امام‌خمینی توسعه سیاسی و کوشش‌های مدرن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

توسعۀ سیاسی از مفاهیم محوری علوم اجتماعی و جامعه‌شناسی پس از جنگ جهانی دوم است. بعد از انقلاب مشروطه و جنبش ملی شدن صنعت نفت، که تلاش‌های ابتدایی برای رویارویی جامعۀ ایران با این مفهوم بود، انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ را باید مهم‌ترین مقطع در طرح موضوع توسعۀ سیاسی به مفهوم نوین تلقی کرد. امام‌خمینی با بازاندیشی در اندیشۀ سیاسی شیعه و با تلقی‌های مردم‌گرایانه از آن، توانست بسترهای کمتر شناخته‌شده اندیشۀ سیاسی مبتنی بر دین را که حاوی نکات جدید و مهمی دربارۀ توسعۀ سیاسی بود، ارائه کند. بدون شناخت درست مبانی این اندیشه، که بر اساس آموزه‌های دینی مبتنی بر جهان‌شناسی و انسان‌شناسی عارفانه بود، درک بسنده‌ای از این مفهوم بومی‌شده به دست نخواهد آمد (خلیلی، امام‌خمینی؛ توسعۀ سیاسی و کوشش‌های مدرن، مقدمه).

کتاب، با فهرست مطالب، سخن ناشر، پیش‌گفتار و مقدمه نویسنده آغاز شده است. نویسنده، پس از مقدمه، مطالب کتاب را در ۶ فصل توضیح داده است و در نهایت، پس‌گفتار یا نتیجه‌گیری خود را آورده است. فصل‌های شش‌گانه کتاب، از این قرار است: ۱. درآمدی نظری بر توسعۀ سیاسی (مفاهیم، رویکردها و تجربه‌ها)؛ ۲. امام‌خمینی و تأسیس جمهوری اسلامی؛ ۳. امام‌خمینی و تدوین قانون اساسی؛ ۴. مجمع تشخیص مصلحت نظام، نهادسازی به جای کاربست رویه‌های فردگرایانه؛ ۵. اختیارات مطلقه (آمیزه سنت/ مذهب در تکوین دولت مدرن)؛ ۶. بازنگری قانون اساسی، نهادینه شدن بازبینی مداوم عقلانیت سیاسی. پایان‌بخش کتاب نیز نمایه‌ها و فهرست‌های منابع است(خلیلی، امام‌خمینی؛ توسعۀ سیاسی و کوشش‌های مدرن، فهرست).