‌خمینی از همان آغاز ورود وی به قم بود که در درس اخلاق ایشان در [[مدرسه فیضیه]] شرکت کرد و مجذوب ایشان شد. فعالیت سیاسی وی نیز با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] شروع شد و در مراحل مختلف آن جضور فعال داشت. وی از جمله عالمانی است که در ۱۹ خرداد ۱۳۴۹ همراه با یازده تن از فضلای حوزه علمیه قم در اعلامیه‌ای اعلمیت امام‌خمینی را تأیید کرد.


قیام [[تظاهرات نوزده دی ۱۳۵۶|نوزده دی]] 1357 در قم، از خانه نوری همدانی و با سحنرانی او آغاز شد که پس از آن، [[ساواک]] وی را بازداشت و چند ماه به خلخال و سپس به سقز کردستان تبعید کرد.
قیام [[تظاهرات نوزده دی ۱۳۵۶|نوزده دی]] ۱۳۵۷ در قم، از خانه نوری همدانی و با سحنرانی او آغاز شد که پس از آن، [[ساواک]] وی را بازداشت و چند ماه به خلخال و سپس به سقز کردستان تبعید کرد.


پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام‌خمینی در ۲۹ بهمن ۱۳۵۷ نوری همدانی را به عنوان نماینده خود به کردستان فرستاد تا خواسته‌های آنان را به ایشان گزارش دهد و در خرداد ۱۳۵۸، وی را به عنوان نماینده خود به کشورهای اروپایی اعزام کرد تا از نزدیک با دانشجویان ایرانی دیدار و در رفع مشکلات مذهبی آنان تلاش کند؛ چنان‌که در دی ۱۳۵۸ امام‌خمینی وی را نماینده خود در کشورهای [[پاکستان]]، هندوستان و بنگلادش کرد تا با سفر به آنجا از نزدیک اوضاع مسلمانان و مدارس علمیه و کمبودهای آنان را بررسی و با مشورت علمای آن مناطق در رفع نیازمندی‌های مردم تا حد امکان اقدام کند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام‌خمینی در ۲۹ بهمن ۱۳۵۷ نوری همدانی را به عنوان نماینده خود به کردستان فرستاد تا خواسته‌های آنان را به ایشان گزارش دهد و در خرداد ۱۳۵۸، وی را به عنوان نماینده خود به کشورهای اروپایی اعزام کرد تا از نزدیک با دانشجویان ایرانی دیدار و در رفع مشکلات مذهبی آنان تلاش کند؛ چنان‌که در دی ۱۳۵۸ امام‌خمینی وی را نماینده خود در کشورهای [[پاکستان]]، هندوستان و بنگلادش کرد تا با سفر به آنجا از نزدیک اوضاع مسلمانان و مدارس علمیه و کمبودهای آنان را بررسی و با مشورت علمای آن مناطق در رفع نیازمندی‌های مردم تا حد امکان اقدام کند.
۲۱٬۲۱۷

ویرایش